Implementing the E-Family Expert Model through a Legal Framework for Online Dispute Resolution

With the protracted Covid-19 pandemic ravaging the whole world with emergence of new virulent variants, there has been a massive backlash on the family institutions, particularly Muslim families across the world. Some of the effects of the protracted pandemic include domestic violence, increase in the rate of divorce and death of spouses which have triggered some unique nature of family disputes. With the restrictions in movement and physical distancing measures in place, one would wonder whether there could be an alternative means to resolve such budding family-related disputes. To address this issue, this paper examines the potential of the E-family Expert Model earlier designed by the authors in addressing such family-related disputes under the legal framework for online dispute resolution (ODR). The study adopts an analytical approach through qualitative research method to discuss the relevant issues with a view to finding a lasting solution to the dearth of avenues for family dispute resolution. One of the major findings of the study relates to the relevance of the Fourth Industrial Revolution in implementing the E-Family Expert model where the usual boundaries between the physical, digital and biological aspects of life are strategically blurred with the implementation of a family ODR platform. The study concludes that the E-family expert model could help in a great deal in addressing multitude of family-related disputes through an ODR platform while complying with the national legislative framework. This could be a veritable tool for the member states of the Organization of Islamic Cooperation (OIC) in addressing the increasing number of family disputes through a more formalized framework for adoption by its member states.

Model Of Diagnostics And Improvement Of Quality Of Preparation For Professional Activity Based On Integration Of Pedagogical And Technical Knowledge

In this article the model of diagnostics and improvement of quality of preparation for professional activity on the basis of integration of pedagogical and technical knowledge and its contents are described. Expert model is a standard description that provides successful solutions to emerging problems in the manufacturing industry, defines certain qualities and reflects the professional knowledge and self-development of a professional, and is one of the types of qualifications that are specific to each position and job. professional activities, tasks and responsibilities, personal qualities, knowledge and skills.

Domain-General Tutor Authoring with Apprentice Learner Models

Intelligent tutoring systems are effective for improving students’ learning outcomes (Pane et al. 2013; Koedinger and Anderson, International Journal of Artificial Intelligence in Education, 8, 1–14, 1997; Bowen et al. Journal of Policy Analysis and Management, 1, 94–111 2013). However, constructing tutoring systems that are pedagogically effective has been widely recognized as a challenging problem (Murray 2003; Murray, International Journal of Artificial Intelligence in Education, 10, 98–129, 1999). In this paper, we explore the use of computational models of apprentice learning, or computer models that learn interactively from examples and feedback, for authoring expert-models via demonstrations and feedback (Matsuda et al. International Journal of Artificial Intelligence in Education, 25(1), 1–34 2014) across a wide range of domains. To support these investigations, we present the Apprentice Learner Architecture, which posits the types of knowledge, performance, and learning components needed for apprentice learning. We use this architecture to create two models: the Decision Tree model, which non-incrementally learns skills, and the Trestle model, which instead learns incrementally. Both models draw on the same small set of prior knowledge (six operators and three types of relational knowledge) to support expert model authoring. Despite their limited prior knowledge, we demonstrate their use for efficiently authoring a novel experimental design tutor and show that they are capable of learning an expert model for seven additional tutoring systems that teach a wide range of knowledge types (associations, categories, and skills) across multiple domains (language, math, engineering, and science). This work shows that apprentice learner models are efficient for authoring tutors that would be difficult to build with existing non-programmer authoring approaches (e.g., experimental design or stoichiometry tutors). Further, we show that these models can be applied to author tutors across eight tutor domains even though they only have a small, fixed set of prior knowledge. This work lays the foundation for new interactive machine-learning based authoring paradigms that empower teachers and other non-programmers to build pedagogically effective educational technologies at scale.

Οι ψηφιακοί βιοδείκτες ως οικολογικά έγκυρα μέσα απομακρυσμένης και μακρόχρονης εκτίμησης της υγείας των ατόμων τρίτης ηλικίας

Η γήρανση του πληθυσμού αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες κοινωνικές προκλήσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η επιθυμία των ηλικιωμένων για καλή γήρανση, παραμένοντας στο σπίτι τους αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη υποστηρικτικών τεχνολογιών που θα προσφέρουν αυτήν την δυνατότητα μέσω τεχνολογιών απομακρυσμένης παρακολούθησης. Η εξάπλωση φθηνών έξυπνων συσκευών άμεσα διαθέσιμων στο εμπόριο και με την δυνατότητα σύνδεσης στο λεγόμενο Διαδίκτυο των Πραγμάτων (Internet of Things - IoT) έχει στρέψει την ερευνητική κοινότητα στην ανάπτυξη των λεγόμενων έξυπνων σπιτιών. Τα έξυπνα σπίτια αποτελούν λύσεις που συνδυάζουν τεχνολογίες αισθητήρων ενσωματώνοντάς τες στον φυσικό περιβάλλοντα χώρο των σπιτιών των ηλικιωμένων, επιτρέποντας την συνεχή και λεπτομερή παρακολούθηση των καθημερινών δραστηριότητων τους. Μέθοδοι: Η μελέτη μας αποτελείται από δύο σκέλη. Ένα πειραματικό σε εργαστηριακό χώρο και μια εφαρμογή της τεχνολογίας σε πραγματικό περιβάλλον. Συγκεκριμένα, δημιουργήθηκε ένας οικολογικά έγκυρος χώρος στα πλαίσια του Ζωντανού Εργαστηρίου Ενεργού και Υγιούς Γήρανσης, όπου δέκα πέντε (15) ηλικιωμένοι συμμετέχοντες έλαβαν μέρος στην πιλοτική δοκιμή της τεχνολογίας. Οι συμμετέχοντες επισκέπτονταν τον οικολογικά έγκυρο χώρο για περίπου 2 εβδομάδες (8 συνολικά συνεδρίες) όπου ακολουθούσαν ένα πρωτόκολλο δραστηριοτήτων, που περιελάμβαναν ορισμένα διακριτικά σενάρια παρακολούθησης, χωρίς αυστηρούς περιορισμούς επιτρέποντας την συλλογή ρεαλιστικών συμπεριφορικών δεδομένων από το δίκτυο αισθητήρων. Στην συνέχεια τα δεδομένα που συλλλέχθηκαν από 10 συμμετέχοντες αναλύθηκαν στατιστικά με τα κλινικά τεστ αξιολόγησης της υγείας των ηλικιωμένων ώστε να βρεθούν τυχόν συσχετίσεις και δείκτες υγείας. Μετά το πέρας αυτών των πιλοτικών δοκιμών πραγματοποιήθηκε μια σειρά από ομάδες εστιασμένης συζήτησης όπου πραγματοποιήθηκε κουβέντα γύρω από την παρεμβατικότητα της τεχνολογίας με την υιοθέτηση ενός θεωρητικού πλαισίου ορισμού από την βιβλιογραφία. Στο δεύτερο μέρος της μελέτης, μελετήθηκαν τα αποτελέσματα τόσο από την ποιοτική ανάλυση των ομάδων εστίασης, όσο και από τα μελή της ερευνητικής ομάδας και πραγματοποιήθηκε η εγκατάσταση ενός ελαφρώς τροποποιημένου τεχνολογικού συστήματος σε 5 σπίτια ηλικιωμένων για ένα διάστημα πλέον του ενός έτους, συλλέγοντας με αυτόν τον τρόπο εκατοντάδες χιλιάδες ψηφιακά στιγμιότυπα της καθημερινότητας των ηλικιωμένων. Στην συνέχεια επιχειρήθηκε η ανάπτυξη τόσο στατιστικών μοντέλων, όσο και μοντέλων μηχανικής μάθησης για την διερεύνηση της κλινικής αξίας των ψηφιακών βιοδεικτών. Σαν μελέτη εφαρμογής αυτών των μοντέλων ήταν η πρόβλεψη συναισθηματικών διαταραχών καθώς και της καταθλιπτικής συμπτωματολογίας. Παράλληλα με αυτές τις μελέτες, διενεργήθηκε και μια μακροπρόθεσμη (Longitudinal) μελέτη της αποδοχής των αισθητήρων από τους ηλικιωμένους με έμφαση και πάλι στον βαθμό παρεμβατικότητας. Η μελέτη διενεργήθηκε με την μορφή προσωπικών συνεντεύξεων με κάθε μία από τις πέντε συμμετέχουσες. Τέλος, με την πρόταση και δημιουργία ενός εμπειρικού μοντέλου (expert model) υποστήριξης της διάγνωσης της γηριατρικής κατάθλιψης (Fuzzy Cognitive Maps), αποκρυσταλλώνοντας την γνώση των ειδικών σε ένα σχήμα αναπαράστασης γνώσης προσιτό σε αυτούς, επιχειρείται η αντιστοίχηση της νέας γνώσης που παράγεται από τους αισθητήρες με την υπάρχουσα κλινική γνώση. Αποτελέσματα: Όσον αφορά το πρώτο σκέλος της διατριβής βρέθηκαν αρκετές στατιστικά σημαντικές συσχετίσεις ανάμεσα στις επιμέρους κατηγορίες ψηφιακών δεικτών, όπως κινητικοί, συναισθηματικοί και φυσιολογικοί και των επιμέρους κατηγοριών κλινικών αξιολογήσεων της υγείας των ηλικιωμένων. Όσον αφορά τα αποτελέσματα από τις ομάδες εστιασμένης συζήτησης αυτά αναλύθηκαν με ποιοτικές μεθόδους για να εξαχθούν τα πιο βασικά θέματα που προέκυψαν από τις συζητήσεις και να κατηγοριοποιηθούν σε κάθε ένα από τους άξονες του πλαισίου παρεμβατικότητας (obtrusiveness framework). Για το δεύτερο σκέλος της διατριβής, δημιουργήθηκε ένα γραμμικό μοντέλο πρόβλεψης του PHQ-9 σκορ από τα μοτίβα λειτουργίας της τηλεόρασης. Εκεί βρέθηκαν συσχετίσεις με κάποια από τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Το μοντέλο μηχανικής μάθησης και συγκεκριμένα, Τυχαία Δάση (Random Forests, RF) πέτυχαν με ακρίβεια άνω του 80% να διακρίνουν μεταξύ καταθλιπτικών και υγιών καθημερινών στιγμυοτύπων συμπεριφοράς, ενώ το μοντέλο ταξινόμησης καθημερινών προτύπων συμπεριφοράς σε ήπια, μέτρια και σοβαρά καταθλιπτικά περιστατικά πέτυχε εμβαδόν επιφάνειας ROC >90%. Επίσης, η αρχική αξιολόγηση του μοντέλου υποστήριξης της διάγνωσης της κατάθλιψης, με βάση το σχήμα αναπαράστασης γνώσης FCM είχε μέση ακρίβεια περίπου 96%. Τέλος, η σύγκριση των μοτίβων αντίληψης των ηλικιωμένων όσον αφορά την παρεμβατικότητα των τεχνολογιών που είχαν εγκατεστημένες στο σπίτι τους, απεκάλυψε την αρνητική τους στάση απέναντι στο έξυπνο ρολόι και τον καθρέφτη-κάμερα. Επίσης, καθώς μία από τις 5 κυρίες απεχώρησε οικιοθελώς από την μελέτη, συγκρίθηκαν οι απαντήσεις της με τον μέσο όρο των υπολοίπων ηλικιωμένων γυναικών. ώστε να αποκαλυφθούν οι αιτίες της αποχώρησης από την μελέτη. Βασικοί λόγοι αποδείχθηκαν το έξυπνο ρολόι, ο καθρέφτης με την ενσωματωμένη κάμερα αλλά και η συσκευή Kinect λόγω και της οποίας αναγκάστηκε να αλλάξει την καθημερινή ρουτίνα της. Συμπεράσματα: Η κλινική αξία των ψηφιακών βιοδεικτών έχει αναδειχθεί σε πλήθος δημοσιεύσεων, όμως η χρήση και αξιολόγησή τους σε μακροπρόθεσμες μελέτες απουσιάζει. Μεγάλη πρόκληση αποτελεί στις μέρες μας η εύρωστη λειτουργία τέτοιων τεχνολογιών υπό πραγματικές συνθήκες χωρίς πριορισμούς (in the wild) αλλά και η αποδοχή τους τόσο από τους ηλικιωμένους, όσο και από τους γιατρούς αν κάποια στιγμή στο μέλλον θελήσουμε να χρησιμοποιήσουμε τέτοιου είδους δεδομένα στην κλινική πράξη.