A Fault Grading Methodology for Software-Based Self-Test Programs in Systems-on-Chip

Author(s):  
O. Ballan ◽  
P. Bernardi ◽  
G. Fontana ◽  
M. Grosso ◽  
E. Sanchez
2019 ◽  
Author(s):  
Παναγιώτης Γεωργίου

Διανύουμε ήδη την εποχή του "Ίντερνετ των Πραγμάτων". Οι κοινές συσκευές που χρησιμοποιούμε καθημερινά, συνδέονται μεταξύ τους και γίνονται "εξυπνότερες" με ραγδαίους ρυθμούς. Σε κάθε τέτοια συσκευή βρίσκεται ένα Σύστημα σε Ολοκληρωμένο (Systems-On-Chip ή SoC). Το SoC εξελίσσεται συνεχώς, για να ικανοποιηθούν οι συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις της νέας εποχής. Τα τρι-διάστατα ολοκληρωμένα κυκλώματα (three-dimensional integrated circuits - 3D-ICs) είναι μια υποσχόμενη λύση για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις τις νέας εποχής και φαίνεται να εξασφαλίζουν τη συνέχιση του Νόμου του Moore στο άμεσο μέλλον. Τα 3D-ICs πετυχαίνουν υψηλότερη πυκνότητα πυλών και καλύτερη απόδοση από τα συμβατικά SoC και μειώνουν το κόστος διασύνδεσης και κατανάλωσης. Πρόσφατα, οι κατασκευαστικές εταιρείες ολοκληρωμένων συστημάτων κυκλοφόρησαν προϊόντα βασισμένα σε 3D-ICs. Η έρευνα αυτή εστιάζει στην ανάπτυξη νέων αρχιτεκτονικών μηχανισμού πρόσβασης ελέγχου (Test Access Mechanisms - TAMs) και νέων μεθόδων χρονοπρογραμματισμού ελέγχου ορθής λειτουργίας για 3D-SoCs, οι οποίες εκμεταλλεύονται την υψηλή ταχύτητα που προσφέρουν οι ειδικές κάθετες διασυνδέσεις μέσω-πυριτίου (Through Silicon Vias - TSVs), ενώ η κατανάλωση ισχύος και η θερμότητα πρέπει να διατηρηθούν κάτω από ορισμένα επίπεδα. Εισάγουμε μία νέα αρχιτεκτονική TAM για 3D SoCs, η οποία ελαχιστοποιεί το χρόνο ελέγχου ορθής λειτουργίας, το πλήθος των TSVs και τις γραμμές της αρχιτεκτονικής TAM που χρησιμοποιούνται για να μεταφερθούν τα δεδομένα ελέγχου. Ο χρονοπρογραμματισμός του ελέγχου ορθής λειτουργίας υπολογίζεται από μία αποδοτική μέθοδο χρονικής πολυπλεξίας και μία πολύ αποδοτική μέθοδο βελτιστοποίησης που βασίζεται στους αλγορίθμους rectangle-packing και simulated-annealing. Πειραματικά αποτελέσματα δείχνουν έως και 9.6 φορές εξοικονόμηση στο χρόνο ελέγχου με την προτεινόμενη μέθοδο, ειδικά κάτω από αυστηρά όρια για την κατανάλωση ισχύος και τη θερμότητα. Η προηγούμενη μέθοδος είναι συμβατή μόνο με TAMs που βασίζονται σε αρτηρίες (buses), οι οποίες απαιτούν διασυνδέσεις μεγάλου μήκους και πολλά buffers σε κάθε επίπεδο του 3D-IC, επομένως δεν καταφέρνουν να εκμεταλλευτούν πλήρως τις υψηλές συχνότητες των TSVs. Προτείνουμε μία νέα αρχιτεκτονική TAM βασισμένη στη χρονική πολυπλεξία, που χρησιμοποιεί σειριακές αλυσίδες (daisy-chains) για να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς της προηγούμενης μεθόδου. Η μέθοδος αυτή προσφέρει μεγαλύτερα κέρδη όσον αφορά το χρόνο ελέγχου ορθής λειτουργίας και το κόστος διασύνδεσης. Η έρευνα αυτή εστιάζει στη βελτίωση ανίχνευσης σφαλμάτων συσκευών βασιζόμενων σε επεξεργαστή. Οι ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις της αγοράς για υψηλότερη υπολογιστική απόδοση σε μικρότερο κόστος και χαμηλότερη κατανάλωση ισχύος, οδηγεί τους κατασκευαστές στην ανάπτυξη νέων μικροεπεξεργαστών, που εισάγουν νέες προκλήσεις στον έλεγχο συσκευών βασιζόμενων σε επεξεργαστή. Η ανάγκη ελέγχου των συσκευών αυτών κατά τη διάρκεια της κανονικής τους λειτουργίας, επιβάλλουν τη συμπληρωματική χρήση μεθόδων ελέγχου που δεν επηρεάζουν τη λειτουργία, όπως ο «αυτοέλεγχος βασισμένος σε λογισμικό» (Software-Based Self-Test - SBST). Οι περισσότερες τεχνικές SBST στοχεύουν μόνο το μοντέλο σφαλμάτων stuck-at, που δεν αρκεί για την ανίχνευση πολλών σφαλμάτων. Επίσης, οι τεχνικές SBST απαιτούν εκτενή ανθρώπινη ενασχόληση με μεγάλους χρόνους ανάπτυξης των προγραμμάτων ελέγχου. Επιπλέον, περιλαμβάνουν την κοστοβόρα, από άποψη υπολογιστική ισχύος, εξομοίωση σφαλμάτων SoCs με εκατομμύρια πύλες για εκατομμύρια κύκλους ρολογιού, χρησιμοποιώντας πολλαπλά μοντέλα σφαλμάτων και εξειδικευμένους λειτουργικούς εξομοιωτές. Εισάγουμε την πρώτη μέθοδο που δεν μεροληπτεί υπέρ κάποιου συγκεκριμένου μοντέλου σφαλμάτων. Η μέθοδος αυτή προσφέρει σύντομο χρόνο δημιουργίας προγραμμάτων ελέγχου, υπό αυστηρό περιορισμό στο χρόνο ελέγχου ορθής λειτουργίας και στο μέγεθος των προγραμμάτων ελέγχου. Τα προγράμματα ελέγχου αξιολογούνται από μία νέα αποδοτική πιθανοτική μέθοδο SBST, εκμεταλλευόμενη την αρχιτεκτονική του επεξεργαστή, καθώς και τη netlist του επεξεργαστή σε επίπεδο πυλών που έχει προκύψει από σύνθεση. Η προτεινόμενη μετρική που βασίζεται στα output deviations είναι πολύ γρήγορη καθώς δεν απαιτεί τη χρονοβόρα διαδικασία της εξομοίωσης σφαλμάτων και μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιαδήποτε μέθοδο που βασίζεται στην τεχνική SBST.


2010 ◽  
Vol 3 (3) ◽  
pp. 218-231
Author(s):  
Ni Zhou ◽  
Fei Qiao ◽  
Huazhong Yang ◽  
Hui Wang

2020 ◽  
Vol 96 (3s) ◽  
pp. 585-588
Author(s):  
С.Е. Фролова ◽  
Е.С. Янакова

Предлагаются методы построения платформ прототипирования высокопроизводительных систем на кристалле для задач искусственного интеллекта. Изложены требования к платформам подобного класса и принципы изменения проекта СнК для имплементации в прототип. Рассматриваются методы отладки проектов на платформе прототипирования. Приведены результаты работ алгоритмов компьютерного зрения с использованием нейросетевых технологий на FPGA-прототипе семантических ядер ELcore. Methods have been proposed for building prototyping platforms for high-performance systems-on-chip for artificial intelligence tasks. The requirements for platforms of this class and the principles for changing the design of the SoC for implementation in the prototype have been described as well as methods of debugging projects on the prototyping platform. The results of the work of computer vision algorithms using neural network technologies on the FPGA prototype of the ELcore semantic cores have been presented.


Micromachines ◽  
2021 ◽  
Vol 12 (2) ◽  
pp. 183
Author(s):  
Jose Ricardo Gomez-Rodriguez ◽  
Remberto Sandoval-Arechiga ◽  
Salvador Ibarra-Delgado ◽  
Viktor Ivan Rodriguez-Abdala ◽  
Jose Luis Vazquez-Avila ◽  
...  

Current computing platforms encourage the integration of thousands of processing cores, and their interconnections, into a single chip. Mobile smartphones, IoT, embedded devices, desktops, and data centers use Many-Core Systems-on-Chip (SoCs) to exploit their compute power and parallelism to meet the dynamic workload requirements. Networks-on-Chip (NoCs) lead to scalable connectivity for diverse applications with distinct traffic patterns and data dependencies. However, when the system executes various applications in traditional NoCs—optimized and fixed at synthesis time—the interconnection nonconformity with the different applications’ requirements generates limitations in the performance. In the literature, NoC designs embraced the Software-Defined Networking (SDN) strategy to evolve into an adaptable interconnection solution for future chips. However, the works surveyed implement a partial Software-Defined Network-on-Chip (SDNoC) approach, leaving aside the SDN layered architecture that brings interoperability in conventional networking. This paper explores the SDNoC literature and classifies it regarding the desired SDN features that each work presents. Then, we described the challenges and opportunities detected from the literature survey. Moreover, we explain the motivation for an SDNoC approach, and we expose both SDN and SDNoC concepts and architectures. We observe that works in the literature employed an uncomplete layered SDNoC approach. This fact creates various fertile areas in the SDNoC architecture where researchers may contribute to Many-Core SoCs designs.


2015 ◽  
Vol 64 (11) ◽  
pp. 3197-3209 ◽  
Author(s):  
Juri Ranieri ◽  
Alessandro Vincenzi ◽  
Amina Chebira ◽  
David Atienza ◽  
Martin Vetterli

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document