Morphological analysis of genetically identified cattails Typha latifolia, Typha angustifolia, and Typha קlauca

Στην παρούσα διδακτορική διατριβή, τα πειράματα της οποίας πραγματοποιήθηκαν κατά τα έτη 2012 – 2017, μελετήθηκαν στοιχεία της βιολογίας και οικολογίας του αρπακτικού ακάρεως Amblydromalus limonicus Garman and McGregor (Acari: Phytoseiidae) καθώς και ο ρόλος της γύρης ως εναλλακτικής / συμπληρωματικής τροφής του αρπακτικού στο πλαίσιο ενός προγράμματος ολοκληρωμένης διαχείρισης. Ειδικότερα, διερευνήθηκαν: α) η διατροφική αξία της γύρης επιλεγμένων φυτικών ειδών ως εναλλακτικής / συμπληρωματικής τροφής του αρπακτικού, β) η ενδοσυντεχνιακή θήρευση και ο ρόλος της γύρης στην ιδιαίτερη αυτή μορφή αλληλεπίδρασης μεταξύ του A. limonicus και τριών ενδημικών ειδών αρπακτικών ακάρεων Phytoseiidae και γ) η δυνατότητα αξιοποίησης της γύρης (ως συμπληρωματικής τροφής) με στόχο τον περιορισμό της έντασης των υποθανατηφόρων επιδράσεων έκθεσης του A. limonicus σε νωπά υπολείμματα ψεκασμού του εντομοκτόνου flonicamid.Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων διαπιστώθηκε ότι μεταξύ των διαφορετικών ειδών γύρης που αξιολογήθηκαν, η γύρη του φυτού Typha latifolia παρουσίασε την υψηλότερη διατροφική αξία ως εναλλακτική τροφή του A. limonicus. Ως υψηλής, ενδιάμεσης και χαμηλής, αντιστοίχως διατροφικής αξίας χαρακτηρίστηκαν η γύρη του αραβοσίτου, της ελιάς και του πεύκου.Διαπιστώθηκε ότι η παροχή γύρης υψηλής διατροφικής αξίας ως συμπληρωματικής τροφής του αρπακτικού ακάρεως A. limonicus προκαλεί σημαντική μείωση της κατανάλωσης προνυμφών θρίπα η οποία ωστόσο, αντισταθμίζεται σε σημαντικό βαθμό μέσω της αριθμητικής απόκρισης (αύξηση ωοπαραγωγής) του θηρευτή, ενισχύοντας τελικά την αποτελεσματικότητά του ως παράγοντα βιολογικής καταπολέμησης. Αντίθετα, η παροχή γύρης χαμηλής διατροφικής αξίας (γύρη πεύκου) είχε ως αποτέλεσμα την περιορισμένη, αν και στατιστικώς σημαντική, μείωση της θήρευσης χωρίς επιπλέον ισχυρή ενίσχυση της αριθμητικής απόκρισης του αρπακτικού. Συμπερασματικά, η παροχή γύρης ως συμπληρωματικής τροφής του A. limonicus μπορεί να έχει ως συνέπεια τον σημαντικό περιορισμό της κατανάλωσης λείας. Ωστόσο, στην περίπτωση της υψηλής διατροφικής αξίας γύρης Typha angustifolia η αύξηση της αριθμητικής απόκρισης του αρπακτικού μπορεί τελικά να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα της βιολογικής καταπολέμησης.Η παροχή γύρης ως εναλλακτικής τροφής επηρέασε σημαντικά την ένταση της ενδοσυντεχνιακής θήρευσης μεταξύ του A. limonicus και των ενδημικών ειδών Euseius finlandicus, Euseius stipulatus και Iphiseius degenerans. Σε συνθήκες απουσίας λείας ή εναλλακτικής τροφής (γύρης), το A. limonicus φαίνεται ότι είναι ισχυρότερος ενδοσυντεχνιακός θηρευτής σε σχέση με τα E. finlandicus και E. stipulatus, υποδεέστερος ωστόσο του I. degenerans. Η παροχή γύρης μείωσε την ένταση της ενδοσυντεχνιακής θήρευσης. Ωστόσο, το A. limonicus παρέμεινε ανταγωνιστικά υπέρτερο των ενδημικών ειδών E. finlandicus και E. stipulatus.Τέλος η παροχή γύρης ως συμπληρωματικής τροφής του A. limonicus περιόρισε σημαντικά τις αρνητικές υποθανατηφόρες επιδράσεις της έκθεσης του αρπακτικού σε νωπά υπολείμματα ψεκασμού του εντομοκτόνου flonicamid. Η συχνή παροχή μικρών ποσοτήτων του εμπορικά διαθέσιμου σκευάσματος γύρης (NutrimiteTM, Biobest N.V.) του φυτού T. angustifolia μετά από την εφαρμογή ενός εντομοκτόνου μέτριας τοξικότητας μπορεί να αποτελέσει ένα αποτελεσματικό διαχειριστικό εργαλείο ενίσχυσης της χρήσης του A. limonicus και σε προγράμματα ολοκληρωμένης διαχείρισης συνδυαστικά με τη χημική καταπολέμηση.Συμπερασματικά, το αρπακτικό άκαρι A. limonicus μπορεί να αναπτύσσεται και να αναπαράγεται με επιτυχία σε γύρεις διαφορετικών φυτικών ειδών. Η παροχή γύρης ως συμπληρωματικής τροφής (συνδυασμένη κατανάλωση γύρης και λείας) μπορεί να ενισχύει περαιτέρω τη δυναμική αύξησης του πληθυσμού του ακάρεως, ιδιαίτερα στην περίπτωση της γύρης του T. latifolia. Η συχνή παροχή μικρών ποσοτήτων γύρης (T. angustifolia) ως συμπληρωματικής τροφής μπορεί να εξαλείψει τις υποθανατηφόρες επιδράσεις της έκθεσης σε υπολείμματα ψεκασμού ενός εντομοκτόνου μέτριας τοξικότητας. Ως εναλλακτική τροφή (απουσία λείας), η παροχή γύρης μειώνει την ένταση της ενδοσυντεχνιακής θήρευσης μεταξύ του A. limonicus και των τριών ενδημικών ειδών αρπακτικών ακάρεων E. finlandicus, E. stipulatus και I. degenerans. Ωστόσο, ακόμα και στην περίπτωση αυτή, το εξωτικό είδος ως ανταγωνιστικά υπέρτερο, μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί κίνδυνο για τα ενδημικά είδη του γένους Euseius. Τα παραπάνω ευρήματα διευρύνουν τις γνώσεις μας σχετικά με τη βιολογία του A. limonicus και τις δυνατοτήτες αξιοποίησης της γύρης επιλεγμένων φυτικών ειδών ως μέσου ενίσχυσης της αποτελεσματικότητας αρπακτικών ακάρεων σε προγράμματα ολοκληρωμένης διαχείρισης ή βιολογικής καταπολέμησης εχθρών των καλλιεργειών.

Download Full-text

OVULE AND EMBRYO SAC DEVELOPMENT IN TYPHA LATIFOLIA AND TYPHA ANGUSTIFOLIA

American Journal of Botany ◽

10.1002/j.1537-2197.1955.tb10426.x ◽

1955 ◽

Vol 42 (9) ◽

pp. 806-809 ◽

Cited By ~ 2

Author(s):

Philip E. Graef

Keyword(s):

Embryo Sac ◽

Typha Latifolia ◽

Typha Angustifolia ◽

Embryo Sac Development

Download Full-text

Identifying pollen grains of Typha latifolia, Typha angustifolia, and Typha ×glauca

Canadian Journal of Botany ◽

10.1139/b03-084 ◽

2003 ◽

Vol 81 (9) ◽

pp. 985-990 ◽

Cited By ~ 17

Author(s):

Sarah A Finkelstein

Keyword(s):

Typha Latifolia ◽

Pollen Grains ◽

Pollen Record ◽

Typha Angustifolia ◽

North American Continent ◽

Statistical Confidence ◽

The North ◽

Pollen Diagrams ◽

Sparganium Eurycarpum ◽

Typha Glauca

Typha angustifolia L. and Typha ×glauca Godron have increased their ranges on the North American continent over the past 150 years, and the pollen record has potential to document this spread. In T. angustifolia, pollen disperses as a reticulate, monoporate monad, similar in appearance to the pollen of Sparganium eurycarpum Engelm. Typha angustifolia and Sparganium are generally not distinguished, and T. ×glauca is rarely shown on pollen diagrams. My study of pollen reference material shows that Typha monads and Sparganium can be separated using diameter and roundness at a known level of statistical confidence. Typha monads are on average significantly smaller in diameter (mean and standard deviation = 22.7 ± 2.6 µm) than Sparganium (25.3 ± 2.7 µm). The incidence of angularity is higher in T. angusti folia pollen grains, whereas Sparganium grains are more often rounded. The pollen signature of T. ×glauca consists of mostly monads, but can contain up to 30% dyads, and (or) 14% tetrads, and (or) 10% triads. I suggest that T. angusti folia and T. ×glauca can be identified as one category in the pollen record and, where their dates of arrival are known, this category may be used as a chronostratigraphic indicator.Key words: Typha, Sparganium, pollen, invasive species, wetlands.

Download Full-text

Niche differentiation between two rhizomatous plant species: Typha latifolia and Typha angustifolia

Canadian Journal of Botany ◽

10.1139/b82-007 ◽

1982 ◽

Vol 60 (1) ◽

pp. 46-57 ◽

Cited By ~ 97

Author(s):

James B. Grace ◽

Robert G. Wetzel

Keyword(s):

Sexual Reproduction ◽

Shallow Water ◽

Surface Area ◽

Leaf Surface ◽

Vegetative Reproduction ◽

Typha Latifolia ◽

Morphological Characteristics ◽

Niche Differentiation ◽

Typha Angustifolia ◽

Leaf Surface Area

Morphological characteristics and biomass allocation were examined for two species of Typha in a small pond. Typha latifolia differed from T. angustifolia in having shorter leaf height, wider leaves, greater leaf surface area, greater allocation to leaves, greater number of smaller rhizomes, greater allocation to vegetative reproduction, smaller allocation to sexual reproduction, and fewer number of flowering plants. For both species, those plants growing in deeper water had taller leaves, a greater allocation to leaves, and a decreased allocation to sexual and vegetative reproduction. Previous studies of these populations have demonstrated that these two species are segregated according to water depth with T. latifolia being competitively superior in shallow water (less than 15 cm) but T. angustifolia having the potential to grow in deeper water than T. latifolia. Results from this study indicate that T. latifolia is competitively superior in shallow water because of its greater leaf surface area but that T. angustifolia's tall, narrow leaves and large rhizome storage permit it to grow in deeper water than T. latifolia. The greater amount of sexual reproduction in T. angustifolia is correlated with its more restricted distribution and fugitive nature.

Download Full-text

THE BIOLOGY OF CANADIAN WEEDS.: 73. Typha latifolia L., Typha angustifolia L. and Typha xglauca Godr.

Canadian Journal of Plant Science ◽

10.4141/cjps86-051 ◽

1986 ◽

Vol 66 (2) ◽

pp. 361-379 ◽

Cited By ~ 86

Author(s):

JAMES B. GRACE ◽

JANET S. HARRISON

Keyword(s):

Atlantic Coast ◽

Typha Latifolia ◽

Extensive Literature ◽

Intermediate Water ◽

Typha Angustifolia ◽

Herbaceous Perennials ◽

South Central ◽

Disturbed Areas ◽

Ecological Relations ◽

Ecological Range

Typha latifolia L., common cattail, Typha angustifolia L., narrow-leaved cattail, and Typha xglauca (T. angustifolia × T. latifolia), hybrid cattail, are herbaceous perennials found in wet or saturated soils and aquatic sediments in marshes, wet meadows, lakeshores, pond margins, seacoast estuaries, roadside ditches, bogs, and fens in Canada and the U.S.A. Typha latifolia is a cosmopolitan species found in all provinces of Canada while T. angustifolia and T. xglauca have spread within this century from the coastal areas, largely on the Atlantic coast, through the southern portions of the eastern and central provinces to south-central Manitoba. Considerable variation in T. xglauca exists and our understanding of this taxon is presently limited. Ecotypic variation has been described for the species. Typha is considered to be a weed under certain circumstances though it has beneficial value for waterfowl and wildlife. Typha can be found in a very broad range of habitat types ranging from early to late successional. Typically, T. angustifolia and T. xglauca are more limited in their ecological range than T. latifolia, being associated with saline or disturbed areas. Within habitats, T. latifolia is typically upslope of T. angustifolia with T. xglauca characteristic of more intermediate water depths though much more work is needed on the ecological relations of these taxa. An extensive literature exists on the germination, growth, and abundance of these highly productive taxa.Key words: Cattail, Typha, Typha angustifolia, Typha angustifolia × Typha latifolia, Typha xglauca, Typha latifolia

Download Full-text