scholarly journals Izolacija bakterijskih patogena kod klinički manifestnih mastitisa mliječnih goveda i njihova antimikrobna osjetljivost u zeničkoj regiji u 2017. godini

2020 ◽  
Vol 51 (1) ◽  
pp. 47-52
Author(s):  
Jasmin Burović

Ova studija predstavlja podatke prikupljene iz Veterinarske stanice “Zevet” d.o.o. Zenica, Bosna i Hercegovina o zastupljenosti bakterijskih patogena kod klinički prisutnih mastitisa mliječnih goveda i profilima njihove antimikrobne osjetljivosti. Za laboratorijsku izolaciju obrađena su 52 uzorka od kojih su 23 bila bakteriološki pozitivna. Najčešći izolati bili su Staphylococcus aureus u 21,74 % uzoraka i Streptococcus agalactiae u 17,39 % izolira- nih uzoraka, koagulaza-negativni stafilokoki (13,04 %), Klebsiella pneumoniae (13,04 %), Ente- rococcus spp. (8,70 %), Escherichia coli (8,70 %), Streptococcus spp., Enterobacter, Serratia spp. i Yersinia enterocolitica (4,35 %). Najveća antimikrobna otpornost među izolatima primjećena je na benzilpenicilin (56,25 %) i oksitetraciklin (46,15 %) s ukupnom otpornosti na uporabljena antimikrobna sredstava od 25,99 %. Na tri testirana antimikrobna sredstva (neomicin, klindamicin i cefotaksim) izolati nisu pokazali otpornost. Ostali antibiotici na koje je primijećena niska ukupna otpornost su ciprofloksacin (5,56 %) i ofloksacin (6,67 %). Samo jedan izolat nije pokazao nikakvu otpornost na testirane antimikrobike (S. aureus). Najveću otpornost među izolatima pokazao je Enterococcus spp., pokazujući senzibilitet samo za tetracikline. S. aureus je pokazao otpornost na benzilpenicilin i cefaleksin u 60 % slučajeva. Svi izolati S. agalactiae su bili otporni na tetracikline, oksitetracikline i gentamicin. Koagulaza negativni stafilokoki pokazali su otpornost na cefaleksin u dva slučaja i otpornost na benzilpenicilin, eri- tromicin i oksacilin u jednom izolatu. Klebsiella pneumoniae je pokazala otpornost na cefaleksin, amoksicilin i benzilpenicilin u svim ispitivanim izolatima, a pokazala je i otpornost na tetracikline u dva izolata. Svi ostali izolati pokazali su otpornost prema najmanje jednom testiranom antimikrobiku. U 46 slučajeva se odmah pristu- palo liječenju s 86,96 % uspjehom koji je procijenjen na osnovu izostanka kliničkog relapsa i smanjenja broja somatskih stanica u dopuštene granice za tri tjedna nakon provedene terapije.

Author(s):  
Bárbara Clemente Ribeiro ◽  
Hian Delfino Ferreira Da Silva ◽  
Luís Eduardo Santos Barros

O uso indiscriminado de antibióticos no tratamento das Infecções do Trato Urinário (ITU) funciona como pressão seletiva ao surgimento de resistência bacteriana aos antimicrobianos. Deste modo, este estudo teve como objetivo determinar a prevalência de uroculturas positivas e o perfil antimicrobiano dos organismos encontrados em pacientes ambulatoriais atendidos no Laboratório Escola no Centro Universitário de Brasília (UniCEUB) no Distrito Federal. Foi realizado um estudo transversal retrospectivo, no qual teve como base a análise dos registros laboratoriais de uroculturas realizadas no período entre Agosto de 2017 e Dezembro de 2019. Os selecionados como critérios de inclusão: apresentar crescimento microbiano igual ou superior a 100.000 UFC/mL (Unidades Formadoras de Colônia) na urina, possuir resultado de identificação do agente patogênico e o resultado do teste de sensibilidade aos antimicrobianos. Foram excluídos da pesquisa pacientes com os dados cadastrais incompletos. Durante o período analisado, foram realizados 2.436 exames de urocultura, destes 2.281 foram excluídos do estudo: 2.252 por não apresentarem crescimento bacteriano e 29 não apresentaram ficha cadastral completa ou crescimento microbiano inferior ao selecionado para a pesquisa. Por fim, foram selecionadas para este trabalho 155 uroculturas positivas, dentre as quais 92% (142) pertenciam a pacientes do sexofemino e 8% (13) ao sexo masculino, com idade média de 48 e 52 anos respectivamente. Dentre a população analisada, foi observado positividade das uroculturas para os seguintes microrganismos: Escherichia coli (78,71%), Klebsiella pneumoniae (7,74%), Proteus mirabilis (4,52%), Streptococcus agalactiae (3,87%), Staphylococcus saprophyticus (1,94%), Staphylococcus haemolyticus e Enterococcus faecalis (1,29%) e Staphylococcus aureus (0,65%). A Escherichia coli foi o microrganismo que apresentou maior prevalência dentre as uroculturas analisadas, de modo que foi avaliado também o perfil de sensibilidade aos antimicrobianos para tal patógeno. Com exceção da ampicilina e da cefalotina, todos os β-lactâmicos testados apresentaram sensibilidade superior a 80%. A resistência da Escherichia coli a ampicilina foi de 50,82%, enquanto a resistência média aos cefalosporínicos foi de aproximadamente 11,5%, 5,74% a gentamicina. Os derivados quinolônicos apresentaram as maiores taxas de resistência: entre 24,59% e 40,98%. Ao utilizar a associação Trimetoprim e Sulfametoxazol, foi observado 29,51% de resistência. Nas amostras analisadas, não houve resistência aos carbapenêmicos. Com base nos dados avaliados, conclui-se que a Escherichiacoli permanece como o principal microrganismo causador de ITU’s em pacientes ambulatoriais. Com base nisto se faz necessário o planejamento de um esquema terapêutico eficaz, visto que o microrganismo apresenta algum grau de resistência a diversos antimicrobianos utilizados na prática clínica.


2015 ◽  
Vol 35 (6) ◽  
pp. 518-524 ◽  
Author(s):  
Helio Langoni ◽  
Felipe Freitas Guimarães ◽  
Elizabeth Oliveira da Costa ◽  
Samea Fernandes Joaquim ◽  
Benedito Donizete Menozzi

Resumo: A mastite é a principal afecção do gado destinado à produção leiteira, que impacta significativamente a cadeia produtiva do leite, com reflexos ainda para a saúde pública. Estudou-se aspectos relacionados à etiologia, celularidade e de contagem bacteriana em 10 propriedades leiteiras, localizadas no Estado de São Paulo. Foram examinadas 1148 vacas em lactação, totalizando 4584 glândulas mamárias. Foram considerados os casos, em que houve isolamento de estafilococos coagulase positiva (SCP) e estafilococos coagulase negativa (SCN). Os resultados revelaram microbiota com vários patógenos e diferentes espécies de SCN (128 casos) e SCP (45), Staphylococcus aureus(90), Streptococcus agalactiae(70), Streptococcus dysgalactiae (69), Streptococcus uberis(29), Corynebacteriumspp. (230), Klebsiella pneumoniae(28), Klebsiella oxytoca(2), Escherichia coli(15), Enterobactersp. (3). Os resultados de contagem de células somáticas (CCS) relacionados aos SCP e SCN não mostraram diferenças entre as propriedades avaliadas, entretanto com diferenças significantes ao se avaliar a CCS entre os dois grupos de estafilococos, como pode ser evidenciado ao comparar SCN Discreto e SCP exuberante (P<0,01), SCP Discreto e SCP exuberante (P<0,001) e SCN moderado e SCP exuberante (P<0,01). A avaliação da CCS relacionada à intensidade da infecção, considerando-se como crescimento discreto o isolamento de até nove colônias, moderado de dez a 29 colônias e exuberante, com 30 ou mais colônias, revelou para ambos os grupos de estafilococos que quanto maior o número de unidades formadoras de colônias (UFC), a CCS é mais elevada, sendo sempre maior nos casos de SCP. Conclui-se que quando há maior número de UFC, há concomitantemente maior CCS/mL de leite, no caso dos SCP e SCN, o que mostra relação direta da intensidade do processo infeccioso com a resposta da celularidade do leite, bem como pela relevância desses na etiologia das mastites e dos aspectos negativos tanto para a produção, quanto na qualidade do leite produzido nas propriedades.


2019 ◽  
Vol 17 (3) ◽  
pp. 140-148 ◽  
Author(s):  
A. Ouelhadj ◽  
L. Ait Salem ◽  
D. Djenane

Ce travail vise l’étude de l’activité antibactérienne de l’huile essentielle (HE) de Pelargoniumx asperum et de la bactériocine, la nisine seul et en combinaison vis-à-vis de six bactéries dont quatre sont multirésistantes d’origine clinique. L’activité antibactérienne in vitro a été évaluée par la méthode de diffusion sur gélose. La concentration minimale inhibitrice (CMI) est aussi déterminée pour HE. Les résultats ont révélé une activité antibactérienne significative exercée par HE visà-vis de Staphylococcus aureus (ATCC 43300), Staphylococcus aureus et Escherichia coli avec des diamètres d’inhibition de 36,00 ; 22,50 et 40,00 mm, respectivement. Cependant, l’HE de Pelargonium asperum a montré une activité antibactérienne supérieure par rapport à la nisine. Les valeurs des CMI rapportées dans cette étude sont comprises entre 1,98–3,96 μl/ml. Les combinaisons réalisées entre HE et la nisine ont montré un effet additif vis-à-vis de Escherichia coli (ATCC 25922) avec (50 % HE Pelargonium asperum + 50 % nisine). Par contre, nous avons enregistré une synergie vis-à-vis de Klebsiella pneumoniae avec (75 % HE Pelargonium asperum + 25 % nisine) et contre Pseudomonas aeruginosa avec les trois combinaisons testées. Les résultats obtenus permettent de dire que l’HE de Pelargonium asperum possède une activité antibactérienne ainsi que sa combinaison avec la nisine pourrait représenter une bonne alternative pour la lutte contre l’antibiorésistance.


2015 ◽  
Vol 17 (4 suppl 3) ◽  
pp. 1142-1149 ◽  
Author(s):  
J.A.L MIRANDA ◽  
J.A. ROCHA ◽  
K.M. ARAÚJO ◽  
P.V. QUELEMES ◽  
S.J. MAYO ◽  
...  

RESUMO O uso de plantas medicinais no tratamento de doenças é uma estratégia antiga utilizada por praticamente todas as populações do mundo, e, embora novos antibióticos tenham sido desenvolvidos para o controle de micro-organismos infecciosos, às vezes são ineficazes. Diversos extratos de plantas medicinais têm efeitos antimicrobianos, principalmente quando associados à antibióticos de uso clínico, representando alternativa terapêutica para doenças infecciosas. Montrichardia linifera, conhecida popularmente como aninga, é espécie macrófita, aquática emergente de hábito herbáceo, pertencente a família Araceae e ocorre em áreas alagáveis. A utilidade farmacológica desta espécie é diversificada tendo sido relatada como cicatrizante, antirreumático, antidiurético e expectorante. Devido à relevância no campo etnofarmacológico, ampla utilização na medicina popular e escassez de trabalhos relacionados à atividade antibacteriana desta espécie, objetivou-se com este trabalho avaliar a atividade antibacteriana de extratos alcoólicos de folhas de Montrichardia linifera, coletadas na margem do rio Igaraçu, Parnaíba-PI. O extrato foi testado em oito cepas de bactérias: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Enterococcus faecalis, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae e Pseudomonas aeruginosa. Foram utilizadas as técnicas de verificação da formação de halos de inibição e determinação das concentrações inibitórias e bactericidas mínimas. Os testes antibacterianos evidenciaram como principais resultados que o extrato metanólico seco (EMS), extrato metanólico fresco (EMF), e o extrato etanólico seco (EES), apresentaram ação antibacteriana, enquanto o extrato etanólico fresco (EEF) não apresentou atividade para as bactérias testadas. O EMS foi o mais eficiente, inibindo o crescimento bacteriano na concentração de 200 μg/mL para E. faecalis, 400 μg/mL para S. aureus, 400 μg/mL para S. epidermidis e 2.000 μg/mL para P. aeruginosa. O EMF obteve CIM de 2.000 μg/mL para E. faecalis e EES obteve CIM de 250 μg/mL para E. faecalis. Os resultados demonstraram que M. linifera constitui fonte eficiente de compostos bioativos antibacterianos. Os estudos sobre as propriedades farmacológicas de plantas da família Araceae são escassos, e os resultados deste trabalho são pioneiros em relação a atividade antibacteriana desta espécie.


2016 ◽  
Vol 27 (2) ◽  
pp. 83 ◽  
Author(s):  
José Enrique Oliva-Menacho ◽  
Marco Antonio García-Hjarles ◽  
José Arturo Oliva-Candela ◽  
Hugo Saturnino De la Cruz-Roca

Objetivos: Determinar el grado de contaminación bacteriana con bacterias patógenas de los estetoscopios del personal médico en un hospital general de Lima, Perú. Material y métodos: Estudio de tipo observacional, descriptivo y transversal, realizado en el Hospital Nacional Arzobispo Loayza, entre los meses de enero y juniodel 2013. Se estudiaron 124 muestras de estetoscopios del personal médico en las siguientes áreas: UCI 20; neonatología 13; quemados 3; medicina 52; emergencia 36. Se recolectaron las muestras con hisopos humedecidos, en condiciones estériles (En presencia de un mechero de vidrio para alcohol) y luego fueron introducidos en tuboscon preparado de caldo BHI (Infusión cerebro corazón) para ser incubados por 24 horas a 37°C; se cultivó en Agar sangre, Agar MacConkey, Agar manitol y Agar cetrimidepara su posterior determinación de bacterias patógenas por procedimientos bioquímicos ,luego se identificó la susceptibilidad bacteriana con la técnica de Kirby- Bauer. Resultados: De los 124 estetoscopios estudiados; 114 (91,9%) estuvieron contaminados; se aislaron 123 cepasbacterianas: Staphylococcus spp coagulasa negativa 106(86,1%), Staphylococcus aureus 5(4,0%), Enterobacter aerogenes 4 (3,2%), Acinetobacter spp 2(1,6%), Pseudomonas aeruginosa 4(3,2%), Klebsiella Pneumoniae 1(0,8%) y Escherichia coli 1(0,8%). Conclusiones: El aislamiento de bacterias patógenas sugiere que el estetoscopio debe ser considerado como un vector de la infección nosocomial.


Author(s):  
I. I. Myrko ◽  
T. I. Chaban ◽  
V. V. Ogurtsov ◽  
V. S. Matiychuk

Мета роботи. Здійснити синтез деяких нових піразолзаміщених 7H-[1,2,4]триазоло[3,4-b][1,3,4]тіадіазинів та провести дослідження антимікробних властивостей синтезованих сполук. Матеріали і методи. Органічний синтез, ЯМР-спектроскопія, елементний аналіз, фармакологічний скринінг. Результати й обговорення. У результаті взаємодії eтил (2Z)-хлоро(фенілгідразоно)ацетатів з ацетилацетоном було отримано етил 4-ацетил-5-метил-1-феніл-1H-піразол-3-карбоксилати. Зазначені сполуки піддали бромуванню, що дозволило одержати цільові бромкетони. Синтезовані на даній стадії етил 1-арил-4-(бромацетил)-5-метил-1Н-піразол-3-карбоксилати було введено у взаємодію з 4-аміно-5-арил(гетарил)-2,4-дигідро-3Н-1,2,4-триазол-3-тіонами з подальшим формуванням 1,3,4-тіадіазольного циклу та отриманням відповідних етил 1-арил-4-{3-арил(гетарил)-7H-[1,2,4]триазоло[3,4-b][1,3,4]тіадіазин-6-іл)}-5-метил-1H-піразол-3-карбоксилатів. Структура синтезованих сполук підтверджена даними елементного аналізу та ЯМР спектроскопією. В рамках міжнародного проекту "The Community for Antimicrobial Drug Discovery" (CO-ADD) за підтримки Wellcome Trust (Великобританія) і університету Квінсленда (Австралія) для синтезованих сполук здійснено скринінг антимікробної активності. Як тестові мікроорганізми використовували п'ять штамів бактерій: Escherichia coli ATCC 25922, Klebsiella pneumoniae ATCC 700603, Acinetobacter baumannii ATCC 19606, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Staphylococcus aureus ATCC 43300 та двох штамів грибків: Candida albicans ATCC 90028 і Cryptococcus neoformans ATCC 208821. Встановлено, що досліджувані сполуки виявляють різноманітну дію, від практично повної її відсутності до виразного антимікробного ефекту. Висновки. Здійснено синтез 12 нових етил 1-арил-4-{3-арил(гетарил)-7H-[1,2,4]триазоло[3,4-b][1,3,4]тіадіазин-6-іл)}-5-метил-1H-піразол-3-карбоксилатів. Зазначені речовини отримані шляхом взаємодії відповідних етил 1-арил-4-(бромацетил)-5-метил-1Н-піразол-3-карбоксилатів з 4-аміно-5-арил(гетарил)-2,4-дигідро-3Н-1,2,4-триазол-3-тіонами. Дослідження антимікробної активності синтезованих сполук демонструють потенціал пошуку антимікробних агентів серед зазначеного класу сполук.


2016 ◽  
Vol 11 (31) ◽  
pp. 113-122
Author(s):  
Carla Franco Porto Belmont Souza ◽  
Luiz Eduardo Souza da Silva Irineu ◽  
Renan Silva De Souza ◽  
Renato da Silva Teixeira ◽  
Ivina Sanches Pereira ◽  
...  

A resistência microbiana tem se mostrado um problema de proporções mundiais, causando estado de morbidade e mortalidade em diversos pacientes. Em vista disso, tem crescido a busca por métodos alternativos naturais de profilaxia. A investigação clínica sugere que o Extrato de Cranberry está entre as melhores propostas de prevenção natural. O Cranberry (Vaccinium macrocarpon) é um fruto que tem crescido comercialmente pelo sabor e propriedades benéficas à saúde. Dentre as formas comercializadas estão: o suco, o chá e as cápsulas contendo o extrato seco. A ação desta planta está relacionada ao tratamento de doenças do trato urinário, por possuir substâncias que inibem a adesão bacteriana ao epitélio do trato urinário, dificultando sua proliferação e reprodução. Dentre todas as infecções relacionadas à assistência a saúde, a Infecção do Trato Urinário é a mais frequentemente associada a procedimentos invasivos. Se não for tratada, pode resultar em complicações como pielonefrite aguda, bacteremia e pionefrose. Portanto, cranberry pode ser uma nova alternativa para o combate das infecções uroepiteliais, por ser um produto natural de preço acessível, e com formas de comercialização diversificada, ao contrário dos antimicrobianos convencionais, que por sua vez são caros e podem acabar causando resistência nos micro-organismos. Este trabalho teve como objetivo avaliar in vitro a atividade antimicrobiana do extrato de Cranberry, adquirido em farmácia de manipulação, sobre 8 micro-organismos isolados de infecções urinárias. As cepas utilizadas, adquiridas da coleção da FIOCRUZ, foram: Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Serratia marscecens, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis e Enterococcus faecium. No estudo, foram utilizados o caldo Mueller Hinton (MH), Extrato de Cranberry e as bactérias patogênicas. O ensaio foi realizado em triplicata, com o uso de um controle de crescimento dos micro-organismos e o experimento para avaliação do crescimento bacteriano na presença do extrato. A turbidez foi medida com o auxílio de um espectrofotômetro, no comprimento de onda de 600 nm, antes e após 24 horas de incubação à 37 ºC. O procedimento forneceu a Densidade Ótica, do qual possibilitou a identificação da inibição microbiana. Para análise estatística foi utilizado o Teste t de Student. O Extrato de Cranberry apresentou atividade antimicrobiana sobre as bactérias Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumoniae, Escherichia coli, Serratia marscecens e Enterococcus faecalis (p < 0,05), confirmando seu efeito benéfico em infecções urinárias. No entanto, não teve efeito inibitório significativo sobre Pseudomonas aeruginosa, Proteus mirabilis e Enterococcus faecium (p > 0,05).


2006 ◽  
Vol 60 (3-4) ◽  
pp. 207-221
Author(s):  
Svetlana Joksovic ◽  
Vitomir Cupic ◽  
Vera Katic

The main approach to curbing mastitis is to prevent the entry of microorganisms from the outer environment into the mammary gland, which is achieved by the use of papilla disinfection following every time of milking. The objective of this work was to examine the antimicrobial activity of the disinfectant dodicin hydrochloride, in fact the preparation that contains this disinfectant (DESU? M), against bacteria, the most frequent causes of mastitis in cows. The efficacy of modified DESU? Mwas examined under laboratory conditions using the quantitative test against the following microorganisms: Escherichia coli, Staphylococcus aureus, Streptococcus agalactiae and Streptococcus uberis, under the conditions in the field. The udders of an experimental group of 20 cows of the Holstein-Friesian breed were immersed in a solution of the modified preparation DESU ? M following every time of milking over a period of three months. In the second group of 10 cows of the Holstein-Friesian breed, marked as the control group, no disinfection was applied following the milkings. The preparation DESU? Mexhibited satisfactory antimicrobial efficacy against the most frequent causes (Escherichia coli, Staphylococcus aureus, Streptococcus agalactiae and Streptococcus uberis) of mastitis in cows under laboratory conditions. With the application of the preparation DESU? M, following every time of milking over a period of three months, the number of somatic cells was reduced by almost one half in comparison with their number at the start of the experiment. No residue of the modified preparation DESU ? M were found in any sample of milk from the experimental group of cows.


2020 ◽  
Vol 7 (Supplement_1) ◽  
pp. S723-S724
Author(s):  
Vandarith Nov ◽  
Darapheak Chau ◽  
Chhorvann Chhea

Abstract Background Antimicrobial resistance (AMR) is a major and growing global public health problem. The Cambodia Ministry of Health established a pilot laboratory-based AMR surveillance system for blood specimens in 2017. The objective of this study is to characterize AMR among pathogenic isolates from blood samples. Methods A retrospective analysis was performed using one year of data from a pilot AMR Surveillance system in Cambodia. Four blood culture isolate pathogens were included: Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Salmonella Typhi /Salmonella Paratyphi A and Staphylococcus aureus. Blood culture isolates that were referred from eleven sentinel sites were analyzed at the National Public Health Laboratory for identification. Antibiotic susceptibility testing (AST) was done using disk diffusion, minimum inhibitory concentration method following Clinical Laboratory Standard Institute (CLSI) guidelines. Results Among 214 pathogenic isolates from blood samples, E.coli was the most common (56.1%), followed by Salmonella Typhi/Salmonella Paratyphi A (18.7%), Staphylococcus aureus (13.5%), and Klebsiella pneumoniae (11.7%). Methicillin Resistance Staphylococcus aureus (MRSA) was detected in half of the isolates. E.coli was resistant to ampicillin (94.4%), trimethoprim-sulfamethoxazole (84.5%), and ceftriaxone (79.2%). Salmonella Typhi was resistant to ampicillin (73.3%) and trimethoprim-sulfamethoxazole (60.0%) and Salmonella Paratyphi A were resistant to fluoroquinolones (91.7%). For last resort antibiotics, E.coli was resistant to carbapenem groups (3.2% for imipenem, 4.9% for meropenem, and 5.0% for ertapenem). Klebsiella pneumoniae was not resistant to any groups. Conclusion E.coli was found at high rates in blood samples and was resistant to common antibiotics used in Cambodia. These pilot data show the importance of establishing a national AMR surveillance system in Cambodia to monitor AMR trends following GLASS guidelines. Disclosures All Authors: No reported disclosures


1996 ◽  
Vol 40 (5) ◽  
pp. 1311-1313 ◽  
Author(s):  
C Martin ◽  
X Viviand ◽  
A Cottin ◽  
V Savelli ◽  
C Brousse ◽  
...  

Ceftriaxone concentrations in abdominal tissues were evaluated at different stages of open prostatectomy. Ceftriaxone was administered as antibiotic prophylaxis, and 15 consecutive patients were given a single dose of ceftriaxone (1,000 mg intravenously in 1 min) 30 min before surgery. Ceftriaxone concentrations in tissue were determined at three stages of the surgical procedure; upon the opening of the abdominal cavity, during the prostatectomy, and upon the closure of the abdominal cavity. Samples of the following tissues or sample were assayed: epiploic and abdominal-wall fat; Retzius' space, bladder, and prostate tissue; and urine. During the different stages of the surgical procedure, for all patients, and in the different tested tissues, ceftriaxone concentrations greater than or equal to the cutoff point (4 micrograms/g of tissue) were measured. The highest concentrations were obtained in the bladder (43 +/- 18 micrograms/g) and in the prostate (35 +/- 18 micrograms/g). In fatty tissues, concentrations were between 13 +/- 5 and 22 +/- 8 micrograms/g. All patients (15 of 15) had ceftriaxone levels in tissue greater than the MICs for the potential pathogens (Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, and Proteus mirabilis). In conclusion, during open prostatectomy and after the use of a single dose of ceftriaxone (1,000 mg), high antibiotic levels were obtained throughout the surgical procedure in the tissues potentially involved in postoperative infection.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document