scholarly journals Verslaggeving over ‘in-control’ door Nederlandse beursvennootschappen

2020 ◽  
Vol 94 (11/12) ◽  
pp. 477-493
Author(s):  
Jos de Groot ◽  
Steven Hijink
Keyword(s):  
Best Practice ◽  
In De Praktijk ◽  
Gevolgd Door

De onderwerpen ‘in control’ en de ‘in-control statement’ worden in de praktijk op verschillende manieren geïnterpreteerd en uitgelegd. Tegelijkertijd is in het afgelopen jaar vanuit verschillende invalshoeken (hernieuwde) belangstelling getoond voor nieuwe regelgeving voor verslaggeving over ‘in-control’ zijn. Dit praktijkonderzoek van 91 jaarverslagen over 2019 van Nederlandse beursvennootschappen toont aan dat de bestuursverklaring uit de Code 2016 op alle vier de sub-elementen voor het overgrote deel wordt gevolgd door de AEX-, AMX- en AScX-fondsen. Bij de lokale beursvennootschappen behorende tot de overige-fondsen is dat significant lager. Van de 91 onderzochte beursvennootschappen nemen er 41 in het bestuursverslag 2019 een expliciete ‘in-control verklaring’ over het effectief functioneren van de interne risicobeheersings- en controlesystemen op, ondanks dat dit sinds de Code 2016 niet meer wordt voorgeschreven. Consistentie is in de ‘in-control verklaringen’ ver te zoeken; ze zijn een cocktail van toepassing van de best practice bepalingen uit de Code 2003, de Interpretatie Frijns (MCCG 2005), de Code 2008 en het Herzieningsvoorstel Code 2016 (MCCG 2016a).

scholarly journals Corporate Governance: the way forward

2017 ◽  
Vol 91 (5/6) ◽  
pp. 122-123 ◽  
Author(s):  
Oscar van Leeuwen ◽  
Philip Wallage
Keyword(s):  
Corporate Governance ◽  
Best Practice ◽  
Corporate Governance Code ◽  
Van Manen ◽  
Jaar Geleden ◽  
Gevolgd Door ◽  
The Way

Twintig jaar geleden, om precies te zijn op 25 juni 1997, verscheen het rapport van de eerste Nederlandse Commissie Corporate Governance onder voorzitterschap van Jaap Peters met de titel “Aanbevelingen inzake Corporate Governance in Nederland”. In 2003 gevolgd door “De Nederlandse corporate governance code “Beginselen van deugdelijk ondernemingsbestuur en best practice bepalingen.” Deze Code, vernoemd naar de voorzitter van de commissie Morris Tabaksblat, werd bij Besluit van 23 december 2004 in de wet verankerd (Stb. 2004, nr. 747). Sindsdien moeten beursfondsen in het bestuursverslag mededeling doen over de naleving van de principes en best practice-bepalingen. Recentelijk is de code onder leiding van Jaap van Manen geactualiseerd en op 8 december 2016 gepubliceerd. De belangrijkste inhoudelijke wijzigingen betreffen onder andere een focus op langetermijnwaardecreatie en aandacht voor risicobeheersing, cultuur en beloning. Het corporate governance-domein kenmerkt zich door de constante zoektocht naar een balans tussen de belangen die verschillende stakeholders in een onderneming hebben.

scholarly journals Hoe passen verzekeraars scenario’s toe in het kader van de ORSA?

2020 ◽  
Vol 94 (9/10) ◽  
pp. 379-389
Author(s):  
Robbert Nuhn ◽  
René Doff
Keyword(s):  
Solvency Ii ◽  
Veel Minder ◽  
Onderzoek Naar ◽  
Deze Laatste ◽  
In De Praktijk ◽  
Gevolgd Door ◽  
Solvency Assessment

Per 1 januari 2016 moeten verzekeraars uit hoofde van Solvency II een Own Risk & Solvency Assessment (ORSA) maken waarin zij met scenario’s en stresstesten de belangrijkste risico’s analyseren. Dit artikel beschrijft een onderzoek naar hoe verzekeraars scenario’s en stresstesten toepassen. Aan de hand van de literatuur zijn duidelijke processtappen en succescriteria voor het gebruik van scenario’s te onderscheiden. Dit proces wordt overwegend goed gevolgd door verzekeraars en het bestuur is goed betrokken op verschillende manieren. Dat geldt niet voor alle zogenoemde sleutelfuncties: met name de functies interne audit en compliance zijn veel minder betrokken dan bijvoorbeeld de risicomanagement-functie. De tijdshorizon die verzekeraars gebruiken voor hun langetermijnprognose is over het algemeen drie tot vijf jaar, maar er zijn ook verzekeraars die langere termijnen hanteren. Uit onze analyse blijkt dat verzekeraars veel meer leunen op stresstesten dan op scenario’s. Deze laatste worden in de praktijk nauwelijks toegepast in ORSA. Dit is een gemis voor de effectiviteit van ORSA. Wij constateren tot slot dat het feit dat toezichthouders meekijken een mogelijk systeemrisico creëert en dat is vanuit toezichtsperspectief juist onwenselijk.

scholarly journals Het jaar 2013 verslagen: inleiding

2014 ◽  
Vol 88 (12) ◽  
pp. 476-478
Author(s):  
Frans van der Wel
Keyword(s):  
Best Practice ◽  
Editorial Office ◽  
In De Praktijk

Voor u ligt de negentiende editie van “Het Jaar Verslagen”. Het is mij een genoegen om u deze mede namens Editorial Office aan te bieden. In deze uitgave die de verslaggeving over het jaar 2013 betreft is een zestal onderwerpen opgenomen. Elk artikel bevat een overzicht van de regelgeving over het betreffende verslaggevingsonderwerp. Vervolgens geven de artikelen inzicht in de praktijk van de verslaggeving, waarbij kritische kanttekeningen worden gemaakt maar ook voorbeelden van best practice worden gegeven. In een aantal gevallen doen de auteurs ook aanbevelingen voor de praktijk.

scholarly journals De ‘in-control’ good practice van de Commissie Frijns lost slechts een deel van de puzzel op

2006 ◽  
Vol 80 (7/8) ◽  
pp. 392-400
Author(s):  
Jos De Groot ◽  
B. Koolstra
Keyword(s):  
Corporate Governance ◽  
Best Practice ◽  
Good Practice ◽  
Duidelijk Zichtbaar ◽  
In De Praktijk

De aanbevelingen van de Monitoring Commissie Corporate Governance (Commissie Frijns) (2005) over risicobeheersings- en controlesystemen zijn een belangrijke stap in de goede richting om de risicoparagraaf in het jaarverslag de noodzakelijke inhoud te geven. Deze commissie evalueert de toepassing van de code Tabaksblat (Commissie Corporate Governance, 2003), inclusief Best Practice bepaling II.1.4 inzake de risicoparagraaf in het jaarverslag. De invloed van Frijns is duidelijk zichtbaar in de jaarverslagen 2005 die in vergelijking tot 2004 meer inzicht verschaffen op het gebied van risico beheersing; zo’n 89% van de AEX- en Midkap-fondsen heeft in het jaarverslag een ‘in-control’ verklaring opgenomen. Maar de commissie Frijns laat nog steeds een aantal cruciale uitvoeringsvragen onbeantwoord. Er wordt onvoldoende richting gegeven aan het hanteren van normen bij de oordeelsvorming over het effectief zijn van de risico beheersingssystemen, over de interpretatie van het begrip tekortkoming, over de diepgang van de risicoparagraaf en over methoden en technieken voor het testen van de werking van systemen. In de praktijk zal dit blijven leiden tot onzekerheden en ongewenste misvattingen bij de opstellers van de risicoparagraaf en de gebruikers in de markt. Dit artikel gaat in op deze onduidelijkheden en misvattingen en houdt tevens een advies in om te komen tot een werkbare oplossing die rekening houdt met het feit dat de meeste ondernemingen nog maar net begonnen zijn met het formaliseren en verder professionaliseren van organisatiebrede risicobeheersingssystemen. Dit betekent ons inziens dat terughoudendheid moet worden betracht met regelgeving over het extern publiceren van het oordeel over de effectieve werking van de risicobeheersingssystemen. De vlag dekt immers de lading (nog) niet en mist de internationale aansluiting.

scholarly journals Het "in control statement"

2017 ◽  
Vol 91 (5/6) ◽  
pp. 146-153 ◽  
Author(s):  
Jim Emanuels
Keyword(s):  
Corporate Governance ◽  
Best Practice ◽  
Corporate Governance Code ◽  
In De Praktijk

In dit artikel bespreek ik de achtergrond en betekenis van het in control statement dat volgens een best practice-bepaling in de herziene corporate governance code 2016 door ondernemingen in het bestuursverslag moet worden opgenomen. Ik ga in op een aantal wijzigingen ten opzichte van eerdere versies van deze bepaling, op de relatie met de risico-informatie in het bestuursverslag en bespreek enkele bijzondere aandachtspunten voor de toepassing in de praktijk.

Meeting the Best Practice for Hearing Aid Verification in Children: Challenges and Future Directions

2019 ◽  
Vol 28 (4) ◽  
pp. 877-894
Author(s):  
Nur Azyani Amri ◽  
Tian Kar Quar ◽  
Foong Yen Chong
Keyword(s):  
Clinical Practice ◽  
Hearing Aids ◽  
Best Practice ◽  
Hearing Aid ◽  
Evidence Based ◽  
Future Directions ◽  
Major Barrier ◽  
Klang Valley ◽  
Age Range ◽  
Fitting Hearing Aids

Purpose This study examined the current pediatric amplification practice with an emphasis on hearing aid verification using probe microphone measurement (PMM), among audiologists in Klang Valley, Malaysia. Frequency of practice, access to PMM system, practiced protocols, barriers, and perception toward the benefits of PMM were identified through a survey. Method A questionnaire was distributed to and filled in by the audiologists who provided pediatric amplification service in Klang Valley, Malaysia. One hundred eight ( N = 108) audiologists, composed of 90.3% women and 9.7% men (age range: 23–48 years), participated in the survey. Results PMM was not a clinical routine practiced by a majority of the audiologists, despite its recognition as the best clinical practice that should be incorporated into protocols for fitting hearing aids in children. Variations in practice existed warranting further steps to improve the current practice for children with hearing impairment. The lack of access to PMM equipment was 1 major barrier for the audiologists to practice real-ear verification. Practitioners' characteristics such as time constraints, low confidence, and knowledge levels were also identified as barriers that impede the uptake of the evidence-based practice. Conclusions The implementation of PMM in clinical practice remains a challenge to the audiology profession. A knowledge-transfer approach that takes into consideration the barriers and involves effective collaboration or engagement between the knowledge providers and potential stakeholders is required to promote the clinical application of evidence-based best practice.

A Guide to Coding and Billing for the Audiological Management of Patients Receiving Ototoxic Medical Treatments

2019 ◽  
Vol 4 (5) ◽  
pp. 936-946
Author(s):  
Dawn Konrad-Martin ◽  
Neela Swanson ◽  
Angela Garinis
Keyword(s):  
Otoacoustic Emissions ◽  
Best Practice ◽  
Private Insurance ◽  
Monitoring Program ◽  
Current Method ◽  
International Classification Of Diseases ◽  
Ethical Practice ◽  
Party Payer ◽  
High Frequency Audiometry ◽  
Icd 10

Purpose Improved medical care leading to increased survivorship among patients with cancer and infectious diseases has created a need for ototoxicity monitoring programs nationwide. The goal of this report is to promote effective and standardized coding and 3rd-party payer billing practices for the audiological management of symptomatic ototoxicity. Method The approach was to compile the relevant International Classification of Diseases, 10th Revision (ICD-10-CM) codes and Current Procedural Terminology (CPT; American Medical Association) codes and explain their use for obtaining reimbursement from Medicare, Medicaid, and private insurance. Results Each claim submitted to a payer for reimbursement of ototoxicity monitoring must include both ICD-10-CM codes to report the patient's diagnosis and CPT codes to report the services provided by the audiologist. Results address the general 3rd-party payer guidelines for ototoxicity monitoring and ICD-10-CM and CPT coding principles and provide illustrative examples. There is no “stand-alone” CPT code for high-frequency audiometry, an important test for ototoxicity monitoring. The current method of adding a –22 modifier to a standard audiometry code and then submitting a letter rationalizing why the test was done has inconsistent outcomes and is time intensive for the clinician. Similarly, some clinicians report difficulty getting reimbursed for detailed otoacoustic emissions testing in the context of ototoxicity monitoring. Conclusions Ethical practice, not reimbursement, must guide clinical practice. However, appropriate billing and coding resulting in 3rd-party reimbursement for audiology services rendered is critical for maintaining an effective ototoxicity monitoring program. Many 3rd-party payers reimburse for these services. For any CPT code, payment patterns vary widely within and across 3rd-party payers. Standardizing coding and billing practices as well as advocacy including letters from audiology national organizations may be necessary to help resolve these issues of coding and coverage in order to support best practice recommendations for ototoxicity monitoring.

Business: The Electronic Health Record: Front Line Experience

2011 ◽  
Vol 21 (1) ◽  
pp. 18-22
Author(s):  
Rosemary Griffin
Keyword(s):  
Health Care ◽  
Information Technology ◽  
Electronic Health Record ◽  
Financial Incentives ◽  
Best Practice ◽  
Health Care Systems ◽  
The United States ◽  
Health Record ◽  
Health Trends ◽  
Electronic Health

National legislation is in place to facilitate reform of the United States health care industry. The Health Care Information Technology and Clinical Health Act (HITECH) offers financial incentives to hospitals, physicians, and individual providers to establish an electronic health record that ultimately will link with the health information technology of other health care systems and providers. The information collected will facilitate patient safety, promote best practice, and track health trends such as smoking and childhood obesity.

Reliability of the Conversational Interaction Coding Form When Applied to Natural Conversation of Individuals With Aphasia

2010 ◽  
Vol 20 (4) ◽  
pp. 125-135 ◽  
Author(s):  
Ashley Pozzolo Coote ◽  
Jane Pimentel
Keyword(s):  
Best Practice ◽  
Interobserver Reliability ◽  
Training Session ◽  
Clinical Tool ◽  
Group Setting ◽  
Conversational Interaction ◽  
Video Recordings ◽  
Aphasia Therapy ◽  
Natural Conversation ◽  
Point To Point

Purpose: Development of valid and reliable outcome tools to document social approaches to aphasia therapy and to determine best practice is imperative. The aim of this study is to determine whether the Conversational Interaction Coding Form (CICF; Pimentel & Algeo, 2009) can be applied reliably to the natural conversation of individuals with aphasia in a group setting. Method: Eleven graduate students participated in this study. During a 90-minute training session, participants reviewed and practiced coding with the CICF. Then participants independently completed the CICF using video recordings of individuals with non-fluent and fluent aphasia participating in an aphasia group. Interobserver reliability was computed using matrices representative of the point-to-point agreement or disagreement between each participant's coding and the authors' coding for each measure. Interobserver reliability was defined as 80% or better agreement for each measure. Results: On the whole, the CICF was not applied reliably to the natural conversation of individuals with aphasia in a group setting. Conclusion: In an extensive review of the turns that had high disagreement across participants, the poor reliability was attributed to inadequate rules and definitions and inexperienced coders. Further research is needed to improve the reliability of this potentially useful clinical tool.

Gastroesophageal Reflux Disease: A Gastroenterologist's Perspective

2011 ◽  
Vol 21 (3) ◽  
pp. 89-99
Author(s):  
Michael F. Vaezi
Keyword(s):  
Gastroesophageal Reflux Disease ◽  
Gastroesophageal Reflux ◽  
Reflux Disease ◽  
Best Practice ◽  
Clinical Care ◽  
Diagnostic Testing ◽  
Diagnostic Tools ◽  
Swallowing Function ◽  
Atypical Symptoms

Gastroesophageal reflux disease (GERD) is a commonly diagnosed condition often associated with the typical symptoms of heartburn and regurgitation, although it may present with atypical symptoms such as chest pain, hoarseness, chronic cough, and asthma. In most cases, the patient's reduced quality of life drives clinical care and diagnostic testing. Because of its widespread impact on voice and swallowing function as well as its social implications, it is important that speech-language pathologists (SLPs) understand the nature of GERD and its consequences. The purpose of this article is to summarize the nature of GERD and GERD-related complications such as GERD-related peptic stricture, Barrett's esophagus and adenocarcinoma, and laryngeal manifestations of GERD from a gastroenterologist's perspective. It is critical that SLPs who work with a multidisciplinary team understand terminology, diagnostic tools, and treatment to ensure best practice.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document