Repetition or interpretation in art is based on very old times. Much earlier repetition than mechanical copying was often done for master-apprentice teaching or for eye-training purposes. Copying in the mechanical way allows the production of similarities, while copying in digital mode allowed more circulation and access of similarities. From the 20th century, the work of art has become more accessible. The artworks exhibited in various parts of the world, in museums and galleries, reach other artisans or art buyers who are miles away from them, or they are welcomed in their living spaces. The original was now in distribution with copies. A similar situation is both faster and more common today in the Internet age. A similar situation is both faster and more common today in the Internet age. Warhol, on the other hand, puts a consumption object in the art world, which does not deny mechanic reproduction, but already has a graphic design and copies with it. A soup box with thousands of copies is exhibited alone or with copies of it. It shows that art and life are intertwined or that he don’t reject the popular culture-consumption conception in their society in the age of living. The graphic design of soup boxes with thousands of copies has been repeated by Warhol and won the original with his signature in the art. These paintings are reproduced both by his contemporaries and by artists today. An artwork that is actually a copy, can it give the same effect when it is repeated? How do original, unique, copy, reappear in Campbell's Soup Cans? Why and how has Campbell's Soup Cans been repeated in art? In this research, these questions were tried to be answered through the works of the artists who recreated Campbell's Soup Boxes.
Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.
Özet
Sanatta tekrar etme ya da yorumlama çok eskilere dayanmaktadır. Mekanik yolla kopyalamadan çok daha önce tekrarlama çoğunlukla usta-çırak öğretisi ya da gözü eğitme amacıyla gerçekleştirilirken; mekanik yolla kopyalama benzerlerin üretilmesine, dijital yolla kopyalama ise benzerlerin daha fazla dolaşımına ve erişimine olanak sağladı. 20. yüzyıldan itibaren sanat yapıtı daha kolay ulaşılır hale geldi. Dünyanın çeşitli yerlerinde, müze ve galerilerde sergilenen sanat yapıtları, onlardan kilometrelerce ötede olan başka sanatçılara ya da sanat alıcılarına ulaşabildi ya da yaşam alanlarında karşılarına çıktı. Orijinal, artık kopyaları ile birlikte dağılımdaydı. Benzer durum, internet çağındaki günümüzde hem daha hızlı hem de daha yaygındır. Ancak Warhol tüm bunların ötesinde, mekanik kopyalamayı yadsımadan, hali hazırda bir grafik tasarıma sahip ve kopyaları ile birlikte dolaşımda olan bir tüketim nesnesini, sanat dünyasına sokar. Binlerce kopyası olan bir çorba kutusunu tek başına ya da onun kopyaları ile birlikte sergiler. Sanat ve yaşamı iç içe geçirir ya da yaşadığı çağda, kendi toplumundaki popüler kültür-tüketim anlayışını reddetmediğini gösterir. Binlerce kopyaya sahip olan çorba kutularının grafik tasarımı, Warhol tarafından tekrarlanarak, onun imzası ile orijinalik kazanmıştır. Onun çorba kutuları resimleri ise hem çağdaşları hem de günümüzdeki sanatçılarca tekrarlanmaktadır. Zaten kopya olan bir asıl, tekrarlandığında aynı etkiyi verebilir mi? Orijinallik, özgünlük, kopya, tekrar Campbell’s Çorba Kutuları’nda ne şekilde ortaya çıkar? Campbell’s Çorba Kutuları sanatta niçin ve ne şekilde tekrarlanmıştır? sorularına Warhol’un Campbell’s Çorba Kutuları adlı resmi ve bu resmi tekrarlayan sanatçıların yapıtları üzerinden cevap aranmaya çalışılmıştır.
Blackfish and SeaWorld: A Case Study in the Framing of a Crisis