Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, η επιλογή μεταξύ υπηρεσιών υγείας του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, ερμηνεύεται κυρίως από το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο. Σκοπός της συγκεκριμένης διατριβής είναι ο προσδιορισμός των παραγόντων οι οποίοι επηρεάζουν τις επιλογές των χρηστών ως προς τον τύπο και την δομή της φροντίδας υγείας που θα χρησιμοποιήσουν. Για τον σκοπό της διατριβής χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από πανελλαδική έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο των προσωπικών συνεντεύξεων σε τυχαίο δείγμα 4003 ενηλίκων ατόμων το οποίο στρωματοποιήθηκε ανά γεωγραφική περιφέρεια, βαθμό αστικότητας τόπου διαμονής, ηλικία και φύλο.Η διατριβή εστίασε σε δύο διαφορετικές ομάδες χρηστών ανάλογα με τις εναλλακτικές υπηρεσίες υγείας που είχαν στη διάθεσή τους: α) ασφαλισμένους του Ι.Κ.Α οι οποίοι είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν εκτός από τις δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας και υπηρεσίες υγείας του Ι.Κ.Α και β) ασφαλισμένους σε ασφαλιστικούς οργανισμούς πλην Ι.Κ.Α, οι οποίοι είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν μόνο υπηρεσίες υγείας του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Οι μεταβλητές οι οποίες αφορούσαν στη χρήση εναλλακτικών υπηρεσιών υγείας εκφράστηκαν ως ποσοστά επί της συνολικής χρησιμοποίησης. Τα συγκεκριμένα ποσοστά έπαιρναν τιμές στο διάστημα [0, 1] και είχαν άθροισμα ίσο με 1. Από τις συγκεκριμένες μεταβλητές προέκυψαν με κωδικοποίηση ονομαστικές μεταβλητές, οι κατηγορίες των οποίων εξέφραζαν τη χρήση των εναλλακτικών υπηρεσιών υγείας. Πιο συγκεκριμένα, η τιμή 0 των προαναφερόμενων ποσοστών αντιστοιχούσε σε μηδενική χρήση υπηρεσιών υγείας κάθε τομέα παροχής υπηρεσιών υγείας, η τιμή 1 αντιστοιχούσε σε αποκλειστική χρήση υπηρεσιών υγείας κάθε τομέα παροχής υπηρεσιών υγείας και τιμές στο διάστημα [0.01-0.99] αντιστοιχούσε σε συνδυαστική χρήση υπηρεσιών υγείας κάθε τομέα παροχής υπηρεσιών υγείας. Οι μεταβλητές της ανάλυσης των δεδομένων επομένως ήταν: α) οι ονομαστικές μεταβλητές οι κατηγορίες των οποίων εξέφραζαν τη μηδενική, αποκλειστική ή συνδυαστική χρήση των εναλλακτικών υπηρεσιών υγείας και β) τα ποσοστά με τιμές στο διάστημα (0, 1) οι οποίες εξέφραζαν το βαθμό συνδυαστικής χρήσης των υπηρεσιών υγείας κάθε τομέα παροχής υπηρεσιών υγείας. Επιπρόσθετα, η ανάλυση εστίασε σε δύο ομάδες χρηστών: α) χρήστες με συνολική χρησιμοποίηση μεγαλύτερη του 1 και β) χρήστες με συνολική χρησιμοποίηση ίση με 1. Για την ανάλυση των ονομαστικών μεταβλητών της μελέτης χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος Individualized Logistic Regression, ενώ για την ανάλυση των ποσοστών χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος Ordinary Least Squares. Ως ανεξάρτητες μεταβλητές της ανάλυσης χρησιμοποιήθηκαν οι μεταβλητές: α) γεωγραφική περιφέρεια, β) βαθμός αστικότητας, γ) ηλικία, δ) φύλο, ε) οικογενειακή κατάσταση, στ) εισόδημα, ζ) απασχόληση, η) εκπαίδευση, θ) αυτοαξιολογούμενο επίπεδο υγείας, ι) ύπαρξη χρόνιου προβλήματος υγείας, κ) δημόσια ασφαλιστική κάλυψη, λ) ιδιωτική ασφαλιστική κάλυψη. Επιπρόσθετα για την ομάδα χρηστών με συνολική χρησιμοποίηση μεγαλύτερη της μονάδας, η συγκεκριμένη μεταβλητή χρησιμοποιήθηκε ως ανεξάρτητη μεταβλητή.Βασικά συμπεράσματα της διδακτορικής διατριβής αποτελούν η επίδραση του κοινωνικοοικονομικού επιπέδου στην επιλογή μεταξύ υπηρεσιών υγείας του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα καθώς και το γεγονός ότι άτομα με υψηλή συνολική χρησιμοποίηση έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να κάνουν συνδυαστική χρήση εναλλακτικών υπηρεσιών υγείας. Συμπερασματικά θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η επιλογή μεταξύ εναλλακτικών υπηρεσιών υγείας προσδιορίζεται τόσο από τα χαρακτηριστικά των χρηστών και ιδίως το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο αλλά και από την συνολική χρησιμοποίηση υπηρεσιών υγείας.