scholarly journals Reliability of the Luganda version of the Child Behaviour Checklist in measuring behavioural problems after cerebral malaria

2009 ◽  
Vol 3 (1) ◽  
Author(s):  
Paul Bangirana ◽  
Noeline Nakasujja ◽  
Bruno Giordani ◽  
Robert O Opoka ◽  
Chandy C John ◽  
...  
Keyword(s):  
Cerebral Malaria ◽  
Child Behaviour ◽  
Behavioural Problems ◽  
Child Behaviour Checklist

scholarly journals Relation between Early Over- and Undertreatment and Behavioural Problems in Preadolescent Children with Congenital Hypothyroidism

2018 ◽  
Vol 90 (4) ◽  
pp. 247-256 ◽  
Author(s):  
Jacoba J. Bongers-Schokking ◽  
Wilma C.M. Resing ◽  
Wilma Oostdijk ◽  
Yolanda B. de Rijke ◽  
Sabine M.P.F. de Muinck Keizer-Schrama
Keyword(s):  
Congenital Hypothyroidism ◽  
Attention Problems ◽  
Child Behaviour ◽  
Behavioural Problems ◽  
Steady State Concentration ◽  
Child Behaviour Checklist ◽  
Teacher’S Report Form ◽  
Per Se ◽  
Design And Methods ◽  
State Concentration

Objective: Congenital hypothyroidism (CH) per se, when not treated or undertreated, may lead to severe behavioural problems (cretinism), whereas overtreatment of CH seems associated with attention problems. Design and Methods: For 55 CH patients, prospectively followed from birth until 11 years, parents rated the Child Behaviour Checklist and teachers the Teacher’s Report Form at children’s ages 6 and 11 years. We related scores regarding Attention, Delinquency, and Aggression (ADA scores, indicative for attention deficit hyperactivity syndrome, ADHD), and scores regarding Withdrawn, Anxious, Social, and Thought problems (WAST scores, indicative for autism) to the occurrence of over- and undertreatment in five age periods. Over- and undertreatment were defined as free thyroxine (fT4) concentrations above/below the range of the patient’s individual fT4 steady state concentration. Results: ADA scores at 6 and 11 years for patients overtreated in the period 1–3 months postnatally were higher than those for patients who were not overtreated. Patients with severe CH undertreated in the period 3–6 months postnatally had higher WAST scores at 6 and 11 years than all other patients. Conclusions: This is the first study suggesting that permanent ADHD as well as autism in CH patients at ages 6 and 11 years are the result of early overtreatment and undertreatment, respectively.

Conduct Problems Across Home and School

2000 ◽  
Vol 17 (2) ◽  
pp. 69-77 ◽  
Author(s):  
Emma Little ◽  
Alan Hudson ◽  
Ray Wilks
Keyword(s):  
Conduct Problems ◽  
Total Sample ◽  
Child Behaviour ◽  
Behavioural Problems ◽  
Child Behaviour Checklist ◽  
School Settings ◽  
School Sample ◽  
Teacher Report Form ◽  
Home And School ◽  
At Home

AbstractMany children are reported by parents to exhibit problems of conduct at home, and similarly many children are reported by teachers to exhibit conduct problems at school. Surprisingly, very little research has examined the extent to which children exhibit behavioural problems in the clinical range at both home and school. The current study examined the co-occurrence of problems at home and school in a sample of 189 children in schools in Victoria. The total sample consisted of (a) 124 children whose parents responded to invitations to participate distributed through schools, and (b) 65 children who had been referred to various agencies because of conduct problems. The occurrence of problems at home was assessed using the Child Behaviour Checklist (Achenbach & Edelbrock, 1983), and problems at school were assessed using the Teacher Report Form (Achenbach & Edelbrock, 1986). For the school sample, 7 children (5.6%) exhibited conduct problems in both settings (scores in the borderline/ clinical range), with 27 children (21.7%) exhibiting them in one setting only. For the clinic sample, 39 children (60.0%) exhibited problems in both settings, with 21 children (32.3%) exhibiting them in one setting only. The results of this study indicate the need for interventions that can be used consistently across home and school settings, as well as independently in single settings when warranted.

Parent-child agreement on children's behaviours reported by the child behaviour checklist (CBCL)

1992 ◽  
Vol 15 (3) ◽  
pp. 219-230 ◽  
Author(s):  
Joseph M. Rey ◽  
Elzbieta Schrader ◽  
Allen Morris-Yates
Keyword(s):  
Child Behaviour ◽  
Child Behaviour Checklist ◽  
Parent Child

Mental health status of homeless children and their families

2001 ◽  
Vol 18 (1) ◽  
pp. 11-15 ◽  
Author(s):  
AnneMarie Waldron ◽  
Genevieve Tobin ◽  
Paul McQuaid
Keyword(s):  
Mental Health ◽  
Health Status ◽  
Parenting Stress ◽  
General Health Questionnaire ◽  
Child Behaviour ◽  
Stress Index ◽  
Health Questionnaire ◽  
Homeless Children ◽  
Parenting Stress Index ◽  
Child Behaviour Checklist

AbstractObjectives: To examine the mental health status of homeless children and their families living in a supported temporary housing project.Method: The assessment measures used: (i) the 28-item General Health Questionnaire (GHQ); (ii) the Child Behaviour Checklist (CBCL); and (iii) the Parenting Stress Index (PSI). The population studied consisted of 14 families and 31 children. Children aged two to 16 years were eligible for the study. Most of the families (12/14) assessed were single parent (mother only) family units.Results: The General Health Questionnaire was completed by the 14 mothers and two fathers. Of the mothers 28% (4/14) indicated the presence of psychiatric ‘caseness’. The Child Behaviour Checklist (CBCL) was completed on 31 children by the mothers. More than a third of the children (12/31) had a Total Problem Score above the ‘clinical’ threshold, indicating the presence of mental health problems of sufficient severity to merit referral for treatment. Of the children 45% (14/31) manifested externalising problems in the ‘deviant’ range, while 29% of the children (9/31) manifested internalising problems in the ‘clinical’ range. In all, when the CBCL scores were examined within each family, 78% (11/14) had at least one child with a CBCL dimension of clinical significance. The Parenting Stress Index was completed by each mother. Of the mothers 70% (10/14) obtained scores in the critical range. They reported feeling incompetent in their parenting role, being dominated by their children's needs and feeling social isolated from their relatives and peers. Their scores also indicated poor self-esteem and significant depressive symptoms. Of note the peak score was the lack of emotional and active support from the other parent.Conclusion: This study revealed a high level of stress and clinical morbidity in this group of homeless mothers and their children and the need to provide appropriate mental health supports and services for them.

scholarly journals Mελέτη των αυξολογικών και ψυχολογικών χαρακτηριστικών παιδιών με πρώιμη αδρεναρχή και η επίδραση του στρες στην εμφάνιση της αδρεναρχής

2018 ◽  
Author(s):  
Χρυσάνθη Μαρακάκη
Keyword(s):  
Rating Scale ◽  
Child Behaviour ◽  
Anxiety Scale ◽  
Cross Sectional ◽  
Child Behaviour Checklist ◽  
Greulich And Pyle ◽  
Self Rating ◽  
Adiposity Rebound ◽  
Children’S Anxiety ◽  
Spence Children’S Anxiety Scale

Εισαγωγή. Στα προεφηβικά παιδιά η ήπια επινεφριδιακής προέλευσης υπερανδρογοναιμία εμφανίζεται κλινικά ως πρώιμη αδρεναρχή (ΠΑ), η οποία ορίζεται ως η εμφάνιση σημείων υπερανδρογοναιμίας πριν από την ηλικία των 8 χρόνων στα κορίτσια και πριν από την ηλικία των 9 στα αγόρια. Τα σημεία υπερανδρογοναιμίας περιλαμβάνουν τρίχωση εφηβαίου ή και μασχάλης, εμφάνιση εφηβικής οσμής ιδρώτα, σμηγματόρροια και ακμή. Βιοχημικά χαρακτηρίζεται από αυξημένες συγκεντρώσεις επινεφριδιακών ανδρογόνων, κυρίως της DHEAS. Μέχρι πριν μερικά χρόνια η ΠΑ θεωρούνταν μια καλοήθης κατάσταση αλλά νεότερα βιβλιογραφικά δεδομένα υπογραμμίζουν ότι η ενωρίτερη περίσσεια ανδρογόνων, επιπλέον της επιτάχυνσης του ρυθμού της αύξησης, της σωματικής ανάπτυξης και της σκελετικής ωρίμανσης, φαίνεται ότι αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη μεταβολικού συνδρόμου. Παράλληλα, δημοσιευμένες μελέτες αναφέρουν συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης σε κορίτσια που παρουσιάζουν ΠΑ. O στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να εξεταστούν τυχόν διαφορές στο μοντέλο της αύξησης και την ηλικία της εκ νέου αύξησης του λιπώδους ιστού (adiposity rebound, AR) μεταξύ των παιδιών με ΠΑ και των υγιών συνομηλίκων τους (μάρτυρες) και αν οι παράμετροι της αύξησης διέφεραν μεταξύ των παχυσάρκων και των μη παχυσάρκων παιδιών με ΠΑ, καθώς και μεταξύ των παιδιών με ΠΑ και των μαρτύρων. Παράλληλα αντικείμενο της μελέτης ήταν η σύγκριση των ψυχολογικών χαρακτηριστικών των παιδιών με ΠΑ κατά το χρόνο διάγνωσης με αυτά των μαρτύρων και διερεύνηση πιθανής διαταραχής του άξονα υποθάλαμος-υπόφυση-επινεφρίδια (ΥΥΕ) στα παιδιά με ΠΑ. Υλικό-Μέθοδοι Σχεδιάστηκε μια περιγραφική μελέτη (cross sectional) με τη συμμετοχή 82 παιδιών με ΠΑ και 63 υγιών παιδιών της ίδιας ηλικίας, τα οποία αποτέλεσαν τους μάρτυρες. Σε κάθε παιδί που συμμετείχε στη μελέτη έγινε ενδελεχής κλινική εξέταση και λήφθηκαν λεπτομερή στοιχεία από το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό. Ο εργαστηριακός έλεγχος (γλυκόζη, ινσουλίνη, λιπίδια, IGF-1, ανδρογόνα) πραγματοποιήθηκε σε όλα τα παιδιά με ΠΑ καθώς και εκτίμηση της οστικής ηλικίας σύμφωνα με τα πρότυπα του άτλαντα Greulich and Pyle. Καταγράφτηκαν η πορεία του ύψους και του BMI από τη γέννηση ως τη διάγνωση της ΠΑ από τα ατομικά βιβλιάρια υγείας του παιδιού και προσδιορίστηκε η ηλικία της εκ νέου αύξησης του λιπώδους ιστού. Το ψυχολογικό προφίλ εκτιμήθηκε με ψυχολογικά εργαλεία αυτοαναφοράς (Spence Children’s Anxiety Scale και Depression self-rating scale for Children) και ερωτηματολόγιο που συμπλήρωσαν οι γονείς (Child Behaviour Checklist), σταθμισμένα για τον ελληνικό πληθυσμό. Η αξιολόγηση της δραστηριότητας του άξονα ΥΥΕ έγινε με μέτρηση κορτιζόλης σάλιου, πρωί (αμέσως μετά την αφύπνιση) και βράδυ της ίδιας ημέρας, και στις 2 ομάδες. Αποτελέσματα Τα παιδιά με ΠΑ ήταν σημαντικά ψηλότερα και παρουσίαζαν μεγαλύτερο σωματικό βάρος από τα πρώτα χρόνια της ζωής. Ποσοστό 33% των παιδιών με ΠΑ παρουσίασαν το μοντέλο ιδιοσυστασιακής επιτάχυνσης της αύξησης (CAG), σε σύγκριση με 19% των μαρτύρων (p=0,045). Τα παιδιά με ΠΑ εμφάνισαν σε μικρότερη ηλικία από τους μάρτυρες την εκ νέου αύξηση του λιπώδους ιστού (AR). Η μέση ηλικία AR στα κορίτσια με ΠΑ ήταν 3,73 (1,03) έτη έναντι 4,93 (1,36) έτη στα κορίτσια από την ομάδα των μαρτύρων (p=0,001) και στα αγόρια ήταν αντίστοιχα 3,45 (0,73) σε αυτά με ΠΑ έναντι 5,10 (1,50) έτη στους μάρτυρες (p=0,048). Τόσο τα παχύσαρκα όσο και τα μη παχύσαρκα κορίτσια με ΠΑ ήταν ψηλότερα και παρουσίασαν AR σε μικρότερη ηλικία σε σύγκριση με τους μη παχύσαρκους μάρτυρες. Η οστική ηλικία στη συντριπτική πλειονότητα των παιδιών με ΠΑ προηγούνταν της χρονολογικής. Κατά τη διάγνωση της ΠΑ κορίτσια η μέση διαφορά οστικής από χρονολογική ηλικία βρέθηκε 1,12 (0,91) και στα αγόρια 1,34 (0,76) έτη. Στα παιδιά με ΠΑ κατά τη διάγνωση δεν βρέθηκε διαταραγμένη γλυκόζη νηστείας, υπερινσουλιναιμία ή δυσλιπιδαιμία. Οι τιμές του IGF-1 βρέθηκαν υψηλότερες του μέσου όρου και στα δύο φύλα. Παρατηρήθηκε αυξημένη τιμή της DHEAS, 101,8 (52,8) μg/dl για τα κορίτσια και 152,5 (77,2) μg/dl για τα αγόρια, με φυσιολογικές τιμές των υπολοίπων ανδρογόνων. Στα παιδιά με ΠΑ συνολικά δε διαπιστώθηκε κλινικά σημαντική ψυχοπαθολογία μια και παρουσίασαν σκορ εντός φυσιολογικών ορίων στις ψυχομετρικές δοκιμασίες. Ωστόσο, στα κορίτσια με ΠΑ διαπιστώθηκε στατιστικά υψηλότερο σκορ στο στρες (p=0,016) και την κατάθλιψη (p=0,039) σε σχέση με τα σκορ των μαρτύρων. Αντίθετα, στη δοκιμασία Achenbach (CBCL) που συμπληρώθηκε από τους γονείς δεν βρέθηκε διαφορά μεταξύ των δυο ομάδων. Μέτρηση κορτιζόλης σάλιου πραγματοποιήθηκε σε 58 παιδιά με ΠΑ και 32 μάρτυρες. Η μέση τιμή των πρωινών συγκεντρώσεων κορτιζόλης ήταν εντός φυσιολογικών ορίων και δεν διέφερε μεταξύ των δυο ομάδων. Οι βραδινές τιμές ήταν κάτω από το όριο ανίχνευσης της μεθόδου (<1,5 nmol/lt) τόσο στα παιδιά με ΠΑ όσο και στους μάρτυρες. Συμπεράσματα Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι η νωρίτερη εμφάνιση AR και η ιδιοσυστασιακή επιτάχυνση της αύξησης μπορεί να αποτελούν παράγοντες ενεργοποίησης της επινεφριδιακής παραγωγής ανδρογόνων και της εμφάνισης ΠΑ. Επίσης τα κορίτσια με ΠΑ εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν συμπτωματολογία άγχους και κατάθλιψης σε σχέση με τους συνομηλίκους τους. Τα ευρήματα της μελέτης επιβεβαιώνουν την ανάγκη για εξατομικευμένη προσέγγιση και συστηματική παρακολούθηση των παιδιών με ΠΑ. Μεγαλύτερες προοπτικές μελέτες απαιτούνται για να καθοριστεί η σχέση της ΠΑ με το στρες και να μελετηθεί ο σχετικός μεταβολικός κίνδυνος.

scholarly journals Stress parental, soutien social, comportements de l’enfant et fréquentation des services de garde

2009 ◽  
pp. 0 ◽  
Author(s):  
Nathalie Bigras ◽  
Danielle Blanchard ◽  
Caroline Bouchard ◽  
Lise Lemay ◽  
Mélissa Tremblay ◽  
...  
Keyword(s):  
Parenting Stress ◽  
Child Behaviour ◽  
Stress Index ◽  
Parenting Stress Index ◽  
Soutien Social ◽  
Child Behaviour Checklist ◽  
Santé Des Enfants ◽  
Facteurs De Risques ◽  
Nous Utilisons ◽  
Services De Garde

Résumé Cette étude examine les taux de problèmes de comportement internalisés et externalisés des enfants et des indices de stress parental et du réseau de soutien social rapportés par les parents d’un échantillon d’enfants et de familles en fonction du type de service de garde fréquenté par les enfants. Elle vise aussi à identifier si les mêmes variables diffèrent en fonction de l’utilisation de divers types de services de garde et de la présence de divers facteurs de risques psychosociaux (0, 1, 2, 3) dans la famille, et ce, tout en contrôlant les effets reliés à l’âge et la santé des enfants ainsi qu’au pays d’origine et à l’âge de la mère. À cette fin, nous utilisons les données de trois cueillettes de données transversales de l’évaluation de l’initiative 1,2,3GO!. L’échantillon comporte 1245 enfants et familles provenant de 10 territoires de la grande région de Montréal. Les enfants sont âgés de 20 à 42 mois. Nous mesurons les comportements des enfants à l’aide du Child Behaviour Checklist (CBCL). Nous utilisons aussi la version abrégée du Parenting Stress Index pour mesurer le stress parental et la taille du réseau de soutien social (Barrera). Les parents répondent à un questionnaire sur le type de garde utilisé pour leur enfant. Les résultats indiquent que la fréquentation d’un service de garde est associée à moins de problèmes de comportements internalisés chez les enfants ainsi qu’à un plus grand réseau de soutien social chez les parents. Il n’y a pas de différences significatives pour ce qui est des scores de comportements externalisés chez les enfants et de l’indice de stress parental chez leurs parents. Ce sont les enfants et leurs parents qui utilisent des services structurés (CPE, garderies et services de garde en milieu familial) qui obtiennent les meilleurs scores relativement aux comportements internalisés des enfants et à la taille du réseau de soutien social des parents. Nos résultats soulignent également que les enfants qui ne fréquentent aucun service de garde présentent des taux supérieurs de comportements internalisés problématiques et externalisés limites à ce qu’on retrouve dans la population en général. Il en est de même pour les parents qui ne recourent à aucun service de garde, c’est-à-dire qu’ils présentent des taux plus élevés de stress parental et plus faibles de soutien social que la population en général. La discussion fait le lien entre les résultats de cette étude et d’autres résultats obtenus récemment. La conclusion propose de poursuivre l’accroissement du réseau afin de mieux répondre aux besoins des familles vulnérables.

scholarly journals Malnutrition and depression in pregnancy and associations with child behaviour and cognitive function: a review of recent evidence on unique and joint effects

2019 ◽  
Vol 97 (3) ◽  
pp. 158-173 ◽  
Author(s):  
Laura S. Bleker ◽  
Susanne R. de Rooij ◽  
Tessa J. Roseboom
Keyword(s):  
Cognitive Function ◽  
Literature Search ◽  
Synergistic Effects ◽  
Child Behaviour ◽  
Behavioural Problems ◽  
Human Populations ◽  
Attentional Deficits ◽  
Child Neurodevelopment ◽  
Depression In Pregnancy ◽  
In Pregnancy

Accumulating studies suggest that prenatal experiences can shape a child’s neurodevelopment. Malnutrition and depression occur in pregnancy relatively often and may affect child neurodevelopment independently as well as synergistically. We aimed to provide an overview of recent studies that have examined malnutrition and (or) depression in pregnancy and associations with child behavioural problems and cognitive function. We conducted a literature search in PubMed, using the following main search terms: “depression”, “nutrition”, “BMI”, “pregnancy”, “offspring”, “cognition”, and “behaviour”. We included studies in human populations published from 2013 onwards. The literature search yielded 1531 articles, of which 55 were included in the current review. We presented the evidence on the associations between prenatal markers of nutritional status and (or) depression and child behaviour and (or) cognitive function. We additionally discussed interventions and mechanisms. Both malnutrition and depression in pregnancy are associated with increased externalizing behavioural problems and attentional deficits, and to some extent with poorer cognitive function in the child, but the evidence is not conclusive. Studies on synergistic effects of both factors on child behaviour and cognitive function are still scarce, and more research is needed. Potential shared mechanisms include the hypothalamic–pituitary–adrenal axis, the immune system, epigenetics, and oxidative stress.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document