Cities of Saviors

Author(s):  
Zénó Vernyik

Cities of Saviors is a short study of the urban spaces of E. E. Cummings’ poetry and Peter Ackroyd’s seminal novel, Hawksmoor. Although at first sight a comparison of these two authors might seem surprising, the analysis offered by this new book shows that such a reading can be revelatory for the understanding of both authors. Relying on close readings informed by the spatial theories of Mircea Eliade, Michel Foucault and Gaston Bachelard, it sheds light on a common understanding of space: one that is immersed in a dark sacrality. By doing so, it also radically reinterprets the oeuvre of both authors, in that it positions Cummings away from the accepted image of the neo-Romantic poet of transcendence and situates Ackroyd in the continuing tradition of (late) Modernism

2019 ◽  
Vol 1 (2) ◽  
pp. 484-504
Author(s):  
Rosemary Elza Finatti

A proposta de análise dos contos The Night Came Slowly (1894) e A Reflection (1899) de Kate Chopin considera a perspectiva de Lefebve (1980) de que, embora com estruturas distintas, o discurso da poesia e o discurso da narrativa operam do mesmo modo e são capazes da mesma poesia. Intenciona-se mostrar como a prosa poética de Kate Chopin articula imagens líricas e uma linguagem simbólica para tratar de questões metafísicas e atemporais, assinalando o viés de crítica social da autora. Para tanto, a análise será norteada pelos fundamentos teóricos propostos por Massaud Moisés, Octavio Paz, Jean Y. Tadié, entre outros, pelos aspectos simbólicos apontados por Gaston Bachelard e Mircea Eliade bem como por autores que embasam a crítica literária chopiniana.Palavras-chave: Prosa poética. Kate Chopin. The Night Came Slowly. A Reflection. 


Em Tese ◽  
2016 ◽  
Vol 21 (2) ◽  
pp. 168
Author(s):  
Luara Pinto Minuzzi

Buscar, nos meandros de três romances do escritor moçambicano Mia Couto, quaisquer referências a barcos, barcas, naus, navios, canoas (enfim, a transportes aquáticos em geral) e perceber como a simbologia referente à viagem pela água do mundo dos vivos ao mundo dos mortos (ou dos mortos para o dos vivos) e aos barqueiros da morte relaciona-se com e enriquece tais narrativas são os principais objetivos desta pesquisa. Assim, os textos literários a formarem o corpus do presente estudo são Terra sonâmbula, O outro pé da sereia e A confissão da leoa – cada volume representando uma década da produção do autor, uma vez que os livros foram publicados em 1992 (seu primeiro romance), 2006 e 2012, respectivamente. Já a teoria do trabalho embasa-se, principalmente, nas obras do antropólogo Gilbert Durand, do filósofo Gaston Bachelard e do teórico das religiões Mircea Eliade, no que diz respeito às questões relacionadas ao imaginário e a seu funcionamento.


Author(s):  
Michael A. Peters ◽  
Marek Tesar ◽  
Kirsten Locke

Michel Foucault was born in Poitiers in 1926 and died of AIDS in 1984 at the age of 57. In his short life span Foucault became an emblem for a generation of intellectuals: someone who embodied in his work the most-pressing intellectual issues of his time. In his inaugural lecture at the Collège de France, he named as his closest supports and models Georges Dumèzil, Georges Canguilhem (the philosopher of biology who succeeded Gaston Bachelard at the Sorbonne), and Jean Hyppolite. He was a student both of Louis Althusser and Maurice Merleau-Ponty. He grew up in the tradition of a history of philosophy that dominated the French university, a history that gave pride of place to Hegel and helped to legitimate the contemporaneous emphases on phenomenology and existentialism, especially as it developed in the thought of Jean-Paul Sartre. He was classified by the popular press as a member of the structuralist Gang of Four, along with Claude Lévi-Strauss, Jacques Lacan, and Roland Barthes. Foucault in 1964 indicated his intellectual debts in an early essay titled “Nietzsche, Freud, Marx,” yet his relationship to Marx and Marxism was more complex and problematic than his engagement with Nietzsche, whose Genealogy of Morals (originally published in 1887) provided a model for historical study. He came to Nietzsche through the writings of Georges Bataille and Maurice Blanchot, both of whom exercised tremendous influence on his work. Yet, it was Nietzsche and Martin Heidegger who helped Foucault to frame up his life’s work as the history by which human beings become subjects and to change the emphasis of his early work from political subjugation of “docile bodies” to individuals as self-determining beings continually in the process of constituting themselves as ethical subjects. In this article we focus on internationally published English editions to avoid confusion and to provide readers a balanced overview of top-quality sources currently available.


2016 ◽  

Busca profundizar sobre el oficio de la enseñanza como eje fundamental de la reflexión pedagógica, a partir de lineamientos teóricos derivados de la epistemología francesa y la revalorización de la historia de las ciencias, especialmente, de los trabajos de Gaston Bachelard, Georges Canguilhem y Michel Foucault, en particular, desde la arqueología del saber y el orden del discurso.


2014 ◽  
Vol 2014 (1) ◽  
pp. 47-60
Author(s):  
Monika Wulz

"Genesis, Geltung und Zukunft in der historischen Epistemologie« The paper discusses the relation of genesis and validity (Genesis and Geltung) within the historical epistemologies of Gaston Bachelard, Louis Althusser, and Michel Foucault. From the perspective of emerging knowledge I examine the co-evolution of discontinuous moments, epistemic practices, and objects of knowledge. Based on this analysis, the paper argues that validity (Geltung) should be understood as situated knowledge."


2021 ◽  
Vol 6 (6) ◽  
pp. 641-655

Gaston Bachelard (1884-1962) là một trong những nhà triết học nổi tiếng của nước Pháp nửa đầu thế kỷ XX. Nhận thức luận là một phương diện quan trọng trong di sản triết học đầy màu sắc của Bachelard và đã ảnh hưởng sâu sắc đến các nhà tư tưởng lớn như Georges Canguilhem, Michel Foucault, Pierre Bourdieu, v.v.. Trong các tác phẩm nhận thức luận của mình, Bachelard đã đưa ra những ý tưởng mới lạ về sự phát triển khoa học mới. Ông đã đề cập đến những chủ đề siêu hình quan trọng như triết học về thời gian và các khái niệm mới như: Hiện tượng học kỹ thuật (phéno-ménetechique), Phân tích nhịp điệu (rhythmanalyse), Sự phá vỡ nhận thức luận (rupture épistémologique) hay Chướng ngại nhận thức luận (obstacle épistémologique). Trong bài viết này, tác giả tập trung nghiên cứu quan niệm của Bachelard về chướng ngại kinh nghiệm trực quan với những nội dung sau: i. Tiền đề khoa học tự nhiên của nhận thức luận Gaston Bachelard; ii. Kinh nghiệm trực quan - một chướng ngại của sự hình thành tinh thần khoa học; iii. Những hậu quả sư phạm của chướng ngại kinh nghiệm trực quan; iv Một vài đánh giá. Ngày nhận 3/9/2019; ngày chỉnh sửa 6/2/2020; ngày chấp nhận đăng 15/11/2020


2015 ◽  
Vol 14 (1) ◽  
pp. 12-32
Author(s):  
Adriana Raducanu

Abstract The Romantic poet Novalis once rhetorically asked: “Where are we really going?” “Always home.” For a Shakespearean scholar like Borges’ Sörgel in “Shakespeare’s Memory”, the path towards “home” turns out to be the exploration of a most unusual gift, the very memory of the great Elizabethan. The process is similar although not identical in scope to Hamlet’s attempt to realign time through keeping alive the memory of his murdered father. My aim in this paper is to explore the process of preserving memory and its relation to identity, mourning and dread in “Hamlet, Prince of Denmark” and Borges’ “Shakespeare’s Memory”. The theoretical framework is defined by the concept of “eternal return”, as examined by Nietzsche and Mircea Eliade.


2020 ◽  
Vol 2 (19) ◽  
pp. e10801
Author(s):  
Nara Lidiana Silva Dias Carlos ◽  
Ilane Ferreira Cavalcante ◽  
Olívia Morais de Medeiros Neta

O estudo aqui apresentado guarda relação com a temática estatística e educação e está circunscrito no campo da história da educação profissional, pois se situa no contexto da Lei 5.692/1971, que transformou em profissional o ensino secundário no Brasil. Este estudo tem como objetivo fazer análise do referencial epistemológico, teórico e metodológico nas fontes nominadas Mensagens Presidenciais ao Congresso Nacional, refletindo sobre as estatísticas do ensino de 2° grau no Brasil. A intenção é demonstrar a utilização de um discurso em que os números tratados de maneira naturalizada servem como manutenção da ferramenta de manipulação social. A metodologia utilizada foi a revisão bibliográfica e análise documental. Para compreender o objeto de estudo, questionamos: Qual a relação entre a epistemologia e as estatísticas educacionais? Como as estatísticas do ensino de 2º grau são apresentadas nas Mensagens Presidenciais ao Congresso Nacional. Na intenção de compreendermos esses aspectos, fazemos uso de conceitos como obstáculo epistemológico de Gaston Bachelard (1996), História política de René Rémond (2003), História Serial de Pierre Chaunu (1976) e José D’Assunção Barros (2004). Também refletimos acerca da construção da história da ciência numa perspectiva histórica e sobre relações de poder, baseadas em autores como Michel Foucault (2002), Thomas Kuhn (1987) e Gaston Bachelard (1996). Os resultados obtidos demonstram que o uso das estatísticas educacionais se apresenta, nas fontes estudadas, de maneira que o leitor não questione as informações, mesmo que divirjam ou demonstrem dados que fujam da realidade, pois existe um discurso que dificulta essas indagações.


Téssera ◽  
2021 ◽  
Vol 3 (2) ◽  
pp. 25-39
Author(s):  
José Francisco Da Silva Filho

Para desarrollar este artículo nos respaldamos en la psicología arquetipal y, fundamentalmente, en las obras de James Hillman, su principal representante. Nuestro objetivo con este trabajo es reexaminar su pensamiento y revisar en sus textos las ideas fundamentales que giran alrededor de las imágenes míticas y oníricas, las cuales representan un distanciamiento de los estrechos modelos racionales y tradicionales aún vigentes.  Elegimos a priori algunas direcciones teóricas de la mitopoética para orientar esa investigación sobre las imágenes, así que vamos a dar énfasis también a autores como Mircea Eliade, Ernst Cassirer y Gaston Bachelard que abordan este tema desde una perspectiva más mítico-simbólica.


Author(s):  
Ana María Abad Salgado

El presente artículo busca exponer los principios epistémicos del método científico a partir de Mario Bunge, dado que la epistemología sustenta los postulados de escuelas como la de Frankfurt —con sus principales exponentes: Adorno, Marcuse, Horkheimer, desde la visión del pensamiento crítico, y el pensamiento sobre el capitalismo— y la corriente epistemológica francesa —con sus exponentes: Michel Foucault, Gaston Bachelard y Louis Althusser—. Dichos postulados permiten dilucidar las implicaciones para la educación desde un saber crítico, por ser esta una actividad compleja en la que intervienen distintas variables: acciones, ideas, sentimientos, personas, objetos e instituciones.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document