scholarly journals Patrones de resistencia en agentes bacterianos involucrados en otitis caninas en Medellín, Colombia, durante 2019: análisis retrospectivo

Author(s):  
M. Duque ◽  
N. Uribe ◽  
J. Buitrago

Dentro de los agentes patógenos en los procesos otíticos bacterianos, se destacan microorganismos como Staphylococcus pseudintermedius, Pseudomona auriginosa, Proteus mirabilis, Escherichia coli, Corynebacterium spp., Enterococcus spp., y Streptococcus spp., para los cuales se ha descrito resistencia frente a los antibióticos empleados para combatirlos. En Colombia son pocos los reportes acerca de la resistencia antibiótica de microorganismos causantes de otitis. Por ello, el objetivo de esta investigación fue determinar los agentes bacterianos más frecuentemente aislados en infecciones otíticas de caninos remitidas a un laboratorio veterinario de Medellín durante el 2019 y su resistencia a antibióticos. Para llevarlo a cabo, se realizó un estudio descriptivo transversal retrospectivo. Se analizaron los resultados de los antibiogramas realizados a partir de cultivos bacterianos en muestras óticas remitidas a un laboratorio de referencia de la ciudad de Medellín. Además, se efectuó un análisis de frecuencias para la muestra total. Se encontró que los principales microorganismos bacterianos aislados fueron Staphylococcus pseudintermedius, Pseudomona auriginosa, Proteus mirabili y Staphylococcus aureus. La gentamicina fue el medicamento que mayor porcentaje de resistencia presentó y la Cefalexina el que menos resistencia presentó. Se pudo concluir que el Staphylococcus pseudintermedius está presente en más del 60% de los casos de otitis bacteriana. Adicionalmente, se observó una variación de la resistencia presentada por los microorganismos en el tiempo. Estos presentaron mayor resistencia ante los antibióticos aminoglucósidos.  

2016 ◽  
Vol 11 (31) ◽  
pp. 113-122
Author(s):  
Carla Franco Porto Belmont Souza ◽  
Luiz Eduardo Souza da Silva Irineu ◽  
Renan Silva De Souza ◽  
Renato da Silva Teixeira ◽  
Ivina Sanches Pereira ◽  
...  

A resistência microbiana tem se mostrado um problema de proporções mundiais, causando estado de morbidade e mortalidade em diversos pacientes. Em vista disso, tem crescido a busca por métodos alternativos naturais de profilaxia. A investigação clínica sugere que o Extrato de Cranberry está entre as melhores propostas de prevenção natural. O Cranberry (Vaccinium macrocarpon) é um fruto que tem crescido comercialmente pelo sabor e propriedades benéficas à saúde. Dentre as formas comercializadas estão: o suco, o chá e as cápsulas contendo o extrato seco. A ação desta planta está relacionada ao tratamento de doenças do trato urinário, por possuir substâncias que inibem a adesão bacteriana ao epitélio do trato urinário, dificultando sua proliferação e reprodução. Dentre todas as infecções relacionadas à assistência a saúde, a Infecção do Trato Urinário é a mais frequentemente associada a procedimentos invasivos. Se não for tratada, pode resultar em complicações como pielonefrite aguda, bacteremia e pionefrose. Portanto, cranberry pode ser uma nova alternativa para o combate das infecções uroepiteliais, por ser um produto natural de preço acessível, e com formas de comercialização diversificada, ao contrário dos antimicrobianos convencionais, que por sua vez são caros e podem acabar causando resistência nos micro-organismos. Este trabalho teve como objetivo avaliar in vitro a atividade antimicrobiana do extrato de Cranberry, adquirido em farmácia de manipulação, sobre 8 micro-organismos isolados de infecções urinárias. As cepas utilizadas, adquiridas da coleção da FIOCRUZ, foram: Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Serratia marscecens, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis e Enterococcus faecium. No estudo, foram utilizados o caldo Mueller Hinton (MH), Extrato de Cranberry e as bactérias patogênicas. O ensaio foi realizado em triplicata, com o uso de um controle de crescimento dos micro-organismos e o experimento para avaliação do crescimento bacteriano na presença do extrato. A turbidez foi medida com o auxílio de um espectrofotômetro, no comprimento de onda de 600 nm, antes e após 24 horas de incubação à 37 ºC. O procedimento forneceu a Densidade Ótica, do qual possibilitou a identificação da inibição microbiana. Para análise estatística foi utilizado o Teste t de Student. O Extrato de Cranberry apresentou atividade antimicrobiana sobre as bactérias Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumoniae, Escherichia coli, Serratia marscecens e Enterococcus faecalis (p < 0,05), confirmando seu efeito benéfico em infecções urinárias. No entanto, não teve efeito inibitório significativo sobre Pseudomonas aeruginosa, Proteus mirabilis e Enterococcus faecium (p > 0,05).


1996 ◽  
Vol 40 (5) ◽  
pp. 1311-1313 ◽  
Author(s):  
C Martin ◽  
X Viviand ◽  
A Cottin ◽  
V Savelli ◽  
C Brousse ◽  
...  

Ceftriaxone concentrations in abdominal tissues were evaluated at different stages of open prostatectomy. Ceftriaxone was administered as antibiotic prophylaxis, and 15 consecutive patients were given a single dose of ceftriaxone (1,000 mg intravenously in 1 min) 30 min before surgery. Ceftriaxone concentrations in tissue were determined at three stages of the surgical procedure; upon the opening of the abdominal cavity, during the prostatectomy, and upon the closure of the abdominal cavity. Samples of the following tissues or sample were assayed: epiploic and abdominal-wall fat; Retzius' space, bladder, and prostate tissue; and urine. During the different stages of the surgical procedure, for all patients, and in the different tested tissues, ceftriaxone concentrations greater than or equal to the cutoff point (4 micrograms/g of tissue) were measured. The highest concentrations were obtained in the bladder (43 +/- 18 micrograms/g) and in the prostate (35 +/- 18 micrograms/g). In fatty tissues, concentrations were between 13 +/- 5 and 22 +/- 8 micrograms/g. All patients (15 of 15) had ceftriaxone levels in tissue greater than the MICs for the potential pathogens (Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, and Proteus mirabilis). In conclusion, during open prostatectomy and after the use of a single dose of ceftriaxone (1,000 mg), high antibiotic levels were obtained throughout the surgical procedure in the tissues potentially involved in postoperative infection.


2020 ◽  
Vol 51 (1) ◽  
pp. 47-52
Author(s):  
Jasmin Burović

Ova studija predstavlja podatke prikupljene iz Veterinarske stanice “Zevet” d.o.o. Zenica, Bosna i Hercegovina o zastupljenosti bakterijskih patogena kod klinički prisutnih mastitisa mliječnih goveda i profilima njihove antimikrobne osjetljivosti. Za laboratorijsku izolaciju obrađena su 52 uzorka od kojih su 23 bila bakteriološki pozitivna. Najčešći izolati bili su Staphylococcus aureus u 21,74 % uzoraka i Streptococcus agalactiae u 17,39 % izolira- nih uzoraka, koagulaza-negativni stafilokoki (13,04 %), Klebsiella pneumoniae (13,04 %), Ente- rococcus spp. (8,70 %), Escherichia coli (8,70 %), Streptococcus spp., Enterobacter, Serratia spp. i Yersinia enterocolitica (4,35 %). Najveća antimikrobna otpornost među izolatima primjećena je na benzilpenicilin (56,25 %) i oksitetraciklin (46,15 %) s ukupnom otpornosti na uporabljena antimikrobna sredstava od 25,99 %. Na tri testirana antimikrobna sredstva (neomicin, klindamicin i cefotaksim) izolati nisu pokazali otpornost. Ostali antibiotici na koje je primijećena niska ukupna otpornost su ciprofloksacin (5,56 %) i ofloksacin (6,67 %). Samo jedan izolat nije pokazao nikakvu otpornost na testirane antimikrobike (S. aureus). Najveću otpornost među izolatima pokazao je Enterococcus spp., pokazujući senzibilitet samo za tetracikline. S. aureus je pokazao otpornost na benzilpenicilin i cefaleksin u 60 % slučajeva. Svi izolati S. agalactiae su bili otporni na tetracikline, oksitetracikline i gentamicin. Koagulaza negativni stafilokoki pokazali su otpornost na cefaleksin u dva slučaja i otpornost na benzilpenicilin, eri- tromicin i oksacilin u jednom izolatu. Klebsiella pneumoniae je pokazala otpornost na cefaleksin, amoksicilin i benzilpenicilin u svim ispitivanim izolatima, a pokazala je i otpornost na tetracikline u dva izolata. Svi ostali izolati pokazali su otpornost prema najmanje jednom testiranom antimikrobiku. U 46 slučajeva se odmah pristu- palo liječenju s 86,96 % uspjehom koji je procijenjen na osnovu izostanka kliničkog relapsa i smanjenja broja somatskih stanica u dopuštene granice za tri tjedna nakon provedene terapije.


2019 ◽  
Vol 10 (1) ◽  
pp. 50-55
Author(s):  
Mohammuddunnobi ◽  
Tasnuva Jahan ◽  
Abdullah Al Amin

Background: Diabetic foot is one of the most feared complications of diabetes and is the leading cause of hospitalization in diabetic patients. Limb-threatening diabetic infections are usually polymicrobial involving multiple aerobic and anaerobic organisms. Methodology: The present study was a cross sectional study, conducted in the department of surgery and microbiology at BIRDEM General Hospital, Dhaka, over a period of 9 months during January 2017- September' 2017. The study included a total of 77 adult patients of clinically diagnosed diabetic foot patients presenting to outpatient department and emergency ward. The standard case definition of diabetic foot is 'any pathology occurring in the foot of a patient suffering from diabetes mellitus or as a result of long term complication of diabetes mellitus'. Results: Majority 17(22.1%) patients had Klebsiella pneumonia, 14(18.2%) had Pseudomonas aeruginosa, 11(14.3%) had Staphylococcus aureus, 10(13.0%) had Escherichia coli, 6(7.8%) had Coagulase-negative staphylococci and 8(10.4%) had Providencia spp. In Escherichia coli 100% sensitivity to imipenem, 70% to amoxicillin-clavulanic acid, amikacin, piperacillin-tazobactam. In Coagulasenegative Staphylococci 83.3% sensitivity to tetracycline, 66.7% to ceftriaxone. In Proteus mirabilis 100% sensitivity to tetracycline, amikacin, ceftriaxone, imipenem, piperacillin-tazobactam. In Enterococcus spp.75.0% sensitivity to tetracycline. In Citrobacter spp. 100% sensitivity to imipenem. Conclusion: Common organism found in diabetic foot ulcer patients were Klebsiella pneumonia, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Coagulase-negative staphylococci and Providencia spp. In tetracycline, amikacin, ceftriaxone, imipenem, piperacillin-tazobactam was 100% sensitive in Proteus mirabilis and only imipenem found in Escherichia coli and Citrobacter spp. Anwer Khan Modern Medical College Journal Vol. 10, No. 1: Jan 2019, P 50-55


Author(s):  
Bárbara Clemente Ribeiro ◽  
Hian Delfino Ferreira Da Silva ◽  
Luís Eduardo Santos Barros

O uso indiscriminado de antibióticos no tratamento das Infecções do Trato Urinário (ITU) funciona como pressão seletiva ao surgimento de resistência bacteriana aos antimicrobianos. Deste modo, este estudo teve como objetivo determinar a prevalência de uroculturas positivas e o perfil antimicrobiano dos organismos encontrados em pacientes ambulatoriais atendidos no Laboratório Escola no Centro Universitário de Brasília (UniCEUB) no Distrito Federal. Foi realizado um estudo transversal retrospectivo, no qual teve como base a análise dos registros laboratoriais de uroculturas realizadas no período entre Agosto de 2017 e Dezembro de 2019. Os selecionados como critérios de inclusão: apresentar crescimento microbiano igual ou superior a 100.000 UFC/mL (Unidades Formadoras de Colônia) na urina, possuir resultado de identificação do agente patogênico e o resultado do teste de sensibilidade aos antimicrobianos. Foram excluídos da pesquisa pacientes com os dados cadastrais incompletos. Durante o período analisado, foram realizados 2.436 exames de urocultura, destes 2.281 foram excluídos do estudo: 2.252 por não apresentarem crescimento bacteriano e 29 não apresentaram ficha cadastral completa ou crescimento microbiano inferior ao selecionado para a pesquisa. Por fim, foram selecionadas para este trabalho 155 uroculturas positivas, dentre as quais 92% (142) pertenciam a pacientes do sexofemino e 8% (13) ao sexo masculino, com idade média de 48 e 52 anos respectivamente. Dentre a população analisada, foi observado positividade das uroculturas para os seguintes microrganismos: Escherichia coli (78,71%), Klebsiella pneumoniae (7,74%), Proteus mirabilis (4,52%), Streptococcus agalactiae (3,87%), Staphylococcus saprophyticus (1,94%), Staphylococcus haemolyticus e Enterococcus faecalis (1,29%) e Staphylococcus aureus (0,65%). A Escherichia coli foi o microrganismo que apresentou maior prevalência dentre as uroculturas analisadas, de modo que foi avaliado também o perfil de sensibilidade aos antimicrobianos para tal patógeno. Com exceção da ampicilina e da cefalotina, todos os β-lactâmicos testados apresentaram sensibilidade superior a 80%. A resistência da Escherichia coli a ampicilina foi de 50,82%, enquanto a resistência média aos cefalosporínicos foi de aproximadamente 11,5%, 5,74% a gentamicina. Os derivados quinolônicos apresentaram as maiores taxas de resistência: entre 24,59% e 40,98%. Ao utilizar a associação Trimetoprim e Sulfametoxazol, foi observado 29,51% de resistência. Nas amostras analisadas, não houve resistência aos carbapenêmicos. Com base nos dados avaliados, conclui-se que a Escherichiacoli permanece como o principal microrganismo causador de ITU’s em pacientes ambulatoriais. Com base nisto se faz necessário o planejamento de um esquema terapêutico eficaz, visto que o microrganismo apresenta algum grau de resistência a diversos antimicrobianos utilizados na prática clínica.


1999 ◽  
Vol 51 (3) ◽  
pp. 213-216 ◽  
Author(s):  
N. Silva ◽  
C.E. Braga ◽  
G.M. Costa ◽  
F.C.F. Lobato

Foram examinados 206 "swabs" cervicais e uterinos de éguas de várias raças, de diversas regiões do Estado de Minas Gerais, durante o período de 1986 a 1996. Cerca de 164 "swabs" foram positivos para a presença de microrganismos causadores de endometrites. Streptococcus equi subsp. zooepidemicus (25,7%) e Escherichia coli (15,1%) foram os principais agentes infecciosos isolados. Outros microrganismos presentes foram: Staphylococcus aureus (9,2%), Streptococcus alfa-hemolítico (9,2%), Pseudomonas aeruginosa (3,9%), Staphylococcus coagulase negativo (6,3%), Bacillus spp. (1,9%), Rhodococcus equi (3,4%) e Proteus mirabilis (1,5%). As provas de susceptibilidade aos antimicrobianos revelaram que amicacina e gentamicina (70,2%), ampicilina (59,5%) e cloranfenicol (59,5%) foram os antibióticos de maior ação in vitro contra os microrganismos isolados.


Author(s):  
T. O. Olowomofe ◽  
J. O. Oluyege ◽  
A. O. Ogunlade ◽  
D. T. Makinde

Bed linen is clearly recognized as a potential reservoir for microorganisms and could be a vector of disease transmission. The present study was aimed at isolating and characterizing bacteria and fungi from different kinds of bed linen of student in Ekiti State University hostels. Pour plate method was used for the enumeration of total bacteria count from the posterior and anterior end of the bed linen. The average bacteria count for the anterior and posterior end was 7.46 and 7.16 Log10 CFU/ml respectively. The most dominant microbial species were bacteria and these were mostly found in the environment and on human skin. The bacteria isolated were Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Proteus mirabilis, Enterobacter aerogenes, Bacillus cereus, Escherichia coli and Klebsiella aerogenes. Bacillus cereus had the highest frequency of occurrence (25%), followed by Staphylococcus aureus (15%), Escherichia coli (15%), Klebsiella aerogenes (15%), Staphylococcus epidermis (15%), Enterobacter aerogenes (10%) and Proteus mirabilis (5%). The fungi isolates were Aspergillus sulphureus, Aspergillus fumigatus, Aspergillus niger, Aspergillus flavus and Fusarium spp. Antibiotics susceptibility test was carried out on the bacteria isolates with gram negative bacteria showing resistance to Cotrimoxazole and gram positive bacteria showing resistance to Amplicillin. Most of the bacteria isolates have multiple antibiotics resistance. The bacterial isolates were susceptible to Ciprofloxacin. Plasmid profiling was also done with Escherichia coli having three high molecular weight plasmids, Bacillus cereus and Enterobacter aerogenes do not possess plasmid. The identified species are suspected to be opportunistic pathogens for human, representing a risk for people with weakened immune system, especially in cases of super-infection.


2020 ◽  
Vol 3 (2) ◽  
pp. 96
Author(s):  
Isna Romadhona ◽  
Fauna Herawati ◽  
Rika Yulia

Antibiotik merupakan obat yang digunakan untuk mengatasi dan mencegah infeksi bakteri. Penggunaan antibiotik yang tidak tepat dapat menimbulkan berbagai masalah, diantaranya pengobatan akan lebih mahal dan juga risiko terjadinya resistensi bakteri terhadap antibiotik. Penelitian ini bertujuan untuk mengetahui profil penggunaan antibiotik dan profil peta kuman pada pasien gangren diabetes melitus di sebuah RSUD di Kabupaten Gresik serta untuk mengetahui kesesuaian penggunaan antibiotik dengan mengacu pada Permenkes Republik Indonesia No. 2406/Menkes/PER/XII/2011. Data penggunaan antibiotik diperoleh dari catatan Rekam Medis pada periode Januari – November 2017. Data penggunaan antibiotik dihitung dengan menggunakan rumus DDD/100 pasien-hari rawat. Hasil perhitungan DDD/100 pasien-hari rawat menunjukkan hasil sebesar 470,11 DDD/100 pasien-hari rawat. Peta kuman pada pasien gangren, melaporkan adanya bakteri Enterobacter cloacae 24%, Escherichia coli 18%, Staphylococcus aureus 15%, Acinetobacter baumannii 9%, Pseudomonas aeruginosa 6%, Citrobacter youngae 6%, Enterobacter aerogenes 6%, Proteus vulgaris 6%, Staphylococcus schleiferi 6%, Klebsiella pneumoniae 3%, dan Proteus mirabilis 3% . Penggunaan antibiotik seftriakson dan metronidazol pada pasien gangren diabetes melitus di sebuah RSUD di Kabupaten Gresik pada periode Januari – November 2017 telah sesuai dengan pedoman penggunaan antibiotik berdasarkan Permenkes Republik Indonesia No. 2406/Menkes/PER/ XII/2011, yaitu antibiotik golongan sefalosporin generasi III yang lebih aktif terhadap Enterobacteriaceae dan antibiotik golongan nitroimidazol yang dapat mengobati infeksi bakteri basil anerob Gram-Negatif.


2012 ◽  
Vol 17 (1) ◽  
Author(s):  
Noryawati Mulyono ◽  
Bibiana Widiyati Laya ◽  
Siuling Susanti Rusli

Damar batu adalah resin natural, atau lebih tepatnya adalah hasil hutan bukan kayu dari tumbuhan Shorea eximia. Getah ini dihasilkan sebagai metabolit sekunder yang diinduksi oleh malnutrisi dan kekeringan. Penelitian ini bertujuan melakukan evaluasi aktivitas antibakteri dalam metabolit sekunder tersebut. Resin dilarutkan dalam heksana, etil asetat, dan etanol secara terpisah selama 24 jam dengan konsentrasi 0,5 g L -1 . Selanjutnya, aktivitas antibakteri diuji terhadap Escherichia coli, Salmonella typhi, Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa, Chromobacter violaceum, Streptococcus sp., Staphylococcus aureus, S. epidermidis, dan Bacillus cereus. Tiga komponen utama dalam damar batu yang mempunyai aktivitas antibakteri adalah δ-kadinen, valencene, dan spatulenol.


2019 ◽  
Vol 31 (12) ◽  
pp. 2955-2958
Author(s):  
R.H. Zaooli ◽  
F.A. Hussein ◽  
N.N.A. Jafar ◽  
S.N.K. Al-Thamir

Many derivatives of 4-chloro-3,5-dimethylphenol have been synthesized using Suzuki reaction and characterized by IR, 1H NMR and micro elemental analysis. These compounds also tested in terms of their antibacterial properties against Staphylococcus aureus, Escherichia coli and Proteus mirabilis.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document