scholarly journals Estudo da suscetibilidade "in vitro" a um novo antimicrobiano (IMIPENEM) de patógenos isolados de pacientes hospitalares em vários centros

1989 ◽  
Vol 31 (3) ◽  
pp. 169-176
Author(s):  
Cid Vieira Franco de Godoy ◽  
Caio Mareio Figueiredo Mendes ◽  
Igor Mímica ◽  
Moema de Oliveira ◽  
Italo Suassuna ◽  
...  

O imipenem é um novo antibiótico Beta lactâmico, carbapenêmico, altamente potente e com amplo espectro de atividade antimicrobiana. Com intuito de comprovar a eficácia "in vitro" deste fármaco em patógenos mais freqüentes em nosso meio, descrevem os autores, os resultados das provas de suscetibilidade por discos e/ou a correspondência por provas de diluição para determinação da concentração inibitória mínima (CIM) em 1230 cepas compreendendo 41 diferentes espécies bacterianas recém-isoladas, principalmente de pacientes hospitalares em 5 diferentes centros médicos de Sáo Paulo, Rio de Janeiro e Salvador. Nossos resultados preliminares com o antibiótico, em fase final de experimentação clínica e laboratorial, em nosso meio, foram muito promissores, com 96.79% de cepas suscetíveis pela prova do disco (10 μg de imipenem) e 92,31% de correspondência pela determinação do CIM (concentrações de até 4μg/ml). Das 9 espécies bacterianas mais freqüentemente isoladas, correspondendo a 1008 (82%) das 1230 cepas de nosso material, as sensibilidades pela prova do disco foram de 99% (E. coli), 93% (Pseudomonas aeruginosas), 87% (Staphylococcus aureus), 100% (Klebsiella pneumoniae), 98% (Klebsiella sp) e 100% (Streptococcus faecalis) com boa correspondência pela determinação do CIM até 8μg/ml; e 100% para o anaeróbio Bacteróides sp (CIM até 4μg/ml). Ressaltam os autores a eficácia "in vitro" contra patógenos hospitalares que apresentam elevados índices de resistência à grande maioria de antibióticos como o Pseudomonas aeruginosa e para anaeróbios, notadamente o Bacteróides sp.

Author(s):  
Marcos Paulo Vieira Cunha ◽  
Marta Brito Guimarães ◽  
Yamê Miniero Davies ◽  
Liliane Milanelo ◽  
Terezinha Knöbl

Anualmente o tráfico de animais silvestres retira milhões de aves da natureza. Os cardeais (Paroaria coronata) e cardeais-do-nordeste (Paroaria dominicana) estão incluídos entre as espécies de aves mais traficadas. A microbiota cloacal de passeriformes de vida livre é composta principalmente por bacilos e cocos gram-positivos, já os bacilos gram-negativos predominam em aves de cativeiro. Em situações de estresse e baixa de imunidade as bactérias gram-negativas podem causar infecções oportunistas. O presente trabalho identificou bactérias da microbiota da cloaca de 49 espécimes de P. coronata e P. dominicana apreendidas do tráfico de animais silvestres em São Paulo (SP). Foram isoladas treze espécies de bactérias gram-negativas, incluindo Salmonella spp. e Pseudomonas aeruginosa. A maior frequência de ocorrência foi de Escherichia coli, identificada em 42/49 (85,7%) das amostras fecais. Dentre os isolados de E. coli, 21/42 pertenciam aos grupos filogenéticos B2 e D, relacionados a estirpes patogênicas que causam doença extraintestinal em humanos. Klebsiella pneumoniae foi isolada em 28/49 (57,1%) das amostras. Esses resultados reforçam que as condições estressantes a que esses animais são submetidos em situações de tráfico, incluindo o contato com humanos, podem favorecer a colonização da microbiota cloacal das aves por patógenos, o que representa um risco para a sua reintrodução na natureza considerando-se o possível contato com humanos e outros animais.


Author(s):  
Miladys Esther Torrenegra Alarcón ◽  
Nerlis Paola Pájaro ◽  
Glicerio León Méndez

Se evaluó la actividad antibacteriana in vitro de aceites esenciales de diferentes especiesdel género Citrus frente a cepas ATCC de Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis,Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa y Escherichia coli, determinandola concentración mínima inhibitoria (CMI) y la concentración mínima bactericida(CMB). Las bacterias se replicaron en medios de agar y caldos específicos. Se determinóel momento de máxima densidad óptica (DO620) para emplearlo como tiempode incubación; luego se hicieron pruebas de evaluación de sensibilidad con la exposiciónde las cepas a concentraciones a 1000 g/mL del extracto en caldo. Para solubilizarse empleó dimetilsulfóxido (DMSO) al 1%. Posteriormente, se le determinó laconcentración mínima inhibitoria mediante metodologías de microdilución en caldoy la concentración mínima bactericida. Encontrándose una actividad de los aceitesesenciales del género Citrus, con valores de CMI ≥ 600 mg/mL frente a S. aureus,S. epidermidis, K. pneumoniae, P. aeruginosa y E. coli. En función a los resultados obtenidos,se concluye que las diferentes especies del género Citrus son consideradas comopromisorias para el control del componente bacteriano.


2005 ◽  
Vol 32 (1) ◽  
pp. 12-14 ◽  
Author(s):  
Marcelo Monteiro Sad Pereira ◽  
Alessandra Navarini ◽  
Lýcia M. J. Mimica ◽  
Adhemar Monteiro Pacheco Jr. ◽  
Rodrigo Altenfelder Silva

OBJETIVO: Criar um modelo experimental in vitro para estudar isolada e controladamente o efeito direto de alguns gases utilizados em vídeo-laparoscopia sobre o crescimento bacteriano, além de compará-los ao efeito do ozônio, um gás sabidamente bactericida. MÉTODO: Exposição de grupos de quinze laminocultivos do tipo URIBAC (Probac do Brasil, São Paulo/Brasil), semeados com uma de três cepas das seguintes bactérias: Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, e Staphylococcus aureus. A concentração utilizada de bactéria foi de 10(4) ufc/ml, o tempo de exposição foi de uma hora, o fluxo dos gases e a pressão foram mantidos constantes em 2L/m e 11 mmHg, respectivamente. Os gases utilizados foram o dióxido de carbono e o hélio na concentração de 99,99% para ambos, o ozônio a 0,4% e ar comprimido como controle. Foram também deixados um grupo de quatro placas de cada bactéria sem exposição aos gases como um controle da técnica de diluição. A leitura foi realizada após vinte e quatro horas em estufa. RESULTADOS: O ozônio promoveu esterilização de 100% dos laminocultivos; os demais gases não alteraram significativamente nenhuma das culturas em relação aos controles. CONCLUSÕES: O modelo de exposição criado é prático e eficiente. Os gases atualmente utilizados para a realização do pneumoperitônio não apresentam efeito bactericida significativo sobre as bactérias testadas. O Ozônio têm efeito bactericida superior aos demais gases estudados.


2021 ◽  
Vol 10 (5) ◽  
pp. e33510514950
Author(s):  
Anny Karoline Rodrigues Batista ◽  
Kellyane Karen Ferreira Aguiar Cesar ◽  
Luciana Rocha Paula ◽  
Francisco Laurindo da Silva ◽  
Haysha Laianne Oliveira Raposo

A resistência bacteriana a antibióticos tornou-se mundialmente um sério problema de Saúde Pública atingindo milhares de pessoas. Assim, vê-se a necessidade de buscar formas alternativas no combate das mesmas.  Portanto, essa pesquisa objetivou verificar o efeito antimicrobiano do extrato da Annona muricata L. frente a cepas ATCC de Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa e Staphylococcus aureus. Realizou-se a coleta do material e a obtenção dos extratos, posteriormente houve a preparação das cepas bacterianas para os testes de suscetibilidade. Os testes prosseguiram em três etapas: extratos brutos, extratos fracionados quimicamente e testes com diluições seriadas.  Verificou-se atividade antibacteriana da graviola frente a todas as cepas testas sendo o resultado mais significante referente ao extrato bruto do fruto frente a cepa da E. coli com halo igual a 22mm. Em relação aos testes com os extratos já purificados, as frações provenientes do fruto tiverem ação mais relevantes. A fração de Hexano correspondeu em resultados mais expressivos obtendo halos igual a 28mm, 26mm e 37mm frente as cepas de E. coli, K. pneumoniae, e S. aureus respectivamente. Quanto aos testes relacionados as diluições seriadas observamos que a partir da diluição de 1/10 os extratos já não possuíram nenhuma atividade inibitória sobre as bactérias em estudo. Contudo, esses resultados demonstram o potencial do extrato da graviola, em especial do fruto, como fonte de compostos antibacterianos. No entanto, é válido continuar pesquisas mais avançadas com a Annona muricata.


2019 ◽  
Vol 17 (3) ◽  
pp. 140-148 ◽  
Author(s):  
A. Ouelhadj ◽  
L. Ait Salem ◽  
D. Djenane

Ce travail vise l’étude de l’activité antibactérienne de l’huile essentielle (HE) de Pelargoniumx asperum et de la bactériocine, la nisine seul et en combinaison vis-à-vis de six bactéries dont quatre sont multirésistantes d’origine clinique. L’activité antibactérienne in vitro a été évaluée par la méthode de diffusion sur gélose. La concentration minimale inhibitrice (CMI) est aussi déterminée pour HE. Les résultats ont révélé une activité antibactérienne significative exercée par HE visà-vis de Staphylococcus aureus (ATCC 43300), Staphylococcus aureus et Escherichia coli avec des diamètres d’inhibition de 36,00 ; 22,50 et 40,00 mm, respectivement. Cependant, l’HE de Pelargonium asperum a montré une activité antibactérienne supérieure par rapport à la nisine. Les valeurs des CMI rapportées dans cette étude sont comprises entre 1,98–3,96 μl/ml. Les combinaisons réalisées entre HE et la nisine ont montré un effet additif vis-à-vis de Escherichia coli (ATCC 25922) avec (50 % HE Pelargonium asperum + 50 % nisine). Par contre, nous avons enregistré une synergie vis-à-vis de Klebsiella pneumoniae avec (75 % HE Pelargonium asperum + 25 % nisine) et contre Pseudomonas aeruginosa avec les trois combinaisons testées. Les résultats obtenus permettent de dire que l’HE de Pelargonium asperum possède une activité antibactérienne ainsi que sa combinaison avec la nisine pourrait représenter une bonne alternative pour la lutte contre l’antibiorésistance.


2014 ◽  
Vol 81 (2) ◽  
pp. 180-185 ◽  
Author(s):  
Lilian Gregory ◽  
Rodolfo Santos Rossi ◽  
João Padilha Gandara Mendes ◽  
Natalie Neuwirt ◽  
Eduardo Carvalho Marques ◽  
...  

A população de bubalinos estimada no Brasil é de aproximadamente 3 milhões de animais, encontrando-se distribuídos em todos os Estados brasileiros, com crescimento médio anual de 12%. Apesar disso, os trabalhos realizados buscando os avanços na bubalinocultura são escassos. Em função da complexidade etiológica da diarreia em bubalinos e da falta de informações recentes nesta área, o presente estudo teve como objetivo avaliar a ocorrência dos principais agentes bacterianos e parasitários envolvidos na diarreia de bezerros búfalos lactentes, de explorações leiteiras semi-intensivas e intensivas em regiões dos estados de São Paulo e Paraná. De março de 2010 a junho de 2011, foram colhidas 53 amostras para exame coproparasitológico e 46 amostras para o exame bacteriológico de animais com quadro de diarreia nos municípios paulistas de São João da Boa Vista, Dourado, Pirassununga, Registro, Pariquera Açu, Pilar do Sul e uma propriedade no estado do Paraná, município de Santana do Itararé. No exame parasitológico, 45,28% (24) foram positivos para Eimeria spp., 26,42% (14) para Strongyloidea e 1,88 (1) para Toxocara vitulorum. No exame bacteriológico, 97,83%, (45) das amostras foram positivas para E. coli, contudo, somente duas foram consideradas patogênicas (E. coli STEC). Em uma amostra (2,17%) isolou-se Klebsiella pneumoniae; já a presença de Salmonella spp. não foi constatada. Para o presente estudo, a presença de endoparasitas foi bastante relevante, principalmente os casos Eimeria spp., sendo a higiene das instalações e falhas de manejo fatores importantes na ocorrência de diarreia em bezerros búfalos no estado de São Paulo.


2016 ◽  
Vol 11 (31) ◽  
pp. 113-122
Author(s):  
Carla Franco Porto Belmont Souza ◽  
Luiz Eduardo Souza da Silva Irineu ◽  
Renan Silva De Souza ◽  
Renato da Silva Teixeira ◽  
Ivina Sanches Pereira ◽  
...  

A resistência microbiana tem se mostrado um problema de proporções mundiais, causando estado de morbidade e mortalidade em diversos pacientes. Em vista disso, tem crescido a busca por métodos alternativos naturais de profilaxia. A investigação clínica sugere que o Extrato de Cranberry está entre as melhores propostas de prevenção natural. O Cranberry (Vaccinium macrocarpon) é um fruto que tem crescido comercialmente pelo sabor e propriedades benéficas à saúde. Dentre as formas comercializadas estão: o suco, o chá e as cápsulas contendo o extrato seco. A ação desta planta está relacionada ao tratamento de doenças do trato urinário, por possuir substâncias que inibem a adesão bacteriana ao epitélio do trato urinário, dificultando sua proliferação e reprodução. Dentre todas as infecções relacionadas à assistência a saúde, a Infecção do Trato Urinário é a mais frequentemente associada a procedimentos invasivos. Se não for tratada, pode resultar em complicações como pielonefrite aguda, bacteremia e pionefrose. Portanto, cranberry pode ser uma nova alternativa para o combate das infecções uroepiteliais, por ser um produto natural de preço acessível, e com formas de comercialização diversificada, ao contrário dos antimicrobianos convencionais, que por sua vez são caros e podem acabar causando resistência nos micro-organismos. Este trabalho teve como objetivo avaliar in vitro a atividade antimicrobiana do extrato de Cranberry, adquirido em farmácia de manipulação, sobre 8 micro-organismos isolados de infecções urinárias. As cepas utilizadas, adquiridas da coleção da FIOCRUZ, foram: Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Serratia marscecens, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis e Enterococcus faecium. No estudo, foram utilizados o caldo Mueller Hinton (MH), Extrato de Cranberry e as bactérias patogênicas. O ensaio foi realizado em triplicata, com o uso de um controle de crescimento dos micro-organismos e o experimento para avaliação do crescimento bacteriano na presença do extrato. A turbidez foi medida com o auxílio de um espectrofotômetro, no comprimento de onda de 600 nm, antes e após 24 horas de incubação à 37 ºC. O procedimento forneceu a Densidade Ótica, do qual possibilitou a identificação da inibição microbiana. Para análise estatística foi utilizado o Teste t de Student. O Extrato de Cranberry apresentou atividade antimicrobiana sobre as bactérias Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumoniae, Escherichia coli, Serratia marscecens e Enterococcus faecalis (p < 0,05), confirmando seu efeito benéfico em infecções urinárias. No entanto, não teve efeito inibitório significativo sobre Pseudomonas aeruginosa, Proteus mirabilis e Enterococcus faecium (p > 0,05).


Mediscope ◽  
2020 ◽  
Vol 7 (2) ◽  
pp. 67-74 ◽  
Author(s):  
Syed Didarul Haque ◽  
Abu Md Mayeenuddin Al Amin ◽  
Baishakhi Islam ◽  
Nazia Nazneen ◽  
Syeda Noorjahan Karim ◽  
...  

An exploratory study based on laboratory experiment was carried out to determine the antibacterial effect of Dimethyl sulfoxide (DMSO) extract of Aloe vera leaf gel (DAE) against standard strains of Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli and Klebsiella pneumoniae in the Department of Pharmacology & Therapeutics in collaboration with the Department of Microbiology, Mymensingh Medical College, Mymensingh, Bangladesh. DMSO extract was used in five different concentrations (100, 200, 300, 400 and 500 μg/ml). Dose dependent inhibitory effect was seen against the test organisms using disc diffusion method. Zone of inhibition (ZOI) were 8 mm, 13 mm, 15 mm, 16 mm and 21 mm against S. aureus; 0 mm, 8 mm, 13 mm, 15 mm and 18 mm against P. aeruginosa; 8 mm, 11 mm, 13 mm, 16 mm and 20 mm against E. coli; 0 mm, 9 mm, 12 mm, 14 mm and 18 mm against K. pneumoniae at 100, 200, 300, 400 and 500 μg/ml respectively. The minimum inhibitory concentration (MIC) was assessed by broth dilution technique. The MICs of DAE for S. aureus, P. aeruginosa, E. coli and K. pneumoniae were 300 μg/ml, 400 μg/ml, 400 μg/ml and 450 μg/ml respectively. From the study it was observed that DMSO extract of Aloe vera leaf gel possesses antibacterial effect against the test pathogens. The findings highlight the need for further extensive study to detect and isolate the biologically active ingredients present in the Aloe vera leaves which are responsible for antibacterial effect. Hopefully, that would lead to the discovery of new and more potent antimicrobial agents originated from Aloe vera. Mediscope Vol. 7, No. 2: July 2020, Page 67-74


Author(s):  
E. A. Parashchuk ◽  
N. I. Tkachuk ◽  
S. M. Marchyshyn ◽  
H. R. Kozyr

Мета роботи. Визначення антимікробної активності бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракту густого. Матеріали і методи.  Oб’єктoм для дoслідження обрано бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракт густий (БЕГ-1, одержаний екстрагуванням 75 % етанолом і БЕГ-2, екстрагент 85 % етанол). В якості тест-культур використовували 5 музейних штамів: грампозитивні мікроорганізми Staphylococcus aureus АТСС 6538, спорову культуру Bacillus subtilis АТСС 6633, грамнегативну культуру Escherichia coli АТСС 25922 та Pseudomonas aeruginosa АТСС 9027. Антифунгальну дію з’ясовували відносно Candida albicans АТСС 885-653. Бактеріостатичні властивoсті дoсліджуваних oб’єктів встанoвлювали за результатами росту еталонних штамів мікроорганізмів у нативному водному розчині бедринцю та в розведені 1:2 та 1:4 в м'ясо-пептонному бульйоні; бактерицидні – за відсутністю росту вмісту пробірок із розведенням екстракту на щільних пoживних середoвищах (м’ясо-пептонний агар – МПА) для грампозитивних мікроорганізмів S. aureus, B. subtilis, для грамнегативної культури E. coli, P. аeruginosa. Агар Сабуро використовували для дріжджеподібних грибів роду Candida (C. аlbicans). Результати й обговорення. Бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракт густий має широкий спектр антибактеріальної активності. Нативний екстракт БЕГ-1 по відношенню до тест-штамів S. aureus, B. subtilis, C. аlbicans проявляв бактерицидну дію. Бактеріостатичну дію він проявляв до P. aeruginosa, а по відношенню до E. coli антимікробного ефекту не виявлено. Екстракти в розведені 1:2 та 1:4 проявили бактерицидну дію відносно B. subtilis, бактеріостатичну – до S. aureus, C. albicans і не виявлено протимікробної дії до E. coli та P. aeruginosa. Нативний зразок БЕГ-2 по відношенню до усіх досліджуваних 5 тест–штамів проявив бактерицидну активність; у розведені 1:2 та 1:4 проявляв бактерицидну та бактеріостатичну дію відносно S. aureus, B. subtilis, C. albicans. Антимікробна дія по відношенню до E. coli та P. aeruginosa не виявлена. Антимікрoбну активність нативного бедринцю ломикаменевого екстракту густого також вивчали у дoслідах in vitro методом дифузії в агар –  метод “колодязів”. Штами S. aureus, C. albicans, B. subtilis, P. aeruginosa, E. coli проявили чутливість до нативного бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракту густого. Грампозитивні бактеріальні штами S. aureus,а також гриби C. albicans, B. subtilis є найбільш чутливими до  БЕГ-2, а БЕГ-1 проявляв порівняно меншу чутливість. Грамнегативні культури P. aeruginosa та E. coli також проявили помірну чутливість до  БЕГ-1, але значно більшу чутливість до БЕГ-2. Висновки. 1. Експериментально встановлено, що обидва досліджувані зразки бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракту густого проявляють антибактеріальну активність. 2. Бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракт густий проявляв більш виражену антимікробну активність по відношенню до грампозитивної мікрофлори, тому є перспективним для створення лікарського засобу з антимікробними властивостями.


Author(s):  
J.A. Ambrosim ◽  
F. S. Almeida ◽  
E. C. Rigobelo ◽  
A. F.P. Castro ◽  
R. P. Schocken Iturrino ◽  
...  

Des échantillons de fèces prélevés chez 266 veaux de race laitière, provenant de la région au nord de l’Etat de São Paulo, ont été examinés afin d’étudier la fréquence des différents agents entéropathogènes et de déterminer la résistance des souches isolées à plusieurs substances antimicrobiennes. Au total, 127 souches d’Escherichia coli – parmi lesquelles 60 étaient entérotoxigéniques – ont été isolées, ainsi que 23 souches d’Enterobacter cloacae, 18 souches de Klebsiella pneumoniae, 15 souches de Citrobacter freundii, 7 souches de Salmonella avec des sérotypes différents et une souche de Pseudomonas aeruginosa. Trente-six souches positives pour Cryptosporidium sp. ont aussi été identifiées, dont quatre ont été classées sous l’espèce Cryptosporidium parvum. L’association de deux ou plus agents a été rencontrée dans 27 échantillons de fèces diarrhéiques. Parmi les antibiotiques testés, la lincomycine et la pénicilline G ont été ceux contre lesquels Escherichia coli et Salmonella sp. ont présenté une résistance plus importante.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document