scholarly journals Atividade antibacteriana in vitro de pimentas e pimentões (Capsicum sp.) sobre quatro bactérias toxinfectivas alimentares

2010 ◽  
Vol 12 (1) ◽  
pp. 8-12 ◽  
Author(s):  
H.H Carvalho ◽  
J.M Wiest ◽  
F.T Cruz

Determinou-se in vitro a Intensidade de Atividade de Inibição Bacteriana (IINIB) e a Intensidade de Atividade de Inativação Bacteriana (IINAB), através de Testes de Diluição em Sistema de Tubos Múltiplos, de extratos de oito pimentas do gênero Capsicum, etnograficamente acessadas na região metropolitana de Porto Alegre/RS/BR, frente a inóculos bacterianos padronizados (American Type Culture Collection - ATCC), respectivamente Staphylococcus aureus (25923), Enterococcus faecalis (19433), Salmonella enteritidis (13076) e Escherichia coli (11229), em doses-desafio = 10(7) UFC mL-1. Quatro destas plantas, pimenta calabresa ("pool" Capsicum sp), pimenta-de-jardim (C.annuum), pimenta dedo-de-moça (C. baccatum) e pimenta malagueta (C. frutescens), apresentaram atividades de inibição e inativação seletivas, em ordem decrescente, para salmonela, coliforme fecal, enterococo e estafilococo. As demais, pimenta cambuci (C. baccatum) e os pimentões (C. annuum) amarelo, verde e vermelho, apresentaram nenhuma atividade. Discute-se a validade da ferramenta etnográfica na prospecção de fatores de proteção anti-bacteriana em plantas, bem como a influência da inibição/inativação na preditividade do diagnóstico bacteriológico.

2009 ◽  
Vol 11 (3) ◽  
pp. 263-268
Author(s):  
C.A. Araújo ◽  
H.H.C. Carvalho ◽  
S.A. Souto ◽  
A.A. Sobreiro ◽  
J.M. Wiest

Com o objetivo de demonstrar a influência da condimentação sobre a Validade Preditiva dos Resultados Negativos do diagnóstico de bactérias transmissíveis por alimentos, determinou-se, in vitro, a intensidade de atividade de inibição bacteriana (IINIB) e a intensidade de atividade de inativação bacteriana (IINAB) de três acessos de Allium tuberosum Rottler ex Spreng. - Liliaceae - alho "nirá", originários da região metropolitana de Porto Alegre, Rio Grande do Sul. O extrato etanólico à 50% destes diferentes acessos (alcoolaturas com evaporação do etanol em sistema rotavapor com reconstituição hídrica sob assepsia) foi testado, através de testes de diluição em sistema de tubos múltiplos, sobre inóculos padronizados de Staphylococcus aureus (ATCC 25.923), Enterococcus faecalis (ATCC 19.433), Salmonella enteritidis (ATCC 11.076), Escherichia coli (ATCC 11.229). Os testes revelaram atividade antibacteriana seletiva sobre os diferentes inóculos Gram-negativos, que atingiram inibição e inativação máximas e permanentes para Salmonella após 48 horas, e, para Escherichia coli, após 72 horas de exposição. As bactérias Gram-positivas, Staphylococcus e Enterococcus, apresentaram resistência total frente aos extratos etanólicos Não houve diferença significativa entre si quanto aos tempos de atuação, quanto a Salmonella e Escherichia, quanto à presença ou ausência de desinibidores bacterianos, havendo, entretanto, diferença significativa entre os acessos de alho nirá.


Author(s):  
О. В. Павленко ◽  
М. В. Кривцова ◽  
О. О. Случевська ◽  
О. М. Ступницька

Ціль дослідження. Запально-деструктивні захворю-вання пародонту в світі становлять не тільки зага-льномедичну, а й соціально-економічну проблему, яка спонукає до пошуку нових методів лікування та діаг-ностики. Сучасні концепції лікування хронічного гене-ралізованого пародонтиту передбачають застосу-вання комплексу терапевтичних, ортопедичних, хіру-ргічних і ортодонтичних методів лікування, і доволі часто їх ефективність є сумнівною.На сьогодні загальновизнаним препаратом вибору в пародонтології є хлоргексидину біглюконат (та його інші сполуки), оскільки він здатний пригнічувати ріст і формування колоній понад 80,00% мікроорганізмів біоплівки ротової порожнини.Також у клінічній практиці застосовують протимік-робні препарати системної дії, особливо у випадках агресивних і важких форм генералізованого пародон-титу, що виникають на фоні загальносоматичної патології, а також при ускладненнях хірургічних втручань. Матеріали та методи дослідження. Для проведення досліджень використовували типові музейні культу-ри ATTC (American Type Culture Collection, USA) Candida albicans ATCC 885–653; Staphylococcus aureus ATCC 25923; Escherichia coli ATCC 25922, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Streptococcus pyogenes ATCC 19615, та клінічні культури ізольовані із ротової порожнини людей із запальними захворю-ваннями: мікроскопічні гриби роду Candida (C. albicans) Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Streptococcus pyogenes, Enterococcus faecalis.Мінімальну бактерицидну та інгібуючу концентрацію досліджуваного гелю визначали у полістиролових пла-стикових 96-лункових планшетах.Результати дослідження та їх обговорення. Ре-зультати дослідження показали, що досліджуваний гель та розчин хлоргексидину біглюконат 0,05% чини-ли активний вплив на музейні та клінічні штами ла-бораторних мікроорганізмів.Висновки. Отже, досліджуваний гель для лікування запальних уражень пародонту вітчизняного виробни-цтва «Джен-Метрогелур» виявився ефективним протимікробним засобом відносно клінічних та лабо-раторних штамів мікроорганізмів. Високочутливими до засобу виявилися клінічні та музейні культури C. albicans. Чутливими до гелю були культури S. aureus та музейні штами S. pyogenes та E. coli. Помірно чу-тливими виявилися культури E. faecalis та клінічні штами S. pyogenes та E. coli.


Author(s):  
CLÁUDIA MAJOLO ◽  
HELOISA HELENA CARVALHO ◽  
JOSÉ MARIA WIEST

Determinou-se a intensidade de atividade de inibição bacteriana (IINIB/bacteriostasia) e a intensidade de atividade de inativação bacteriana (IINAB/bactericidia) de soluções contendo extratos hidroetanólico e hídricos (decocto e infuso) de três acessos de Bixa orellana L. (Arroio do Meio/RS, Eldorado do Sul/RS e Maringá/PR) sobre inóculos padronizados de Salmonella enteritidis (ATCC 11076), Escherichia coli (ATCC 11229), Staphylococcus aureus (ATCC 25923), Enterococcus faecalis (ATCC 19433) e Listeria monocytogenes (ATCC 19114). Determinou-se paralelamente o teor de bixina nas sementes. Os extratos hídricos apresentaram baixa atividade de inibição e/ou inativação sobre os inóculos bacterianos, enquanto a forma de extração hidroetanólica revelou atividade antibacteriana seletiva e significativamente mais intensa (inibição/inativação) entre as cinco bactérias testadas. Independente da forma de extração, as bactérias E. faecalis e L. monocytogenes foram as mais sensíveis à atividade antibacteriana, enquanto E. coli apresentou a menor sensibilidade. Verificou-se diferença significativa entre os teores de bixina entre os três acessos, e, consequentemente, a atividade antibacteriana determinada mostrou-se diretamente proporcional a esses teores.


2011 ◽  
Vol 13 (3) ◽  
pp. 298-304 ◽  
Author(s):  
F.M Mota ◽  
H.H.C Carvalho ◽  
J.M Wiest

Através de Testes de diluição em sistema de tubos múltiplos determinou-se in vitro, atividade antibacteriana em inflorescências de Achyrocline satureioides (Lam.) DC. - Asteraceae ("macela", "marcela"), expressa como Intensidade de Atividade de Inibição Bacteriana (IINIB/bacteriostasia) e Intensidade de Atividade de Inativação Bacteriana (IINAB/bactericidia), a partir de formas de extração etanólica (hidroalcoolaturas) e hídrica (decoctos), sobre inóculos padronizados de Enterococcus faecalis (ATCC 19433), Staphylococcus aureus (ATCC 25923), Escherichia coli (ATCC 11229) e Salmonella enteritidis (ATCC 11076). E. faecalis apresentou a maior sensibilidade, seguido por Staphylococcus aureus, enquanto S. enteritidis e E. coli apresentaram-se mais resistentes. Dentre as formas de extração, a hidroalcoolatura apresentou capacidade de inibição e/ou inativação intensa e seletiva frente aos quatro inóculos bacterianos. Os decoctos mostraram-se completamente ineficazes frente às bactérias Gram-negativas, enquanto que as Gram-positivas apresentaram somente bacteriostasia/inibição.


2016 ◽  
Vol 83 (0) ◽  
Author(s):  
Márcio Martins de Araujo ◽  
Priscila Larcher Longo

RESUMO: Origanum vulgare (orégano) tem sido reconhecido como uma espécie vegetal que possui várias propriedades terapêuticas, de modo que atualmente seu potencial antimicrobiano vem recebendo um grande interesse científico. Este estudo objetivou avaliar a ação antimicrobiana (bactericida e bacteriostática) do óleo essencial comercial de O. vulgare sobre cepas de Escherichia coli e Staphylococcus aureus , bactérias envolvidas em toxinfecções alimentares. Foram utilizadas cepas padrão (American Type Culture Collection - ATCC) e clínicas e estas foram submetidas à ação do óleo essencial em diferentes concentrações, por meio das técnicas de microdiluição (para determinação da concentração inibitória mínima - CIM) e de macrodiluição (para determinação da concentração bactericida mínima - CBM). Foi possível observar que houve variação do potencial antimicrobiano do óleo essencial entre as cepas utilizadas. Para E. coli ATCC 25922, a CIM foi de 6,25 µL/ mL e a CBM de 12,5 µL/mL, enquanto para a amostra clínica os valores foram 12,5 e 25 µL/mL, respectivamente. Já para S. aureus ATCC 25923, a CIM e a CBM foram de 12,5 µL/ mL, enquanto para a amostra clínica os valores foram 6,25 e 25 µL/mL, respectivamente. Portanto, esse óleo essencial de O. vulgare mostrou poder de inibição do crescimento e viabilidade das cepas ensaiadas. No entanto, novos estudos são necessários para que sejam determinadas as concentrações ideais do orégano como antimicrobiano natural, levando em consideração os fatores que influenciam sua composição e a quantidade e qualidade dos compostos ativos.


2016 ◽  
Vol 11 (31) ◽  
pp. 113-122
Author(s):  
Carla Franco Porto Belmont Souza ◽  
Luiz Eduardo Souza da Silva Irineu ◽  
Renan Silva De Souza ◽  
Renato da Silva Teixeira ◽  
Ivina Sanches Pereira ◽  
...  

A resistência microbiana tem se mostrado um problema de proporções mundiais, causando estado de morbidade e mortalidade em diversos pacientes. Em vista disso, tem crescido a busca por métodos alternativos naturais de profilaxia. A investigação clínica sugere que o Extrato de Cranberry está entre as melhores propostas de prevenção natural. O Cranberry (Vaccinium macrocarpon) é um fruto que tem crescido comercialmente pelo sabor e propriedades benéficas à saúde. Dentre as formas comercializadas estão: o suco, o chá e as cápsulas contendo o extrato seco. A ação desta planta está relacionada ao tratamento de doenças do trato urinário, por possuir substâncias que inibem a adesão bacteriana ao epitélio do trato urinário, dificultando sua proliferação e reprodução. Dentre todas as infecções relacionadas à assistência a saúde, a Infecção do Trato Urinário é a mais frequentemente associada a procedimentos invasivos. Se não for tratada, pode resultar em complicações como pielonefrite aguda, bacteremia e pionefrose. Portanto, cranberry pode ser uma nova alternativa para o combate das infecções uroepiteliais, por ser um produto natural de preço acessível, e com formas de comercialização diversificada, ao contrário dos antimicrobianos convencionais, que por sua vez são caros e podem acabar causando resistência nos micro-organismos. Este trabalho teve como objetivo avaliar in vitro a atividade antimicrobiana do extrato de Cranberry, adquirido em farmácia de manipulação, sobre 8 micro-organismos isolados de infecções urinárias. As cepas utilizadas, adquiridas da coleção da FIOCRUZ, foram: Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Serratia marscecens, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis e Enterococcus faecium. No estudo, foram utilizados o caldo Mueller Hinton (MH), Extrato de Cranberry e as bactérias patogênicas. O ensaio foi realizado em triplicata, com o uso de um controle de crescimento dos micro-organismos e o experimento para avaliação do crescimento bacteriano na presença do extrato. A turbidez foi medida com o auxílio de um espectrofotômetro, no comprimento de onda de 600 nm, antes e após 24 horas de incubação à 37 ºC. O procedimento forneceu a Densidade Ótica, do qual possibilitou a identificação da inibição microbiana. Para análise estatística foi utilizado o Teste t de Student. O Extrato de Cranberry apresentou atividade antimicrobiana sobre as bactérias Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumoniae, Escherichia coli, Serratia marscecens e Enterococcus faecalis (p < 0,05), confirmando seu efeito benéfico em infecções urinárias. No entanto, não teve efeito inibitório significativo sobre Pseudomonas aeruginosa, Proteus mirabilis e Enterococcus faecium (p > 0,05).


2021 ◽  
Author(s):  
Fernando E. T. Cunha ◽  
Maria I. C. Ferreira ◽  
Rafael S. Cruz ◽  
Maria J. G. Ferreira ◽  
Clarissa M. Aquino ◽  
...  

Este trabalho reporta o potencial antibacteriano in vitro e toxicológico in vivo das folhas do jambo (Syzygium malaccense) frente a zebrafish (Danio rerio) adulto (ZFa). As folhas de jambo foram submetidas a desidratação (35 ± 2°C) por 24 horas, trituração e posterior extração de metabólitos por decocção, infusão e maceração com água destilada. Os extratos obtidos foram liofilizados e submetidos a análise de atividade antibacteriana in vitro frente a Gram-negativas (Escherichia coli ATCC 25922, Salmonella Enteritidis IAL 1132) e Gram-positivas (Listeria monocytogenes ATCC 19115 e Staphylococcus aureus ATCC 27664), bem como ao potencial toxicológico in vivo frente ao ZFa. O extrato obtido por infusão se mostrou mais promissor, pois apresentou concentração mínima bactericida (CMB) e concentração mínima inibitória (CMI) com maior potencial frente às gram- positivas (CMB - 6,25 e CMI - 6,25 mg/ml), bem como às gram-negativas (CMB - 25,0 e 3,125 e CMI - 3,125 mg/ml). Todos os extratos testados não se mostraram tóxicos frente ao zebrafish adulto e não alteraram o sistema locomotor dos mesmos. Desta forma, conclui-se que o extrato aquoso das folhas do jambo vermelho (Syzygium malaccense) obtido por infusão é seguro e pode ser utilizado como conservante natural com maior ação antibacteriana. Este trabalho nos conduz a novos estudos de isolamento e caracterização de princípios bioativos.


2015 ◽  
Vol 10 (6) ◽  
pp. 1934578X1501000 ◽  
Author(s):  
Corina Danciu ◽  
Florin Borcan ◽  
Codruta Soica ◽  
Istvan Zupko ◽  
Erzsébet Csányi ◽  
...  

In recent years polyurethane microstructures (PM) have gained increasing attention in the pharmaceutical field due to the importance of their practical application. Since finding that such a formulation with genistein could improve its applications, we have conducted a preliminary study regarding the in vitro antiproliferative (MCF7, MDA-MB-231 and T47D) and antimicrobial ( Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Salmonella enteritidis (D), Bacillus subtilis, B. cereus, and Candida albicans) activity in order to test whether polyurethane micro structuresre present a good option for further modulation of genistein's bioavailability. It was concluded that the polyurethane micro structures are a bad in vitro partner for the isoflavone genistein.


10.5219/1544 ◽  
2021 ◽  
Vol 15 ◽  
pp. 460-466
Author(s):  
Yetti Marlida ◽  
Nurul Huda ◽  
Harnentis ◽  
Yuliaty Shafan Nur ◽  
Nuri Mekar Lestari ◽  
...  

Budu is a fermented food resulting from the activities of microorganisms like lactic acid bacteria and yeast. Budu, therefore, serves as a source of probiotics that can have beneficial effects on livestock and humans. Nonetheless, their selection has to be done with caution. The current study purposed to find out whether budu has desirable probiotic properties. This was done by determining its pH, bile acid tolerance, hydrophobicity, and inhibition of pathogens such as Staphylococcus aureus, Salmonella enteritidis, and Escherichia coli. An in vitro experiment was conducted using three Saccharomyces cerevisiae (coded as SC 11, SC 12, and SC 21) in the preparation of budu. The whole experiment was repeated four times. The budus were tested for their probiotic properties (low pH, bile salts, hydrophobicity, and inhibition of pathogenic bacteria). The results showed that the three Saccharomyces cerevisiae survived in gastric juice and bile acid, exhibited good hydrophobicity, and could inhibit pathogenic bacteria, both gram-positive and negative pathogens. They were able to survive at pH 2 for 3 h (40.70 to 55.1%), at pH 2 for 5 h (35.25 to 46.88%), in 0.3% bile acid incubated for 3 h (69.69 to 86.56%), in 0.3% bile acid incubated for 5 h (82.22 to 88.18%) and hydrophobicity ability of 97.0 to 98.1%. The inhibition activity against pathogenic bacteria, that is, Escherichia coli was 2.50 to 3.81 mm, Staphylococcus aureus was 1.66 to 3.71 mm, and Salmonella enteritidis was 1.20 to 2.64 mm.


Chemotherapy ◽  
2021 ◽  
Author(s):  
Lluvia Itzel López-López ◽  
Ernesto Rivera-Ávalos ◽  
Cecilia Villarreal-Reyes ◽  
Fidel Martínez-Gutiérrez ◽  
Denisse de Loera

Background: The synthesis and biological evaluation of 1,4-naphthoquinone derivatives are of great interest since these compounds exhibit strong antibacterial, antifungal, antimalarial, and anticancer activities. The electronic properties of naphthoquinones are usually modulated by attaching functional groups containing nitrogen, oxygen and sulfur atoms, which tune their biological potency and selectivity. Methods: A series of 13 amino acid 1,4-naphthoquinone derivatives were synthesized under assisted microwave and ultrasound conditions. The antibacterial activity compounds was tested against American type Culture Collection (ATCC): Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus and Enterococcus faecalis, as well two multidrug resistant pathogens: Escherichia coli and Staphylococcus aureus from clinical isolated. Minimal inhibitory concentration (MIC) was determined using the broth microdilution method. Results: MIC of derivatives 4–11, 14 and 16 showed antimicrobial activity against gram-positive and gram-negative bacteria. Antimicrobial activities of the compounds 4–8 and 14 were ≤MIC 24.7 μg∙mL-1 against all the reference strain, even more the compound 6 showed the most potent activity with a MIC of 3.9 μg∙mL-1 on S. aureus. On the clinical isolated the compounds 7, 8 and 14 showed a MIC of 49.7 and 24.7 μg∙mL-1 against S. aureus y E. coli respectively. About ADME properties and Osiris analysis, the compounds 4-16 presented high gastrointestinal absorption and good characteristics for oral bioavailability and the compound 14 was the less toxic. Conclusion: amino acid 1,4-naphthoquinone derivatives showed good in vitro antibacterial activity against clinical strains, and modifications on C-3 with cloride atom enhanced the efficiency against same pathogens.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document