scholarly journals A self-report measure of perfectionism: A confirmatory factor analysis of the Swedish version of the Clinical Perfectionism Questionnaire

2021 ◽  
Vol 3 (4) ◽  
Author(s):  
Allison Parks ◽  
Jakob Clason van de Leur ◽  
Marcus Strååt ◽  
Fredrik Elfving ◽  
Gerhard Andersson ◽  
...  
Keyword(s):  
Factor Analysis ◽  
Confirmatory Factor Analysis ◽  
Interpersonal Relationships ◽  
Self Report ◽  
Negative Consequences ◽  
Structural Validity ◽  
Swedish Version ◽  
Confirmatory Factor ◽  
Best Fit ◽  
Report Measure

Background Perfectionism is often defined as the strive for achievement and high standards, but can also lead to negative consequences. In addition to affecting performance and interpersonal relationships, perfectionism can result in mental distress. A number of different self-report measures have been put forward to assess perfectionism. Specifically intended for clinical practice and research, the Clinical Perfectionism Questionnaire (CPQ) was developed and is presently available in English and Persian. To promote its use in additional contexts, the current study has translated and investigated the psychometric properties of the Swedish version of the CPQ. Method A Confirmatory Factor Analysis was performed to examine the best fit with data, using a priori-models and a sample of treatment-seeking participants screened for eligibility to receive Internet-based cognitive behavior therapy (n = 223). Results The results indicated a lack of fit with data. A two-factor structure without the two reversed items (2 and 8) exhibited the best fit, perfectionistic strivings and perfectionistic concerns, but still had poor structural validity. Correlations with self-report measures of perfectionism, depression, anxiety, dysfunctional beliefs, self-criticism, quality of life, and self-compassion were all in the expected directions. Eight-week test-retest correlation was Pearson r = .62, 95% Confidence Interval [.45, .74], using data from 72 participants in the wait-list control, and the internal consistency for the CPQ, once removing the reversely scored items, was Cronbach’s α = .72. Conclusion The CPQ can be used as a self-report measure in Swedish, but further research on its structural validity is needed.

Personality Assessment Inventory: A Confirmatory Factor Analysis

1994 ◽  
Vol 79 (3_suppl) ◽  
pp. 1441-1442 ◽  
Author(s):  
Gregory J. Boyle ◽  
James Ward ◽  
Tania J. Lennon
Keyword(s):  
Factor Analysis ◽  
Confirmatory Factor Analysis ◽  
Personality Assessment ◽  
Personality Assessment Inventory ◽  
Higher Order ◽  
Self Report ◽  
Proposed Model ◽  
Confirmatory Factor ◽  
Order Factor ◽  
Report Measure

The Personality Assessment Inventory is a recently constructed multidimensional self-report measure of personality traits. Morey reported the results of a scale factoring, claiming that the instrument measures four separate higher-order dimensions; however, in an independent Australian study of the psychometric properties of the inventory, Boyle and Lennon found five higher-order dimensions, using factor analytic procedures intended to maximize simple structure. The present paper reports the results of a confirmatory factor analysis for the proposed model based on the Australian data. The results indicate that the model does not provide a satisfactory fit, raising questions about the higher-order factor structure.

Analysis of the Psychometric Properties of the Spanish Version of the Trait Meta-Mood Scale in a Sports Context

2010 ◽  
Vol 106 (2) ◽  
pp. 477-489 ◽  
Author(s):  
José Martín-Albo ◽  
Juan L. Núñtez ◽  
Jaime León
Keyword(s):  
Factor Analysis ◽  
Confirmatory Factor Analysis ◽  
Psychometric Properties ◽  
Self Report ◽  
Spanish Version ◽  
Confirmatory Factor ◽  
Perceived Emotional Intelligence ◽  
Mood Scale ◽  
Report Measure ◽  
Adequate Reliability

The purpose of the present research was to analyze the psychometric properties of the Trait Meta-Mood Scale (TMMS) in sport context. The TMMS is a 24-item self-report measure that assesses perceived emotional intelligence, which is the extent to which people believe they pay attention to their emotions and are capable of distinguishing and regulating them. Participants were 368 athletes (257 male, 111 female; M age = 21.4 yr., SD = 5.5; range = 14–40). Factor validity was tested via Confirmatory Factor Analysis. Based on factor loadings, covariances, and modification indices, the TMMS was reduced to a 22-item model. This respecification showed adequate reliability and construct validity. Multistep analysis of invariance indicated that the factor structure of the TMMS is invariant across sex. Predictive validity was assessed through path analysis. The results support the use of the Spanish version of the TMMS in a sport context.

The Suicide Probability Scale: Norms and Factor Structure

1998 ◽  
Vol 83 (2) ◽  
pp. 637-638 ◽  
Author(s):  
Courtney Bagge ◽  
Augustine Osman
Keyword(s):  
Factor Analysis ◽  
Confirmatory Factor Analysis ◽  
Factor Structure ◽  
Anxiety Symptoms ◽  
Self Report ◽  
Probability Scale ◽  
Suicide Probability Scale ◽  
Confirmatory Factor ◽  
Report Measure

The present study examined the factor structure of the Suicide Probability Scale with a sample of 390 undergraduates, using confirmatory factor analysis. The original oblique four-factor structure provided a poor fit to the data. Scores on the total scale correlated .63 with scores on a validated self-report measure of mood and .51 and .42 with anxiety symptoms. Additional norms for the total scale are reported.

The Hierarchical Model of Exercise Dependence

2015 ◽  
Vol 36 (4) ◽  
pp. 247-257 ◽  
Author(s):  
Gayatri Kotbagi ◽  
Laurence Kern ◽  
Lucia Romo ◽  
Ramesh Pathare
Keyword(s):  
Factor Analysis ◽  
Confirmatory Factor Analysis ◽  
Physical Exercise ◽  
Exploratory Factor Analysis ◽  
Convergent Validity ◽  
Large Population ◽  
Assessment Tools ◽  
Negative Consequences ◽  
Confirmatory Factor ◽  
Preliminary Version

Abstract. Physical exercise when done excessively may have negative consequences on physical and psychological wellbeing. There exist many scales to measure this phenomenon. The purpose of this article is to create a scale measuring the problematic practice of physical exercise (PPPE Scale) by combining two assessment tools already existing in the field of exercise dependency but anchored in different approaches (EDS-R and EDQ). This research consists of three studies carried out on three independent sample populations. The first study (N = 341) tested the construct validity (exploratory factor analysis); the second study (N = 195) tested the structural validity (confirmatory factor analysis) and the third study (N = 104) tested the convergent validity (correlations) of the preliminary version of the PPPE scale. Exploratory factor analysis identified six distinct dimensions associated with exercise dependency. Furthermore, confirmatory factor analysis validated a second order model consisting of 25 items with six dimensions and four sub-dimensions. The convergent validity of this scale with other constructs (GLTEQ, EAT26, and The Big Five Inventory [BFI]) is satisfactory. The preliminary version of the PPPE must be administered to a large population to refine its psychometric properties and develop scoring norms.

scholarly journals Οικογενειακοί-σχολικοί παράγοντες που σχετίζονται με τα προβλήματα συμπεριφοράς μαθητών δημοτικού σχολείου και η διαχείρισή τους στο πλαίσιο της οικογένειας και του σχολείου

2015 ◽  
Author(s):  
Μαρία Σμυρνάκη
Keyword(s):  
Factor Analysis ◽  
Confirmatory Factor Analysis ◽  
Path Analysis ◽  
Exploratory Factor Analysis ◽  
Short Form ◽  
Self Report ◽  
Parental Acceptance ◽  
Confirmatory Factor ◽  
Path Models

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση οικογενειακών και σχολικών παραγόντων που σχετίζονται με τα προβλήματα συμπεριφοράς μαθητών δημοτικού σχολείου και των πρακτικών διαχείρισής τους στο πλαίσιο της οικογένειας και του σχολείου στην ημιαστική περιοχή του Γαζίου, του Νομού Ηρακλείου Κρήτης. Ειδικότερα, επρόκειτο για μια μελέτη περίπτωσης που βασίστηκε στη συλλογή εμπειρικών και ποιοτικών δεδομένων. Στο εμπειρικό της μέρος, πραγματοποιήθηκε συγκριτική έρευνα ανάμεσα σε 55 μαθητές με προβλήματα συμπεριφοράς (ερευνητική ομάδα) και σε 55 μαθητές χωρίς προβλήματα συμπεριφοράς (ομάδα ελέγχου), που ανήκαν στις τρεις τελευταίες τάξεις του δημοτικού σχολείου, με τη χορήγηση 7 συνολικά ερωτηματολογίων: 1) Ερωτηματολόγιο TRF για Εκπαιδευτικούς (32 Ερωτήσεις) Παιδιών Ηλικίας 6-18 ετών (Achenbach & Rescorla, 2003), 2) Εργαλείο Ψυχοκοινωνικής Προσαρμογής: Κλίμακα Αυτοαναφοράς για Μαθητές 10-12 ετών (Χατζηχρήστου, Πολυχρόνη, Μπεζεβέγκης, & Μυλωνάς, 2008), 3) Εργαλείο Ψυχοκοινωνικής Προσαρμογής: Κλίμακα Εκπαιδευτικού για Παιδιά 7-12 ετών (Χατζηχρήστου, Πολυχρόνη, Μπεζεβέγκης, & Μυλωνάς, 2008), 4) PARQ/Parental Acceptance-Rejection/Short Form (Rohner, 2004), 5) TARQ/Teacher’s Acceptance-Rejection/Short Form (Rohner, 2004), 6) SFI/Self Report Family Inventory, Version II (Beavers & Hampson, 1990) και 7) Το Ερωτηματολόγιο της Τάξης μου για το Δημοτικό Σχολείο (ΤΕΤ/Βούλγαρης & Ματσαγγούρας, 2004). Το ποιοτικό μέρος περιελάμβανε τη μελέτη 12 συνολικά περιπτώσεων μαθητών με προβλήματα συμπεριφοράς και τη διεξαγωγή ημιδομημένων συνεντεύξεων στους ίδιους τους μαθητές, στους γονείς και στους δασκάλους τους (36 συνολικά συνεντεύξεις), όπου κατά κύριο λόγο διερευνήθηκαν: οι πρακτικές διαχείρισης που υιοθετούνται από τους γονείς και τους δασκάλους απέναντι στα προβλήματα συμπεριφοράς των μαθητών, ο τρόπος που αυτές βιώνονται από τους μαθητές, οι αντιδράσεις που τους προκαλούν και η αποτίμηση της αποτελεσματικότητάς τους κι από τις τρεις πλευρές. Η ανάλυση των εμπειρικών δεδομένων της έρευνας, η οποία βασίστηκε στο Στατιστικό Πακέτο IBM SPSS Statistics Version 20, περιελάμβανε Διμεταβλητές Σχέσεις, Διερευνητική Παραγοντική Ανάλυση/Exploratory Factor Analysis (EFA), Επιβεβαιωτική Παραγοντική Ανάλυση /Confirmatory Factor Analysis (CFA) και Ανάλυση Διαδρομών/Path Analysis, όπου εξετάστηκε η προσαρμογή 9 διαφορετικών Μοντέλων Διαδρομών/Path Models. Οι συνεντεύξεις της ποιοτικής μελέτης αναλύθηκαν με τη μέθοδο της ανάλυσης περιεχομένου. Σύμφωνα με τα βασικότερα ευρήματα του εμπειρικού μέρους: 1) η αυτοαντίληψη του μαθητή διαδραματίζει τον πιο σημαντικό ρόλο στην πρόβλεψη των προβλημάτων συμπεριφοράς στο συγκεκριμένο πληθυσμό μαθητών, συγκρινόμενη τους άλλους παράγοντες ψυχοκοινωνικής του ανάπτυξης (κοινωνική, συναισθηματική και σχολική επάρκεια), 2) η εχθρότητα/επιθετικότητα του πατέρα και της μητέρας προβλέπουν σε σημαντικό βαθμό την παρουσία προβλημάτων συμπεριφοράς στον πληθυσμό αυτό, 3) η στάση αποδοχής/απόρριψης των δύο γονιών συνάδει μεταξύ τους, με τη στάση του πατέρα να επηρεάζει τη στάση της μητέρας στις ήπιες μορφές απόρριψης και τη στάση της μητέρας να επηρεάζει τη στάση του πατέρα στις πιο έντονες μορφές απόρριψης, ενώ η αντίστοιχη στάση του δασκάλου επηρεάζεται από τη στάση του πατέρα, 4) η ζεστασιά/στοργή της μητέρας διαδραματίζει τον πιο σημαντικό ρόλο στην πρόβλεψη των προβλημάτων συμπεριφοράς και της σχολικής επάρκειας των μαθητών αυτών, συγκρινόμενη με τις άλλες διαστάσεις μητρικής και πατρικής αποδοχής/απόρριψης, ενώ τόσο η συνοχή, όσο και η σύγκρουση της οικογένειας προβλέπουν με τον ίδιο τρόπο την υγιή/ικανή οικογενειακή λειτουργία και 5) η αδιαφοροποίητη απόρριψη του δασκάλου προβλέπει στο μεγαλύτερο βαθμό την παρουσία προβλημάτων συμπεριφοράς στο συγκεκριμένο πληθυσμό μελέτης συγκριτικά με τις άλλες διαστάσεις αποδοχής/απόρριψης του δασκάλου, ενώ τόσο η συνεκτικότητα, όσο και η διενεκτικότητα της τάξης προβλέπουν με τον ίδιο τρόπο την ικανοποίηση από τη λειτουργία της τάξης. Ακόμα, βάσει των κυριότερων δεδομένων του ποιοτικού μέρους της έρευνας: 1) υπερισχύουν οι αρνητικές γονικές και εκπαιδευτικές πρακτικές αντιμετώπισης της προβληματικής συμπεριφοράς των μαθητών (π.χ. ανέβασμα του τόνου της φωνής, τιμωρίες, φυσική/σωματική επιθετικότητα), σύμφωνα με τις αναφορές των ίδιων των μαθητών, 2) οι πρακτικές των γονιών κι ειδικά της μητέρας βιώνονται από τους μαθητές ως πιο σκληρές από εκείνες των δασκάλων τους και συνήθως συνδέονται με τη μη συμμόρφωσή τους, σε αντιδιαστολή με εκείνες του δασκάλου, στις οποίες οι μαθητές συμμορφώνονται, 3) οι αρνητικές γονικές πρακτικές προκαλούν συναισθήματα στενοχώριας, φόβου και θυμού στους μαθητές, 4) οι αποτελεσματικές γονικές και εκπαιδευτικές πρακτικές ομόφωνα συνδέονται, κατά την αντίληψη των τριών πλευρών, με θετικούς κυρίως τρόπους προσέγγισης των μαθητών (π.χ. συζήτηση, ενθάρρυνση, χιούμορ), ενώ οι αναποτελεσματικές πρακτικές με αποκλειστικά αρνητικούς τρόπους προσέγγισής τους (π.χ. ανέβασμα του τόνου της φωνής, τιμωρία, επίπληξη) και 5) οι μαθητές ζητούν από τους γονείς και τους δασκάλους τους να σταματήσουν τις αρνητικές πρακτικές και να αυξήσουν τις θετικές πρακτικές που εφαρμόζουν. Πρόκειται για δεδομένα που συμβάλλουν σημαντικά στη βαθύτερη κατανόηση του συγκεκριμένου πληθυσμού μελέτης, η οποία συνιστά αναγκαία προϋπόθεση και συνθήκη για το σχεδιασμό και την υλοποίηση εστιασμένων/αποτελεσματικών προληπτικών προγραμμάτων και παρεμβάσεων σχετικά με την προβληματική/αντικοινωνική (επιθετική και παραβατική) συμπεριφορά των προ-εφήβων μαθητών.

The Structure of Violent Behavior

2006 ◽  
Vol 33 (6) ◽  
pp. 706-737 ◽  
Author(s):  
Christine Michie ◽  
David J. Cooke
Keyword(s):  
Factor Analysis ◽  
Confirmatory Factor Analysis ◽  
Item Response ◽  
Community Violence ◽  
Lower Order ◽  
Violent Behavior ◽  
Confirmatory Factor ◽  
Violent Acts ◽  
Weapon Use ◽  
Best Fit

Common difficulties in measures of violent behavior are their multidimensional nature, the nonempirical ordering of violent acts, the inclusion of undiscriminating items, and differential precision of measurement across the range of seriousness. Data collected on a sample of 250 male Scottish prisoners, using the MacArthur Community Violence Screening Instrument, are examined using confirmatory factor analysis and item response theory (IRT) analysis. A hierarchical model with a coherent superordinate factor overarching two lower order factors—violence based on weapon use and violence without weapon use—provide the best fit to the data. The ordering of the items on the scale does not conform to the order indicated by IRT analysis. Items vary considerably in the amount of information they provide, with the precision of measurement of the total scale being poor at high levels of the scale. Ways of improving the measurement of violence are discussed.

Evaluation of the MacDonald, Kessel, and Fuller Self-Report Trust Scale

1988 ◽  
Vol 63 (3) ◽  
pp. 961-962 ◽  
Author(s):  
Rosemary R. Lagace ◽  
Gary K. Rhoads
Keyword(s):  
Factor Analysis ◽  
Confirmatory Factor Analysis ◽  
The Self ◽  
Self Report ◽  
Full Time ◽  
Factor Solution ◽  
Confirmatory Factor ◽  
Trust Scale

An assessment of the dimensionality and reliability of the Self-report Trust Scale developed by MacDonald, Kessel, and Fuller in 1972 was made. Using 287 full-time employed adults as subjects, the initial confirmatory factor analysis of a one-factor solution was soundly rejected. Further analyses supported a two-factor solution with four items each. It is recommended that both dimensions (trust and suspicion) be investigated in research.

scholarly journals Psychometric Properties and Structures of the IAT, GPIUS and GAS Scales: A Bifactor Approach

2019 ◽  
Vol 13 ◽  
Author(s):  
Lingling Xu ◽  
Yan Cai ◽  
Dongbo Tu
Keyword(s):  
Factor Analysis ◽  
Confirmatory Factor Analysis ◽  
Psychometric Properties ◽  
Item Response ◽  
Internet Addiction ◽  
Self Report ◽  
Item Response Model ◽  
Multidimensional Item Response ◽  
Test Information ◽  
Confirmatory Factor

AbstractThis study applied a bifactor approach to investigate the structures and simultaneously compare the psychometric properties of three popular self-report internet addiction (IA) instruments. A bifactor confirmatory factor analysis was used to address the structures of the three scales, while the bifactor multidimensional item response model was employed to compare the psychometric properties of the three scales. Results of bifactor confirmatory factor analysis (CFA) showed that the bifactor structures were suitable for the three scales. These corresponding bifactor structures were used in the subsequent bifactor multidimensional item response theory (MIRT) analysis. Results of the bifactor MIRT showed that: three instruments of IA performed well as a whole; the Generalised Problematic Internet Use Scale (GPIUS) and Internet Addiction Test (IAT) provided more test information and had less standard error of measurement, which ranged from −3 to −1 standard deviations of theta or IA severity; the Game Addiction Scale (GAS) performed better than the other two scales in that it can provide more test information in the large area of IA severity (from −1 to +3 SDs). These suggest that the GPIUS and IAT may be the best choice for epidemiological IA studies and for measuring those with lower IA severity. Meanwhile, the GAS may be a good choice when we recruit those with various levels of IA severity.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document