scholarly journals Perfil microbiológico y resistencia antibiótica en el servicio de pediatría de una clínica privada, 2016

2019 ◽  
Vol 12 (2) ◽  
pp. 159-165
Author(s):  
Francheska Coricaza-Cuaresma ◽  
Moisés Apolaya-Segura ◽  
Cristian Díaz-Vélez

Objetivo: Describir el perfil microbiológico y de resistencia antibiótica en el servicio de pediatría de la Clínica Jesús del Norte, 2016. Material y métodos: Se diseñó un estudio descriptivo de serie de casos. El estudio se desarrolló en el Servicio de Pediatría de la Clínica Jesús del Norte. Resultados: Se analizaron 1264 muestras de pacienres <15 años con cultivos positivos de orina, heces, sangre y secreción faríngea. El 67,7% fue en <5 años y predomino en mujeres con 59,22%. El germen aislado en mayor frecuencia fue Escherichia coli con 46,68%. Por tipo de muestra el más frecuente fueron: En Coprocultivo: Escherichia coli enteropatógena, Urocultivo: Escherichia coli, Hemocultivo: Staphylococcus epidermidis y en secreción faríngea: Staphylococcus aureus. Llamó la atención la presencia de 105 casos (7,27%) de E. coli BLEE en urocultivos. Conclusiones: Los cultivos positivos fueron más frecuentes en mujeres, en menores de 5 años, atendidos en emergencia y de muestra de heces. Apreciándose alta frecuencia de resistencia a fármacos de primera y segunda línea en diversos agentes etiológicos aislados en las muestras.

Author(s):  
Miladys Esther Torrenegra Alarcón ◽  
Nerlis Paola Pájaro ◽  
Glicerio León Méndez

Se evaluó la actividad antibacteriana in vitro de aceites esenciales de diferentes especiesdel género Citrus frente a cepas ATCC de Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis,Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa y Escherichia coli, determinandola concentración mínima inhibitoria (CMI) y la concentración mínima bactericida(CMB). Las bacterias se replicaron en medios de agar y caldos específicos. Se determinóel momento de máxima densidad óptica (DO620) para emplearlo como tiempode incubación; luego se hicieron pruebas de evaluación de sensibilidad con la exposiciónde las cepas a concentraciones a 1000 g/mL del extracto en caldo. Para solubilizarse empleó dimetilsulfóxido (DMSO) al 1%. Posteriormente, se le determinó laconcentración mínima inhibitoria mediante metodologías de microdilución en caldoy la concentración mínima bactericida. Encontrándose una actividad de los aceitesesenciales del género Citrus, con valores de CMI ≥ 600 mg/mL frente a S. aureus,S. epidermidis, K. pneumoniae, P. aeruginosa y E. coli. En función a los resultados obtenidos,se concluye que las diferentes especies del género Citrus son consideradas comopromisorias para el control del componente bacteriano.


1978 ◽  
Vol 15 (6) ◽  
pp. 770-775 ◽  
Author(s):  
J. C. Anderson

The possibility of adherence of Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Escherichia coli or Streptococcus agalactiae to the epithelium of the mammary gland was investigated by inoculating them into this gland of mice. S. aureus, S. epidermidis and E. coli did not adhere to alveolar epithelium in suckling or non-suckling mice. S. agalactiae adhered to alveolar epithelium in non-suckling mice but adhesion was not sufficiently strong to withstand suckling. Bacterial adherence probably does not play a significant role in the establishment of mastitis by these organisms.


2016 ◽  
Vol 36 (9) ◽  
pp. 874-880 ◽  
Author(s):  
Jardel B. Silva ◽  
Kizzy M.F.M. Costa ◽  
Wesley A.C. Coelho ◽  
Kaliane A.R. Paiva ◽  
Geysa A.V. Costa ◽  
...  

Resumo: Esse estudo objetivou avaliar a composição química e potencial terapêutico do extrato hidroalcóolico de geoprópolis produzidas por abelhas Plebeia aff. flavocincta no semiárido do Rio Grande do Norte. Oito amostras (A-H) foram submetidas a quantificação dos teores de fenóis e flavonoides totais e avaliação da atividade antioxidante através do método DPPH (2,2-difenil-1-picril-hidrazilo). Além disso, foram investigadas as atividades antibacteriana, através do método de difusão em ágar, e a cicatrizante, através da indução de feridas cirúrgicas experimentais em Rattus norvegicus Berkenhout, 1769, linhagem Wistar, tratados com creme à base de geoprópolis. Duas amostras (F e G) se destacaram por apresentar altos valores de fenóis e flavonoides totais. A capacidade antioxidante acima de 90% foi observada em cinco amostras. Os extratos foram considerados eficazes no que se refere a atividade antibacteriana, pois das oito amostras, cinco promoveram a formação de halos de inibição ≥9mm para todas as cepas testadas. Duas amostras (D e G) se destacaram em relação as demais por apresentar excelentes resultados, uma vez que, promoveram a formação de halos de inibição para as bactérias Staphylococcus epidermidis e Escherichia coli, superiores estatisticamente aos valores dos antibióticos controles, quando na concentração de 100%. As amostras A e G promoveram, respectivamente, a formação de halos de inibição, que não diferiram significativamente dos halos produzidos pelos antibióticos controles em todas as concentrações testadas para E. coli e Staphylococcus aureus. A análise do processo de cicatrização sob os pontos de vista clínico, macroscópico e histológico permitiu concluir, que o uso do creme à base de geoprópolis apresentou influência positiva na cicatrização de feridas cutâneas experimentais, por promover reação inflamatória menos intensa e fechamento mais rápido das feridas em relação ao grupo controle.


Author(s):  
Henry Jurado-Gámez ◽  
Manuel Gúzman-Insuasty

<p>Se determinó la cinética, pruebas de crecimiento y el efecto de inhibición <em>in vitro</em> de <em>Lactobacillus casei</em> sobre <em>Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Streptococcus agalactiae </em>y<em> Escherichia coli</em>. Se usaron cepas de casa comercial y cepas aisladas en la Vereda La Victoria, Corregimiento de Catambuco al suroccidente del municipio de Pasto, Nariño, Colombia. Se evaluó el efecto de los antibióticos Dicloxacilina, Cefepima, Cefalotina, Ciprofloxacina, Gentamicina, Penicilina, Trimetropim Sulfa y Ampicilina. Se evaluó la inhibición producida por <em>L. casei</em> y su sobrenadante sobre las bacterias patógenas. El crecimiento de la bacteria láctica se evaluó con tres niveles de pH (2,5, 4,5 y 7),  tres concentraciones de sales biliares (0,5, 1 y 2%) y dos de bilis bovina (1 y 1,2%), y dos temperaturas (38 y 45°C). Igualmente se determinó la cinética de crecimiento y las variables pH, azúcar total, proteína y ácido láctico.  Mediante HPLC se determinaron los péptidos y los ácidos orgánicos presentes en el sobrenadante. <em>L. casei </em>mostró susceptibilidad a la Ciprofloxacina y Ampicilina, mientras que <em>S. aureus </em>mostró susceptibilidad y resistencia a todos los antibióticos para la cepa comercial y aislada respectivamente, el mismo comportamiento se presentó con <em>S. epidermidis</em>. Las cepas de <em>S. agalactiae</em> y <em>E. coli</em> aisladas y comerciales mostraron susceptibilidad a los antibióticos.  La cepa láctica mostró un efecto de inhibición de <em>S. aureus</em>, <em>S. epidermidis</em> y  <em>S. agalactiae</em>, pero no fue efectiva con <em>E. coli</em>, igual comportamiento se observó con el uso del sobrenadante de la bacteria láctica. Se encontró crecimiento de 1 x 10<sup>10</sup> y 5,1 x 10<sup>7</sup> UFC/ml para 1 y 1,2 % de bilis bovina; 2,3 x 10<sup>7</sup>, 1 x 10<sup>9</sup> y 3 x 10<sup>8</sup> UFC/ml para 0,5, 1 y 2 % de sales biliares respectivamente; 1,1 x 10<sup>11</sup>, 2,0 x 10<sup>10</sup> y 1,0 x 10<sup>10</sup> UFC/ml para  pH de 2,5, 4,5 y 7 respectivamente. La fase exponencial se encontró a 16:48 horas con un crecimiento de 3 x 10<sup>10</sup> UFC/ml. La variables pH, azúcar, acidez y proteína durante la fase exponencial fueron de 4,94, 0,88 mg/l, 2,89 mg/l y 1,9 mg/l, respectivamente. La prueba de HPLC para péptidos mostró la presencia de una cadena VAL-TIR-VAL y para ácidos orgánicos se encontró una producción de 83,46% de ácido láctico. <em>L. casei </em> mostró buenas características probiótica que permitirían su aplicación en ensayos in vivo para el control de microorganismos causantes de mastitis subclínica en vacas.</p>


Author(s):  
Henry Jurado-Gámez ◽  
Manuel Gúzman-Insuasty ◽  
V. Jarrín-Jarrín

<p>Se determinó la cinética, pruebas de crecimiento y efecto de inhibición <em>in vitro</em> de <em>Lactobacillus lactis </em>sobre las bacterias patógenas <em>Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Streptococcus agalactiae </em>y<em> Escherichia coli</em>. Los análisis fueron realizados en el laboratorio de microbiología de la Facultad de Ciencias Pecuarias de la Universidad de Nariño. Las cepas patógenas fueron evaluadas por duplicado, la primera con el uso de cepas de referencia y las segundas, cepas aisladas de la región de Nariño, Colombia. Se determinó la inhibición de los antibióticos Gentamicina, Penicilina, Ciprofloxacina, Dicloxacilina, Cefepime, Cefalotina, Trimetropin Sulfa y Ampicilina mediante la metodología de kirby bauer. Se determinó la inhibición de <em>L. lactis</em> y el sobrenadante sobre todas las bacterias patógenas. Se evaluó el crecimiento de la bacteria láctica a 3 concentraciones de sales biliares (0,5, 1 y 2%) y 2 concentraciones de bilis bovina (1 y 1,2%); 3 pH (2, 4,5 y 7) y 2 temperaturas (38 y 45 °C). Se determinó la fase exponencial de crecimiento de la bacteria láctica y las variables cinéticas pH, azúcar, acidez y proteína. Se analizaron los péptidos presentes en el sobrenadante y la producción de ácidos orgánicos mediante HPLC. Se encontraron los microorganismos <em>S. aureus, S. epidermidis, S. agalactiae </em>y<em> E. coli</em> en leche de vacas con mastitis subclínica en la región de Nariño, Colombia; las cepas fueron aisladas para su análisis. Se encontró susceptibilidad de las cepas de referencia a los anbitióticos evaluados y resistencia de las cepas aisladas. Se observó que únicamente la cepa de referencia de <em>S. aureus </em>fue resistente a la bacteria láctica; ambas cepas de <em>S. agalactiae</em> presentaron resistencia; mientras que <em>S. epidermidis</em> y <em>E. coli</em> mostraron susceptibilidad. Se encontró que el sobrenadante inhibe en mayor proporción a las bacterias patógenas de referencia; mientras que las aisladas posee mayor resistencia. La cepa láctica tuvo un crecimiento de 0 y 5 x 10<sup>9</sup> UFC/ml a concentraciones de 1 y 1,2%; mientras que con sales biliares se encontró crecimiento únicamente a 0,5% (5 x 10<sup>8</sup> UFC/ml). La prueba de pH indicó crecimientos de 1,4 x 10<sup>12</sup>,  6,4 x 10<sup>11</sup> y 7,5 x 10<sup>11</sup> para pH 2, 4,5 y 7 respectivamente y la temperatura, 2,8 x 10<sup>12</sup> y 3,1 x 10<sup>12</sup> UFC/ml para 38 y 45°C. Durante la fase exponencial se encontraron valores de: 2 x 10<sup>11</sup> UFC/ml a las 14:48 horas; 4,29 de pH, 0,62% de acidez, 2,18 mg/l de azúcar y 0,279 mg/l de proteína. Las pruebas de HPLC indicaron la presencia del péptido VAL-TIRL-VAL y 82,9% de ácido láctico. <em>L. lactis</em> posee características <em>in vitro </em>adecuadas para inhibir cepas patógenas presentes en leche con mastitis subclínica de la región de Nariño, Colombia.</p>


2021 ◽  
Author(s):  
Μαρία Χρυσούλη

Συντέθηκε και χαρακτηρίστηκε πλήρως το νέο μεταλλοθεραπευτικό Ph2Sn(CIP)2 (CIPTIN) (HCIP = σιπροφλοξασίνη) από την αντίδραση του εμπορικά διαθέσιμου αντιβιοτικού υδροχλωριωμένη σιπροφλοξασίνη (HCIP·HCl) με το άλας του διφαινυλοδιχωροκασσιτέρου (Ph2SnCl2 DPTD). Επίσης απομονώθηκε και λύθηκε η κρυσταλλική δομή του εσωτερικού άλατος της σιπροφλοξασίνης (HCIP). Στη συνέχεια, με σκοπό να ενισχυθεί η υδατοδιαλυτότητα και κατ’ επέκταση η βιολογική δράση και η βιοδιαθεσιμότητα του CIPTIN και του DPTD, παρασκευάστηκαν τα μικκύλια SLS@CIPTIN, CTAB@CIPTIN, SLS@DPTD και CTAB@DPTD (SLS = sodium lauryl sulphate and CTAB = cetrimonium bromide).Το νέο μεταλλοθεραπευτικό χαρακτηρίστηκε σε στερεά κατάσταση με μελέτη της περίθλασης ακτίνων Χ (XRD), ανάλυση της περίθλασης ακτίνων Χ κόνεως (XRPD), φασματοσκοπία φθορισμού ακτίνων Χ (XRF), φασματοσκοπία υπερύθρου (FT-IR), φασματοσκοπία 119Sn Mössbauer, θερμική ανάλυση (TG / DTA), διαφορική θερμιδομετρία σάρωσης (DSC), μελέτη του σημείου τήξεως και σε υγρή κατάσταση με φασματοσκοπία υπεριώδους-ορατού (UV-VIS), φασματοσκοπία πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού πρωτονίου (1Η-NMR) και με φασματοσκοπία μάζας ιοντικού ηλεκτροψεκασμού (ESI-MS). Ο χαρακτηρισμός των μικκυλίων πραγματοποιήθηκε με μελέτη του σημείου τήξεως, με φασματοσκοπία φθορισμού ακτίνων Χ, υπερύθρου, 119Sn Mössbauer, πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού πρωτονίου, με θερμική ανάλυση και με διαφορική θερμιδομετρία σάρωσης. Η αντιπολλαπλασιαστική δράση του CIPTIN και των μικκυλίων SLS@CIPTIN, CTAB@CIPTIN, SLS@DPTD και CTAB@DPTD, μελετήθηκε έναντι των ανθρώπινων καρκινικών κυτταρικών σειρών του μαστού: MCF-7 (εκφράζουν οιστρογονικούς υποδοχείς) και MDA-MB-231 (δεν εκφράζουν οιστρογονικούς υποδοχείς). Η τοξικότητα των ενώσεων ελέγχθηκε in vitro έναντι φυσιολογικών κυττάρων MRC-5 και in vivo με το ζωικό μοντέλο Artemia Salina, ενώ η πιθανή γονοτοξικότητα ελέγχθηκε in vitro με μελέτη των μικροπυρηνίσκων και in vivo με τη βοήθεια του μοντέλου Allium cepa. Οι μελέτες της μορφολογίας των κυττάρων, του κυτταρικού κύκλου και του κατακερματισμού του πυρηνικού DNA που πραγματοποιήθηκαν σε κύτταρα MCF-7 μετά την επώασή τους με τις ενώσεις που συντέθηκαν και αποδεικνύουν ότι οι νέες ενώσεις προκαλούν κυτταρικό θάνατο μέσω απόπτωσης. Ταυτόχρονα, οι μελέτες της διαπερατότητας της μιτοχονδριακής μεμβράνης αποκάλυψαν ότι οι νέες ενώσεις προκαλούν απόπτωση μέσω της επίδρασής τους στα μιτοχονδριακά μονοπάτια των κυττάρων. Επιπλέον, μελετήθηκε η αλληλεπίδραση των ενώσεων με το DNA, καθώς και η αντιμικροβιακή δράση των νέων ενώσεων έναντι των βακτηριακών στελεχών Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa), Escherichia coli (E. coli), Staphylococcus aureus (S. aureus) και Staphylococcus epidermidis (S. epidermidis), με προσδιορισμό της ελάχιστης ανασταλτικής συγκέντρωσης (MIC), της ελάχιστης βακτηριοστατικής συγκέντρωσης (MBC), των ζωνών αναστολής (IZs) και της επίδρασης των ενώσεων στο σχηματισμό βακτηριακού βιοφίλμ. Τέλος, διερευνήθηκε η σχέση μεταξύ της αντικαρκινικής και της αντιμικροβιακής δράσης που επιδεικνύουν οι βιοδραστικές ενώσεις.


2022 ◽  
Vol 16 (1) ◽  
pp. 4-17

La sepsis neonatal es una importante causa de morbimortalidad. Se realizó un proceso investigativo con el objetivo de describir la etiología y el patrón de susceptibilidad antimicrobiana de las bacterias aisladas más frecuentemente de los hemocultivos de neonatos con sepsis en el servicio de neonatología del Hospital General Docente de Ambato. La metodología empleada en esta investigación se basó en un estudio descriptivo, transversal y enfoque cuali-cuantitativo, empleando la técnica documental y el reporte de resultados como instrumento. De los 39 pacientes estudiados 64,10% fueron del género masculino. El 23,07% presentaron bajo peso y 33,33% una edad gestacional <37 semanas. El microorganismo más frecuente fue Staphylococcus epidermidis (51,28%) seguido de Escherichia coli (17,94%) y Staphylococcus aureus (15,38%). En relación al perfil de susceptibilidad antimicrobiana S. epidermidis y S. aureus se mostraron sensibles a linezolid y vancomicina en más del 80,00%, y presentaron alta resistencia a oxacilina (80,00 y 83,33%, respectivamente), estas cepas expresaron fenotípicamente el gen mecA. Las enterobacterias aisladas mostraron resistencia a amoxacilina/ácido clavulánico (61,53%), ampicilina/sulbactam (69,23%), ciprofloxacina (61,53%), ceftazidima (30,76%) y cefotaxima (38,46%). Además, cinco cepas de E. coli y Klebsiella pneumoniae eran fenotípicamente productoras de beta lactamasas de espectro extendido. En conclusión, es necesario realizar estudios locales de vigilancia microbiológica en los hospitales, con el fin de identificar los patógenos multirresistentes involucrados en las infecciones neonatales, reconocer los brotes y monitorizar los cambios que ocurren a través del tiempo; los cuales influyen finalmente, en la elección de los tratamientos empíricos.


2016 ◽  
Vol 14 (1) ◽  
pp. 13
Author(s):  
Natalie Maldonado

La mastitis bovina es la inflamación de la glándula mamaria y su causa se debe al efecto combinado de factores, especialmente a la invasión de patógenos a través del canal del pezón. Ésta enfermedad ocasiona pérdidas a la industria láctea, disminuye la producción individual y la calidad higiénica de la leche. A partir de muestras de leche se aislaron e identificaron posibles especies de Estafilococos y Enterobacterias y sus incidencias en los municipios de Toledo, Pamplona y Pamplonita en Norte de Santander. Se analizaron 163 muestras que se inocularon por agotamiento en medios de cultivo Agar Sangre y Agar EMB y se incubaron a 37ºC por 24 horas. La identificación preliminar de las bacterias se realizó a través de pruebas bioquímicas convencionales. Un total de 105 bacterias fueron aisladas; 95 aislamientos correspondieron a: Staphylococcus aureus, S. capitis, S. epidermidis, S. haemolyticus, S. saprophyticus, S. simulans y S. xylosus, y 10 aislamientos a: Escherichia coli, Enterobacter agglomerans, Klebsiella pneumoniae, Shigella spp. y Acinetobacter calcoaceticus. Staphylococcus epidermidis mostró la mayor incidencia para Pamplona, Pamplonita y Toledo con 22%, 31.3% y 7.40%, respectivamente. En Pamplona, la incidencia para Acinetobacter calcoaceticus y Shigella spp. fue 2%; en Pamplonita se aisló Klebsiella pneumoniae y Shigella spp. (3.1%) y en Toledo E. coli y Enterobacter agglomerans (3.7%). Las especies aisladas en este estudio han sido descritas como causantes de mastitis en el ganado lechero y su presencia se relaciona con las condiciones de limpieza y las prácticas de ordeño.


2017 ◽  
Vol 4 (2) ◽  
pp. 1
Author(s):  
Rini Purbowati

<p>Biofilm merupakan komunitas bakteri yang terorganisasi, terakumulasi dalam metriks polimer (EPS) atau disebut juga slime yang diproduksi oleh bakteri itu sendiri dan mampu melekat pada permukaan hidup maupun tak hidup. Infeksi yang disertai dengan pembentukan biofilm sulit ditangani secara efektif oleh sistem kekebalan tubuh inang dan tahan terhadap pengobatan dengan antimikroba. <em>S. aureus</em> bersama dengan <em>S. epidermidis</em> merupakan agen penyebab infeksi antara lain infeksi implan medis dan infeksi nosokomial di seluruh dunia. Patogenesis infeksi <em>S. epidermidis</em> terkait dengan pembentukan biofilm. Patogenesis <em>S. aureus</em> disebabkan oleh efek gabungan dari faktor ekstraselular dan toksin, bersama dengan sifat invasif strain seperti perlekatan, pembentukan biofilm, dan ketahanan terhadap fagositosis. Metode <em>Congo Red Agar</em> (CRA) sebagai metode fenotipik yang cukup murah dan mudah dengan kriteria evaluasi didasarkan pada analisis visual warna koloni yang tumbuh pada media agar. Penelitian ini bertujuan untuk mengidentifikasi dan menganalisa kemampuan pembentukan slime pada isolat <em>Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus, </em>MRSA dan <em>E. coli</em>. Uji pembentukan slime bakteri dengan Metode CRA dilakukan dengan menanam isolat bakteri <em>S. epidermidis</em>, <em>S. aureus</em> (MSSA 1 dan MSSA 2), MRSA 1 dan <em>E. coli</em> (S4 dan S55) yang  telah diremajakan ke media CRA dalam cawan petri dengan metode streak 4 area. Menginkubasi selama 24 jam pada suhu 37° C pada kondisi aerobik. Interpretasi hasil menurut ketentuan sebagai berikut: strain menghasilkan koloni warna hitam pekat, hitam, dan hitam kemerahan dianggap memproduksi slime, sedangkan koloni merah dan kemerahan diklasifikasikan sebagai tidak memproduksi slime. Kesimpulan penelitian ini adalah isolat bakteri <em>S. epidermidis, S. aureus</em> dan MRSA dengan metode CRA (<em>Congo Red Agar</em>) diketahui mampu membentuk slime sedangkan isolat bakteri <em>E. coli </em>menunjukkan hasil yang bervariasi.</p>


2004 ◽  
Vol 32 (02) ◽  
pp. 88-91
Author(s):  
Susanne Kloß ◽  
A. Wehrend ◽  
Astrid König ◽  
H. Bostedt

Zusammenfassung: Gegenstand und Ziel: Im Gegensatz zur Hündin liegen bei der Katze bisher wenige Studien über die genitale Keimflora geschlechtsgesunder Tiere vor. Ziel der Untersuchung war daher, physiologische Daten über die aerobe Vaginalflora bei dieser Spezies zu gewinnen. Material und Methoden: Für die vorliegende Studie standen 26 gesunde, anöstrische Katzen zur Verfügung, die zu einer Ovariohysterektomie vorgestellt wurden. Nach einer klinischen Untersuchung wurden von allen Probanden unter sterilen Bedingungen Vaginaltupfer entnommen. Ergebnisse: In allen Proben konnte ein Bakterienwachstum mit durchschnittlich zwei verschiedenen Bakterienspezies nachgewiesen werden. Die Gesamtkeimgehalte wurden bei 50% der Vaginaltupferproben als gering-, bei 15% als mittel- und bei 35% als hochgradig beurteilt. Vorherrschend waren Mischkulturen aus zwei bis vier verschiedenen Keimarten. Monokulturen wurden aus 38% der Tupferproben isoliert. Am häufigsten gelang der Nachweis von E. coli variatio haemolytica (E. coli var. haem.) (58%) und Staphylococcus epidermidis (42%). Als weitere Spezies wurden E. coli, α-, β-hämolysierende Streptokokken, anhämolysierende Streptokokken, aerobe Bazillen, Staphylococcus aureus, Staphylococcus intermedius, Pasteurella multocida sowie Klebsiellen isoliert. Auffällig ist die hohe Nachweisrate von E. coli var. haem. mit 35% in Mischkulturen und 23% in Reinkultur. Schlussfolgerungen: Die physiologische Mikroflora der felinen Vaginalschleimhaut differiert deutlich von der der anöstrischen Hündin. Besonders die Dominanz von E. coli var. haem. in 38% der Mischkulturen und 23% der Monokulturen bei der Katze ist hervorzuheben. Klinische Relevanz: Die vorliegenden Ergebnisse geben eine erste Grundlage für die Interpretation mikrobiologischer Befunde feliner Vaginaltupfer.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document