Prevalence of Dissociative Experiences and Dissociative Disorders in Methamphetamine Users in Shahid Beheshti Hospital of Kerman

Background: Dissociative symptoms have been reported to result from issues such as substance use. However, there is limited knowledge on the relationship between methamphetamine use and dissociative symptoms, and only a few studies have been conducted on this issue. Objectives: Given little knowledge on the relationship between methamphetamine use and dissociative symptoms, in particular dissociative disorders, the present study was done to investigate the prevalence of dissociative experiences and dissociative disorders in methamphetamine users in Shahid Beheshti hospital of Kerman City, Kerman Province, Iran. Methods: In this descriptive cross-sectional study, two groups of subjects, including methamphetamine users (N = 50) and controls (N = 51), were randomly selected from the individuals referring to Shahid-Beheshti Hospital, Kerman City, from September 2016 to March 2018. After validating the diagnosis of methamphetamine use via methamphetamine positive-urine test, the Dissociative Experiences Scale (DES) and dissociative disorders interview schedule-DSM5 (DDIS) were employed to assess dissociative experiences and disorders, respectively. Next, the Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS) was utilized for the determination of positive and negative symptoms of psychosis in the case group. Finally, the chi-square test and t test were applied for comparing the study groups using SPSS version 20 software. Results: Our findings revealed that the mean score of dissociative symptoms was 15.3 in methamphetamine users. The mean score of depersonalization/derealization subscale of DES, as a dissociative experience, was higher in the case group (P < 0.01). The experience of possession, as a dissociative experience, was recorded in 17 methamphetamine users, while 18 (36%) methamphetamine users were diagnosed with dissociative disorder. Furthermore, a significant correlation was found between the DES score and positive symptoms in methamphetamine users (P < 0.05). Conclusions: According to the findings of the present study, it can be concluded that methamphetamine induces dissociative psychosis in methamphetamine users.

Διερεύνηση της διασχιστικής συμπτωματολογίας σε πολιτισμικές ομάδες, στην περιοχή της Θράκης

Οι εκδηλώσεις διασχιστικού/αποσυνδετικού τύπου και οι συναφείς Διασχιστικές/Αποσυνδετικού Τύπου Διαταραχές είναι ένα αρκετά σκοτεινό ζήτημα της σύγχρονης ψυχοπαθολογίας. Κάποιοι τις θεωρούν «απόνερα» που άφησε πίσω του, φεύγοντας από το προσκήνιο, ο όρος και η κλινική εικόνα της Υστερίας. Δημιουργούν γύρω τους έντονη διχογνωμία, οι ερευνητές διστάζουν να τις αναγνωρίσουν και οι θεραπευτές αποφεύγουν να ασχοληθούν μαζί τους. Σε ελάχιστες περιπτώσεις, στα αρχεία Ψυχιατρικών Εξωτερικών Ιατρείων και Κλινικών, αναγράφεται η διάγνωση κάποιας Διασχιστικής Διαταραχής. Γενικά, οι περισσότεροι από τους κλινικούς δεν αισθάνονται άνετα όταν πρέπει να εκτιμήσουν και να αντιμετωπίσουν ένα άτομο που παρουσιάζει διασχιστική συμπτωματολογία, είτε γιατί θεωρούν τον εαυτό τους ανεπαρκή, είτε γιατί δεν αναγνωρίζουν τη διαταραχή ως τέτοια. Η ενημέρωση για θέματα που αφορούν τη διάσχιση/αποσύνδεση είναι συνήθως ελλιπής και βασίζεται σε πληροφορίες που προέρχονται από μη επιστημονικές πηγές. Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη, διεθνώς, κλίμακα για τη διάσχιση/αποσύνδεση είναι το ερωτηματολόγιο Dissociative Experience Scale (DES). Στην Ελλάδα, δεν έχει σταθμιστεί ούτε εφαρμοστεί στον πληθυσμό της, κάποιο εργαλείο μέτρησης διασχιστικών/αποσυνδετικών φαινομένων. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι, αφενός η στάθμιση του ερωτηματολογίου Dissociative Experience Scale (DES) που μετρά τη διάσχιση/αποσύνδεση και αφετέρου η εφαρμογή του για την αξιολόγηση της διάσχισης/αποσύνδεσης σε πληθυσμούς της Θράκης.Για την έρευνα αυτή αρχικά συλλέχθηκε η βιβλιογραφία που αφορούσε στη μελέτη και τη διάγνωση της διάσχισης και των Διασχιστικών Διαταραχών. Επιλέχθηκαν διαγνωστικά εργαλεία που σχετίζονταν με το θέμα. Αυτά ήταν τα παρακάτω: Dissociative Experience Scale (DES), Multiscale Dissociation Inventory (MDI) και Structured Clinical Interview for DSM-IV-Dissociative Disorders Revised (SCID-D-R). Λήφθηκαν άδειες και οδηγίες για τη χρήση τους από τους δημιουργούς τους, για κάθε κλίμακα ξεχωριστά. Μεταφράστηκαν στα ελληνικά και προσαρμόστηκαν στο ελληνικό κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο. Το δείγμα της έρευνας αποτελείται από 340 άτομα (122 ασθενείς των Εξωτερικών Ιατρείων - κλινικό δείγμα και 218 τυχαίους μάρτυρες). Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν, αρχικά, ένα ερωτηματολόγιο με τα κοινωνικο–δημογραφικά τους χαρακτηριστικά. Ακολούθως, αξιολογήθηκαν με τη χρήση των εργαλείων DES, MDI, της κλίμακας άγχους Zung Self-Rating Anxiety Scale, μιας ψυχιατρικής Κλινικής Εξέτασης εστιασμένης στην διασχιστική συμπτωματολογία καθώς και της SCID-D-R. Για τη στάθμιση της DES:α) εφαρμόστηκε διερευνητική ανάλυση παραγόντων,β) η αξιοπιστία της κλίμακας αξιολογήθηκε με τον υπολογισμό αφενός του συντελεστή Cronbach’s alpha για την εσωτερική συνάφεια, στο σύνολο του δείγματος και αφετέρου του συντελεστή ενδοταξικής συσχέτισης (ICC), για την αξιοπιστία εξέτασης επανεξέτασης, σε μέρος του δείγματος (25 ασθενείς και 29 μάρτυρες) που εξετάσθηκε δυο φορές σε διάστημα δύο εβδομάδων.γ) για την αξιολόγηση της εγκυρότητας της DES υπολογίσθηκαν η συντρέχουσα εγκυρότητά της έναντι της Κλινικής Εξέτασης καθώς και της SCID-D-R, η συγκλίνουσα εγκυρότητά της έναντι των εργαλείων MDI και Zung και τέλος η διακρίνουσα εγκυρότητά της με τη σύγκριση των βαθμολογιών της DES μεταξύ ασθενών και μαρτύρων.Ακολούθως, χρησιμοποιήθηκαν μονομεταβλητή και πολυμεταβλητή γραμμική παλινδρόμηση με την DES ως εξαρτημένη μεταβλητή και ως ανεξάρτητες μεταβλητές. τα δημογραφικά χαρακτηριστικά του δείγματος (ηλικία, φύλο, οικογενειακή κατάσταση, μορφωτικό επίπεδο, πληθυσμιακή ομάδα, τόπος διαμονής, εργασιακή κατάσταση) και την κλινική κατάσταση (κλινικό δείγμα/μάρτυρες). Από την ανάλυση παραγόντων προέκυψε ένα εργαλείο 28 ερωτήσεων, η Κλίμακα Εμπειριών Αποσύνδεσης/Διάσχισης (DES). Αναδείχθηκαν τέσσερεις παράγοντες: «Αποπροσωποποίηση», «Αμνησία», «Απορρόφηση» και «Διάφορα Διασχιστικά Βιώματα», οι οποίοι εξηγούν το 61% της συνολικής διασποράς.Η τιμή του συντελεστή Cronbach’s alpha για την DES είναι 0.95, δηλώνοντας υψηλή εσωτερική συνάφεια. O συντελεστής ενδοταξικής συσχέτισης (ICC) του συνολικού σκορ της DES μεταξύ της πρώτης συνέντευξης και της επανεξέτασης είναι 0.84, δείχνοντας ικανοποιητική αξιοπιστία εξέτασης – επανεξέτασης.Η συντρέχουσα εγκυρότητα της DES σε σχέση με την Κλινική Εξέταση ως «χρυσό κανόνα» είναι ικανοποιητική (0,77). Οι συσχετίσεις της DES με τις MDI και ZUNG κυμαίνονται από 0.58 έως 0.96, δείχνοντας ικανοποιητική συγκλίνουσα εγκυρότητα, παρομοίως. Το συνολικό αποτέλεσμα της DES ήταν στατιστικά σημαντικά υψηλότερο στο κλινικό δείγμα σε σχέση με τους μάρτυρες (17.8 ± 16.2 vs. 5.8 ± 7.2, p < .001), αποδεικνύοντας υψηλή διακρίνουσα εγκυρότητα του οργάνου.Με ανάλυση καμπύλης Λειτουργικού Χαρακτηριστικού Δέκτη (ROC) χρησιμοποιώντας ως χρυσό κανόνα την Κλινική Εξέταση η περιοχή κάτω από την καμπύλη (Area Under the Curve) ήταν 0.78, δηλώνοντας ικανοποιητική ικανότητα της DES να ξεχωρίζει τη διασχιστικότητα μεταξύ κλινικού δείγματος και μαρτύρων. Με σημείο τομής 11 η DES εμφανίζει ευαισθησία 57% και ειδικότητα 85%. Αντιστοίχως στην ανάλυση ROC με χρυσό κανόνα SCID-D-R η περιοχή κάτω από την καμπύλη ROC (AUC) ήταν 0.99, δηλώνοντας άριστη ικανότητα της DES ξεχωρίζει μεταξύ κλινικού δείγματος και μαρτύρων. Ως σημείο/κατώφλι διαχωρισμού (cut-off point) για την εμφάνιση υψηλών επιπέδων διάσχισης και την αυξημένη πιθανότητα ύπαρξης Διασχιστικής Διαταραχής επιλέχθηκε τιμή της DES ίση με 20. Στο σημείο αυτό η DES εμφανίζει ευαισθησία 100% και ειδικότητα 91,7%.Κατά την εφαρμογή της DES στον πληθυσμό της Θράκης, δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στην βαθμολογία της, όσον αφορά στην πληθυσμιακή ομάδα, το φύλο, την οικογενειακή κατάσταση, τον τόπο κατοικίας και την ηλικία. Αντίθετα παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά βαθμολογίας της DES, σε σχέση με την εκπαίδευση. Οι συμμετέχοντες που είχαν ολοκληρώσει μόνο την πρωτοβάθμια εκπαίδευση είχαν σημαντικά υψηλότερες τιμές της DES από τους πιο μορφωμένους. Τα ευρήματα αυτά αναδείχθηκαν με την εφαρμογή της πολυμεταβλητής ανάλυσης γραμμικής παλινδρόμησης. Επίσης η DES έλαβε στατιστικά σημαντικές διαφορετικές τιμές μεταξύ των διαφόρων ομάδων των ασθενών του κλινικού δείγματος, με αυτούς με Διαταραχή Προσωπικότητας να έχουν μεγαλύτερες τιμές.Η ελληνική εκδοχή της DES, η Κλίμακα Εμπειριών Αποσύνδεσης/Διάσχισης (DES) είναι ένα σημαντικό, αξιόπιστο και έγκυρο εργαλείο για την κλινική πρακτική αλλά και για την έρευνα των ειδικών ψυχικής υγείας. Η στάθμισή της αποτελεί ένα πρώτο βήμα στην κατανόηση και διαχείριση της διάσχισης/αποσύνδεσης. Παρά το ότι η φαινομενολογία της διάσχισης μπορεί να έχει ποικίλες εκφάνσεις στα διάφορα περιβάλλοντα, με την εξαίρεση του επιπέδου εκπαίδευσης, η ίδια η διάσχιση ως φαινόμενο είναι κοινή παντού, ανεξάρτητα από την ομάδα στην οποία ανήκει κάποιος.

POS0709 LUPUS FOG IS NOT DISSOCIATIVE FOG

Background:The presence of a ‘fog’ is frequently reported by patients with systemic lupus erythematosus (SLE). However, little is known about this lupus fog: it is thought to be a result of cognitive dysfunction, but fogs can also be the result of dissociation. The Dissociative Experience Scale-II (DES) is a standardized tool to study dissociation. In the general adult population, scores range from 4.4-14.1-3Objectives:We aimed to study the prevalence of dissociative symptoms including dissociative fog in patients with SLE and neuropsychiatric symptoms.Methods:Patients visiting the tertiary referral center for neuropsychiatric systemic lupus erythematosus (NPSLE) of the LUMC between 2007-2019 were included. All patients underwent a standardized multidisciplinary assessment. Patients were classified as NPSLE if neuropsychiatric symptoms were attributed to SLE and immunosuppressive or anticoagulant therapy was initiated, otherwise patients were classified as minor/non-NPSLE. Dissociation was studied using the DES. The DES separates different types of dissociative symptoms: amnesia, absorption/imagination and derealization/depersonalization. It also contains one question regarding evaluating the presence of a dissociative fog: “Some people sometimes feel as if they are looking at the world through a fog, so that people and objects appear far away or unclear”. All statements (n = 28) regarding dissociative symptoms are rated from ‘none of the time’ to ‘all of the time’ (0-100%); scores >25 are considered abnormal. A multiple regression analysis (MRA) were performed to compare dissociation in patients with and without NPSLE. DES results are presented as median (range) and MRA as odds ratio (OR) and 95% confidence interval (CI).Results:DES questionnaires were available for 337 patients, of which 97 had the diagnosis NPSLE (29%). Mean age in patients with NPSLE was 41 ± 13 years and 84% was female. In minor/non-NPSLE, median age was 44 ± 14 years and 87% was female.Median dissociation was 7 (0-75) and did not differ between patients with minor/non-NPSLE and NPSLE (OR: 1.0 (95% CI: -0.9; 1.1)). The most common type of dissociation was absorption/imagination (median: 12, range 0-75) and depersonalization/derealization was infrequent (median: 1, range 0-84). 43 patients (13%) had an abnormal score (>25) on the dissociative fog question.Conclusion:Dissociative symptoms are within normal range in patients with SLE and neuropsychiatric symptoms, regardless of underlying etiology. Dissociative fog seems uncommon and therefore lupus fog is most likely not the result of dissociation.References:[1]Bernstein EM and Putnam FW. Development, reliability, and validity of a dissociation scale. J Nerv Ment Dis 1986; 174: 727-735. 1986/12/01. DOI: 10.1097/00005053-198612000-00004.[2]Maaranen P, Tanskanen A, Honkalampi K, et al. Factors associated with pathological dissociation in the general population. Aust N Z J Psychiatry 2005; 39: 387-394. 2005/04/30. DOI: 10.1080/j.1440-1614.2005.01586.x.[3]van IJzendoorn MH and Schuengel C. The measurement of dissociation in normal and clinical populations: Meta-analytic validation of the Dissociative Experiences Scale (DES). Clinical Psychology Review 1996; 16: 365-382. DOI: 10.1016/0272-7358(96)00006-2.Table 1.Presence of dissociation in patients with SLE and neuropsychiatric symptomsTotal cohort(n = 337)Minor/non-NPSLE(n = 240)NPSLE(n = 97)DES (median, range)Total questionnaire7 (0 - 75)8 (0 - 66)6 (0 – 75)Amnesia5 (0 - 76)5 (0 - 68)4 (0 - 76)Absorption/imagination12 (0 – 75)13 (0 – 75)10 (0 – 73)Depersonalization/derealization1 (0 – 84)1 (0 – 73)1 (0 – 84)Dissociative fog* 0 (0-100)0 (0-100)0 (0-100)DES = Dissociative Experience Scale NPSLE = neuropsychiatric systemic lupus erythematosus.*Dissociative fog is question 28 of the DES-IIDisclosure of Interests:None declared

BUFFERING EFFECT FOR 2ND COVID-19 LOCKDOWN: THE ROLE OF ACADEMIC E-LEARNING ADOPTION AMONG GENERATION Z

"Background. The undergraduate community is composed of Generation Z members who constitute a social generation of digital natives who are technologically skilled. Their widespread exposure to technology accounts for their comfort with and strong knowledge of digital media. The government adoption of e-learning in academic education during the coronavirus disease (COVID-19) pandemic may be beneficial to such digitally skilled individuals. Some studies have underscored the e-learning adoption adverse psychological impact on the mental health of the younger generation. In fact, the findings underscore an increase in psychological distress, excessive fear of infection, pervasive anxiety, frustration and boredom, a high level of stress, and post-traumatic stress symptoms. We aimed to detect the protective factor for academic community during social restriction for pandemic in 2nd Italian lockdown analysing the adaptive behaviour of undergraduate in 3 field panels of academic education (life sciences, physical and engineer sciences, human and social sciences). We aimed to determine the psychological impact of prolonged e-learning on emotional regulation among undergraduate students. A secondary objective was to identify key components for preventive interventions targeted toward the academic community by investigating the buffering effect of e-learning in academic education on exposure to the pandemic. Methods. An online cross-sectional survey was conducted on 570 university students (aged 18–26 years) pursing degrees in life sciences, physical and engineering sciences, and social sciences in Italy. They were recruited using snowball sampling. We administered emotional (PDEQ, CSSQ, CAS), personality traits (BFI-10) and affinity for e-learning (AEQ) measures. Results. Our findings suggest that a majority of the university students developed peritraumatic dissociative experience and stress, but not dysfunctional coronavirus anxiety during the 2nd COVID-19 lockdown in Italy. Nevertheless, the present findings also highlight the fragility of younger Gen Z undergraduate students who are beginning their academic journey amid the COVID-19 pandemic. Further, coronavirus distress significantly predicted mental health through the mediating effect of personality traits and e-learning affinity. Conclusions. Therefore, health care professionals are encouraged to implement psychological support interventions that strengthen one’s ability to manage stressful situations and reinforce their status as a digital native. Consequently, they may realize the power of their personal strengths, which in turn may mitigate their stress and peritraumatic dissociative experience when they deal with challenges, enhance their competence, and enable them to adopt effective coping strategies."

Dissociation in Patients with Non-Psychotic Mental Disorders

Background. Dissociation is a generally recognized phenomenon in psychology and psychiatry; however, questions are still not fully resolved about the di!erence between pathological and normal dissociation, as well as the role of dissociation, depending on its aetiology, in the formation of clinical manifestations of mental disorders. Objective. To complement the existing data about the signi"cance of dissociation in non-psychotic mental disorders. Design. Using the Dissociative Experience Scale (DES), we screened 62 patients (13 male and 49 female) from the Non-Psychotic Conditions Inpatient Department of the Udmurt Republican Clinical Psychiatric Hospital (Izhevsk, Russia). Nineteen of the patients had mental disorders of organic aetiology and 43 patients had mental disorders of psychogenic aetiology. Results. Dissociation at the pathological level was detected in 12.9% of the patients, all of them female. Among patients with psychogenic disorders, the proportion of patients with pathological dissociation was more than three times that of patients with organic disorders. Among the particular dissociative phenomena, absorption had the highest average severity, both in the general sample and in each aetiological group of patients, while dissociative amnesia had the lowest average severity. #e highest levels of dissociation were found in young female patients who had never been married. In patients with psychogenic disorders, the average dissociation severity was signi"cantly higher than in the general population, while in patients with organic disorders it was signi"cantly lower. Conclusion. #e dissociation phenomenon may play a signi"cant symptomforming role in young women su!ering from non-psychotic mental disorders of psychogenic aetiology. In the case of organic mental disorders, the severity of dissociative manifestations decreases even below the conditionally normal level, which may indirectly indicate the destruction of dissociative physiological mechanisms by an organic brain process.

Flash Technique Group Protocol for Highly Dissociative Clients in a Homeless Shelter: A Clinical Report

The Flash Technique is a new protocol for use in the preparation phase of eye movement desensitization and reprocessing (EMDR) to quickly reduce the emotional intensity of traumatic memories, prior to full processing with EMDR. This report presents results from a Flash Technique group for five highly dissociative, currently sober addicts in a men's shelter. This group was an attempt to provide an affordable, trauma-focused intervention for the homeless. As part of the intake, each client met individually with the therapist for 30 minutes, to learn to use the flash technique to process a traumatic memory. Three inventories were used to measure treatment outcome: the Short PTSD Rating Interview (SPRINT), the Dissociative Experience Survey (DES-II), and the Beck Depression Inventory-II (BDI-II). Clients filled out the surveys 3 weeks before the start of the group and had their individual sessions 2 weeks before the start of the group. The DES and BDI-II were repeated at the beginning of the eighth session of the group. Clients' surveys showed a decline in scores after seven sessions of therapy: the DES scores dropped from 39.07 (standard deviation [SD] = 23.01) to 20.48 (SD = 10.02) with d = 0.81 and the BDI-II scores dropped from 32.4 (SD = 11.01) to 13.2 (SD = 8.4) with d = 1.74. Pre- and 2-week posttreatment SPRINT surveys showed scores dropping from 28 [SD = 2.05] pretreatment to 15.75 [SD = 5.19] 2 weeks posttreatment, with d = 6.07.