Proactive detection of people in need of mental healthcare: accuracy of the community case detection tool among children, adolescents and families in Sri Lanka

Background Most children and adolescents in need of mental healthcare remain untreated even when services are available. This study evaluates the accuracy of a new tool, the Community Case Detection Tool (CCDT). The CCDT uses illustrated vignettes, two questions and a simple decision algorithm to support proactive community-level detection of children, adolescents and families in need of mental healthcare to improve help-seeking. Methods Trusted and respected community members in the Eastern Province of Sri Lanka used the CCDT in their daily routine. Children and families detected as potentially in need of mental healthcare based on utilizing the CCDT (N = 157, aged 6–18 years) were invited for a clinical interview by a mental health counsellor using the Mini-International Neuropsychiatric Interview for Children and Adolescents (MINI-KID). The CCDT results were compared against the results of the clinical interview. The concurrent validity and performance of the CCDT were also evaluated by comparing the CCDT outcomes against the Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ). Results 7 out of 10 children and families detected by community members using the CCDT were confirmed to be in need for treatment (positive predictive value [PPV] = 0.69; 0.75 when compared to the SDQ). Detections based on the family problem vignette were most accurate (PPV = 0.76), followed by the internalising problem vignette (PPV = 0.71) and the externalising problem vignette (PPV = 0.62). Conclusions The CCDT is a promising low-cost solution to overcome under-detection of children and families in need of mental healthcare. Future research should focus on evaluating the effectiveness, as well as additional strategies to improve help-seeking.

Suicide Probability Among Tramadol Addicts

Background The magnitude of the problem of substance use in Egypt has been growing lately. Substance use disorders have been associated with depression and suicide, as well as impulsivity and specific personality traits. Suicide is closely linked to the substances use. Therefore it is very important to confirm the factors that affect the possibility of suicide. Aim of the Work This study aimed at evaluating suicide risk and its correlation with each of personality disorders and severity of addiction in a sample of 72 tramadol addicts from outpatient clinic of Institute of psychaitry Ain Shams University hospitals. Patients and Methods This is a descriptive Cross sectional study conducted in outpatient clinic of Institute of psychaitry Ain Shams University hospital. The present study aimed at analyzing the demographic data of 72 tramadol addicts, over six months period from January 2018 to August 2019. The severity of the addiction problem among those patients was assessed using Addiction Severity Index (ASI), suicidal probability was assessed using suicide probability scale (SPS), Structured Clinical Interview for DSM-VI Axis II (SCID-II) for assessing personality disorders and Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorders (SCID I). Results The results showed that 32 (44.44%) of the patients had a risk of suicide probability. Also there was a statistically significant difference between risk of suicidal probability and personality disorders especially antisocial personality. It was found that the need for more power for work and pleasurable effects were the most risk factors for tramadol addiction. Conclusion Suicide probability was found to be (44.44%) among the studied tramadol addicts. The risk of suicide probability among them was found to be significant in each of the following: antisocial personality disorder, longer duration of addiction, being single and positive family history of addiction. Attention should be paid to include the assessment of suicidal risk as part of routine assessment of addicts.

Development and psychometric exploration of a semi-structured clinical interview for Misophonia

Misophonia is a newly described disorder associated with significant emotional distress, functional impairment, and a wide range of mental health problems (e.g., mood, anxiety, and personality disorders). Although recent studies have begun to validate self-report measures of misophonia, no psychometrically validated interviews have been developed. To advance a scientific understanding of misophonia, rigorously developed structured interviews are needed as a complimentary measurement approach to self-report inventories. Accordingly, the aim of this study was to develop and begin preliminarily validating a semi-structured clinical interview for misophonia. We took an iterative, grassroots approach to item generation and interview development involving key stakeholders (i.e., misophonia sufferers, experts in the field). Initial psychometric analyses from the current sample (n = 30) evidenced excellent preliminary estimates for internal consistency, convergent, discriminant, and predictive validity. Results from this study provide preliminary support for the Duke Misophonia Interview, and we recommend that this interviewer-rated measure be iteratively developed and refined using larger and more diverse samples.

Διερεύνηση της διασχιστικής συμπτωματολογίας σε πολιτισμικές ομάδες, στην περιοχή της Θράκης

Οι εκδηλώσεις διασχιστικού/αποσυνδετικού τύπου και οι συναφείς Διασχιστικές/Αποσυνδετικού Τύπου Διαταραχές είναι ένα αρκετά σκοτεινό ζήτημα της σύγχρονης ψυχοπαθολογίας. Κάποιοι τις θεωρούν «απόνερα» που άφησε πίσω του, φεύγοντας από το προσκήνιο, ο όρος και η κλινική εικόνα της Υστερίας. Δημιουργούν γύρω τους έντονη διχογνωμία, οι ερευνητές διστάζουν να τις αναγνωρίσουν και οι θεραπευτές αποφεύγουν να ασχοληθούν μαζί τους. Σε ελάχιστες περιπτώσεις, στα αρχεία Ψυχιατρικών Εξωτερικών Ιατρείων και Κλινικών, αναγράφεται η διάγνωση κάποιας Διασχιστικής Διαταραχής. Γενικά, οι περισσότεροι από τους κλινικούς δεν αισθάνονται άνετα όταν πρέπει να εκτιμήσουν και να αντιμετωπίσουν ένα άτομο που παρουσιάζει διασχιστική συμπτωματολογία, είτε γιατί θεωρούν τον εαυτό τους ανεπαρκή, είτε γιατί δεν αναγνωρίζουν τη διαταραχή ως τέτοια. Η ενημέρωση για θέματα που αφορούν τη διάσχιση/αποσύνδεση είναι συνήθως ελλιπής και βασίζεται σε πληροφορίες που προέρχονται από μη επιστημονικές πηγές. Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη, διεθνώς, κλίμακα για τη διάσχιση/αποσύνδεση είναι το ερωτηματολόγιο Dissociative Experience Scale (DES). Στην Ελλάδα, δεν έχει σταθμιστεί ούτε εφαρμοστεί στον πληθυσμό της, κάποιο εργαλείο μέτρησης διασχιστικών/αποσυνδετικών φαινομένων. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι, αφενός η στάθμιση του ερωτηματολογίου Dissociative Experience Scale (DES) που μετρά τη διάσχιση/αποσύνδεση και αφετέρου η εφαρμογή του για την αξιολόγηση της διάσχισης/αποσύνδεσης σε πληθυσμούς της Θράκης.Για την έρευνα αυτή αρχικά συλλέχθηκε η βιβλιογραφία που αφορούσε στη μελέτη και τη διάγνωση της διάσχισης και των Διασχιστικών Διαταραχών. Επιλέχθηκαν διαγνωστικά εργαλεία που σχετίζονταν με το θέμα. Αυτά ήταν τα παρακάτω: Dissociative Experience Scale (DES), Multiscale Dissociation Inventory (MDI) και Structured Clinical Interview for DSM-IV-Dissociative Disorders Revised (SCID-D-R). Λήφθηκαν άδειες και οδηγίες για τη χρήση τους από τους δημιουργούς τους, για κάθε κλίμακα ξεχωριστά. Μεταφράστηκαν στα ελληνικά και προσαρμόστηκαν στο ελληνικό κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο. Το δείγμα της έρευνας αποτελείται από 340 άτομα (122 ασθενείς των Εξωτερικών Ιατρείων - κλινικό δείγμα και 218 τυχαίους μάρτυρες). Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν, αρχικά, ένα ερωτηματολόγιο με τα κοινωνικο–δημογραφικά τους χαρακτηριστικά. Ακολούθως, αξιολογήθηκαν με τη χρήση των εργαλείων DES, MDI, της κλίμακας άγχους Zung Self-Rating Anxiety Scale, μιας ψυχιατρικής Κλινικής Εξέτασης εστιασμένης στην διασχιστική συμπτωματολογία καθώς και της SCID-D-R. Για τη στάθμιση της DES:α) εφαρμόστηκε διερευνητική ανάλυση παραγόντων,β) η αξιοπιστία της κλίμακας αξιολογήθηκε με τον υπολογισμό αφενός του συντελεστή Cronbach’s alpha για την εσωτερική συνάφεια, στο σύνολο του δείγματος και αφετέρου του συντελεστή ενδοταξικής συσχέτισης (ICC), για την αξιοπιστία εξέτασης επανεξέτασης, σε μέρος του δείγματος (25 ασθενείς και 29 μάρτυρες) που εξετάσθηκε δυο φορές σε διάστημα δύο εβδομάδων.γ) για την αξιολόγηση της εγκυρότητας της DES υπολογίσθηκαν η συντρέχουσα εγκυρότητά της έναντι της Κλινικής Εξέτασης καθώς και της SCID-D-R, η συγκλίνουσα εγκυρότητά της έναντι των εργαλείων MDI και Zung και τέλος η διακρίνουσα εγκυρότητά της με τη σύγκριση των βαθμολογιών της DES μεταξύ ασθενών και μαρτύρων.Ακολούθως, χρησιμοποιήθηκαν μονομεταβλητή και πολυμεταβλητή γραμμική παλινδρόμηση με την DES ως εξαρτημένη μεταβλητή και ως ανεξάρτητες μεταβλητές. τα δημογραφικά χαρακτηριστικά του δείγματος (ηλικία, φύλο, οικογενειακή κατάσταση, μορφωτικό επίπεδο, πληθυσμιακή ομάδα, τόπος διαμονής, εργασιακή κατάσταση) και την κλινική κατάσταση (κλινικό δείγμα/μάρτυρες). Από την ανάλυση παραγόντων προέκυψε ένα εργαλείο 28 ερωτήσεων, η Κλίμακα Εμπειριών Αποσύνδεσης/Διάσχισης (DES). Αναδείχθηκαν τέσσερεις παράγοντες: «Αποπροσωποποίηση», «Αμνησία», «Απορρόφηση» και «Διάφορα Διασχιστικά Βιώματα», οι οποίοι εξηγούν το 61% της συνολικής διασποράς.Η τιμή του συντελεστή Cronbach’s alpha για την DES είναι 0.95, δηλώνοντας υψηλή εσωτερική συνάφεια. O συντελεστής ενδοταξικής συσχέτισης (ICC) του συνολικού σκορ της DES μεταξύ της πρώτης συνέντευξης και της επανεξέτασης είναι 0.84, δείχνοντας ικανοποιητική αξιοπιστία εξέτασης – επανεξέτασης.Η συντρέχουσα εγκυρότητα της DES σε σχέση με την Κλινική Εξέταση ως «χρυσό κανόνα» είναι ικανοποιητική (0,77). Οι συσχετίσεις της DES με τις MDI και ZUNG κυμαίνονται από 0.58 έως 0.96, δείχνοντας ικανοποιητική συγκλίνουσα εγκυρότητα, παρομοίως. Το συνολικό αποτέλεσμα της DES ήταν στατιστικά σημαντικά υψηλότερο στο κλινικό δείγμα σε σχέση με τους μάρτυρες (17.8 ± 16.2 vs. 5.8 ± 7.2, p < .001), αποδεικνύοντας υψηλή διακρίνουσα εγκυρότητα του οργάνου.Με ανάλυση καμπύλης Λειτουργικού Χαρακτηριστικού Δέκτη (ROC) χρησιμοποιώντας ως χρυσό κανόνα την Κλινική Εξέταση η περιοχή κάτω από την καμπύλη (Area Under the Curve) ήταν 0.78, δηλώνοντας ικανοποιητική ικανότητα της DES να ξεχωρίζει τη διασχιστικότητα μεταξύ κλινικού δείγματος και μαρτύρων. Με σημείο τομής 11 η DES εμφανίζει ευαισθησία 57% και ειδικότητα 85%. Αντιστοίχως στην ανάλυση ROC με χρυσό κανόνα SCID-D-R η περιοχή κάτω από την καμπύλη ROC (AUC) ήταν 0.99, δηλώνοντας άριστη ικανότητα της DES ξεχωρίζει μεταξύ κλινικού δείγματος και μαρτύρων. Ως σημείο/κατώφλι διαχωρισμού (cut-off point) για την εμφάνιση υψηλών επιπέδων διάσχισης και την αυξημένη πιθανότητα ύπαρξης Διασχιστικής Διαταραχής επιλέχθηκε τιμή της DES ίση με 20. Στο σημείο αυτό η DES εμφανίζει ευαισθησία 100% και ειδικότητα 91,7%.Κατά την εφαρμογή της DES στον πληθυσμό της Θράκης, δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στην βαθμολογία της, όσον αφορά στην πληθυσμιακή ομάδα, το φύλο, την οικογενειακή κατάσταση, τον τόπο κατοικίας και την ηλικία. Αντίθετα παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά βαθμολογίας της DES, σε σχέση με την εκπαίδευση. Οι συμμετέχοντες που είχαν ολοκληρώσει μόνο την πρωτοβάθμια εκπαίδευση είχαν σημαντικά υψηλότερες τιμές της DES από τους πιο μορφωμένους. Τα ευρήματα αυτά αναδείχθηκαν με την εφαρμογή της πολυμεταβλητής ανάλυσης γραμμικής παλινδρόμησης. Επίσης η DES έλαβε στατιστικά σημαντικές διαφορετικές τιμές μεταξύ των διαφόρων ομάδων των ασθενών του κλινικού δείγματος, με αυτούς με Διαταραχή Προσωπικότητας να έχουν μεγαλύτερες τιμές.Η ελληνική εκδοχή της DES, η Κλίμακα Εμπειριών Αποσύνδεσης/Διάσχισης (DES) είναι ένα σημαντικό, αξιόπιστο και έγκυρο εργαλείο για την κλινική πρακτική αλλά και για την έρευνα των ειδικών ψυχικής υγείας. Η στάθμισή της αποτελεί ένα πρώτο βήμα στην κατανόηση και διαχείριση της διάσχισης/αποσύνδεσης. Παρά το ότι η φαινομενολογία της διάσχισης μπορεί να έχει ποικίλες εκφάνσεις στα διάφορα περιβάλλοντα, με την εξαίρεση του επιπέδου εκπαίδευσης, η ίδια η διάσχιση ως φαινόμενο είναι κοινή παντού, ανεξάρτητα από την ομάδα στην οποία ανήκει κάποιος.

Depressionsdiagnostik: Verschiedene Interviews, verschiedene Ergebnisse?

Das SCID (Structured Clinical Interview for the DSM) ist das am häufigsten verwendete halbstrukturierte Interview in der Depressionsforschung. Daneben werden auch vollstrukturierte Interviews und abgekürzte Varianten verwendet. Kürzlich gab es Hinweise darauf, dass diese Alternativen den Depressionsstatus falsch klassifizieren könnten. Eine aktuelle Metaanalyse vergleicht die Interviewtypen hinsichtlich ihrer Diagnosewahrscheinlichkeiten.

Children's (Mis)understanding of the Balance Beam (Online Edition)

The balance-scale task, proposed by Inhelder and Piaget, illustrates children understanding of weight-distance relationships. Piaget used the clinical interview method in order to investigate children's reasoning. Over the last five decades, Siegler's Rule-Assessment Approach has been used to explain children reasoning in the balance-scale task according to rules children would use to solve the task. However, this approach does not take into account some key perceptual properties of the task. This study evaluates whether different task demands would alter children's errors. Forty children (twenty children aged 4–5 years and twenty children aged 9–10 years) predicted the movement of both arms of 16 balance-scale problems administered online. Nine 4–5-year-olds produced non-plausible responses whereas none of the 9–10-year-olds provided non-plausible responses. These results seem to indicate a basic misunderstanding of the scale from some younger children, one that eludes traditional measures used with this task.

Assessing the clinical utility of the severity dependence scale for benzodiazepine use disorder

Background: Benzodiazepines are often used as a part of mental health pharmacological management; however, often when prescribed for extended periods, they increase the risk of benzodiazepine use disorder (BUD). Clinical interviews are at the centre of diagnosing this disorder. However, in addition to clinical assessment a simple, validated questionnaire conducted by any healthcare professional may aid in screening for BUD and referral for further management.Aim: To compare the accuracy of the severity dependence scale (SDS) as a screening tool for BUD against the standard clinical interviews using the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, edition 5, (DSM 5) checklist amongst benzodiazepine users with primary psychiatric disorders.Setting: Outpatient psychiatric clinic in South Rand Hospital, Johannesburg, South Africa.Methods: A cross-sectional study was conducted, once informed consent was attained, looking at demographic and clinical profiles of benzodiazepine users. Clinical interviews were conducted in 81 patients who completed the SDS. In comparing the results of the SDS and clinical interview outcomes, chi-square tests were used to determine an association between categorical variables. A receiver-operating characteristic (ROC) curve was generated in determining the cut-off score in the SDS with the highest sensitivity and specificity.Results: This study indicated that a cutoff score of greater than or equal to six of the SDS showed 86% sensitivity and 90.3% specificity compared to a diagnosis of BUD made with clinical interview. The only categorical variables of marginal significance (p~0.06) in comparison to a BUD diagnosis were with benzodiazepine type (oxazepam) and longer duration of use (greater than 24 months).Conclusion: This study identified the SDS as a useful screening tool for BUD with a high sensitivity and specificity compared to interview outcomes. Statistically, correlates were identified between duration and type of benzodiazepine prescribed and BUD suggesting emphasis on these factors when prescribing benzodiazepines.

Examples to relate school mathematics to everyday life mediated by video, Tracker and GeoGebra

ABSTRACT We describe video or photographic examples of everyday life problem situations that were analyzed using Tracker and GeoGebra. These examples were used in workshops taught in the classroom, at academic events and as part of a Calculus course in three institutions for engineering students. Further, the examples were used both for individual and collaborative work to learn the mathematics topics selected. Activities begin with obtaining records of semiotic representation, the data table, graphs, and the analytical expression, which relationship is established in order to generate the modeling of the problem situation. Based on classroom observation, the didactic sequence, the clinical interview, the written report and the presentation that was prepared and given, we claim that students learned the corresponding mathematics subject and that values such as punctuality, participation, honesty, interest and respect were encouraged to emerge throughout the process. RESUMEN Describimos ejemplos en vídeo o fotografía de situaciones problemáticas de la vida cotidiana que fueron analizadas utilizando Tracker y GeoGebra. Estos ejemplos se utilizaron en talleres impartidos en el aula, en eventos académicos y como parte de un curso de Cálculo en tres instituciones para estudiantes de ingeniería. Además, los ejemplos se utilizaron tanto para el trabajo individual como colaborativo para el aprendizaje de los temas matemáticos seleccionados. Las actividades se inician con la obtención de registros de representación semiótica, la tabla de datos, las gráficas y la expresión analítica, cuya relación se establece para generar la modelación de la situación problema. A partir de la observación en el aula, la secuencia didáctica, la entrevista clínica, el informe escrito y la presentación elaborada y realizada, afirmamos que los alumnos aprendieron el tema matemático correspondiente y que en todo el proceso se fomentaron valores como la puntualidad, la participación, la honestidad, el interés y el respeto.