Alexithymia, Dissociation, and Family Functioning in a Sample of Online Gamblers: A Moderated Mediation Study

The diffusion of the internet and technological progress have made gambling on online platforms possible, also making it more anonymous, convenient, and available, increasing the risk of pathological outcomes for vulnerable individuals. Given this context, the present study explores the role of some protective and risk factors for problematic gambling in online gamblers by focusing on the interaction between alexithymia, dissociation, and family functioning. A sample of 193 online gamblers (Mage = 28.8 years, SD = 10.59; 17% females, 83% males) completed the South Oaks Gambling Screen, Twenty-Items Toronto Alexithymia Scale, Dissociative Experience Scale-II, and Family Adaptability and Cohesion Evaluation Scales-IV through an online survey. MANOVA, ANOVA and moderated mediation analyses were carried out to analyse the data. Significant differences in cohesive family functioning, alexithymia and dissociation have been found between online gamblers with problematic, at-risk or absent levels of gambling disease. Furthermore, the results showed a significant and positive association between alexithymia and problematic online gambling, partially mediated by dissociation, with the moderation of cohesive family functioning. Such data may have relevant clinical implications, highlighting the interaction of some core personal and environmental variables that may be involved in the etiology of online pathological gambling and could be kept in mind to tailor preventive interventions.

Dissociation in SLE: A part of lupus fog?

Introduction Lupus fog is ill-defined. We aimed to study whether lupus fog is the result of dissociation by studying the prevalence of dissociation and dissociative fog in patients with SLE and neuropsychiatric manifestations of inflammatory and non-inflammatory origin. Methods Patients visiting the tertiary referral center for neuropsychiatric systemic lupus erythematosus (NPSLE) of the LUMC between 2007–2019 were included. Patients were classified as having neuropsychiatric symptoms of inflammatory or non-inflammatory origin. Dissociation was studied using the Dissociative Experience Scale-II (DES), in which the presence of 28 dissociative symptoms is rated (0–100% of the time), of which one question assesses the presence of a dissociative fog directly. Average scores are calculated and scores ≥ 25 are considered indicative of a dissociative disorder. A score of ≥ 30 on question 28 (dissociative fog) was considered indicative for the presence of a fog. Summary scores in the general adult population range from 4.4 to 14. Multiple regression analysis (MRA) was performed to study the association between inflammatory neuropsychiatric symptoms and dissociation. DES results are presented as median (range) and MRA as B and 95% confidence interval (CI). Results DES questionnaires were available for 337 patients, of which 69 had an inflammatory NPSLE phenotype (20%). Mean age in the total study population was 43 ± 14 years and the majority was female (87%). The median dissociation score was 7.1 (0–75) and did not differ between patients with neuropsychiatric symptoms of inflammatory or non-inflammatory origin (B: −0.04 (95% CI: −0.17; 0.09)). 35 patients (10%) had a score indicative of a dissociative disorder. The most common type of dissociation was absorption/imagination. 43 patients (13%) reported a dissociative fog. Discussion In most patients with SLE and neuropsychiatric symptoms, dissociative symptoms are within normal range, regardless of underlying etiology. Dissociative fog is present, but uncommon. Lupus fog is most likely not associated with dissociation.

Dissociative Identity Disorder Scan in National Wrestlers and Comparison According to Several Variables

Aims: The purpose of this study was to scan dissociative identity disorders in wrestlers who represented their nations in International tournaments. Material and methods: Dissociative Experiences Scale-DES was used as a data collection tool. Relational and Causative comparison models in quantitative research methods were also used in our research. Study group consisted of 14 male wrestlers competed in International tournaments. As sample number did not meet parametrical norms, non-parametric tests were taken place. Desctiptive statistics, Mann-Whitney U test, One-Way variance analysis and Spearmen Correlation analysis were used for statistical analysis. Results: As a result of statistical analysis, dissociative scores of wrestlers in study group were determined to be above 30. When this results was evaluated according to Dissociative Experiences Scale, it can be suggested that there might be dissociative disorders in wrestlers inside study group. Conclusions: Consequently, as a result of statistical analysis, Wrestlers were determined to have 30 and above dissociative scores. And when this is examined according to Dissociative Experience Scale; It indicated that there is a Dissociative disorder in wrestlers.

Διερεύνηση της διασχιστικής συμπτωματολογίας σε πολιτισμικές ομάδες, στην περιοχή της Θράκης

Οι εκδηλώσεις διασχιστικού/αποσυνδετικού τύπου και οι συναφείς Διασχιστικές/Αποσυνδετικού Τύπου Διαταραχές είναι ένα αρκετά σκοτεινό ζήτημα της σύγχρονης ψυχοπαθολογίας. Κάποιοι τις θεωρούν «απόνερα» που άφησε πίσω του, φεύγοντας από το προσκήνιο, ο όρος και η κλινική εικόνα της Υστερίας. Δημιουργούν γύρω τους έντονη διχογνωμία, οι ερευνητές διστάζουν να τις αναγνωρίσουν και οι θεραπευτές αποφεύγουν να ασχοληθούν μαζί τους. Σε ελάχιστες περιπτώσεις, στα αρχεία Ψυχιατρικών Εξωτερικών Ιατρείων και Κλινικών, αναγράφεται η διάγνωση κάποιας Διασχιστικής Διαταραχής. Γενικά, οι περισσότεροι από τους κλινικούς δεν αισθάνονται άνετα όταν πρέπει να εκτιμήσουν και να αντιμετωπίσουν ένα άτομο που παρουσιάζει διασχιστική συμπτωματολογία, είτε γιατί θεωρούν τον εαυτό τους ανεπαρκή, είτε γιατί δεν αναγνωρίζουν τη διαταραχή ως τέτοια. Η ενημέρωση για θέματα που αφορούν τη διάσχιση/αποσύνδεση είναι συνήθως ελλιπής και βασίζεται σε πληροφορίες που προέρχονται από μη επιστημονικές πηγές. Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη, διεθνώς, κλίμακα για τη διάσχιση/αποσύνδεση είναι το ερωτηματολόγιο Dissociative Experience Scale (DES). Στην Ελλάδα, δεν έχει σταθμιστεί ούτε εφαρμοστεί στον πληθυσμό της, κάποιο εργαλείο μέτρησης διασχιστικών/αποσυνδετικών φαινομένων. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι, αφενός η στάθμιση του ερωτηματολογίου Dissociative Experience Scale (DES) που μετρά τη διάσχιση/αποσύνδεση και αφετέρου η εφαρμογή του για την αξιολόγηση της διάσχισης/αποσύνδεσης σε πληθυσμούς της Θράκης.Για την έρευνα αυτή αρχικά συλλέχθηκε η βιβλιογραφία που αφορούσε στη μελέτη και τη διάγνωση της διάσχισης και των Διασχιστικών Διαταραχών. Επιλέχθηκαν διαγνωστικά εργαλεία που σχετίζονταν με το θέμα. Αυτά ήταν τα παρακάτω: Dissociative Experience Scale (DES), Multiscale Dissociation Inventory (MDI) και Structured Clinical Interview for DSM-IV-Dissociative Disorders Revised (SCID-D-R). Λήφθηκαν άδειες και οδηγίες για τη χρήση τους από τους δημιουργούς τους, για κάθε κλίμακα ξεχωριστά. Μεταφράστηκαν στα ελληνικά και προσαρμόστηκαν στο ελληνικό κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο. Το δείγμα της έρευνας αποτελείται από 340 άτομα (122 ασθενείς των Εξωτερικών Ιατρείων - κλινικό δείγμα και 218 τυχαίους μάρτυρες). Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν, αρχικά, ένα ερωτηματολόγιο με τα κοινωνικο–δημογραφικά τους χαρακτηριστικά. Ακολούθως, αξιολογήθηκαν με τη χρήση των εργαλείων DES, MDI, της κλίμακας άγχους Zung Self-Rating Anxiety Scale, μιας ψυχιατρικής Κλινικής Εξέτασης εστιασμένης στην διασχιστική συμπτωματολογία καθώς και της SCID-D-R. Για τη στάθμιση της DES:α) εφαρμόστηκε διερευνητική ανάλυση παραγόντων,β) η αξιοπιστία της κλίμακας αξιολογήθηκε με τον υπολογισμό αφενός του συντελεστή Cronbach’s alpha για την εσωτερική συνάφεια, στο σύνολο του δείγματος και αφετέρου του συντελεστή ενδοταξικής συσχέτισης (ICC), για την αξιοπιστία εξέτασης επανεξέτασης, σε μέρος του δείγματος (25 ασθενείς και 29 μάρτυρες) που εξετάσθηκε δυο φορές σε διάστημα δύο εβδομάδων.γ) για την αξιολόγηση της εγκυρότητας της DES υπολογίσθηκαν η συντρέχουσα εγκυρότητά της έναντι της Κλινικής Εξέτασης καθώς και της SCID-D-R, η συγκλίνουσα εγκυρότητά της έναντι των εργαλείων MDI και Zung και τέλος η διακρίνουσα εγκυρότητά της με τη σύγκριση των βαθμολογιών της DES μεταξύ ασθενών και μαρτύρων.Ακολούθως, χρησιμοποιήθηκαν μονομεταβλητή και πολυμεταβλητή γραμμική παλινδρόμηση με την DES ως εξαρτημένη μεταβλητή και ως ανεξάρτητες μεταβλητές. τα δημογραφικά χαρακτηριστικά του δείγματος (ηλικία, φύλο, οικογενειακή κατάσταση, μορφωτικό επίπεδο, πληθυσμιακή ομάδα, τόπος διαμονής, εργασιακή κατάσταση) και την κλινική κατάσταση (κλινικό δείγμα/μάρτυρες). Από την ανάλυση παραγόντων προέκυψε ένα εργαλείο 28 ερωτήσεων, η Κλίμακα Εμπειριών Αποσύνδεσης/Διάσχισης (DES). Αναδείχθηκαν τέσσερεις παράγοντες: «Αποπροσωποποίηση», «Αμνησία», «Απορρόφηση» και «Διάφορα Διασχιστικά Βιώματα», οι οποίοι εξηγούν το 61% της συνολικής διασποράς.Η τιμή του συντελεστή Cronbach’s alpha για την DES είναι 0.95, δηλώνοντας υψηλή εσωτερική συνάφεια. O συντελεστής ενδοταξικής συσχέτισης (ICC) του συνολικού σκορ της DES μεταξύ της πρώτης συνέντευξης και της επανεξέτασης είναι 0.84, δείχνοντας ικανοποιητική αξιοπιστία εξέτασης – επανεξέτασης.Η συντρέχουσα εγκυρότητα της DES σε σχέση με την Κλινική Εξέταση ως «χρυσό κανόνα» είναι ικανοποιητική (0,77). Οι συσχετίσεις της DES με τις MDI και ZUNG κυμαίνονται από 0.58 έως 0.96, δείχνοντας ικανοποιητική συγκλίνουσα εγκυρότητα, παρομοίως. Το συνολικό αποτέλεσμα της DES ήταν στατιστικά σημαντικά υψηλότερο στο κλινικό δείγμα σε σχέση με τους μάρτυρες (17.8 ± 16.2 vs. 5.8 ± 7.2, p < .001), αποδεικνύοντας υψηλή διακρίνουσα εγκυρότητα του οργάνου.Με ανάλυση καμπύλης Λειτουργικού Χαρακτηριστικού Δέκτη (ROC) χρησιμοποιώντας ως χρυσό κανόνα την Κλινική Εξέταση η περιοχή κάτω από την καμπύλη (Area Under the Curve) ήταν 0.78, δηλώνοντας ικανοποιητική ικανότητα της DES να ξεχωρίζει τη διασχιστικότητα μεταξύ κλινικού δείγματος και μαρτύρων. Με σημείο τομής 11 η DES εμφανίζει ευαισθησία 57% και ειδικότητα 85%. Αντιστοίχως στην ανάλυση ROC με χρυσό κανόνα SCID-D-R η περιοχή κάτω από την καμπύλη ROC (AUC) ήταν 0.99, δηλώνοντας άριστη ικανότητα της DES ξεχωρίζει μεταξύ κλινικού δείγματος και μαρτύρων. Ως σημείο/κατώφλι διαχωρισμού (cut-off point) για την εμφάνιση υψηλών επιπέδων διάσχισης και την αυξημένη πιθανότητα ύπαρξης Διασχιστικής Διαταραχής επιλέχθηκε τιμή της DES ίση με 20. Στο σημείο αυτό η DES εμφανίζει ευαισθησία 100% και ειδικότητα 91,7%.Κατά την εφαρμογή της DES στον πληθυσμό της Θράκης, δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στην βαθμολογία της, όσον αφορά στην πληθυσμιακή ομάδα, το φύλο, την οικογενειακή κατάσταση, τον τόπο κατοικίας και την ηλικία. Αντίθετα παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά βαθμολογίας της DES, σε σχέση με την εκπαίδευση. Οι συμμετέχοντες που είχαν ολοκληρώσει μόνο την πρωτοβάθμια εκπαίδευση είχαν σημαντικά υψηλότερες τιμές της DES από τους πιο μορφωμένους. Τα ευρήματα αυτά αναδείχθηκαν με την εφαρμογή της πολυμεταβλητής ανάλυσης γραμμικής παλινδρόμησης. Επίσης η DES έλαβε στατιστικά σημαντικές διαφορετικές τιμές μεταξύ των διαφόρων ομάδων των ασθενών του κλινικού δείγματος, με αυτούς με Διαταραχή Προσωπικότητας να έχουν μεγαλύτερες τιμές.Η ελληνική εκδοχή της DES, η Κλίμακα Εμπειριών Αποσύνδεσης/Διάσχισης (DES) είναι ένα σημαντικό, αξιόπιστο και έγκυρο εργαλείο για την κλινική πρακτική αλλά και για την έρευνα των ειδικών ψυχικής υγείας. Η στάθμισή της αποτελεί ένα πρώτο βήμα στην κατανόηση και διαχείριση της διάσχισης/αποσύνδεσης. Παρά το ότι η φαινομενολογία της διάσχισης μπορεί να έχει ποικίλες εκφάνσεις στα διάφορα περιβάλλοντα, με την εξαίρεση του επιπέδου εκπαίδευσης, η ίδια η διάσχιση ως φαινόμενο είναι κοινή παντού, ανεξάρτητα από την ομάδα στην οποία ανήκει κάποιος.

Betrayed by the nervous system: a comparison group study to investigate the ‘unsafe world’ model of selective mutism

The study presented in the following verifies some assumptions of the novel ‘unsafe world’ model of selective mutism (SM). According to this model, SM is a stress reaction to situations erroneously experienced via cognition without awareness as ‘unsafe’. It assumes a high sensitivity to unsafety, whereby the nervous system triggers dissociation or freeze mode at relatively low thresholds. We examine whether there is a correlation between SM, sensory-processing sensitivity and dissociation. We compared a sample of 28 children and adolescents with SM (mean age 12.66 years; 18 females) to 33 controls without SM (mean age 12.45 years; 21 females). Both groups were compared using a medical history sheet, the ‘Selective Mutism Questionnaire’ (SMQ), a ‘Checklist for Speaking Behaviour’ (CheckS), the ‘Highly Sensitive Person Scale’ (HSPS), the ‘Child Dissociative Checklist’ (CDC), the ‘Adolescent Dissociative Experience Scale’ (A-DES) and the ‘Social Phobia and Anxiety Inventory for Children’ (SPAIK). Appropriate parametric and non-parametric tests were conducted to examine differences between groups. The results indicate that sensory-processing sensitivity was significantly higher in the group of children and adolescents with SM [X2(1) = 7.224, p = 0.0007; d = 1.092]. Furthermore, dissociative symptoms were more common in children and adolescents with SM than in controls [F(1, 33) = 13.004, p = 0.001; d = 0.986]. The results indicate that sensory-processing sensitivity and dissociation are important factors of SM that may hold important implications for the treatment. Trial Registration This study is registered with the ClinicalTrials.gov number NCT04233905.

POS0709 LUPUS FOG IS NOT DISSOCIATIVE FOG

Background:The presence of a ‘fog’ is frequently reported by patients with systemic lupus erythematosus (SLE). However, little is known about this lupus fog: it is thought to be a result of cognitive dysfunction, but fogs can also be the result of dissociation. The Dissociative Experience Scale-II (DES) is a standardized tool to study dissociation. In the general adult population, scores range from 4.4-14.1-3Objectives:We aimed to study the prevalence of dissociative symptoms including dissociative fog in patients with SLE and neuropsychiatric symptoms.Methods:Patients visiting the tertiary referral center for neuropsychiatric systemic lupus erythematosus (NPSLE) of the LUMC between 2007-2019 were included. All patients underwent a standardized multidisciplinary assessment. Patients were classified as NPSLE if neuropsychiatric symptoms were attributed to SLE and immunosuppressive or anticoagulant therapy was initiated, otherwise patients were classified as minor/non-NPSLE. Dissociation was studied using the DES. The DES separates different types of dissociative symptoms: amnesia, absorption/imagination and derealization/depersonalization. It also contains one question regarding evaluating the presence of a dissociative fog: “Some people sometimes feel as if they are looking at the world through a fog, so that people and objects appear far away or unclear”. All statements (n = 28) regarding dissociative symptoms are rated from ‘none of the time’ to ‘all of the time’ (0-100%); scores >25 are considered abnormal. A multiple regression analysis (MRA) were performed to compare dissociation in patients with and without NPSLE. DES results are presented as median (range) and MRA as odds ratio (OR) and 95% confidence interval (CI).Results:DES questionnaires were available for 337 patients, of which 97 had the diagnosis NPSLE (29%). Mean age in patients with NPSLE was 41 ± 13 years and 84% was female. In minor/non-NPSLE, median age was 44 ± 14 years and 87% was female.Median dissociation was 7 (0-75) and did not differ between patients with minor/non-NPSLE and NPSLE (OR: 1.0 (95% CI: -0.9; 1.1)). The most common type of dissociation was absorption/imagination (median: 12, range 0-75) and depersonalization/derealization was infrequent (median: 1, range 0-84). 43 patients (13%) had an abnormal score (>25) on the dissociative fog question.Conclusion:Dissociative symptoms are within normal range in patients with SLE and neuropsychiatric symptoms, regardless of underlying etiology. Dissociative fog seems uncommon and therefore lupus fog is most likely not the result of dissociation.References:[1]Bernstein EM and Putnam FW. Development, reliability, and validity of a dissociation scale. J Nerv Ment Dis 1986; 174: 727-735. 1986/12/01. DOI: 10.1097/00005053-198612000-00004.[2]Maaranen P, Tanskanen A, Honkalampi K, et al. Factors associated with pathological dissociation in the general population. Aust N Z J Psychiatry 2005; 39: 387-394. 2005/04/30. DOI: 10.1080/j.1440-1614.2005.01586.x.[3]van IJzendoorn MH and Schuengel C. The measurement of dissociation in normal and clinical populations: Meta-analytic validation of the Dissociative Experiences Scale (DES). Clinical Psychology Review 1996; 16: 365-382. DOI: 10.1016/0272-7358(96)00006-2.Table 1.Presence of dissociation in patients with SLE and neuropsychiatric symptomsTotal cohort(n = 337)Minor/non-NPSLE(n = 240)NPSLE(n = 97)DES (median, range)Total questionnaire7 (0 - 75)8 (0 - 66)6 (0 – 75)Amnesia5 (0 - 76)5 (0 - 68)4 (0 - 76)Absorption/imagination12 (0 – 75)13 (0 – 75)10 (0 – 73)Depersonalization/derealization1 (0 – 84)1 (0 – 73)1 (0 – 84)Dissociative fog* 0 (0-100)0 (0-100)0 (0-100)DES = Dissociative Experience Scale NPSLE = neuropsychiatric systemic lupus erythematosus.*Dissociative fog is question 28 of the DES-IIDisclosure of Interests:None declared

Childhood Trauma as a Risk Factor of Adult Fear of Birth and the Preference of a Caesarean Section

Background: Tokophobia (TP) is linked to negative affect, posttraumatic distress and the request for Caesarean Section. Prior trauma and some corresponding personality features, including typical of borderline personality, contribute to TP. With the conflictual object of this fear being a relational one, TP is amenable to psychodynamic heuristics. We investigate Childhood Trauma (CHT), emotional distress, dissociation and borderline personality organization (BPO) along with TP and the request for Caesarean Section in 153 pregnant women, based on the assumption that CS and TP represent the two sides of the same coin, and that their relationship would be rooted in correlates of trauma such as dissociation or BPO. Method: We used the WIJMA questionnaire, the dissociative experience scale, the childhood trauma screener, the IPO-16, and the BSI-18, as well as Kendall´s tau, linear regression and a mediation analysis. Result: The wish for CS was associated with TP and occurred in 6.3% of the sample. Correlations showed between TP and BPO, emotional distress and CHT. Linear regression revealed the prediction of TP by CHT, and the effect of CHT on the wish for CS was fully mediated by TP. Ambivalence regarding the preferred mode of birth coincided with the greatest emotional distress including TP. Dissociation did not contribute to TP. Discussion: CHT may be a cornerstone of the psychodynamics leading to the preference of CS over natural birth. TP mediates the respective effects on the wish for CS and may reproduce the ambivalence of childhood experiences of interpersonal adversity.

Dissociation in Patients with Non-Psychotic Mental Disorders

Background. Dissociation is a generally recognized phenomenon in psychology and psychiatry; however, questions are still not fully resolved about the di!erence between pathological and normal dissociation, as well as the role of dissociation, depending on its aetiology, in the formation of clinical manifestations of mental disorders. Objective. To complement the existing data about the signi"cance of dissociation in non-psychotic mental disorders. Design. Using the Dissociative Experience Scale (DES), we screened 62 patients (13 male and 49 female) from the Non-Psychotic Conditions Inpatient Department of the Udmurt Republican Clinical Psychiatric Hospital (Izhevsk, Russia). Nineteen of the patients had mental disorders of organic aetiology and 43 patients had mental disorders of psychogenic aetiology. Results. Dissociation at the pathological level was detected in 12.9% of the patients, all of them female. Among patients with psychogenic disorders, the proportion of patients with pathological dissociation was more than three times that of patients with organic disorders. Among the particular dissociative phenomena, absorption had the highest average severity, both in the general sample and in each aetiological group of patients, while dissociative amnesia had the lowest average severity. #e highest levels of dissociation were found in young female patients who had never been married. In patients with psychogenic disorders, the average dissociation severity was signi"cantly higher than in the general population, while in patients with organic disorders it was signi"cantly lower. Conclusion. #e dissociation phenomenon may play a signi"cant symptomforming role in young women su!ering from non-psychotic mental disorders of psychogenic aetiology. In the case of organic mental disorders, the severity of dissociative manifestations decreases even below the conditionally normal level, which may indirectly indicate the destruction of dissociative physiological mechanisms by an organic brain process.

The Association of Problematic Internet Shopping with Dissociation among South Korean Internet Users

Background: This study examined patterns of problematic shopping behavior by South Korean internet users to investigate the association between problematic internet shopping (PIS) and dissociative experiences.; Methods: Five hundred and ninety eight participants from 20–69 years old were recruited through an online panel survey. We gathered information about sociodemographic characteristics, alcohol use, caffeine intake, and online shopping behaviors. Psychopathological assessments included Korean version of dissociative experience scale (DES-K), Canadian Problem Gambling Index (CPGI-K), the modified Stress Response Inventory (SRI-MF), the Barratt Impulsive Scale-11-Revised (BIS-K). We used multiple logistic regression analysis with the Richmond compulsive buying scale (RCBS-K) as the dependent variable.; Results: The prevalence of shoppers with internet-based problem shopping was 12.5%. The amount of time spent on online shopping was correlated with PIS severity (OR = 1.008, p < 0.01). The risk of PIS was related to an increased tendency toward dissociation (OR = 1.044, p < 0.001) and impulsivity (OR = 1.046, p < 0.05). Conclusions: PIS participants with dissociation showed higher levels of perceived stress, gambling problems, and impulsivity than did PIS participants without dissociation. This study suggests that dissociation was associated with a higher burden of PIS as it was connected to poor mental health problems.