Αξιολόγηση της λήψης απόφασης και της ποιότητας ζωής του ασθενή στην επιλογή χειρουργικής θεραπείας καρκίνου ορθού με διορθική ενδοσκοπική μικροχειρουργική TEMS

H διορθική ενδοσκοπική μικροχειρουργική (TEMS) είναι μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία, η οποία αφαιρεί με τοπική εκτομή τον όγκο του ορθού διατηρώντας τους σφιγκτήρες και τη λειτουργία του ορθού και εφαρμόζεται σε καρκίνο ορθού πρώιμου σταδίου. H επέμβαση επιτρέπει γρήγορη ανάρρωση και βραχεία νοσηλεία με πολύ χαμηλότερα ποσοστά νοσηρότητας και θνητότητας από τη ριζική χειρουργική επέμβαση (χαμηλή εκτομή ορθού ή κοιλιοπερινεική εκτομή) που είναι η κύρια θεραπεία (Gold standard). Αρκετές μελέτες δείχνουν ότι η θεραπεία των όγκων ορθού πρώιμου σταδίου με TEMS είναι ασφαλής, με χαμηλά ποσοστά στην τοπική υποτροπή και υψηλά ποσοστά επιβίωσης. Επιπλέον, έχουν δείξει ότι η TEMS έχει ανάλογα ογκολογικά αποτελέσματα με τη ριζική χειρουργική εκτομή ταυτόχρονα με πολύ χαμηλότερη νοσηρότητα και θνητότητα. Συνεπώς, η απόφαση ως προς την επιλογή ανάμεσα σε θεραπείες με παρόμοια κλινικά και παθολογοανατομικά αποτελέσματα βασίζεται στην εμπειρία του ασθενή και την ποιότητα ζωής (ΠΖ) που ακολουθεί τη θεραπεία. Η ποιότητα ζωής στους ασθενείς αυτούς δεν έχει διερευνηθεί επαρκώς και δεν είναι γνωστό κατά πόσο δικαιώνει την απόφασή τους υπέρ της TEMS. Η συμμετοχή του ασθενή στην απόφαση για την θεραπεία του αναγνωρίζεται ως θεμελιώδης παράμετρος στην σύγχρονη περίθαλψη και είναι γνωστό ότι έχει ευνοϊκή συνέπεια στην εμπειρία του ασθενή. Έως σήμερα δεν είναι γνωστό ποιοι είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν την απόφαση του ασθενή στην επιλογή της θεραπείας TEMS έναντι της ριζικής χειρουργικής θεραπείας. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνηθούν οι παράμετροι που επηρεάζουν τη λήψη απόφασης του ασθενή στην επιλογή της χειρουργικής θεραπείας καρκίνου του ορθού και να αξιολογηθεί η ποιότητα ζωής μετά από διορθική ενδοσκοπική μικροεπέμβαση (Transanal endoscopic microsurgery, TEMS). Σχεδιασμός: Η μελέτη διαθέτει διασταυρούμενο συγχρονικό σχεδιασμό (cross sectional survey).Πλαίσιο: Χειρουργική μονάδα εντέρου-ορθού, King’s College Hospital, κέντρο περιφερειακής αναφοράς θεραπείας TEMS.Πληθυσμός και μέθοδοι: Στη μελέτη συμπεριελήφθησαν ασθενείς διαγνωσμένοι με καρκίνο ορθού: Τ1-Τ2 – N0-M0 σταδίου, οι οποίοι είχαν υποβληθεί σε θεραπεία ΤΕΜS. Στο ερευνητικό ερωτηματολόγιο συμπεριλήφθηκαν τρία έγκυρα ερωτηματολόγια: για τη μέτρηση της γενικής ποιότητας ζωής χρησιμοποιήθηκε το Short Form SF12v2, η εντερική εγκράτεια αξιολογήθηκε με την κλίμακα Wexner Score (CCF-FIS), η σεξουαλική λειτουργικότητα μετρήθηκε με το Sexual Function Questionnaire (SFQ) ερωτηματολόγιο. Οι απόψεις των ασθενών για τη λήψη απόφασης και την εμπειρία τους στη θεραπεία συλλέχθηκαν με ειδικά σχεδιασμένο ερωτηματολόγιο των ερευνητών. Το ελάχιστο διάστημα διερεύνησης ορίστηκε στα τρία χρόνια μετά-TEMS. Έκβαση: Ποιότητα ζωής, εμπειρία ασθενών στην TEMS θεραπεία και οι απόψεις των ασθενών για τη λήψη απόφασης στην επιλογή της θεραπείας TEMS. Αποτελέσματα: Το 86,2% των ασθενών θα έμμενε στην αρχική τους απόφαση και θα επέλεγε πάλι την TEMS θεραπεία με μέση τιμή τα 6,9 (SD=2.0) έτη μετά-TEMS. Τη δήλωση αυτή επηρέασαν η ικανοποίηση από την εμπειρία (p=0,003), η ικανοποιητική μετεγχειρητική λειτουργία του εντέρου (p<0,001), η καλύτερη εγκράτεια Wexner Score (p=0,020) και η υψηλή συνέπεια μεταξύ εμπειρίας και προεγχειρητικής πληροφόρησης (p=0.049). Ο βαθμός ικανοποίησης της εμπειρίας TEMS συσχετίστηκε με την υποστήριξη από την οικογένεια (p=0,034) και τον βαθμό συμφωνίας μεταξύ εμπειρίας και προεγχειρητικής πληροφόρησης (p=0,047), όπως επίσης, έδειξε συσχέτιση με την λειτουργικότητα του εντέρου (p=0,026) και την ψυχική ποιότητα ζωής (p=0,003). Οι δύο διαστάσεις της γενικής ποιότητας ζωής, φυσική και ψυχική, ήταν συγκρίσιμες ως προς τον γενικό πληθυσμό κυμαινόμενες σε παρόμοια επίπεδα και είχαν αρνητική συσχέτιση με το βαθμό εντερικής εγκράτειας (Wexner Score) (r=-0,40 p=0,019) και (r=-0,-38 p=0,025), αντίστοιχα. Το μέσο σκορ στην κλίμακα Wexner ήταν 3,97 (SD=3,86). Η συνολική σεξουαλική λειτουργικότητα είχε σημαντική θετική συσχέτιση με τη φυσική ποιότητα ζωής (p=0,014) και αρνητική με την ηλικία (p=0,006), ενώ λιγότερα προβλήματα έδειξαν όσοι είχαν βελτιωμένη ψυχική ποιότητα ζωής (p=0,030). Οι ασθενείς δήλωσαν χαμηλό μετεγχειρητικό πόνο με μέσο όρο 3,1 (3,3) στη κλίμακα 0-10 που σχετίστηκε θετικά με την στήριξη της οικογένειας (p=0,009). Συμπεράσματα: Οι σημαντικοί παράγοντες για τους ασθενείς στην εμπειρία της TEMS θεραπείας είναι η επαρκής και αξιόπιστη προεγχειρητική πληροφόρηση, η καλή ποιότητα ζωής και η στήριξη της οικογένειας. Οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να γνωρίζουν αυτές τις παραμέτρους και να τις συμπεριλαμβάνουν στην πρακτική τους όταν παραστέκονται στους ασθενείς τους στη λήψη απόφασης για τη χειρουργική θεραπεία στον καρκίνο του ορθού και παρέχουν πληροφορίες για συναίνεση στην επέμβαση TEMS. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν πως η TEMS συσχετίζεται με καλή μακροπρόθεσμη μετεγχειρητική ΠΖ ενώ είναι η πρώτη μελέτη που αναδεικνύει τη μετά-TEMS ΠΖ ως τον κύριο παράγοντα που δικαιώνει τους ασθενείς για την απόφαση της θεραπευτικής τους επιλογής.

Female Sexual Dysfunction in Married Medical Students

Background: Sexuality and its manifestation constitute some of the most complex of human behavior. Sexual dysfunction is more prevalent in women than in men. Prevalence of the subgroups of female sexual disorders is: desire disorder in 5-46%, arousal disorders in 7-10% and orgasmic disorders in 7- 10%. The objective of our study was to measure the prevalence of female sexual dysfunction in female medical students. Materials and Methods: Thirty two medical students participated in the study. The mean age was 24.30± 1.29 years. Duration of marriage was 2.68±1.5 years. Their husbands’ education ranges from secondary school diploma to PhD. Persian version of Sexual Function Questionnaire (SFQ) was piloted among medical students with and without chief complaint of female sexual dysfunction. Results: Prevalence of an abnormal score in each subgroup of SFQ was as follows: 20.0% in desire, 56.7% in arousal sensation, 33.3% in arousal lubrication, 36.7% in orgasm, 6.7% in pain and 20.0% in enjoyment. In our study 40.0% had sexual problems at least in one subgroup and 6.7% had problems in all subgroups. Only 2 participants were unsatisfied with their sexual life and seeking for any treatment. Discussion: In this study, prevalence of Female Sexual Dysfunction (FSD) ranges from 6.7% to 56.7% in subgroups of the disorder. Solving social problems have critical effect on quality of life. Evaluation of FSD is important in total and especially in women who are university educated and will be occupied in essential positions.

Decreased sexual function in partners after patients’ first-time myocardial infarction

Background: A myocardial infarction event affects not only patients but also partners, although how it affects the partners’ sexual function is not studied. Aim: The purpose of this study was to describe and compare how partners experienced their sexual function one year before with one year after first-time myocardial infarction of their partner. Methods: A longitudinal and comparative design was used. Self-reported data on Watts Sexual Function Questionnaire was collected retrospectively at two occasions from 123 partners (87 women and 36 men), measuring the year prior to the first-time myocardial infarction and the year after. Data were analysed using descriptive and inferential statistics. Results: The total score for Watts Sexual Function Questionnaire showed a significant decrease over time. In all four subscales a decrease was found, which were statistically significant in three out of the four subscales (sexual desire, 19.39 vs 18.61; p<0.001, orgasm, 14.11 vs 13.64; p=0.027 and satisfaction, 12.61 vs 12.31; p=0.042). Twenty-six partners reported that their intercourse frequencies decreased over time, while six partners reported an increased intercourse frequency. Conclusions: Partners’ sexual function decreased after patients’ first-time myocardial infarction. It is important for health personnel to offer information and discussion about sexual function and concerns with both patients and partners after a first-time myocardial infarction.

Translation and cross-cultural adaptation of the Sexual Function Questionnaire (SFQ) into Brazilian Portuguese

Introduction Sexual dysfunction is common in patients with psychotic illness. This article describes the translation and cross-cultural adaptation of the Sexual Function Questionnaire (SFQ) into Brazilian Portuguese. Methods The translation and cross-cultural adaptation followed the guidelines for adapting self-report instruments proposed by the Task Force of the International Society for Pharmacoeconomics and Outcomes Research (ISPOR). Briefly, ISPOR steps include: preparation, forward translation, reconciliation, back-translation, back-translation review, harmonization, cognitive debriefing, review of cognitive debriefing and finalization, before proofreading and final version. The original authors authorized the translation and participated in the study. Results There was good agreement between translations and between the back-translation and the original English version of the SFQ. The final version was prepared with certificated evaluators in the original language and in Portuguese. Few changes were necessary to the new version in Portuguese. Conclusion The translated and adapted Brazilian Portuguese version of the SFQ is reliable and semantically equivalent to the original version. Studies on psychotropic-related sexual dysfunction may now test the validity of the instrument and can investigate sexual dysfunction in Portuguese-speaking patients.

Sexuality of 26 - 36-Year-Old Lithuanian Healthy and Type-1 Diabetic Males (Comparison with Older than 40 Years Men Sexuality of 8 European Countries)

Objective: To determine the relation of the European Male Ageing Study (EMAS) Sexual function questionnaire (SFQ) parameters in the groups of healthy (H) and type 1 diabetic (T1D) males and in groups of different ages and different centers of EMAS. Design and Method: The evaluation of EMAS SFQ of 204 persons: 82 H and 122 T1D patients was performed. The answers to the questions characterizing various domains of sexual activity were analyzed. Results: Results. Eight sexual parameters were counted. The ratio of H males (%) /40 - 49-year-old EMAS males (%) was above 1, except the frequency of erectile dysfunction which is very low in the group of H males and extremely high in the group of T1D males. The results were similar when the 50 - 59-year-old EMAS group was taken in comparison to H males. The H males group shows even more clear predominance while T1D males are similar to 50 - 59-year-old EMAS males. Comparing the results of H males and EMAS males from various centers the rarity of H erectile dysfunction and higher frequency of masturbation become apparent. Other parameters do not show difference in comparison to EMAS centers. Conclusions: Conclusions. The sexuality of H males is above the one of EMAS 40 - 49-year-old males, while the sexuality of T1D males is similar to the sexuality of EMAS 50 - 59-year-old males. The erectile dysfunction is rare and the frequency of masturbation is higher when H males are compared to the various ages EMAS males from different centers.