scholarly journals Efecto antimicrobiano de curcumina sobre Enterococcus faecalis, Escherichia coli, Staphylococcus aureus y Candida albicans

Nova Scientia ◽  
2020 ◽  
Vol 12 (25) ◽  
Author(s):  
Asurim A. Núñez Solano ◽  
Patricia Cerecero Aguirre ◽  
Luis Octavio Sánchez Vargas ◽  
Julio B. Robles Navarro ◽  
Josué Roberto Bermeo Escalona

Introducción: Debido al desarrollo de resistencia de los microorganismos a múltiples fármacos, se han realizado investigaciones exhaustivas de agentes terapéuticos derivados de fuentes naturales, como la curcumina. La curcumina (diferuloilmetano) es un compuesto fenólico, principal curcuminoide presente en la especie Curcuma longa L. En virtud de sus múltiples propiedades farmacológicas (antibacterianas, antifúngicas y antiinflamatorias) ha sido de gran interés para los científicos en los últimos años. El objetivo de este estudio fue evaluar el efecto antimicrobiano de la curcumina a través de la concentración mínima inhibitoria (CMI) sobre cepas de Enterococcus faecalis, Escherichia coli, Staphylococcus aureus y Candida albicans.Método: Se evaluó la actividad antibacteriana in vitro de la curcumina contra E. faecalis (ATCC 51299), E. coli (ATCC 25922) y S. aureus (ATCC 25923), siguiendo el protocolo de acuerdo con las recomendaciones del Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) en su documento M-07-A8. La actividad antifúngica in vitro de la curcumina contra C. albicans (ATCC 26790) se evaluó siguiendo el protocolo de acuerdo con las recomendaciones del CLSI en su documento M27-A.Resultados: Los valores de la CMI de la curcumina fueron de 125 μg/ml, 31.2 μg/ml, 31.2 μg/ml y 125 μg/ml para E. faecalis, E. coli, S. aureus y C. albicans, respectivamente.Conclusión: Los resultados de este estudio revelaron que la curcumina en bajas concentraciones tiene efecto antimicrobiano sobre cepas de E. faecalis, E. coli, S. aureus y C. albicans.

2008 ◽  
Vol 32 (3) ◽  
pp. 875-881 ◽  
Author(s):  
Lúcia Péret-Almeida ◽  
Cristina da Cunha Naghetini ◽  
Elzíria de Aguiar Nunan ◽  
Roberto Gonçalves Junqueira ◽  
Maria Beatriz Abreu Glória

Este trabalho teve como objetivo avaliar a atividade antimicrobiana da cúrcuma em pó, da curcumina disponível no comércio, dos pigmentos curcuminóides purificados e dos óleos essenciais da cúrcuma. As amostras foram analisadas quanto aos teores de pigmentos curcuminóides por cromatografia líquida de alta eficiência. O óleo essencial foi também analisado quanto à densidade, índice de refração e perfil das substâncias voláteis por cromatografia gasosa e detector de ionização de chamas. A atividade antimicrobiana in vitro foi determinada pelo método de difusão em ágar com discos de papel estéreis, impregnados com os extratos, sendo os diâmetros dos halos de inibição medidos com paquímetro. Os extratos etanólicos da cúrcuma, da curcumina comercial, e dos pigmentos curcumina e desmetoxicurcumina não inibiram o crescimento de Staphylococcus aureus, Bacillus subtilis, Salmonella choleraesuis, Escherichia coli, Aspergillus niger, Saccharomyces cerevisiae, e Candida albicans. Apenas o extrato etanólico da bisdesmetoxicurcumina apresentou atividade antimicrobiana em relação ao B. subtilis. O óleo essencial da cúrcuma apresentou atividade antimicrobiana para o B. subtilis, S. choleraesuis, E. coli, A. niger e S. cerevisiae, sendo que essa atividade aumentou em função do aumento da concentração. Os halos de inibição, obtidos com o óleo essencial, foram significativos, quando comparados aos respectivos antibióticos tradicionais, cloranfenicol e anfotericina, indicando ser o óleo essencial da cúrcuma um agente antimicrobiano em potencial.


2020 ◽  
Vol 24 (19) ◽  
pp. 2272-2282
Author(s):  
Vu Ngoc Toan ◽  
Nguyen Minh Tri ◽  
Nguyen Dinh Thanh

Several 6- and 7-alkoxy-2-oxo-2H-chromene-4-carbaldehydes were prepared from corresponding alkyl ethers of 6- and 7-hydroxy-4-methyl-2-oxo-2H-chromen-2-ones by oxidation using selenium dioxide. 6- and 7-Alkoxy-4-methyl-2H-chromenes were obtained with yields of 57-85%. Corresponding 4-carbaldehyde derivatives were prepared with yields of 41-67%. Thiosemicarbazones of these aldehydes with D-galactose moiety were synthesized by reaction of these aldehydes with N-(2,3,4,6-tetra-O-acetyl-β-Dgalactopyranosyl) thiosemicarbazide with yields of 62-74%. These thiosemicarbazones were screened for their antibacterial and antifungal activities in vitro against bacteria, such as Staphylococcus aureus, Escherichia coli, and fungi, such as Aspergillus niger, Candida albicans. Several compounds exhibited strong inhibitory activity with MIC values of 0.78- 1.56 μM, including 8a (against S. aureus, E. coli, and C. albicans), 8d (against E. coli and A. niger), 9a (against S. aureus), and 9c (against S. aureus and C. albicans).


2020 ◽  
Vol 151 ◽  
pp. 15550-15558
Author(s):  
Amégninou Agban ◽  
Yao Hoekou ◽  
Passimna Pissang ◽  
Tchadjobo Tchacondo ◽  
Komlan Batawila

Objectif : L’objectif de ce travail était d’évaluer in vitro l’activité antimicrobienne des extraits de feuilles et tige de Jatropha multifida sur la croissance de Candida albicans, Escherichia coli et Staphylococcus aureus, puis d’évaluer in vivo la toxicité de cette plante. Méthodologie et résultats : Les méthodes de diffusion en milieu gélosé et de microdilution en milieu liquide ont été utilisées pour évaluer l’effet antimicrobien. Une étude en subaigüe était réalisée afin d’explorer les effets toxiques de l’extrait aqueux des feuilles. Les résultats des tests antimicrobiens montrent une activité des extraits de feuilles et tige de J. multifida sur la croissance des souches utilisées avec des diamètres de zones d’inhibition allant de 8 à 25 mm et des concentrations minimales inhibitrices (CMI) variant de 0,039 mg/mL à 1,25 mg/mL à l’exception des souches de E. coli qui sont résistantes aux extraits de la tige. L’administration en subaigüe de l’extrait aqueux des feuilles de J. multifida à la dose de 600 mg/kg entraîne une perte significative de poids chez les souris. Conclusion et applications des résultats : Les extraits aqueux, éthanolique et hydroéthanolique des feuilles et tige de J. multifida possèdent d’activité antimicrobienne et pourraient être utilisés dans le traitement des Candidoses à C. albicans et des infections à S. aureus. Mais l’essai de toxicité subaigüe montre que l’extrait aqueux de la plante serait toxique. Des études toxicologiques approfondies restent donc nécessaires sur ces extraits afin de mieux élucider leur inocuité. Mots-clés : Jatropha multifida, extraits de feuilles et de tige, activités antifongique et antibactérienne, toxicité. Agban et al., J. Appl. Biosci. 2020 Evaluation du potentiel antimicrobien et de la toxicité des extraits de Jatropha multifida Linn, (Euphorbiaceae) 15551 Evaluation of antimicrobial potential and toxicity of Jatropha multifida Linn, (Euphorbiaceae) extracts ABSTRACT Objective: The objective of this study was to evaluate in vitro the antimicrobial activity of leaves and stem of Jatropha multifida extracts against Candida albicans, Escherichia coli and Staphylococcus aureus, and then to evaluate in vivo the toxicity of this plant. Methodology and Results: The agar well-diffusion and the NCCLS broth microdilution methods were used to assess the antimicrobial effect. A subacute study was carried out to explore the toxic effects of the aqueous extract of the leaves. The results of the antimicrobial tests show an activity of the extracts of leaves and stems of J. multifida on the growth of the strains used with diameters of inhibitory zones ranging from 8 to 25 mm and minimum inhibitory concentrations (MIC) varying from 0.039 mg/mL to 1.25 mg/mL exception E. coli strains which are resistant to extracts from the stem. Subacute administration of the aqueous extract of the leaves of J. multifida at a dose of 600 mg/kg leads to a significant loss of weight in the mice. Conclusion and application of findings : The aqueous, ethanolic and hydroethanolic extracts of the leaves and stem of J. multifida have antimicrobial activity and could be used in the treatment of Candidiasis and bacterial infections due respectively to C. albicans and S. aureus. But the subacute toxicity test shows that the aqueous extract of the plant would be toxic. Extensive toxicological studies therefore remain necessary on these extracts in order to better elucidate their safety. Keywords: Jatropha multifida extracts of leaves and stem, antifungal and antibacterial activities, toxicity


Author(s):  
E. A. Parashchuk ◽  
N. I. Tkachuk ◽  
S. M. Marchyshyn ◽  
H. R. Kozyr

Мета роботи. Визначення антимікробної активності бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракту густого. Матеріали і методи.  Oб’єктoм для дoслідження обрано бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракт густий (БЕГ-1, одержаний екстрагуванням 75 % етанолом і БЕГ-2, екстрагент 85 % етанол). В якості тест-культур використовували 5 музейних штамів: грампозитивні мікроорганізми Staphylococcus aureus АТСС 6538, спорову культуру Bacillus subtilis АТСС 6633, грамнегативну культуру Escherichia coli АТСС 25922 та Pseudomonas aeruginosa АТСС 9027. Антифунгальну дію з’ясовували відносно Candida albicans АТСС 885-653. Бактеріостатичні властивoсті дoсліджуваних oб’єктів встанoвлювали за результатами росту еталонних штамів мікроорганізмів у нативному водному розчині бедринцю та в розведені 1:2 та 1:4 в м'ясо-пептонному бульйоні; бактерицидні – за відсутністю росту вмісту пробірок із розведенням екстракту на щільних пoживних середoвищах (м’ясо-пептонний агар – МПА) для грампозитивних мікроорганізмів S. aureus, B. subtilis, для грамнегативної культури E. coli, P. аeruginosa. Агар Сабуро використовували для дріжджеподібних грибів роду Candida (C. аlbicans). Результати й обговорення. Бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракт густий має широкий спектр антибактеріальної активності. Нативний екстракт БЕГ-1 по відношенню до тест-штамів S. aureus, B. subtilis, C. аlbicans проявляв бактерицидну дію. Бактеріостатичну дію він проявляв до P. aeruginosa, а по відношенню до E. coli антимікробного ефекту не виявлено. Екстракти в розведені 1:2 та 1:4 проявили бактерицидну дію відносно B. subtilis, бактеріостатичну – до S. aureus, C. albicans і не виявлено протимікробної дії до E. coli та P. aeruginosa. Нативний зразок БЕГ-2 по відношенню до усіх досліджуваних 5 тест–штамів проявив бактерицидну активність; у розведені 1:2 та 1:4 проявляв бактерицидну та бактеріостатичну дію відносно S. aureus, B. subtilis, C. albicans. Антимікробна дія по відношенню до E. coli та P. aeruginosa не виявлена. Антимікрoбну активність нативного бедринцю ломикаменевого екстракту густого також вивчали у дoслідах in vitro методом дифузії в агар –  метод “колодязів”. Штами S. aureus, C. albicans, B. subtilis, P. aeruginosa, E. coli проявили чутливість до нативного бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракту густого. Грампозитивні бактеріальні штами S. aureus,а також гриби C. albicans, B. subtilis є найбільш чутливими до  БЕГ-2, а БЕГ-1 проявляв порівняно меншу чутливість. Грамнегативні культури P. aeruginosa та E. coli також проявили помірну чутливість до  БЕГ-1, але значно більшу чутливість до БЕГ-2. Висновки. 1. Експериментально встановлено, що обидва досліджувані зразки бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракту густого проявляють антибактеріальну активність. 2. Бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракт густий проявляв більш виражену антимікробну активність по відношенню до грампозитивної мікрофлори, тому є перспективним для створення лікарського засобу з антимікробними властивостями.


Author(s):  
О. В. Павленко ◽  
М. В. Кривцова ◽  
О. О. Случевська ◽  
О. М. Ступницька

Ціль дослідження. Запально-деструктивні захворю-вання пародонту в світі становлять не тільки зага-льномедичну, а й соціально-економічну проблему, яка спонукає до пошуку нових методів лікування та діаг-ностики. Сучасні концепції лікування хронічного гене-ралізованого пародонтиту передбачають застосу-вання комплексу терапевтичних, ортопедичних, хіру-ргічних і ортодонтичних методів лікування, і доволі часто їх ефективність є сумнівною.На сьогодні загальновизнаним препаратом вибору в пародонтології є хлоргексидину біглюконат (та його інші сполуки), оскільки він здатний пригнічувати ріст і формування колоній понад 80,00% мікроорганізмів біоплівки ротової порожнини.Також у клінічній практиці застосовують протимік-робні препарати системної дії, особливо у випадках агресивних і важких форм генералізованого пародон-титу, що виникають на фоні загальносоматичної патології, а також при ускладненнях хірургічних втручань. Матеріали та методи дослідження. Для проведення досліджень використовували типові музейні культу-ри ATTC (American Type Culture Collection, USA) Candida albicans ATCC 885–653; Staphylococcus aureus ATCC 25923; Escherichia coli ATCC 25922, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Streptococcus pyogenes ATCC 19615, та клінічні культури ізольовані із ротової порожнини людей із запальними захворю-ваннями: мікроскопічні гриби роду Candida (C. albicans) Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Streptococcus pyogenes, Enterococcus faecalis.Мінімальну бактерицидну та інгібуючу концентрацію досліджуваного гелю визначали у полістиролових пла-стикових 96-лункових планшетах.Результати дослідження та їх обговорення. Ре-зультати дослідження показали, що досліджуваний гель та розчин хлоргексидину біглюконат 0,05% чини-ли активний вплив на музейні та клінічні штами ла-бораторних мікроорганізмів.Висновки. Отже, досліджуваний гель для лікування запальних уражень пародонту вітчизняного виробни-цтва «Джен-Метрогелур» виявився ефективним протимікробним засобом відносно клінічних та лабо-раторних штамів мікроорганізмів. Високочутливими до засобу виявилися клінічні та музейні культури C. albicans. Чутливими до гелю були культури S. aureus та музейні штами S. pyogenes та E. coli. Помірно чу-тливими виявилися культури E. faecalis та клінічні штами S. pyogenes та E. coli.


RAHIS ◽  
2021 ◽  
Vol 18 (4) ◽  
pp. 170-171
Author(s):  
Jhonatas Emílio Ribeiro da Cruz ◽  
Hellyssa Cataryna Saldanha ◽  
Guilherme Ramos Oliveira e Freitas ◽  
Enyara Rezende Morais

OBJETIVO: Documentar informações específicas sobre as partes das plantas avaliadas, o tipo de extrato, nomes populares, microrganismos, metabólitos secundários e as concentrações inibitórias para cada espécie. MÉTODO: A busca sistemática da literatura foi realizada usando bancos de dados eletrônicos revisados ​​por pares no PubMed, Scielo, Google Scholar e Science Direct de 2015 a maio de 2020. Termos de busca como “uso medicinal de plantas do Cerrado”, foram aplicados às vezes associados com os termos “antifúngico” ou “antibacteriano”. Dos 133 títulos identificados pela estratégia de busca, quinze foram adequados, após avaliação dos critérios de inclusão e exclusão. FUNDAMENTAÇÃO TEÓRICA: As doenças infecciosas são reconhecidas como uma das mais importantes causas de morbimortalidade em todo o mundo. Cerca de 700.000 pessoas morrem a cada ano infectadas por microrganismos multirresistentes e esse número deve aumentar para 10 milhões de mortes por ano em 2050. Atualmente, microrganismos resistentes a antimicrobianos têm se tornado um sério problema de saúde pública, portanto, estudos que proponham a descoberta de novos antimicrobianos são urgentes. Nesse contexto, apresentamos um extenso resumo das propriedades antibacterianas e antifúngicas in vitro de plantas medicinais popularmente utilizadas no bioma Cerrado para o tratamento de infecções. RESULTADOS: A parte da planta mais utilizada foram as folhas (85,71%). Em relação aos extratos utilizados, o mais recorrente nos resultados positivos aqui levantados foi o extrato etanólico (35,29%). A maioria dos autores relata a possibilidade de terpenos e compostos fenólicos atuando sinergicamente (57,14%). Documentamos a atividade antimicrobiana in vitro contra 45 cepas de 23 espécies diferentes de microrganismos que apresentaram alguma sensibilidade a extratos de plantas foram citadas, 10 espécies de fungos, 8 espécies de bactérias Gram-positivas e 5 espécies de bactérias Gram-negativas. Com foco particular em Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Escherichia coli e Candida albicans. CONCLUSÕES: Esta revisão oferece um novo e valioso banco de dados para algumas das plantas antibacterianas e antifúngicas tradicionalmente usadas na região do Cerrado, que é uma das áreas mais diversificadas do mundo. Antecipamos que esta revisão será útil para estudos futuros, pois fornece informações úteis para a ferramenta de seleção de plantas importantes e suas potenciais propriedades antifúngicas e antibacterianas. Palavras-chave: Cerrado; plantas medicinais; concentração inibitória mínima


Author(s):  
CLÁUDIA MAJOLO ◽  
HELOISA HELENA CARVALHO ◽  
JOSÉ MARIA WIEST

Determinou-se a intensidade de atividade de inibição bacteriana (IINIB/bacteriostasia) e a intensidade de atividade de inativação bacteriana (IINAB/bactericidia) de soluções contendo extratos hidroetanólico e hídricos (decocto e infuso) de três acessos de Bixa orellana L. (Arroio do Meio/RS, Eldorado do Sul/RS e Maringá/PR) sobre inóculos padronizados de Salmonella enteritidis (ATCC 11076), Escherichia coli (ATCC 11229), Staphylococcus aureus (ATCC 25923), Enterococcus faecalis (ATCC 19433) e Listeria monocytogenes (ATCC 19114). Determinou-se paralelamente o teor de bixina nas sementes. Os extratos hídricos apresentaram baixa atividade de inibição e/ou inativação sobre os inóculos bacterianos, enquanto a forma de extração hidroetanólica revelou atividade antibacteriana seletiva e significativamente mais intensa (inibição/inativação) entre as cinco bactérias testadas. Independente da forma de extração, as bactérias E. faecalis e L. monocytogenes foram as mais sensíveis à atividade antibacteriana, enquanto E. coli apresentou a menor sensibilidade. Verificou-se diferença significativa entre os teores de bixina entre os três acessos, e, consequentemente, a atividade antibacteriana determinada mostrou-se diretamente proporcional a esses teores.


Author(s):  
В.Г. Арзуманян ◽  
А.М. Иксанова ◽  
Т.А. Артемьева ◽  
Л.М. Бутовченко ◽  
Е.Т. Мальбахова

Широкое использование антибиотиков и противогрибковых препаратов при лечении дисбиозов влагалища сопровождается появлением резистентных штаммов микроорганизмов. В этой связи актуальной является разработка новых препаратов, в частности, основанных на натуральных антимикробных пептидах (АМП), отличающихся более широким спектром действия и высокой активностью. Цель работы - изучение возможности использования сывороточных АМП в лечении вагинальных дисбиозов различной этиологии на мышиной модели. Методика. Активность АМП фракции сыворотки крови кролика оценивали в опытах in vitro и in vivo. В первом случае проверяли действие АМП на клетки Candida albicans, Escherichia coli и Staphylococcus aureus спектрофотометрическим методом. Данный метод основан на поглощении красителя бромкрезолового пурпурного клетками с нарушенной цитоплазматической мембраной и, как результат, снижении оптической плотности надосадочной жидкости в опытных вариантах по сравнению с контрольными. Во втором случае оценивали лечебный эффект концентрированного препарата сывороточных АМП на мышах, зараженных интравагинально теми же культурами. После заражения мышей пролечивали введением препарата тем же путем, а результат оценивали методом высевов из влагалища на селективные среды. Результаты. Установлено, что наиболее выраженное действие в опытах in vitro сывороточные АМП оказывали на клетки C. albicans (активность составила 32,9 % от контроля), тогда как менее выраженный эффект имел место в отношении E. coli (23,3 %) и S. aureus (14,4 %). Аналогичная закономерность имела место и в опытах in vivo: высев C. albicans после лечения препаратом АМП составил 44,6% от исходного в сравнении с 42,2% после лечения пимафуцином и 90,2% без лечения (плацебо); высев E. coli - 65,6% от исходного в сравнении с 26,3% после лечения метронидазолом и 94,8% в варианте плацебо; высев S. aureus - 76,9% от исходного в сравнении с 11,4% после лечения клиндамицином и 73,0% в варианте плацебо. Заключение. Наибольшей чувствительностью к сывороточным АМП среди изученных видов обладали клетки C. albicans, а наименьшей - S. aureus, причем как в опытах in vitro, так и in vivo. Препарат на основе АМП фракции сыворотки крови можно рассматривать как альтернативу традиционным препаратам при лечении вагинальных дисбиозов, особенно вульвовагинального кандидоза. Extensive use of antibiotics and antimycotics in the treatment of vaginal dysbiosis may result in emergence of resistant microbial strains. Therefore, development of new, broad-spectrum and highly active drugs, particularly based on antimicrobial peptides (AMP) is relevant. The aim of the present study was to evaluate a possibility of using serum AMP in the treatment of vaginal dysbiosis of different etiology on a murine model. Methods. Activity of the AMP fraction of rabbit serum was evaluated in in vitro and in vivo experiments. In the in vitro experiment, the effect of AMP on Candida albicans, Escherichia coli, and Staphylococcus aureus cells was measured spectrophotometrically. This method was based on uptake of the bromocresol purple stain by cytoplasmic membranes of destroyed cells, which resulted in decreased optical density of the supernatant in experimental variants compared to the control. In the in vivo experiments, the therapeutic effect of concentrated serum AMP was evaluated in mice intravaginally infected with the same microbial cultures. The infected mice were treated similarly with the AMP preparation, and the outcome was evaluated using the inoculation of plates with selective media by vaginal material. Results. The serum AMP fraction exerted the most noticeable effect in in vitro experiments on C. albicans cells (activity 32.9 % of control) vs. lower effects on E. coli (23.3 %) and S. aureus (14.4 %). Consistently in the in vivo experiments, the abundance of C. albicans colonies was 44.6% of the initial value after the AMP drug treatment compared to 42.2% after the pimafucin treatment and 90.2% in placebo. The abundance of E. coli colonies after the AMP drug treatment was 65.6% of the initial compared to 26.3% after the metronidazole treatment and 94.8% in placebo; for S. aureus, the abundance was 76.9% (AMP) compared to 11.4% (clindamycin) and 73.0% (placebo). Conclusion. Among the studied microorganisms, C. albicans had the highest susceptibility to serum AMP while S. aureus was the least susceptible both in in vitro and in vivo experiments. Drugs based on the serum AMP preparation may be considered as a possible alternative to traditional medications for the treatment of vaginal dysbiosis, especially for vulvovaginal candidiasis.


2021 ◽  
Vol 10 (10) ◽  
pp. e330101018804
Author(s):  
Humbérila da Costa e Silva Melo ◽  
José Luiz Silva Sá ◽  
Francisca Lúcia de Lima ◽  
Robson Almeida Borges de Freitas ◽  
Iron Jonhson de Araújo Veras ◽  
...  

A Piperina é a principal amida alcaloide extraída das sementes de Piper ningrum L., apresenta propriedades biológicas do tipo: antimicrobiana, anti-inflamatória, biodisponibilidade de fármacos. Óxido de Zinco-Eugenol (OZE) juntos, constituem os cimentos amplamente utilizados na odontologia como curativo temporário. Esse estudo teve como objetivo verificar a ação antimicrobiana da composição a partir de Piperina (PIP) e OZE. Utilizou-se o método de difusão em ágar com perfuração de poços, em soluções OZE/PIP com diferentes porcentagens de piperina: 4, 5, 10 e 20%.  As cepas de referências foram Staphylococcus aureus, Streptococcus mutans, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Enterococcus faecalis e Candida albicans. A concentração de piperina 4% apresentou os maiores halos de inibição quando testadas com as cepas P. aeruginosa (29mm), S. aureus (26mm), E. coli (24mm). O aumento da concentração de piperina na composição não influenciou os tamanhos dos halos de inibição, exceto o S. mutans que formou halo de 15 mm na composição com 5% de piperina e Enterococcus que formou halos de 14 mm com 5 e 20% de piperina. A composição mostrou-se eficiente, em suas diferentes proporções, no combate a microrganismos mais resistentes (S. aureus), e nos microrganismos mais comuns na cavidade oral (S. mutans, C. albicans).


2019 ◽  
Vol 4 (1) ◽  
pp. 118
Author(s):  
Annisa Ammalia Kiti ◽  
It Jamilah ◽  
Herla Rusmarilin

Bakteri asam laktat (BAL) telah diisolasi dari pangan khas Aceh pliek u. Penelitian ini bertujuan untuk mengetahui daya hambat dan menguji aktivitas antimikroba BAL terpilih yang diisolasi dari pliek u terhadap bakteri Staphylococcus aureus, Escherichia coli dan khamir Candida albicans. Hasil pengujian menunjukkan bahwa isolat BAL terpilih dapat menghambat pertumbuhan kedua bakteri uji, namun tidak dapat menghambat C. albicans. Hal ini ditunjukkan oleh terbentuknya zona bening di sekeliling isolat BAL terpilih. Zona hambat terbesar terhadap bakteri Staph. aureus dan E. coli  berturut-turut yaitu ditunjukkan oleh isolat SP3 sebesar 7.7 mm dan SP5 sebesar 28 mm, sedangkan zona hambat terendah berturut-turut ditunjukkan oleh isolat SP4 dan SP5 sebesar 0.25 mm dan SP2 sebesar 1.5 mm.Kata kunci : pliek u, bakteri asam laktat, bakteri patogen, aktivitas antimikroba


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document