scholarly journals Gibberellihapon vaikutuksesta eräisiin puutarhakasveihin

1958 ◽  
Vol 30 (1) ◽  
pp. 20-23
Author(s):  
Lea Kurki

Helsingin yliopiston puutarhatieteen laitoksessa suoritettiin kesällä 1957 kenttäkokeita, joilla selvitettiin gibberellihapon vaikutusta eräiden puutarhakasvien kasvuun ja kehitykseen. Koekasvit olivat rapea keräsalaatti (Lactuca sativa var. capitata), lajikkeet Jade ja Pennlake, parsakaali (Brassica oleracea var. italica), lajike Parannettu Calabrese, daalia (Dahlia sp.), lajikkeet Calendula, Nagels Perfection ja Obergärtner Erhard Benke sekä freesia (Freesia refracta), lajike K & M Super. Gibberellihappoa käytettiin 0.25 mg kasviyksilöä kohti. Keräsalaatissa gibberellikäsittely sai aikaan kukintaa ilman edeltävää kerimistä; käsittelemättömät kasvit muodostivat lajikkeelle ominaisen kiinteän kerän. Gibberellihapolla käsitellyt daalia-lajikkeet kukkivat 7—9 päivää aikaisemmin kuin samojen lajikkeiden käsittelemättömät yksilöt. Parsakaalissa ja freesiassa ei gibberellihapon vaikutusta ollut silmävaraisesti havaittavissa.

2021 ◽  
Vol 8 (1) ◽  
pp. 58-68
Author(s):  
Caroline Eich ◽  
Genito Carlos Braun ◽  
José Luiz Tragnago

Este trabalho apresenta elementos que visam dar embasamento teórico para a aquisição de itens hortifrutigranjeiros, uma vez que nessa atividade as compras dos lotes de mercadorias acontecem geralmente através de deduções ou pela média de venda dos produtos. O artigo apresenta um estudo de caso, envolvendo pesquisa observatória sobre o estado de conservação de hortifrutigranjeiros, elaborada por meio de relatos diários, de acordo com a disponibilidade de cada mercadoria. Foram analisados os seguintes itens: alface (Lactuca sativa); batata cv. monalisa (Solanum tuberosum); maçã cv. fuji (Malus domestica); maçã cv. gala (Malus domestica); mamão cv. formosa (Carica papaya); mamão cv. papaia (Carica papaya); manga (Mangifera indica); morango (Fragaria × ananassa), repolho verde (Brassica oleracea L. var. capitata) e tomate longa vida (Solanum lycopersicum), desde a sua chegada até o seu escoamento na prateleira ou por descarte. Os produtos que apresentaram os maiores percentuais de perdas foram: maçã cv. fuji, repolho e manga. Os itens com menores quebras foram: tomate longa vida, batata cv. monalisa e maçã cv. gala. O volume adquirido de cada item interferiu diretamente no resultado.


2018 ◽  
pp. 33-48
Author(s):  
Dania A. Garcia ◽  
Meylin J. Galo ◽  
Heidy Velásquez ◽  
Gina Calderon ◽  
Henry D. Ponce

La determinación de residuos del herbicida paraquat en lechuga (Lactuca sativa) y repollo (Brassica oleracea) producidos en la comunidad de La Brea, Lepaterique y comercializados en la ciudad de Tegucigalpa fue llevada a cabo en los meses de octubre y noviembre de 2017, mediante la aplicación de cromatografía líquida de elevada resolución con detector de arreglo de diodos (HPLC-DAD) en menos de 6 minutos, con un mecanismo de separación de fase reversa empleando una columna superficialmente porosa C18 y una mezcla de ácido orto fosfórico al 0.1 M (pH 3,0) con acetonitrilo en proporción de 3:1 como fase móvil. El método se basa en la extracción con baño ultrasónico utilizando agua como solvente extractor y la subsecuente aplicación de la extracción en fase sólido (SPE) con sorbente de intercambio iónico débil (WCX). Los diferentes parámetros de la extracción (solvente extractor, tiempo de sonicación, solvente de limpieza y solvente de elución) fueron evaluados para optimizar la eficiencia del proceso de extracción. La validación del método fue llevada a cabo mediante la fortificación de muestras a 0.05 y 1mg Kg-1, con tres replicas (n=3) para cada concentración, determinando la linealidad, exactitud (expresada como porcentaje de recuperación), límites de detección (LOD) y cuantificación (LOQ). El límite de detección del método fue de 0.025 mg Kg-1, el cual se encuentra por debajo del límite máximo de residuo (MRL) que establece el Codex Alimentarius (0.07 mg Kg-1) para vegetales de hoja. Las muestras adquiridas fueron analizadas siguiendo el método validado, sin encontrar residuos de paraquat en un total de 10 muestras de cada vegetal.


2015 ◽  
Vol 37 (7) ◽  
Author(s):  
V. Paradisone ◽  
Y. Barrameda-Medina ◽  
D. Montesinos-Pereira ◽  
L. Romero ◽  
S. Esposito ◽  
...  

2017 ◽  
Vol 34 (1) ◽  
pp. 108
Author(s):  
Orlando Edmundo Benavides B. ◽  
Fernando Vicente Barraza A. ◽  
Jorge Fernando Navia E.

Los pequeños productores en el sur de Colombia, dependen de la precipitación pluvial para el riego de sus cultivos; sin embargo, los periodos de sequía han aumentado, amenazando el rendimiento de las cosechas, por lo tanto, se ha incremento el uso del riego presurizado. El objetivo fue comparar el efecto de los sistemas de riego por goteo y exudación en diferentes ciclos de cultivos sobre el rendimiento de lechuga (Lactuca sativa L.), repollo (Brassica oleracea L. var. Capitata) y brócoli (Brassica oleracea L. var. Italica). Se utilizó un diseño de Bloques Completos al Azar con arreglo bifactorial. El factor uno corresponde a un sistema de riego (riego por goteo, cinta exudante y sin riego), mientras que el factor dos fue representado por dos ciclos de cultivo (primero, entre septiembre 9 y diciembre 12 de 2013 y segundo, entre marzo 11 y junio 13 de 2014). Con el sistema de riego por goteo, el rendimiento fue mayor para todas las hortalizas. Para lechuga se obtuvieron 20t/ha y presento una disminución de 13% y 18% para el tratamiento testigo y riego por exudación, respectivamente. En repollo el rendimiento fue de 53t/ha y presentó disminución del 35% en los tratamientos testigo y riego por exudación. En brócoli se obtuvieron 13t/ha, donde el tratamiento testigo se redujo en un 59%, mientras que en el sistema de riego por exudación fue de 40%. Con relación al análisis económico la falta de riego presento relación beneficio costo menor en todos los experimentos.


Author(s):  
RAIMUNDO PANTOJA ALMEIDA ◽  
Byanca Dos Santos Martins ◽  
Ivanete Cardoso Palheta ◽  
Manoel Tavares De Paula

A hidroponia envolve técnicas de cultivo em ambiente protegido, em que todos os nutrientes necessários ao desenvolvimento da planta são fornecidos através de solução nutritiva. Esse sistema é visto como vantajoso, uma vez que possibilita maior uniformidade na produção, alta produtividade por área, uso racional de fertilizantes, redução do ciclo de cultivo e produtos de ótima qualidade. A produção de hortaliças utilizando as técnicas hidropônicas apresenta-se como alternativa viável para o produtor rural no contexto de uma economia competitiva e cada vez mais exigente em relação à qualidade dos produtos. O presente estudo objetivou analisar a viabilidade econômica do cultivo de hortaliças em sistema hidropônico, no município de Cametá-Pa, durante um horizonte de planejamento de 05 (cinco) anos. Os dados sobre os custos da produção foram levantados em uma propriedade rural onde foi implantado o cultivo de coentro (Coriandrum sativum L.), couve (Brassica oleracea L.) e alface (Lactuca sativa L.) utilizando casa de vegetação com área instalada de 544 m². Como critérios de avaliação econômica foram utilizadas as técnicas de fluxo de caixa, Valor Presente Líquido (VPL), Taxa Interna de Retorno (TIR), Relação Benefício Custo (Rb/c) e Ponto de Equilíbrio (PE), considerando uma taxa de atratividade de 12% ao ano. Constatou-se que a atividade é economicamente viável pelos resultados dos três indicadores econômicos: VPL positivo, TIR maior que a taxa mínima de atratividade de 12% ao ano e Rb/c (R$ 1,95) maior que a unidade, mostrando que a cada R$ 1,00 investido retorna bruto R$ 1,95 ou líquido R$ 0,95. A viabilidade econômica do sistema produtivo analisado indica que tal atividade pode ser considerada uma forma alternativa de produção de alimento e geração de renda para os agricultores locais, além de contribuir para fixação do homem no campo.


Horticulturae ◽  
2021 ◽  
Vol 7 (11) ◽  
pp. 505
Author(s):  
Ellen M. Bauske ◽  
S. Dorn ◽  
F. C. Waltz ◽  
L. Garcia Chance

A gardening methodology using double-cropped cool-season vegetables and warm-season turfgrass, thereby capitalizing on the ideal growing season for each, was developed in field trials and tested in volunteers’ landscapes. Broccoli (Brassica oleracea’), lettuce (Lactuca sativa), and Swiss chard (Beta vulgaris subsp. Cicla) were planted into an established hybrid bermudagrass lawn (Cynodon dactylon (L) Pers. × C. transvaalensis Burtt-Davy ‘Tifsport’) in September. The vegetables were planted into tilled strips, 5 cm × 10 cm holes and 10 cm × 10 cm holes in the turf. All treatments produced harvestable yield, though the yield of vegetables planted in the tilled treatments and larger holes was greater than in smaller holes. Efforts to reduce turfgrass competition with vegetables by the application of glyphosate or the use of the Veggie Lawn Pod (an easily installed plastic cover on the lawn) did not increase yield. Tilled treatments left depressions that discouraged spring turfgrass recovery. The double-crop was tested by seven volunteers on their lawns. Though lawn-planted vegetables did not produce as much yield as those planted in the volunteers’ gardens, the volunteers were enthusiastic about this methodology. The volunteers reported that lawn vegetables were more difficult to plant but not more difficult to maintain, and they were easier to harvest than vegetables in their gardens. All volunteers reported satisfactory recovery of their lawns in the spring.


Author(s):  
Mathias Ahii Chia ◽  
Zinariya Zippora Auta ◽  
Akolo Elijah Esson ◽  
Abraham G. Yisa ◽  
David S. Abolude

2020 ◽  
Vol 10 (13) ◽  
pp. 4483
Author(s):  
Elisa Gaggero ◽  
Paola Calza ◽  
Debora Fabbri ◽  
Anna Fusconi ◽  
Marco Mucciarelli ◽  
...  

In this study we evaluated the concentration of 22 elements, namely Al, As, Ba, Ca, Cd, Ce, Co, Cr, Cu, Fe, K, La, Mg, Mn, Na, Ni, P, Pb, Sr, Ti, V, Zn, and their uptake by edible plants in soils collected in a green urban area. The results highlighted a high yield of those heavy metals typical for anthropic pollution, such as Pb, Zn, Cu, Ba and Co, likely due to the intensive vehicular traffic. The uptake of metals by edible plants was analyzed on two broadleaf plants, Lactuca sativa and Brassica oleracea, grown in this soil and in an uncontaminated Turin soil in a growth chamber with and without the addition of a soil improver, provided by a local Organic Waste Treatment Plant. The subsequent analysis of their aerial part and roots highlighted the absorption of the main potentially toxic elements (PTEs) by the vegetables grown in the contaminated soil, whereas their concentration was lower if cultivated in the comparison soil, which was free of pollutants. The use of a soil amendment did not decrease the uptake of PTEs by Lactuca sativa and Brassica oleracea, but it caused a strong reduction in their translocation from the roots to the edible part, which consisted of the aerial part.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document