SUMMARY
German Minorities and Their Language in Europe
Research in contact-linguistics in the last few years has particularly focused on a language that has always been prone to contact with others, namely, German. For this reason, the German language deserves special attention in the study of language-contact phenomena. Not only does it serve as a language of communication between East and West—a large amount of literature has already been produced on the important role it plays in Central Europe—but it also illustrates the many different aspects of a minority language, particularly in language-border areas.
This paper gives a general survey of the present situation of German, whose "functional" position in relation to the most important rival languages represents a central point of discussion. The German minority groups in Europe are then briefly analyzed in order to demonstrate the importance of extra-linguistic factors such as the effects of the most recent political movements on language maintenance and shift. With reference to internal linguistic changes from all grammatical aspects, particular details of German as a minority language are then discussed. These may be considered as linguistic universals since they are normally valid for the whole Romance-Germanic linguistic border area of Europe with its frequently opposing norm concepts. For the first time, the meaning of auxiliary languages and "natiocisms"—Belgicisms, Italianisms, Netherlandicisms, and so forth (linguistic innovations valid for particular states independent of the language variant in question)—is studied in relation to German in Belgium.
Finally, an attempt is made to minimize the discrepancy between the fact that German, on the one hand, represents one of the most significant minority languages in Europe and, on the other, has so far not been studied sufficiently, so that the prerequisites for a focal point of research on "German as a Minority Language" may be formulated within the framework of contact-linguistics.
RESUMO
La germanaj malplimultoj kaj ilia lingvo en Europo
La kontaktlingvistika esplorado dum la lastaj jaroj aparte koncentrigis pri lingvo, kiu tendencis kontaktiĝi kun aliaj lingvoj—la germana. Do, la germana meritas apartan atenton dum la studado de lingvokontaktaj fenomenoj. Gi servas ne nur kiel pontlingvo inter Oriento kaj Okcidento—oni jam multe verkis pri ĝia grava rolo en Centra Eůropo —sed ĝi ankaü bildigas la multajn aspektojn de minoritata lingvo, aparte en lingvolimaj zonoj.
La nuna referajo generale trarigardas la nunan situacion de la germana, kies "funk-cia" pozicio rilate al la plej gravaj konkurencaj lingvoj konsistigas centran diskutpunkton.
Sekve oni mallonge analizas la germanajn minoritatajn grupojn de Europo, por mon-tri la gravecon de eksterlingvaj elementoj, kiel ekzemple la efiko de la plej lastatempaj politikaj movadoj, pri la reteno au la intersanĝo de lingvo. Rilate al internaj lingvaj sanĝiĝoj el ciuj gramatikaj aspektoj, oni sekve diskutas apartajn detalojn de la germana kiel minoritata lingvo. Eblas konsideri ilin kiel universalajoj de la lingvo, car ili kutime validas en la tuta lingvolima zono latinida-ĝerm ana de Europo, kun ties ofte konfront-antaj normkonceptoj. Oni unuafoje pristudas la signifon de helplingvoj kaj de naciismoj —t.e. belgismoj, italismoj, nederlandismoj ktp. (t. e: lingvaj novigoj, kiuj validas en aparta stato, senrilate al la koncerna lingvoformo)—rilate al la germana en Belgio.
Oni fine klopodas minimumigi la misrilaton inter la fakto, ke la germana, unuflanke, estas unu el la plej gravaj minoritataj lingvoj en Eùropo, dum aliflanke, oni nesufice priesploris gin. Tiel, ni provas starigi la antaůkondicojn de fokuso de esploro pri "la germana kiel minoritata lingvo" ene de la ramo de la kontaktlingvistiko.
Tracing the roots of phonetic variation in East Asian Englishes through loan phonology
