Σε αυτή τη διατριβή υλοποιήθηκε μια συγκριτική μελέτη εκπαίδευσης του χορού, μεταξύ Ελλάδας και Αγγλίας. Πιο συγκεκριμένα, η βασική έρευνα περιελάβανε πολλαπλές περιπτωσιολογικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε ιδρύματα που προσφέρουν μαθήματα «τριτοβάθμιου επιπέδου» στην «εκπαίδευση και κατάρτιση χορού» Τα ερευνητικά ερωτήματα ήταν: 1) ποιο είναι το κοινωνικό-ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο της εκπαίδευσης χορού σε ανώτερες και ανώτατες σπουδές στην Αγγλία και την Ελλάδα; 2) Ποια είναι η πραγματικότητα του χορού στην ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση στην Αγγλία και στην Ελλάδα; 3) Ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές της εκπαίδευσης και της κατάρτισης του χορού σε τριτοβάθμιο επίπεδο στην Αγγλία και την Ελλάδα; 4) Τι μπορεί να μάθει / εφαρμοστεί πέραν των εθνικών συνόρων για τη βελτίωση της εκπαίδευσης και της κατάρτισης του χορού; Μια ερμηνευτική, κυρίως ποιοτική μελέτη πραγματοποιήθηκε με ένα τροποποιημένο θεωρητικό μοντέλο για τη διερεύνηση της μάθησης και της διδασκαλίας του χορού. Οι παράγοντες της προετοιμασίας, της διαδικασίας και των προϊόντων περιλάμβαναν το σκεπτικό, το σχεδιασμό και την ανάλυση της μελέτης. Χρησιμοποιήθηκαν πολλαπλές περιπτωσιολογικές μελέτες για να αποκτήσουμε γνώσεις μεταξύ των ιδρυμάτων χορού εντός και μεταξύ των δύο χωρών. Συνολικές πήραν μέρος έξι ιδρύματα, τρία στην Ελλάδα και τρία στην Αγγλία, επιτρέποντας μια συγκριτική ανάλυση που εξετάζει τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ εθνικών συνόρων. Οι μέθοδοι περιλάμβαναν τη χρήση τεκμηρίωσης οδηγών σπουδών, παρατήρησης, συνεντεύξεων και ερωτηματολογίων από μαθήματα/διαλέξεις και εμπλεκόμενα άτομα μέσα σε κάθε ένα από τα έξι χορευτικά ιδρύματα. Αναλύθηκαν τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών και τα θεσμικά έγγραφα, δόθηκαν ερωτηματολόγια σε τριτοετής μαθητές (97), πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις με φοιτητές (18), με καθηγητές (6) και με επικεφαλής των τμημάτων (6). Οι παρατηρήσεις διήρκησαν δύο εβδομάδες σε καθένα από τα έξι ιδρύματα. Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι η θέση του χορού στην εκπαίδευση καθορίζεται από το κοινωνικό-ιστορικό πλαίσιο που διαμορφώνει και διαιωνίζει τόσο την κατάσταση όσο και την κυρίαρχη κατανόηση του χορού. Η έρευνα αποκάλυψε πολλές διαφορές, ιδιαίτερα στη μετάδοση της γνώσης και της διδασκαλίας όσον αφορά το στυλ, τις προσδοκίες και τα αποτελέσματα. Το αγγλικό σύστημα είχε περισσότερες δυνατότητες για την αυτονομία της ανάπτυξης μαθημάτων, την αφοσίωση των μαθητών και τις ευκαιρίες σταδιοδρομίας από αυτό στην Ελλάδα και ακολουθεί μια ολιστική προσέγγιση γνώσης του χορού. Δεν υπήρχε πιθανότητα διακοπής του κύκλου στην Ελλάδα χωρίς «δανεισμό» ιδεών από άλλες χώρες, όπως αυτές που αποκαλύφθηκαν στα ευρήματα αυτής της μελέτης.