Bactericidal activity of ciprofloxacin in serum and urine against Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae, Staphylococcus aureus and Streptococcus faecalis

1985 ◽  
Vol 16 (3) ◽  
pp. 341-347 ◽  
Author(s):  
H. Lagast ◽  
M. Husson ◽  
J. Klastersky
2019 ◽  
Vol 17 (3) ◽  
pp. 140-148 ◽  
Author(s):  
A. Ouelhadj ◽  
L. Ait Salem ◽  
D. Djenane

Ce travail vise l’étude de l’activité antibactérienne de l’huile essentielle (HE) de Pelargoniumx asperum et de la bactériocine, la nisine seul et en combinaison vis-à-vis de six bactéries dont quatre sont multirésistantes d’origine clinique. L’activité antibactérienne in vitro a été évaluée par la méthode de diffusion sur gélose. La concentration minimale inhibitrice (CMI) est aussi déterminée pour HE. Les résultats ont révélé une activité antibactérienne significative exercée par HE visà-vis de Staphylococcus aureus (ATCC 43300), Staphylococcus aureus et Escherichia coli avec des diamètres d’inhibition de 36,00 ; 22,50 et 40,00 mm, respectivement. Cependant, l’HE de Pelargonium asperum a montré une activité antibactérienne supérieure par rapport à la nisine. Les valeurs des CMI rapportées dans cette étude sont comprises entre 1,98–3,96 μl/ml. Les combinaisons réalisées entre HE et la nisine ont montré un effet additif vis-à-vis de Escherichia coli (ATCC 25922) avec (50 % HE Pelargonium asperum + 50 % nisine). Par contre, nous avons enregistré une synergie vis-à-vis de Klebsiella pneumoniae avec (75 % HE Pelargonium asperum + 25 % nisine) et contre Pseudomonas aeruginosa avec les trois combinaisons testées. Les résultats obtenus permettent de dire que l’HE de Pelargonium asperum possède une activité antibactérienne ainsi que sa combinaison avec la nisine pourrait représenter une bonne alternative pour la lutte contre l’antibiorésistance.


2015 ◽  
Vol 17 (4 suppl 3) ◽  
pp. 1142-1149 ◽  
Author(s):  
J.A.L MIRANDA ◽  
J.A. ROCHA ◽  
K.M. ARAÚJO ◽  
P.V. QUELEMES ◽  
S.J. MAYO ◽  
...  

RESUMO O uso de plantas medicinais no tratamento de doenças é uma estratégia antiga utilizada por praticamente todas as populações do mundo, e, embora novos antibióticos tenham sido desenvolvidos para o controle de micro-organismos infecciosos, às vezes são ineficazes. Diversos extratos de plantas medicinais têm efeitos antimicrobianos, principalmente quando associados à antibióticos de uso clínico, representando alternativa terapêutica para doenças infecciosas. Montrichardia linifera, conhecida popularmente como aninga, é espécie macrófita, aquática emergente de hábito herbáceo, pertencente a família Araceae e ocorre em áreas alagáveis. A utilidade farmacológica desta espécie é diversificada tendo sido relatada como cicatrizante, antirreumático, antidiurético e expectorante. Devido à relevância no campo etnofarmacológico, ampla utilização na medicina popular e escassez de trabalhos relacionados à atividade antibacteriana desta espécie, objetivou-se com este trabalho avaliar a atividade antibacteriana de extratos alcoólicos de folhas de Montrichardia linifera, coletadas na margem do rio Igaraçu, Parnaíba-PI. O extrato foi testado em oito cepas de bactérias: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Enterococcus faecalis, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae e Pseudomonas aeruginosa. Foram utilizadas as técnicas de verificação da formação de halos de inibição e determinação das concentrações inibitórias e bactericidas mínimas. Os testes antibacterianos evidenciaram como principais resultados que o extrato metanólico seco (EMS), extrato metanólico fresco (EMF), e o extrato etanólico seco (EES), apresentaram ação antibacteriana, enquanto o extrato etanólico fresco (EEF) não apresentou atividade para as bactérias testadas. O EMS foi o mais eficiente, inibindo o crescimento bacteriano na concentração de 200 μg/mL para E. faecalis, 400 μg/mL para S. aureus, 400 μg/mL para S. epidermidis e 2.000 μg/mL para P. aeruginosa. O EMF obteve CIM de 2.000 μg/mL para E. faecalis e EES obteve CIM de 250 μg/mL para E. faecalis. Os resultados demonstraram que M. linifera constitui fonte eficiente de compostos bioativos antibacterianos. Os estudos sobre as propriedades farmacológicas de plantas da família Araceae são escassos, e os resultados deste trabalho são pioneiros em relação a atividade antibacteriana desta espécie.


2016 ◽  
Vol 27 (2) ◽  
pp. 83 ◽  
Author(s):  
José Enrique Oliva-Menacho ◽  
Marco Antonio García-Hjarles ◽  
José Arturo Oliva-Candela ◽  
Hugo Saturnino De la Cruz-Roca

Objetivos: Determinar el grado de contaminación bacteriana con bacterias patógenas de los estetoscopios del personal médico en un hospital general de Lima, Perú. Material y métodos: Estudio de tipo observacional, descriptivo y transversal, realizado en el Hospital Nacional Arzobispo Loayza, entre los meses de enero y juniodel 2013. Se estudiaron 124 muestras de estetoscopios del personal médico en las siguientes áreas: UCI 20; neonatología 13; quemados 3; medicina 52; emergencia 36. Se recolectaron las muestras con hisopos humedecidos, en condiciones estériles (En presencia de un mechero de vidrio para alcohol) y luego fueron introducidos en tuboscon preparado de caldo BHI (Infusión cerebro corazón) para ser incubados por 24 horas a 37°C; se cultivó en Agar sangre, Agar MacConkey, Agar manitol y Agar cetrimidepara su posterior determinación de bacterias patógenas por procedimientos bioquímicos ,luego se identificó la susceptibilidad bacteriana con la técnica de Kirby- Bauer. Resultados: De los 124 estetoscopios estudiados; 114 (91,9%) estuvieron contaminados; se aislaron 123 cepasbacterianas: Staphylococcus spp coagulasa negativa 106(86,1%), Staphylococcus aureus 5(4,0%), Enterobacter aerogenes 4 (3,2%), Acinetobacter spp 2(1,6%), Pseudomonas aeruginosa 4(3,2%), Klebsiella Pneumoniae 1(0,8%) y Escherichia coli 1(0,8%). Conclusiones: El aislamiento de bacterias patógenas sugiere que el estetoscopio debe ser considerado como un vector de la infección nosocomial.


Author(s):  
I. I. Myrko ◽  
T. I. Chaban ◽  
V. V. Ogurtsov ◽  
V. S. Matiychuk

Мета роботи. Здійснити синтез деяких нових піразолзаміщених 7H-[1,2,4]триазоло[3,4-b][1,3,4]тіадіазинів та провести дослідження антимікробних властивостей синтезованих сполук. Матеріали і методи. Органічний синтез, ЯМР-спектроскопія, елементний аналіз, фармакологічний скринінг. Результати й обговорення. У результаті взаємодії eтил (2Z)-хлоро(фенілгідразоно)ацетатів з ацетилацетоном було отримано етил 4-ацетил-5-метил-1-феніл-1H-піразол-3-карбоксилати. Зазначені сполуки піддали бромуванню, що дозволило одержати цільові бромкетони. Синтезовані на даній стадії етил 1-арил-4-(бромацетил)-5-метил-1Н-піразол-3-карбоксилати було введено у взаємодію з 4-аміно-5-арил(гетарил)-2,4-дигідро-3Н-1,2,4-триазол-3-тіонами з подальшим формуванням 1,3,4-тіадіазольного циклу та отриманням відповідних етил 1-арил-4-{3-арил(гетарил)-7H-[1,2,4]триазоло[3,4-b][1,3,4]тіадіазин-6-іл)}-5-метил-1H-піразол-3-карбоксилатів. Структура синтезованих сполук підтверджена даними елементного аналізу та ЯМР спектроскопією. В рамках міжнародного проекту "The Community for Antimicrobial Drug Discovery" (CO-ADD) за підтримки Wellcome Trust (Великобританія) і університету Квінсленда (Австралія) для синтезованих сполук здійснено скринінг антимікробної активності. Як тестові мікроорганізми використовували п'ять штамів бактерій: Escherichia coli ATCC 25922, Klebsiella pneumoniae ATCC 700603, Acinetobacter baumannii ATCC 19606, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Staphylococcus aureus ATCC 43300 та двох штамів грибків: Candida albicans ATCC 90028 і Cryptococcus neoformans ATCC 208821. Встановлено, що досліджувані сполуки виявляють різноманітну дію, від практично повної її відсутності до виразного антимікробного ефекту. Висновки. Здійснено синтез 12 нових етил 1-арил-4-{3-арил(гетарил)-7H-[1,2,4]триазоло[3,4-b][1,3,4]тіадіазин-6-іл)}-5-метил-1H-піразол-3-карбоксилатів. Зазначені речовини отримані шляхом взаємодії відповідних етил 1-арил-4-(бромацетил)-5-метил-1Н-піразол-3-карбоксилатів з 4-аміно-5-арил(гетарил)-2,4-дигідро-3Н-1,2,4-триазол-3-тіонами. Дослідження антимікробної активності синтезованих сполук демонструють потенціал пошуку антимікробних агентів серед зазначеного класу сполук.


2016 ◽  
Vol 11 (31) ◽  
pp. 113-122
Author(s):  
Carla Franco Porto Belmont Souza ◽  
Luiz Eduardo Souza da Silva Irineu ◽  
Renan Silva De Souza ◽  
Renato da Silva Teixeira ◽  
Ivina Sanches Pereira ◽  
...  

A resistência microbiana tem se mostrado um problema de proporções mundiais, causando estado de morbidade e mortalidade em diversos pacientes. Em vista disso, tem crescido a busca por métodos alternativos naturais de profilaxia. A investigação clínica sugere que o Extrato de Cranberry está entre as melhores propostas de prevenção natural. O Cranberry (Vaccinium macrocarpon) é um fruto que tem crescido comercialmente pelo sabor e propriedades benéficas à saúde. Dentre as formas comercializadas estão: o suco, o chá e as cápsulas contendo o extrato seco. A ação desta planta está relacionada ao tratamento de doenças do trato urinário, por possuir substâncias que inibem a adesão bacteriana ao epitélio do trato urinário, dificultando sua proliferação e reprodução. Dentre todas as infecções relacionadas à assistência a saúde, a Infecção do Trato Urinário é a mais frequentemente associada a procedimentos invasivos. Se não for tratada, pode resultar em complicações como pielonefrite aguda, bacteremia e pionefrose. Portanto, cranberry pode ser uma nova alternativa para o combate das infecções uroepiteliais, por ser um produto natural de preço acessível, e com formas de comercialização diversificada, ao contrário dos antimicrobianos convencionais, que por sua vez são caros e podem acabar causando resistência nos micro-organismos. Este trabalho teve como objetivo avaliar in vitro a atividade antimicrobiana do extrato de Cranberry, adquirido em farmácia de manipulação, sobre 8 micro-organismos isolados de infecções urinárias. As cepas utilizadas, adquiridas da coleção da FIOCRUZ, foram: Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Serratia marscecens, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis e Enterococcus faecium. No estudo, foram utilizados o caldo Mueller Hinton (MH), Extrato de Cranberry e as bactérias patogênicas. O ensaio foi realizado em triplicata, com o uso de um controle de crescimento dos micro-organismos e o experimento para avaliação do crescimento bacteriano na presença do extrato. A turbidez foi medida com o auxílio de um espectrofotômetro, no comprimento de onda de 600 nm, antes e após 24 horas de incubação à 37 ºC. O procedimento forneceu a Densidade Ótica, do qual possibilitou a identificação da inibição microbiana. Para análise estatística foi utilizado o Teste t de Student. O Extrato de Cranberry apresentou atividade antimicrobiana sobre as bactérias Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumoniae, Escherichia coli, Serratia marscecens e Enterococcus faecalis (p < 0,05), confirmando seu efeito benéfico em infecções urinárias. No entanto, não teve efeito inibitório significativo sobre Pseudomonas aeruginosa, Proteus mirabilis e Enterococcus faecium (p > 0,05).


Author(s):  
Miladys Esther Torrenegra Alarcón ◽  
Nerlis Paola Pájaro ◽  
Glicerio León Méndez

Se evaluó la actividad antibacteriana in vitro de aceites esenciales de diferentes especiesdel género Citrus frente a cepas ATCC de Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis,Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa y Escherichia coli, determinandola concentración mínima inhibitoria (CMI) y la concentración mínima bactericida(CMB). Las bacterias se replicaron en medios de agar y caldos específicos. Se determinóel momento de máxima densidad óptica (DO620) para emplearlo como tiempode incubación; luego se hicieron pruebas de evaluación de sensibilidad con la exposiciónde las cepas a concentraciones a 1000 g/mL del extracto en caldo. Para solubilizarse empleó dimetilsulfóxido (DMSO) al 1%. Posteriormente, se le determinó laconcentración mínima inhibitoria mediante metodologías de microdilución en caldoy la concentración mínima bactericida. Encontrándose una actividad de los aceitesesenciales del género Citrus, con valores de CMI ≥ 600 mg/mL frente a S. aureus,S. epidermidis, K. pneumoniae, P. aeruginosa y E. coli. En función a los resultados obtenidos,se concluye que las diferentes especies del género Citrus son consideradas comopromisorias para el control del componente bacteriano.


Mediscope ◽  
2020 ◽  
Vol 7 (2) ◽  
pp. 67-74 ◽  
Author(s):  
Syed Didarul Haque ◽  
Abu Md Mayeenuddin Al Amin ◽  
Baishakhi Islam ◽  
Nazia Nazneen ◽  
Syeda Noorjahan Karim ◽  
...  

An exploratory study based on laboratory experiment was carried out to determine the antibacterial effect of Dimethyl sulfoxide (DMSO) extract of Aloe vera leaf gel (DAE) against standard strains of Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli and Klebsiella pneumoniae in the Department of Pharmacology & Therapeutics in collaboration with the Department of Microbiology, Mymensingh Medical College, Mymensingh, Bangladesh. DMSO extract was used in five different concentrations (100, 200, 300, 400 and 500 μg/ml). Dose dependent inhibitory effect was seen against the test organisms using disc diffusion method. Zone of inhibition (ZOI) were 8 mm, 13 mm, 15 mm, 16 mm and 21 mm against S. aureus; 0 mm, 8 mm, 13 mm, 15 mm and 18 mm against P. aeruginosa; 8 mm, 11 mm, 13 mm, 16 mm and 20 mm against E. coli; 0 mm, 9 mm, 12 mm, 14 mm and 18 mm against K. pneumoniae at 100, 200, 300, 400 and 500 μg/ml respectively. The minimum inhibitory concentration (MIC) was assessed by broth dilution technique. The MICs of DAE for S. aureus, P. aeruginosa, E. coli and K. pneumoniae were 300 μg/ml, 400 μg/ml, 400 μg/ml and 450 μg/ml respectively. From the study it was observed that DMSO extract of Aloe vera leaf gel possesses antibacterial effect against the test pathogens. The findings highlight the need for further extensive study to detect and isolate the biologically active ingredients present in the Aloe vera leaves which are responsible for antibacterial effect. Hopefully, that would lead to the discovery of new and more potent antimicrobial agents originated from Aloe vera. Mediscope Vol. 7, No. 2: July 2020, Page 67-74


2020 ◽  
Vol 25 (1) ◽  
pp. 22-28
Author(s):  
Liliana Margarita Araujo Baptista ◽  
Katerine Vimos-Sisa ◽  
Rosa Cruz-Tenempaguay ◽  
Félix Falconí-Ontaneda ◽  
Luis Rojas-Fermín ◽  
...  

Ecuador es uno de los países más ricos en biodiversidad y endemismo del mundo, y cerca de 3200 especies de plantas tienen usos medicinales. El objetivo de esta investigación fue evaluar la composición química y el efecto antimicrobiano del aceite esencial de Lasiocephalus ovatus Schltdl. (Asteraceae) colectada en la provincia de Chimborazo, Ecuador. Las partes aéreas de L. ovatus fueron sometidas a hidrodestilación para obtener el aceite esencial, el cual fue analizado mediante cromatografía de gases acoplada a espectrometría de masas. La actividad fue evaluada frente a cinco bacterias y una levadura usando la técnica de microdilución en caldo en microplacas de 96 pozos. El rendimiento del aceite fue de 0,05 % y 27 compuestos fueron identificados, representando 95,45 % de la composición total con un elevado contenido de monoterpenos oxigenados (52,17 %). Los compuestos mayoritarios fueron alcanfor (40,48 %) y 1,2,5,5-tetrametil-1,3-ciclopentadieno (11,90 %), seguido por p-menta-1,5-dien-8-ol (5,23 %) y 1,6-dimetilhepta-1,3,5-trieno (4,69 %). Las bacterias más sensibles a la acción del aceite fueron Staphylococcus aureus ATCC 25923 y Escherichia coli ATCC 25922 con concentraciones mínimas inhibitorias de 200-400 μg/mL y bactericidas de 800 μg/mL. La inhibición antimicrobiana frente a las bacterias Enterococcus faecalis ATCC 29212, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Klebsiella pneumoniae ATCC 700603 y la levadura Candida albicans ATCC 10231 fue baja, con un rango de concentración mínima inhibitoria de 800 a 6400 μg/mL. Este reporte representa un primer análisis de la actividad antimicrobiana del aceite de L. ovatus, por lo tanto, una contribución importante al estudio del género Lasiocephalus.


Medicina ◽  
2008 ◽  
Vol 44 (12) ◽  
pp. 977 ◽  
Author(s):  
Alvydas Pavilonis ◽  
Algirdas Baranauskas ◽  
Ligita Puidokaitė ◽  
Žaneta Maželienė ◽  
Arūnas Savickas ◽  
...  

Objective. To evaluate the antimicrobial activity of soft and purified propolis extracts. Study object and methods. Antimicrobial activity of soft and purified propolis extracts was determined with reference cultures of Staphylococcus aureus ATCC 25923, Enterococcus faecalis ATCC 29212, Escherichia coli ATCC 25922, Klebsiella pneumoniae ATCC 33499, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Proteus mirabilis ATCC 12459, Bacillus subtilis ATCC 6633, Bacillus cereus ATCC 8035, and fungus Candida albicans ATCC 60193. Microbiological tests were performed under aseptic conditions. Minimum inhibitory concentration (MIC) – the highest dilution of preparation (the lowest concentration of preparation) that suppresses growth of reference microorganisms – was determined. Results. Concentration of phenolic compounds in soft propolis extract that possesses antimicrobial activity against gram-positive (Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis) and gram-negative bacteria (Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, and Proteus mirabilis) is 0.587±0.054 mg and 0.587±0.054–0.394±0.022 mg (P>0.05) and in purified propolis extract – 0.427±0.044 mg and 0.256±0.02 mg (P>0.05). Klebsiella pneumoniae is most resistant to soft propolis extract when the concentration of phenolic compounds is 1.119± 0.152 mg and to purified propolis extract when the concentration of phenolic compounds is 1.013±0.189 mg (P>0.05). Spore-forming Bacillus subtilis bacteria are more sensitive to soft and purified propolis extracts when the concentration of phenolic compounds is 0.134±0.002 mg and 0.075±0.025 mg, respectively, and Bacillus cereus – when the concentration is 0.394±0.022 mg and 0.256±0.02 mg (P>0.05). Sensitivity of fungus Candida albicans to soft and purified propolis extracts is the same as Bacillus subtilis. Encapsulated bacterium Klebsiella pneumoniae is most resistant to antimicrobial action of soft and purified propolis extracts as compared with gram-positive Staphylococcus aureus and Enterococcus faecalis bacteria (P<0.05), gram-negative Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, and Proteus mirabilis (P<0.05), sporeforming Bacillus subtilis and Bacillus cereus bacteria (P<0.05), and fungus Candida albicans (P<0.05). There is no statistically significant difference between antimicrobial effect of soft propolis extract and purified propolis extract on gram-positive bacteria, gram-negative bacteria, spore-forming bacteria, encapsulated bacteria, and Candida fungus. Conclusions. Soft and purified propolis extracts possess antimicrobial activity. They could be recommended as natural preservatives in the manufacture of pharmaceutical products.


DICP ◽  
1989 ◽  
Vol 23 (6) ◽  
pp. 456-460
Author(s):  
Michael N. Dudley ◽  
Hilary D. Mandler ◽  
Kenneth H. Mayer ◽  
Stephen H. Zinner

Serum inhibitory and bactericidal titers were measured in nine healthy volunteers following single iv doses of ciprofloxacin 100, 150, and 200 mg. The median peak serum bactericidal titer (5 minutes following completion of a 30-minute infusion) against two highly susceptible strains of Escherichia coli ranged between 1:64 and 1:1024 and titers exceeded 1:8 for six hours for all dose levels. The bactericidal titers against two strains of Pseudomonas aeruginosa and a methicillin-resistant strain of Staphylococcus aureus were considerably lower, the median peak being 1:2 at all dose levels. Measured inhibitory and bactericidal titers at five minutes and one hour postinfusion were significantly greater than those predicted (measured serum ciprofloxacin concentration to minimum inhibitory concentration [MIC] or minimum bactericidal concentration [MBC]) for only one strain of E. coli. Intravenous doses of ciprofloxacin 100–200 mg produce high and sustained serum bactericidal titers against highly susceptible bacteria; considerably lower levels of activity are seen against bacteria having higher MICs and MBCs but still considered susceptible to the drug.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document