Quality of Life in Patients With Rectal Resections and End-to-End Primary Anastomosis Using a Standardized Perioperative Pathway

Objectives: Lower rectal resection is associated with a high rate of postoperative complications and, therefore, adversely impacts the postoperative health-related quality of life (QoL). Though sporadically practiced in different centers, there is no standard perioperative protocol for the management of patients with rectal growths. The aim of this analysis is to evaluate the patient-reported outcomes after low rectal resections followed by an end-to-end-reconstruction and temporary covering ileostomy using a multidisciplinary fail-safe-concept.Methods: Between 2015 and 2020, we evaluated patient reported outcomes after open and laparoscopic rectal resections with end-to-end reconstruction with a primary straight anastomosis using a standardized perioperative pathway All patients with stoma were excluded from the study. The data for the QoL of patients was collected using the established Low Anterior Resection Syndrome (LARS)-score and the EORTC-C30 and CR-29 questionnaires at a single postoperative timepoint.Results: We recruited 78 stoma-free patients for this analysis. Of 78 patients included in the study, 87.2% were operated laparoscopically and the mean global health status was 67.95 points, while a major LARS was detected in 48 (61.5%) patients. No anastomotic leakage (AL) occurred within the study cohort. There was no significant change in the LARS-score or the global health status depending on the follow-up-period.Conclusion: This study shows that good QoL and functional outcomes with no AL are achievable following end-to-end straight anastomosis using a standardized perioperative surgical fail-safe protocol procedure.

Robotic versus transanal total mesorectal excision in sexual, anorectal, and urinary function: a multicenter, prospective, observational study

Purpose Improved long-term survival after low anterior resection (LAR) for rectal cancer highlights the importance of functional outcome. Urogenital and anorectal dysfunction is frequently reported after conventional LAR. Advanced minimally invasive techniques such as robotic (RoTME) and transanal total mesorectal excision (TaTME) might improve functional results by precisely dissecting and preserving autonomic nerves. We compared functional outcomes after RoTME or TaTME in a multicenter study. Methods One hundred twenty patients (55 RoTME/65 TaTME) were prospectively included in four participating centers. Anorectal (Wexner and low anterior resection syndrome (LARS) Score), urinary (International Consultation on Incontinence—Male/Female Lower Urinary Tract Symptoms Score (ICIQ-MLUTS/ICIQ-FLUTS) and International Prostate Symptom Scale (IPSS)), and sexual (International Index of Erectile Function (IIEF), Female Sexual Function Index (FSFI)) outcomes at 12 months after surgery were compared to preoperative scores. The response rate to the 1-year postoperative functional assessment by questionnaire was 79.5%. Results RoTME enabled better anorectal function compared to TaTME (LARS score 4.3 ± 2.2 vs. 9.8 ± 1.5, p = 0.038, respectively). TaTME proved superior at preserving male urinary function, while female urinary function was comparable in both groups, with only mild postoperative impairment (RoTME vs. TaTME, respectively: ICIQ-MLUTS 13.8 ± 4.9 vs. 1.8 ± 5.8, p = 0.038; ICIQ-FLUTS Incontinence Score − 0.3 ± 1.0 vs. − 0.2 ± 0.9, p = 0.844). Both techniques demonstrated comparable male (RoTME − 13.4 ± 2.7 vs. TaTME − 11.7 ± 3.4, p = 0.615) and female (RoTME 5.2 ± 4.6 vs. TaTME 10.5 ± 6.4, p = 0.254) sexual function. Conclusion After adjustment for risk factors, RoTME provided better anorectal functional results, whereas TaTME was better at preserving male urinary function. Overall, both techniques demonstrated only mild postoperative functional impairment.

Ανάλυση των παραγόντων κινδύνου και επίδραση στην ποιότητα ζωής μετά από χαμηλή πρόσθια εκτομή

Εισαγωγή: Αξιοσημείωτη εξέλιξη παρατηρείται τα τελευταία χρόνια αναφορικά με την αντιμετώπιση του καρκίνου του ορθού. Η εισαγωγή της επικουρικής και νεο-επικουρικής θεραπείας καθώς και η εξέλιξη στη χειρουργική του ορθού, έχουν αυξήσει την επιβίωση των ασθενών. Αυτό όμως δεν είναι άμοιρο επιπτώσεων στην ποιότητα ζωής (ΠΖ). Τόσο άμεσα όσο και απώτερα μετεγχειρητικά, σημαντικό ποσοστό ασθενών παρουσιάζει διαταραχές στην εντερική λειτουργία. Ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων ταλαιπωρεί τους ασθενείς, μετά από χαμηλή πρόσθια εκτομή (ΧΠΕ), με προεξάρχοντα τα κάτωθι: την κατάτμηση, την επιτακτικότητα, την ακράτεια αερίων ή κοπράνων και την αυξημένη συχνότητα ή και αριθμό των κενώσεων. Αυτά τα συμπτώματα αποτελούν διαφορετικές εκφάνσεις του λεγόμενου, συνδρόμου χαμηλής πρόσθιας εκτομής (σΧΠΕ). Σκοπός: Ένα εργαλείο ανίχνευσης των συμπτωμάτων του σΧΠΕ, ώστε να μπορέσει να σκιαγραφηθεί η επίπτωσή του στους ασθενείς, να χρησιμοποιηθεί διεθνώς σε κλινικές μελέτες αλλά και στην κλινική πράξη, αποτελεί το ερωτηματολόγιο του συνδρόμου μετά από χαμηλή πρόσθια εκτομή, Low Anterior Resection Syndrome score (LARS-score). Είναι νευραλγικής σημασίας ο προσδιορισμός της επίπτωσης, της εξέλιξης του σΧΠΕ καθώς και των παραγόντων κινδύνου που συμβάλλουν στην εμφάνισή του, στα πλαίσια μιας ολιστικής προσέγγισης του ογκολογικού ασθενούς, που επωφελείται από παράταση της επιβίωσης, όχι όμως με ικανοποιητική ποιότητα ζωής συνάμα. Οφείλουμε να κατανοήσουμε την παθοφυσιολογία του συνδρόμου, πώς οι παράγοντες κινδύνου μπορούν να οδηγήσουν στο σύνδρομο, πώς μπορεί να αποφευχθούν και αν μπορούμε μετεγχειρητικά να παρέμβουμε, τροποποιώντας την πρόγνωση των ασθενών για εκδήλωση του συνδρόμου. Σκοπός αυτής της διδακτορικής διατριβής είναι, η εγκυροποίηση του ερωτηματολογίου LARS-score, η σύγκρισή του με προϋπάρχοντα σχετικά ερωτηματολόγια, η χρήση του για ανίχνευση του σΧΠΕ και η συσχέτισή του με την ΠΖ σε Έλληνες ασθενείς με καρκίνο του ορθού. Παράλληλα με χρήση του LARS-score, να ανιχνευτούν οι πιθανοί παράγοντες κινδύνου για το σΧΠΕ και να μελετηθεί προοπτικά η εξέλιξη του συνδρόμου.Μέθοδος: Για την ανάγκη της χρήσης του ερωτηματολογίου LARS-score σε Ελληνικό πληθυσμό, κρίθηκε αναγκαία η μετάφραση του ερωτηματολογίου στα Ελληνικά, σύμφωνα με τις παγκόσμιες οδηγίες και παράλληλα η έγκριση της χρήσης του από τους δημιουργούς του. Κατόπιν της μετάφρασης του ερωτηματολογίου, ακολούθησε η ενδεδειγμένη διαδικασία εγκυροποίησης σε δείγμα Ελλήνων ασθενών. Οι ιδιότητες του ερωτηματολογίου ως προς την ανίχνευση του σΧΠΕ καθώς και τον επιμέρους χαρακτηριστικών του, συγκρίθηκαν με αυτές των ερωτηματολογίων: Colorectal Functional Outcome Questionnaire (COREFO), και Memorial Sloan Kettering Cancer Centre - Bowel Function Instrument (MSKCC-BFI), που έχουν εφαρμοστεί στην εκτίμηση των λειτουργικών διαταραχών της αφόδευσης μετά από τις σφιγκτηροσωστικές επεμβάσεις για καρκίνο του ορθού. Τα εν λόγω ερωτηματολόγια, κατόπιν έγκρισης της χρησιμοποίησής τους από τους δημιουργούς τους, μεταφράστηκαν στα Ελληνικά και εγκυροποιήθηκαν σε δείγμα Ελλήνων ασθενών. Σε 112 ασθενείς, αξιολογήθηκε η εσωτερική συνοχή, η επαναληψιμότητα, η δομή και η διακριτική ισχύς για τα ερωτηματολόγια LARS-score, COREFO και MSKCC-BFI. Η συγκλίνουσα εγκυρότητα επιβεβαιώθηκε από συσχετισμούς με τα ερωτηματολόγια ποιότητας ζωής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Έρευνας και Θεραπείας καρκίνου (EORTC), QLQ-C30 και QLQ-CR29.Σε υποομάδα 85 ασθενών, μελετήθηκε η μετεγχειρητική μεταβολή του σΧΠΕ σύμφωνα με το LARS-score και αναζητήθηκαν οι παράγοντες κινδύνου σε συγκεκριμένα χρονικά σημεία (6, 12, 18, 24, 30, 36 μήνες), και η διερεύνηση της βελτίωσής τους προοπτικά στις ομάδες υψηλού κινδύνου.Αποτελέσματα: Η εσωτερική συνοχή των ερωτηματολογίων ήταν ικανοποιητική. Η δοκιμή επαναληψιμότητας έδειξε εξαιρετικά υψηλή αναπαραγωγιμότητα. Παρατηρήθηκε υψηλή θετική συσχέτιση μεταξύ των συνολικών βαθμολογιών των τριών ερωτηματολογίων και κάθε ερωτήματός τους, υποδεικνύοντας την έγκυρη κατασκευή τους. Μέσω συσχετίσεων με υποκλίμακες των EORTC QLQ-C30 και CR29 αναδείχθηκε η υψηλή συγκλίνουσα εγκυρότητα. Η απόσταση του όγκου και η προσωρινή στομία συσχετίστηκαν σημαντικά με τις βαθμολογίες των LARS-score, COREFO, MSKCC-BFI (p <0,05). Επιπλέον, οι βαθμολογίες COREFO και MSKCC-BFI συσχετίστηκαν σημαντικά με την ακτινοθεραπεία. Το LARS-score συσχετίστηκε σημαντικά με όλες τις υπο-κλίμακες των COREFO και MSKCC-BFI.Στην προοπτική παρακολούθηση των ασθενών, η επίπτωση του σΧΠΕ ελαττώθηκε σημαντικά κατά στους 18 μήνες, με 20% και 25% ασθενών να παραμένουν με μείζον και έλασσον σΧΠΕ. Η απόσταση του όγκου, το ύψος αναστόμωσης και η ακτινοθεραπεία αναδείχθηκαν παράγοντες κινδύνου στους 6 μήνες (p<0,03). Η απόσταση του όγκου και το ύψος της αναστόμωσης παρέμειναν ως παράγοντες κινδύνου σχεδόν καθ’ όλη την παρακολούθηση, αν και οι ασθενείς με όγκο <7 εκ, που ήταν και του υψηλότερου κινδύνου, βελτιώθηκαν σημαντικά με την πάροδο του χρόνου. Η επίδραση της ακτινοβολίας, αν και εξασθενημένη, διατηρήθηκε κατά το τρίτο και τέταρτο εξάμηνο της αξιολόγησης.Συμπεράσματα: Οι ελληνικές εκδοχές των LARS-score, COREFO και MSKCC-BFI αποδείχτηκαν ότι έχουν καλές ψυχομετρικές ιδιότητες. Το LARS-score μπορεί να θεωρηθεί ως το απλούστερο, ταχύτερο και πλήρες εργαλείο για την αξιολόγηση του σΧΠΕ.Το σΧΠΕ βελτιώνεται στην πλειοψηφία των ασθενών μετά τους 18 μήνες. Οι παράγοντες κινδύνου φαίνεται να επηρεάζουν ως επί των πλείστων έως τους πρώτους 18 μήνες μετεγχειρητικά. Συνολικά, φαίνεται ότι 1 στους 5 ασθενείς εμφανίζει μακροχρόνια το σΧΠΕ.

SÍNDROME DE RESECCIÓN ANTERIOR BAJA Y SU RELACIÓN CON LA CALIDAD DE VIDA: APLICACIÓN DE CUESTIONARIO EUROQOL-5.

Introducción: Las cirugías con preservación de esfínter tienen como consecuencia el desarrollo de una disfunción defecatoria con diferentes grados, la cual es conocida como síndrome de resección anterior baja (LARS) y es medida con el cuestionario LARS Score.Objetivo: Determinar la asociación del cuestionario EuroQol-5 (calidad de vida) con los diferentes grados de LARS Score. Materiales y método: Estudio de tipo transversal, aplicando el cuestionario LARS Score y EuroQol-5 a pacientes operados por cáncer de recto medio y bajo, durante el periodo 2004-2017. Se realiza análisis demográfico y del tipo de cirugía. Para determinar asociaciones entre variables se utilizan diferentes pruebas estadísticas, considerando significativo un valor de p < 0,05. Resultados: Se encuestó a 54 pacientes, 62,16% hombres, promedio de edad 58,44 años, el 37,03% presentó LARS Mayor. Los índices promedio de calidad de vida para pacientes No LARS es 0,75, para LARS Menor es 0,69 y para LARS Mayor es 0,61, la diferencia entre índices presenta un valor p=0,246. 46,3% presenta problemas en actividades habituales. LARS Mayor presenta un Odd-Ratio de 3,8 y 4,7 para Dolor/Malestar y Angustia/Depresión respectivamente. 70% de los pacientes con LARS Mayor presentaron resección total del mesorrecto (TME) y el 45% corresponde a menores de 65 años. Discusión: No existe diferencia estadísticamente significativa entre los índices de calidad de vida según LARS Score. LARS Mayor tiene mayor posibilidad de desarrollar algún grado de Dolor/Malestar y Angustia/Depresión. El porcentaje de LARS Mayor es acorde a lo publicado y la TME es uno de los factores de mayor impacto en del desarrollo de LARS. Conclusiones: El LARS Score se relaciona de manera no significativa con el índice de calidad de vida entregado por el cuestionario EuroQol-5D, existiendo una tendencia a disminuir la calidad de vida a medida que empeora el LARS.

Translation, validation and psychometric evaluation of the Persian (Farsi) version of the Low Anterior Resection Syndrome Score (LARS-P)

Introduction Low anterior resection (LAR) for rectal cancer affects bowel function after the operation, causing a group of symptoms known as LAR Syndrome (LARS). LARS score is a patient-reported questionnaire to assess bowel dysfunction after the LAR operation. This study performed to validate the Persian (Farsi) translation of the LARS score and to investigate the psychometric properties of the score. The impact of LARS on the Quality of Life (QoL) of patients was also assessed. Materials and methods The LARS score was translated into Persian. Participants with a history of rectal cancer and low anterior resection were asked to complete the LARS score questionnaire. They were also asked a single question evaluating the impact of bowel function on QoL. Discriminative validity, convergent validity, sensitivity, and specificity of the questionnaire were calculated. A group of patients completed the score twice to assess the reliability of the questionnaire. Results From 358 patients with rectal cancer, 101 participants completed the Persian questionnaire. Answers of a high fraction of participants showed a moderate/perfect fit between their LARS score and their QoL. The Persian score demonstrated good convergent validity. It was able to differentiate between participants in terms of gender and T staging of the primary tumor. The score had high reliability. Conclusion The Persian translation of the LARS score has excellent psychometric properties compared to previous translations in other languages. Therefore, it is a valid and reliable questionnaire to assess LARS.

Low Anterior Resection Syndrome in Adults with Rectal Cancer in China: a Case Series Analysis

Low anterior resection syndrome (LARS) comprises a collection of symptoms affecting patients’ defecation after restorative surgery for rectal cancer. The aim of this work was to study the incidence and risk factors for LARS in China. Rectal cancer patients undergoing total mesorectal excision and colorectal anastomosis between May 2012 and January 2015 were identified from a single center. The patients completed the LARS score questionnaire through telephone. The clinical and pathological factors that may influence the occurrence of LARS were analyzed using univariate and multivariate logistic regression analysis. The influence of postoperative recovery time and pelvic dimensions on the occurrence of LARS was also analyzed. This study included 337 patients, at an average age of 61.03 SD11.32. The mean LARS score of the patients was 14.08 (range 0–41). A total of 126 patients (37.4%) developed LARS after surgery, including 63 (18.7%) severe cases. Compared with the scores within the initial 6 postoperative months, the LARS scores of the patients in 6~18 months after the surgery showed significant reductions (p < 0.01). In multivariate analysis, lower locations of anastomosis, pre-surgery radiotherapy, and shorter postoperative recovery time were significant predisposing factors for LARS. A subgroup analysis revealed that patients suffering from LARS over 18 months after surgery were found to have a significantly shorter interspinous distance than those without LARS (p < 0.05). LARS could improve over time after surgery. Lower anastomotic level and pre-surgery radiotherapy are risk factors for LARS.

Evolution of Apathy in Early Parkinson's Disease: A 4-Years Prospective Cohort Study

Objective: We investigated the prevalence, evolution, associated factors, and risk factors of apathy in a cohort of patients with early-stage Parkinson's disease (PD), who underwent a 4-years prospective follow-up.Methods: This study included 188 patients with PD (baseline disease duration &lt;3 years) who underwent an annual evaluation using the Lille Apathy Rating Scale (LARS). Based on the cut-off value of −21 observed on the LARS, patients were categorized as PD with and without apathy. The generalized estimating equations (GEE) model was utilized to determine the factors associated with apathy, and the Cox proportional-hazards regression model was used to determine the predictors of apathy.Results: Apathy increased from a baseline rate of 18.6–28.8% after 4 years; notably, this rate was not persistent across patients' visits. The LARS score was independently associated with the male sex (B 8.131, p = 0.009), low Frontal Assessment Battery (FAB) scores (B 0.567, p = 0.011), low attention scores on the Montreal Cognitive Assessment (MOCA) test (B 0.217, p = 0.026), high Hamilton Depression Rating Scale (HDRS) scores (B 1.362, p &lt; 0.001), high Unified Parkinson's Disease Rating Scale (UPDRS) part III scores (B 1.147, p &lt; 0.001), and prolonged follow-up time (B 1.785, p = 0.048). A high HDRS score was the only predictor of apathy in PD [hazard ratio (HR) 1.043, p = 0.026].Conclusions: The risk of apathy is higher in men with progressive PD accompanied by disease-specific motor and non-motor symptoms. Depression during early-stage PD is a primary risk factor for apathy in PD.

Validation of the Moroccan arabic version of the low anterior resection syndrome score

Background Sphincter sparing surgery is oftentimes associated with bowel dysfunction complaints, namely the low anterior resection syndrome (LARS). The LARS questionnaire is widely used to assess this syndrome. The aim of this observational study is to translate this tool into arabic and test its psychometric properties in rectal cancer patients, in order to ease its use in clinical practice and future research. Methods The LARS questionnaire was translated to arabic and administered to a total of 143 patients. A subgroup of 42 patients took the test twice for test-retest reliability. Internal consistency was examined through cronbach’s alpha. The score results were correlated to the EORTC QLQ-C30 questionnaire for convergent validity assessment, while discriminant validity was established through the ability of the LARS score to differentiate patients with different clinical and pathological criteria. Results The Moroccan Arabic version of the LARS score was completed by 143 patients. The internal consistency was demonstrated through a cronbach alpha score of 0.66. The agreement between the test and retest was established by a Bland Altman plot with 95% limits of agreement. 85.6% of patients remained in the same LARS category. The LARS score showed negative correlation with all five of the QLQ-C30 functional scales as well as positive correlation to the diarrhea symptom scale. The questionnaire score differed between patients according to their tumor location, chemoradiotherapy, type of mesorectal excision and anastomosis. Conclusion The Moroccan Arabic version of the LARS score shows good psychometric properties and can be used for bowel dysfunction assessment in clinical and research settings.