scholarly journals Evaluación de la efectividad de los procesos de desinfección de los utensilios en salones de belleza en un municipio de Cundinamarca

Nova ◽  
2007 ◽  
Vol 5 (7) ◽  
pp. 65
Author(s):  
Constanza Lucía Corrales Ramírez ◽  
Claudia Patricia Lopez Gomez ◽  
Jenny Carolina Olaya Tunjano ◽  
Ligia Consuelo Sánchez

En Colombia, los procedimientos realizados en los salones de belleza son vigilados por el estado a través de la Secretaría de Salud, quienes verifican el cumplimiento de protocolos estipulados en el manual de Bioseguridad. Este estudio, que se realizó en trece salones de belleza de un municipio de Cundinamarca, tuvo como objetivo verificar si los protocolos de higiene, desinfección y esterilidad para los utensilios empleados se han implementado correctamente de acuerdo a la Resolución 2827 de 2006, previa capacitación impartida a la comunidad de estilistas por la subsecretaría de salud pública y bienestar social del municipio.<p>Se tomaron cuatro muestras, correspondiente a cuatro utensilios diferentes en cada salón de belleza. Mediante la técnica de escobillón estéril, se realizó siembra en medio de cultivo líquido, se verificó el crecimiento bacteriano con análisis macro y microscópico, se realizó aislamiento en medios selectivos y diferenciales y se hizo identificación bioquímica, permitiendo confirmar la presencia de bacterias como <em>Staphylococcus epidermidis, Escherichia coli, Citrobacter freundii, Klebsiella oxytoca y Pseudomonas aeruginosa, </em>entre otros microorganismos oportunistas. Estos pueden llegar a producir infecciones que sugieren deficiencias en el proceso de asepsia e higiene.</p>

2017 ◽  
Vol 1 (2) ◽  
pp. 48-60
Author(s):  
A.G. Salmanov ◽  
A.V. Rudenko

Мета роботи — вивчити резистентність до антибіотиків бактеріальних збудників інфекцій сечових шляхів (ІСШ), виділених у пацієнтів урологічного стаціонару в м. Києві. Матеріали і методи. Досліджено 1612 штамів бактерій, виділених із сечі хворих з ІСШ (цистит, уретрит, пієлонефрит), госпіталізованих в урологічне відділення ДУ «Інститут урології НАМН України» у м. Києві протягом 2016 р. Серед пацієнтів переважали жінки — 1201 (74,5 %). Вік хворих становив від 17 до 74 років. Для збору даних використано медичну документацію лікарні. Мікробіологічні дослідження виконано у лабораторії мікробіології ДУ «Інститут урології НАМН України». Аналізували результати культурального дослідження зразків сечі, зібраних за наявності клінічних ознак ІСШ. Дослідження клінічного матеріалу та інтерпретацію отриманих результатів проводили загальноприйнятими методами. Вивчено чутливість уропатогенів до 31 антибіотика дискодифузійним методом відповідно до рекомендацій Інституту клінічних та лабораторних стандартів США (Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI)). Результати та обговорення. Аналіз мікробного спектра сечі виявив домінування серед уропатогенів штамів Escherichia coli (32,0 %), Enterococcus faecalis (19,5 %), Klebsiella pneumoniae (10,9 %), Staphylococcus epidermidis (8,9 %), S. haemolyticus (6,5 %) та Pseudomonas aeruginosa (6,4 %). Частка Enterococcus faecium, Enterobacter aerogenes і Streptococcus viridans становила відповідно 2,5, 2,2 і 1,6 %, Enterobacter cloacae, Klebsiella oxytoca, Acinetobacter baumannii, Proteus vulgaris та Providencia rettgeri — менше 1,0 %. У більшості випадків (69,7 %) мікроорганізми виділено у монокультурі, у решті випадків — у мікробних асоціа- ціях. Високу резистентність до тестованих антибіотиків виявили штами E. aerogenes (45,1 %), E. cloacae (45,7 %), E. faecium (40,9 %), E. faecalis (40,7 %), E. coli (39,9 %), P. aeruginosa (34,0 %), K. pneumoniae (28,6 %). Найбільш активними до уропатогенів були іміпенем (E. coli — 87,6 %, P. aeruginosa — 75,7 %, E. cloacae — 67,3 %, E. aerogenes — 72,6 %, K. pneumoniae — 93,2 %), меропенем (E. coli — 89,1 %, P. aeruginosa — 76,7 %, K. pneumoniae — 82,6 %), лефлоцин (E. coli — 74,5 %, ентерококи — 78,7 %, P. aeruginosa — 76,7 %, E. cloacae — 73,9 %, E. aerogenes — 80,4 %, K. pneumoniae — 83,5 %), амоксицилін/клавуланат (ентерококи — 84,6 %), фурагін (ентерококи — 82,6 %), цефоперазон (K. pneumoniae — 89,2 %, P. aeruginosa — 73,8 %), цефтріаксон (K. pneumoniae — 80,1 %). Висновки. Антибіотикорезистентність збудників ІСШ — важлива терапевтична проблема. Найбільшою активністю до уропатогенів характеризуються іміпенем, меропенем, лефлоцин, амоксицилін/ клавуланат, фурагін, цефоперазон, цефтріаксон, які можна розглядати як препарат вибору для призначення стартової терапії ІСШ. Необхідно здійснювати постійний моніторинг за резистентністю до дії антибіотиків. Політику використання антибіотиків у кожному стаціонарі слід визначати залежно від локальних даних щодо резистентності до протимікробних препаратів.


2021 ◽  
Vol 10 (3) ◽  
pp. e43910313516
Author(s):  
Lucas Harassim ◽  
Olibio Lopes Fiebig da Silva ◽  
Luiz Felipe Soares Pinheiro ◽  
Elber José Assaiante dos Santos ◽  
Cláudio Daniel Cerdeira ◽  
...  

A Infecção no Trato Urinário (ITU) acometendo pacientes em Unidades de Terapia Intensiva (UTIs) é uma realidade preocupante, agravada pelo uso irracional de antimicrobianos e a alarmante multirresistência em microrganismos. Nós avaliamos o nível de assertividade quanto ao uso de antimicrobianos durante à antibioticoterapia empírica (ATE), em pacientes diagnosticados com ITU, comparando tal tratamento farmacológico empírico e o realizado após o antibiograma (antibioticoterapia direcionada), além disto, estimamos a prevalência dos agentes etiológicos e analisamos os fatores de risco associados. Este é um estudo observacional e transversal, realizado em 2015, no qual foram avaliados pacientes de ambos os sexos e todas as idades apresentando ITU e submetidos à antibioticoterapia, internados em uma UTI de um hospital no sul de Minas Gerais, Brasil. Dos 49 pacientes avaliados (28 mulheres [M] e 21 homens [H]), a média de idade foi 55±19 anos (IC(95) 49-61) e a faixa etária ≥70 anos foi a predominante. Quatorze diferentes microrganismos foram causadores de ITUs, sendo que 28,3% (IC(95%) 16,2-40,4) dos isolados clínicos tiveram Escherichia coli como o agente etiológico (33,3% H e 28,6% M); 18,9% (IC(95%) 8,3-29,4) Acinetobacter baumannii (33,3% H e 10,7% M); 15,1% (IC(95%) 5,5-24,7) Klebsiella pneumoniae (19% H e 14,3% M); 11,3% Pseudomonas aeruginosa (9,5% H e 14,3% M); 5,7% Enterobacter aerogenes (14,3% H); 3,8% Klebsiella oxytoca; 3,8% Staphylococcus aureus (7,1% M); e 1,9% para cada um dos seguintes microrganismos: Enterococcus faecalis (4,8% H); Proteus mirabilis (3,6% M); Enterobacter cloacae (3,6% M); Providencia rettgeri (4,8% H); Citrobacter koseri (3,6% M); Citrobacter freundii (3,6% M); e Fungos leveduriformes (4,8% H). As prevalências de ITUs causadas por A. baumannii e P. aeruginosa foram influenciadas pelo sexo (χ² com p<0,001). No sexo masculino, houve correlações positivas “substanciais” entre o aumento da idade (em anos) e a prevalência de ITU causada por E. coli (r = 0,69) ou entre idades menos avançadas e a prevalência de ITU causada por A. baumannii (r = -0,7). No sexo feminino, houve uma correlação positiva “extremamente forte” entre o aumento da idade e a prevalência de ITU causada por E. coli (r = 0,94; IC(95) 0,66-0,99; p<0,0014). Os antibióticos mais utilizados de forma empírica (ATE) foram: Ciprofloxacina (14,3% IC(95%) 4,7-24,1), Cefepima (14,3%) e Vancomicina (10%), e após o antibiograma (antibioticoterapia direcionada): Ceftazidima (16,3% IC(95%) 6-26,7), Ciprofloxacina (14,3% IC(95%) 4,5-24,1), Polimixina B (10,2%), Imipenem (10,2%) e Ampicilina + Sulbac. (8,2%). Em 20% dos casos, as terapias empíricas (ATE) foram consideradas “inapropriadas/não acertadas”. Contudo, também devemos ter ciência da necessidade clínica e quanto ao imediatismo para o tratamento de uma ITU em UTI, uma vez que a doença pode ser fatal se uma terapia não for instituída, portanto, nós aconselhamos avaliações mais minuciosas, tanto da racionalidade do uso de antibióticos, quanto dos fatores de risco para o desenvolvimento de ITUs em UTIs.


2015 ◽  
Vol 17 (4 suppl 3) ◽  
pp. 1142-1149 ◽  
Author(s):  
J.A.L MIRANDA ◽  
J.A. ROCHA ◽  
K.M. ARAÚJO ◽  
P.V. QUELEMES ◽  
S.J. MAYO ◽  
...  

RESUMO O uso de plantas medicinais no tratamento de doenças é uma estratégia antiga utilizada por praticamente todas as populações do mundo, e, embora novos antibióticos tenham sido desenvolvidos para o controle de micro-organismos infecciosos, às vezes são ineficazes. Diversos extratos de plantas medicinais têm efeitos antimicrobianos, principalmente quando associados à antibióticos de uso clínico, representando alternativa terapêutica para doenças infecciosas. Montrichardia linifera, conhecida popularmente como aninga, é espécie macrófita, aquática emergente de hábito herbáceo, pertencente a família Araceae e ocorre em áreas alagáveis. A utilidade farmacológica desta espécie é diversificada tendo sido relatada como cicatrizante, antirreumático, antidiurético e expectorante. Devido à relevância no campo etnofarmacológico, ampla utilização na medicina popular e escassez de trabalhos relacionados à atividade antibacteriana desta espécie, objetivou-se com este trabalho avaliar a atividade antibacteriana de extratos alcoólicos de folhas de Montrichardia linifera, coletadas na margem do rio Igaraçu, Parnaíba-PI. O extrato foi testado em oito cepas de bactérias: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Enterococcus faecalis, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae e Pseudomonas aeruginosa. Foram utilizadas as técnicas de verificação da formação de halos de inibição e determinação das concentrações inibitórias e bactericidas mínimas. Os testes antibacterianos evidenciaram como principais resultados que o extrato metanólico seco (EMS), extrato metanólico fresco (EMF), e o extrato etanólico seco (EES), apresentaram ação antibacteriana, enquanto o extrato etanólico fresco (EEF) não apresentou atividade para as bactérias testadas. O EMS foi o mais eficiente, inibindo o crescimento bacteriano na concentração de 200 μg/mL para E. faecalis, 400 μg/mL para S. aureus, 400 μg/mL para S. epidermidis e 2.000 μg/mL para P. aeruginosa. O EMF obteve CIM de 2.000 μg/mL para E. faecalis e EES obteve CIM de 250 μg/mL para E. faecalis. Os resultados demonstraram que M. linifera constitui fonte eficiente de compostos bioativos antibacterianos. Os estudos sobre as propriedades farmacológicas de plantas da família Araceae são escassos, e os resultados deste trabalho são pioneiros em relação a atividade antibacteriana desta espécie.


Author(s):  
Marcia Mery Kogika ◽  
Vera Assunta Batistini Fortunato ◽  
Elsa Masae Mamizuka ◽  
Mitika Kuribayashi Hagiwara ◽  
Maria de Fatima Borges Pavan ◽  
...  

Foram estudados 51 casos de infecção urinária, em cães, considerando-se diversos fatores, tais como: agente etiológico, localização da infecção, fatores predisponentes, sexo, idade e raça. O diagnóstico da infecção do trato urinário (ITU) foi baseado no exame bacteriológico, sendo considerado positivo quando a amostra de urina, colhida com auxílio de cateter, apresentava acima de 105 bactérias/ml. Dos animais examinados, quatro cães apresentaram infecção mista, totalizando 55 microorganismos isolados. Escherichia coli foi a mais freqüentemente isolada (35,3%), seguida de Staphylococcus sp (23,5%), Proteus mirabilis (15,7%), Streptococcus sp (13,7%), Klebsiella sp (9,8%), Pseudomonas aeruginosa (3,9%), Enterobacter cloacae (2.0%), Citrobacter freundii (2.0%) e Providencia rettgeri (2,0%). Quanto à sensibilidade dos germes isolados frente a diversos agentes antimicrobianos, a norfloxacina e a gentamicina mostraram-se eficazes no tratamento de microorganismos Gram-negativos, enquanto a cefalotina e a nitrofurantoina foram mais eficazes contra bactérias Gram-positivas. Os animais que apresentaram maior frequência de ITU pertenciam às raças Cocker Spaniel e Pastor Alemão, envolvendo mais machos do que fêmeas com predominância de pielonefrites. Embora as infecções urinárias tivessem sido observadas em todas as idades, houve um predomínio nos cães de média idade. Observou-se ainda que a urolitíase foi um fator pré-disponente ou adjacente de ITU, envolvendo germes como Staphylococcus sp. e Proteus mirabilis naqueles casos com pH urinário alcalino.


2020 ◽  
Vol 66 (5) ◽  
pp. 345-350
Author(s):  
Petra Kubizniaková ◽  
Martina Brožová ◽  
Kateřina Štulíková ◽  
Eva Vontrobová ◽  
Katarína Hanzalíková ◽  
...  

The growth of 7 strains belonging to the order of Enterobacterales, represented by the species of Citrobacter Freundii, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella oxytoca, Obesumbacterium proteus, Rahnella aquatilis, Raoultella terrigena, Serratia marcescens and Shimwellia pseudoproteus, was monitored on selected cultivation media. Three types of agars - Endo, MacConkey and Chromocult Coliform agar together with two incubation temperatures of 28 and 37 °C were tested under aerobic conditions. The aim of the study was to detect such essential enterobacteria harmful to beer that cannot be proven at 37 °C, which is the temperature usually used in operational laboratories in breweries. Our results showed that most of the tested strains of enterobacteria were able to grow at 28 °C on all selected types of agar. The exception was just the representatives detection of which is problematic at 37 °C. Nevertheless, a little or no growth was always observed on just one of the tested media.


Author(s):  
Miladys Esther Torrenegra Alarcón ◽  
Nerlis Paola Pájaro ◽  
Glicerio León Méndez

Se evaluó la actividad antibacteriana in vitro de aceites esenciales de diferentes especiesdel género Citrus frente a cepas ATCC de Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis,Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa y Escherichia coli, determinandola concentración mínima inhibitoria (CMI) y la concentración mínima bactericida(CMB). Las bacterias se replicaron en medios de agar y caldos específicos. Se determinóel momento de máxima densidad óptica (DO620) para emplearlo como tiempode incubación; luego se hicieron pruebas de evaluación de sensibilidad con la exposiciónde las cepas a concentraciones a 1000 g/mL del extracto en caldo. Para solubilizarse empleó dimetilsulfóxido (DMSO) al 1%. Posteriormente, se le determinó laconcentración mínima inhibitoria mediante metodologías de microdilución en caldoy la concentración mínima bactericida. Encontrándose una actividad de los aceitesesenciales del género Citrus, con valores de CMI ≥ 600 mg/mL frente a S. aureus,S. epidermidis, K. pneumoniae, P. aeruginosa y E. coli. En función a los resultados obtenidos,se concluye que las diferentes especies del género Citrus son consideradas comopromisorias para el control del componente bacteriano.


2001 ◽  
Vol 2 (1) ◽  
Author(s):  
Ana Marcia De Matos Volpato ◽  
Ester De Moura Rios ◽  
Marilis Dallarmi Miguel ◽  
Paulo Cesar Sander ◽  
Obdúlio Gomes Miguel

A atividade antimicrobiana de Calendula officinalis L. (Asteraceae) já foi cientificamente comprovada em outros países. O objetivo deste trabalho foi avaliar a atividade antibacteriana de C. officinalis cultivada no Paraná - Brasil, nas condições de extração etanólica 50%, com filtração e partições sucessivas com hexano, diclorometano, acetato de etila e butanol, frente a cepas Escherichia coli ATCC 25922, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Staphylococcus aureus ATCC 25923, Staphylococcus epidermidis ATCC 12228 e Bacillus cereus, pela técnica da difusão em meio sólido por cavidade e posteriormente pelo método de diluição em placa. Os resultados demonstraram que algumas frações do extrato inibiram as bactérias gram-positivas, com atividade frente a Staphylococcus e Bacilos e inexiste em gram negativas, indicando que o princípio ativo responsável pela atividade antibacteriana observada possa ser isolado a partir das frações Hexânica e DCM nas condições de extração propostas neste trabalho. Abstract The Calendula officinalis L. (Asteraceae) antimicrobial action has already been scientifically proved in other countries. The aim of this study was to assess the antibacterial action of the Callendula officinalis which is grown in Paraná - Brasil, under extraction conditions at ethanol 50%, with filtration and successive partitions with hexane, dichloromethane, ethyl acetate and butane, contrasting with strains Escherichia coli ATCC 25922, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Staphylococcus aureus ATCC 25923, Staphylococcus epidermidis ATCC 12228 and Bacilus cereus, by the difusion technique in solid media by cavity and afterwards by the plaque dilution method. The results showed that some fractions of the extract inhibited the gram-prositive bacteria, with activity in contrast with Staphylococcus and Bacillus and non-existing in gram-negative, also indicating that the active ingredient responsible for the antibacterial action observed can be isolated from the Hexanic and DCM fractions under the extraction conditions proposed in this study.


2012 ◽  
Vol 15 (2) ◽  
pp. 78-83
Author(s):  
Reider Vivanco T ◽  
Enrique León S ◽  
Américo Castro L ◽  
Norma J Ramos C

El estudio tuvo como objetivo analizar la composición química del aceite esencial de las hojas de Petroselinum crispum (Mill) Nyman ex A.W. Hill “perejil” y determinar su actividad antibacteriana. El aceite esencial se obtuvo tratando 20 kg de hojas frescas con un equipo de destilación por arrastre con vapor de agua; obteniéndose cuatro mililitros y un rendimiento de 0,02 por ciento v/p. En el análisis cualitativo se analizó su solubilidad en solventes orgánicos; los componentes químicos se determinaron por cromatografía de Gases/ Espectrometría de Masas (CG/EM), lográndose la elucidación de los siguientes compuestos: 1R-α-pineno, β-pineno, β-felandreno, p, α-dimetil estireno, (E)-2-caren-4-ol, 1,3-benzodioxol, 4-metoxi-6-(2-propenil)-, y 1,3-benzodioxol,4,7-dimetoxy-5-(2-propenil)-. La determinación de la actividad antibacteriana in vitro, se realizó por el método de difusión en agar, demostrándose actividad significativa frente a Staphylococcus aureus ATCC 25933 y Staphylococcus epidermidis cepa clínica, a las concentraciones de 100 y 50 por ciento; y para Pseudomonas aeruginosa ATCC 2783 a la concentración de 100 por ciento, teniendo de poca a ninguna actividad frente a Bacillus subtilis y Escherichia coli. Los resultados obtenidos muestran que el aceite esencial de Petroselinum crispum (Mill) Nyman ex A.W. Hill “perejil” presenta actividad antibacteriana.


Author(s):  
J.A. Ambrosim ◽  
F. S. Almeida ◽  
E. C. Rigobelo ◽  
A. F.P. Castro ◽  
R. P. Schocken Iturrino ◽  
...  

Des échantillons de fèces prélevés chez 266 veaux de race laitière, provenant de la région au nord de l’Etat de São Paulo, ont été examinés afin d’étudier la fréquence des différents agents entéropathogènes et de déterminer la résistance des souches isolées à plusieurs substances antimicrobiennes. Au total, 127 souches d’Escherichia coli – parmi lesquelles 60 étaient entérotoxigéniques – ont été isolées, ainsi que 23 souches d’Enterobacter cloacae, 18 souches de Klebsiella pneumoniae, 15 souches de Citrobacter freundii, 7 souches de Salmonella avec des sérotypes différents et une souche de Pseudomonas aeruginosa. Trente-six souches positives pour Cryptosporidium sp. ont aussi été identifiées, dont quatre ont été classées sous l’espèce Cryptosporidium parvum. L’association de deux ou plus agents a été rencontrée dans 27 échantillons de fèces diarrhéiques. Parmi les antibiotiques testés, la lincomycine et la pénicilline G ont été ceux contre lesquels Escherichia coli et Salmonella sp. ont présenté une résistance plus importante.


2021 ◽  
Vol 10 (2) ◽  
pp. e20310212241
Author(s):  
Jeisa Patricia Leitzke ◽  
Tatiany Alves Nierri ◽  
Jaqueline Hoscheid ◽  
Nathielle Miranda

Os sabonetes em barra com ação antisséptica são destinados à limpeza de resíduos presentes no corpo, sua utilização tem crescido significativamente em decorrência da preocupação da população com determinadas doenças causadas por contaminação microbiológica. Com isso, têm surgido no mercado diferentes marcas de sabonetes garantindo a eliminação de 99,9% das bactérias. O objetivo deste estudo foi realizar a análise comparativa do pH, atividade antibacteriana e rótulos de 5 diferentes marcas de sabonetes antibacterianos em barra, identificados como A, B, C D e E. Realizou-se a determinação do pH com auxílio de pHmetro digital, e na análise microbiológica utilizou-se a metodologia de disco difusão, com o intuito de observar a presença ou ausência da multiplicação das bactérias Streptococcus pyogenes, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus e Escherichia coli frente aos diferentes sabonetes testados. Durante a análise da rotulagem dos sabonetes foi avaliada a presença do requisito “composição”, exigido pela resolução vigente.  Nos testes realizados constatou-se que o pH de todas as marcas testadas encontraram-se fora dos parâmetros estabelecidos. Na análise microbiológica observou-se que apenas a marca E, demonstrou efeito antisséptico frente às bactérias testadas. Os demais sabonetes apresentaram menor e até mesmo nenhum potencial de inibição do crescimento desses microrganismos. Os produtos analisados neste estudo apresentam em suas formulações duas substâncias ativas, o triclosan e o triclocarban, porém os mesmos podem ser nocivos para a saúde humana e meio ambiente, e induzirem a resistência bacteriana, por isso, alguns países já proibiram o uso destes ativos. Segundo os resultados obtidos é possível concluir que os rótulos presentes das embalagens destas diferentes marcas analisadas estão em desacordo com o estabelecido pelos fabricantes.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document