Η πιθανή συσχέτιση ατοπίας και ιδιοπαθούς νεφρωσικού συνδρόμου μετ’ ελάχιστων αλλοιώσεων (MCNS) έχει αναφερθεί από μερικούς συγγραφείς. Ενώ άλλοι δεν μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν αυτή τη συσχέτιση. Σκοπός της μελέτης μας ήταν η αναζήτηση πιθανής συσχέτισης ατοπίας και MCNS στα ελληνόπουλα. Μελετήθηκαν 39 παιδιά, 21 αγόρια και 18 κορίτσια ηλικίας 2 ως 12 ετών, με τα κλινικά και τα εργαστηριακά κριτήρια του MCNS. Σε όλα τα παιδιά με MCNS έγινε αλλεργιολογικός έλεγχος (μέτρηση ολικής IgE, δερματικές δοκιμασίες αλλεργίας (skin prick tests), προσδιορισμός των ειδικών IgE αντισωμάτων σε 8 τροφικά αλλεργιογόνα), καθώς και προσδιορισμός των κυτταροκινών IL-4, IL-10, IL-13 και IFN-γ. Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με αυτά από 40 υγιή παιδιά της ίδιας ηλικίας που χρησίμευσαν ως μάρτυρες. Τα αποτελέσματα της μελέτης μας ήταν τα παρακάτω: 1) Ιστορικό ατοπίας διαπιστώθηκε σε 6/39 (15,4%) παιδιά με MCNS και σε 4/78 (5,1%) γονείς τους. Οι μάρτυρες ήταν ήδη γνωστό ότι δεν είχαν ιστορικό ατοπίας. 2) Υψηλή ολική IgE ανιχνεύθηκε σε 26/39 (66,6%) παιδιά με MCNS, ενώ στους μάρτυρες σε 14/40 (35%) παιδιά. 3) Θετικές δερματικές δοκιμασίες (prick tests) στα αεροαλλεργιογόνα και τα τροφικά αλλεργιογόνα που μελετήσαμε είχαν 13/39 (33,3%) παιδιά με MCNS. Αναλυτικά: α) στα αεροαλλεργιογόνα είχαν 4/13 παιδιά, από τα οποία τα 3 με μονοευαισθησία στους μύκητες (Alternaria Alternata, Cladosporium Herbarum και Aspergillus Fumigatus), β) στα τροφικά αλλεργιογόνα 7/13 παιδιά και γ) στα αερο- και τροφικά αλλεργιογόνα 2/13 παιδιά. Στους μάρτυρες θετικές δερματικές δοκιμασίες διαπιστώθηκαν σε 9/40 (22,2%) παιδιά. Αναλυτικά: α) στα αεροαλλεργιογόνα είχαν 3/9 παιδιά, β) στα τροφικά αλλεργιογόνα 5/9 παιδιά και γ) στα αερο- και τροφικά αλλεργιογόνα 1/9 παιδί. 4) Ειδικά IgE αντισώματα σε 8 τροφικά αλλεργιογόνα (αυγό-λευκό, ολικό γάλα, α-λακταλβουμίνη, β-λακτοσφαιρίνη, σόγια, καζεΐνη, αυγό-κρόκος και γλουτένη) βρέθηκαν σε 5/39 (12,8%) παιδιά (σε 3 παιδιά στο αυγό, σε 1 παιδί στο γάλα και σε 1 παιδί στο αυγό και το γάλα). Στους μάρτυρες δεν έγινε ανίχνευση των παραπάνω ειδικών IgE αντισωμάτων λόγω του υψηλού κόστους των αντιδραστηρίων. 5) 0 προσδιορισμός των κυτταροκινών IL-4, IL-10, IL-13, IFN-γ έδειξε αυξημένη την IL-4 σε 12/39 (30,7%) παιδιά, αυξημένη την IL-10 σε 22/39 (56,4%) παιδιά, φυσιολογική την IL-13 σε όλα τα παιδιά και αυξημένη την IFN- γ σε 7/39 (17,9%) παιδιά. Στους μάρτυρες οι IL-4, IL-10 και IL-13 ήταν στα φυσιολογικά επίπεδα. Μόνο η IFN-γ ήταν αυξημένη σε 1 μάρτυρα. Τα συμπεράσματα από την μελέτη συνοψίζονται ως εξής: 1) Ατοπικό υπόστρωμα διαπιστώθηκε σε 22/39 (66,6%) παιδιά με MCNS. 2) Ιστορικό ατοπίας στα παιδιά με MCNS και στα μέλη των οικογενειών τους, βρέθηκε σε ποσοστό 15,4% και 5,1% αντίστοιχα. 3) Θετικές δερματικές δοκιμασίες (prick tests) ανιχνεύθηκαν σε 13/39 (33,3%) παιδιά με MCNS. Αναλυτικά: 4/13 παιδιά είχαν θετικά prick tests σε αεροαλλεργιογόνα (3 με μονοευαισθησία στους μύκητες), 7/13 παιδιά σε τροφικά αλλεργιογόνα και 2/13 παιδιά σε αερο- και τροφικά αλλεργιογόνα. 4) Ειδικά IgE αντισώματα αναζητήθηκαν σε 8 τροφικά αλλεργιογόνα (αυγό-λευκό, ολικό γάλα, α-λακταλβουμίνη, β-λακτοσφαιρίνη, σόγια, αυγό-κρόκος, καζεΐνη, γλουτένη) και ανιχνεύθηκαν σε 5/39 (12,8%) παιδιά (3 παιδιά στο αυγό, 1 παιδί στο γάλα και 1 παιδί στο αυγό και το γάλα). 5)0 προσδιορισμός των κυτταροκινών IL-4, IL-10, IL-13, IFN-γ έδειξε αυξημένη την IL-4 σε 12/39 (30,7%) παιδιά, αυξημένη την IL-10 σε 22/39 (56,4%) παιδιά, φυσιολογική την IL-13 σε όλα τα παιδιά και αυξημένη την IFN-γ σε 7/39 (17,9%) παιδιά. Όπως προκύπτει από τα ευρήματά μας, διαπιστώθηκε αυξημένη συχνότητα ατοπίας στα παιδιά με MCNS. Ο ρόλος της ατοπίας στην εκδήλωση του MCNS παραμένει άγνωστος. Δόθηκαν οδηγίες στους γονείς των παιδιών για αποφυγή των αλλεργιογόνων που διαπιστώθηκαν και κυρίως πλήρης αποφυγή των τροφικών αλλεργιογόνων με σκοπό να μελετηθεί η συχνότητα των υποτροπών του συνδρόμου σε σχέση με τα παιδιά στα οποία δεν ανιχνεύθηκαν αλλεργιογόνα και δεν υποβλήθηκαν σε υποαλλεργική δίαιτα.