Emancypacja przez wychowanie: od oświecenia do pragmatyzmu
Jak scharakteryzować termin "emancypacja poprzez edukację"? Emancypacja jest to proces, który prowadzi do równości społecznej, wolności politycznej i realnej możliwości jednostki na postęp. Egalitarna edukacja oznacza, że wiedza jest dostępna dla każdego - niezależnie od jego klasy społecznej, płci, rasy i narodowości. To nauczanie ludzi z uciskanych lub dyskryminowanych grup, by walczyć z niesprawiedliwością i nauczanie ich aby bronić swoich już osiągniętych praw. Idea emancypacji poprzez edukację rozumiana w taki sposób wyłoniła się w okresie Oświecenia, który obejmował czasy przed, w trakcie i tuż po rewolucji francuskiej. Wtedy ten pomysł ewoluował przez całą nowoczesną erę, która kończy się na początku II wojny światowej. W moim eseju "Emancypacja poprzez edukację: od Oświecenia po Pragmatyzm" studiuję emancypacyjne wątki obecne w filozoficznych teoriach takich myślicieli, jak Jean Jacques Rousseau, Jean Antoine Condorcet, Mary Wollstonecraft, Immanuel Kant, Friedrich Schiller, John Stuart Mill, Harriet Taylor Mill, Karl Marx, Fryderyk Engels, Antonio Gramsci i John Dewey. Podczas przeprowadzania moich badań odkryłam, że niektórzy z nowoczesnych myślicieli reprezentowali pozycję emancypacyjną tylko w części swoich pomysłów, podczas gdy w drugiej części ich myśli pozostały konserwatywne. Na przykład Rousseau - jeden z ojców emancypacyjnej pedagogiki - był przeciwny udziałowi kobiet w przestrzeni publicznej. Innym przykładem jest użycie siły piękna i radości, aby poddać "impulsywne" masy kontroli "racjonalnych" elit w wizji Schillera dotyczącej pedagogiki estetycznej. Analizuję te "zaniechania" za pomocą krytycznych dyskursów ja ta Carole Pateman czy Terry'ego Eagletona.