scholarly journals Environmental Fate and Effects of Foaming Agents Containing Sodium Lauryl Ether Sulphate in Soil Debris from Mechanized Tunneling

Water ◽  
2020 ◽  
Vol 12 (8) ◽  
pp. 2074
Author(s):  
Luisa Patrolecco ◽  
Tanita Pescatore ◽  
Livia Mariani ◽  
Ludovica Rolando ◽  
Paola Grenni ◽  
...  
Keyword(s):  
Environmental Fate ◽  
Vibrio Fischeri ◽  
Lepidium Sativum ◽  
Eisenia Foetida ◽  
Site Specific ◽  
Foaming Agents ◽  
Mechanized Tunneling ◽  
Lauryl Ether ◽  
Set Up ◽  
Main Component

A wide use of foaming agents as lubricants is required in mechanized tunneling. Their main component, the anionic surfactant sodium lauryl ether sulphate (SLES), can remain in residual concentrations in soil debris, influencing their potential reuse as by-product. This study aimed at evaluating the environmental fate and effects of a foaming product used for conditioning soils collected from real excavation sites, in the presence/absence of an anti-clogging polymer, both containing SLES. Soil microcosm experiments were set-up and incubated for 28 days. Over time, soils and their water extracts (elutriates) were collected to perform both ecotoxicological tests (Vibrio fischeri, Lepidium sativum, Eisenia foetida, Hetereocypris incongruens, Danio rerio) and SLES analysis. The results showed that, just after conditioning, SLES did not exert any hazardous effect on the organisms tested except for the bacterium V. fischeri, which was the most sensitive to its presence. However, from day seven the toxic effect on the bacterium was never observed thanks to the SLES decrease in the elutriates (<2 mg/L). SLES degraded in soils (half-lives from 9 to 25 days) with higher disappearance rates corresponding to higher values of microbial abundances. This study highlights the importance of site-specific studies for assessing the environmental reuse of spoil materials.

scholarly journals Germination, root elongation, and photosynthetic performance of plants exposed to sodium lauryl ether sulfate (SLES): an emerging contaminant

2021 ◽  
Author(s):  
Elisabetta Salvatori ◽  
Jasmin Rauseo ◽  
Luisa Patrolecco ◽  
Anna Barra Caracciolo ◽  
Francesca Spataro ◽  
...  
Keyword(s):  
Root Elongation ◽  
Photosynthetic Performance ◽  
Emerging Contaminant ◽  
Terrestrial Plants ◽  
Foaming Agents ◽  
Soil Microbial ◽  
Sodium Lauryl Ether Sulfate ◽  
Ether Sulfate ◽  
Lauryl Ether ◽  
Main Component

AbstractThe anionic surfactant SLES (sodium lauryl ether sulfate) is an emerging contaminant, being the main component of foaming agents that are increasingly used by the tunnel construction industry. To fill the gap of knowledge about the potential SLES toxicity on plants, acute and chronic effects were assessed under controlled conditions. The acute ecotoxicological test was performed on Lepidum sativum L. (cress) and Zea mays L. (maize). Germination of both species was not affected by SLES in soil, even at concentrations (1200 mg kg−1) more than twice higher than the maximum realistic values found in contaminated debris, thus confirming the low acute SLES toxicity on terrestrial plants. The root elongation of the more sensitive species (cress) was instead reduced at the highest SLES concentration. In the chronic phytotoxicity experiment, photosynthesis of maize was downregulated, and the photosynthetic performance (PITOT) significantly reduced already under realistic exposures (360 mg kg−1), owing to the SLES ability to interfere with water and/or nutrients uptake by roots. However, such reduction was transient, likely due to the rapid biodegradation of the surfactant by the soil microbial community. Indeed, SLES amount decreased in soil more than 90% of the initial concentration in only 11 days. A significant reduction of the maximum photosynthetic capacity (Pnmax) was still evident at the end of the experiment, suggesting the persistence of negative SLES effects on plant growth and productivity. Overall results, although confirming the low phytotoxicity and high biodegradability of SLES in natural soils, highlight the importance of considering both acute and nonlethal stress effects to evaluate the environmental compatibility of soil containing SLES residues.

Physiochemical Analysis of Sandalwood (Santalum Album) Leaf Litters Degraded by Eisenia foetida and Eudrilus eugenia

2019 ◽  
Vol 7 (1) ◽  
pp. 6-11
Author(s):  
Praveesh Bhati ◽  
Ritu Nagar ◽  
Anurag Titov
Keyword(s):  
Leaf Litter ◽  
Initial Phase ◽  
Nutrient Supply ◽  
Ecological Sustainability ◽  
Cattle Dung ◽  
Agricultural System ◽  
Eisenia Foetida ◽  
Santalum Album ◽  
Eudrilus Eugenia ◽  
Set Up

The decay of leaf litter by microflora and fauna furnish nutrient supply to the soil and also uphold ecological sustainability. Applying of proper technique and exploring of result provides information for the betterment of agricultural system. Vermicomposting of Sandalwood (Santalum album) leaf litters were studied with an emphasis of physio-chemical deviation during the process and also compared with 100 % cattle dung. Obtained result explore that temperate of 50 % leaf litter (LL) and 100 % cattle dung (CD) was slightly elevated (37ºC ±1 ºC and 35ºC ±1 ºC respectively) at beginning phase and later came down to ambient level (20ºC±1 ºC). The total organic carbon (TOC) exhausted 44 % in 50 % LL Vermicomposting mixture while 70 % in 100 % CD during the process. At the final stage, TOC found more in 50% LL as compared to 100% CD. Nitrogen content was found 1.02±0.1 in 50 % LL and 0.88±0.1 in 100 % CD at the initial phase but after completion of Vermicomposting, their level was increased up to 40 to 44 %.  pH was also measured during vermicomposting and found 7.2±0.1 in 50% LL while 8.4±0.1 in 100% CD at the initial phase. The at the end of process pH raised and set up to 8.2 ±0.1 in 50% LL while in 100% CD it was found 8.0 ±0.1.

ERP Systems Management

2005 ◽  
pp. 222-239
Author(s):  
Cesar Alexandre de Souza ◽  
Ronaldo Zwicker
Keyword(s):  
Information Technology ◽  
Information Architecture ◽  
Management Model ◽  
Systems Management ◽  
Erp Systems ◽  
Critical Part ◽  
Set Up ◽  
Main Component ◽  
Role Of Information

This chapter investigates the aspects involved in ERP systems management to understand how such artifacts transform the role of Information Technology (IT) areas within the organizations. ERP systems are currently the main component of the information architecture of most large and medium sized companies and the management of these systems has become a critical part of IT teams’ every day. Initially is proposed a management model for ERP systems based upon a survey of the literature. Next is presented, based upon the model, the analysis of two ERP systems management cases of large sized Brazilian companies. At the end the cases are compared and important observed differences set up the conclusions of this chapter.

Chemical characterization and ecotoxicity of three soil foaming agents used in mechanized tunneling

2015 ◽  
Vol 296 ◽  
pp. 210-220 ◽  
Author(s):  
Diego Baderna ◽  
Eleonora Lomazzi ◽  
Alice Passoni ◽  
Alberto Pogliaghi ◽  
Maria Ifigeneia Petoumenou ◽  
...  
Keyword(s):  
Chemical Characterization ◽  
Foaming Agents ◽  
Mechanized Tunneling

Toxic response of the bacterium Vibrio fischeri to sodium lauryl ether sulphate residues in excavated soils

Ecotoxicology ◽  
2020 ◽  
Vol 29 (7) ◽  
pp. 815-824 ◽  
Author(s):  
L. Mariani ◽  
P. Grenni ◽  
Anna Barra Caracciolo ◽  
E. Donati ◽  
J. Rauseo ◽  
...  
Keyword(s):  
Vibrio Fischeri ◽  
Toxic Response ◽  
Lauryl Ether

scholarly journals The effect of urea on epigeic earthworm species (Eisenia foetida)

2017 ◽  
Vol 1 (2) ◽  
pp. 46-50
Author(s):  
WONECA LONG ◽  
ABDULLAH ANSARI ◽  
DIANA SEECHARRAN
Keyword(s):  
Crop Production ◽  
Chemical Properties ◽  
Control Group ◽  
Eisenia Foetida ◽  
Toxic Dose ◽  
Treatment Groups ◽  
Earthworm Species ◽  
Earthworm Population ◽  
Set Up ◽  
Treatment Dosage

Long W, Ansari A, Seecharran D. 2017. The effect of urea on epigeic earthworm species (Eisenia foetida). Cell Biol Dev 1: 46-50. The use of chemical fertilizers in intensive agriculture has no doubt increased crop production but it has resulted in adverse effect on soil properties over a long period of time. The effects are clearly seen in the soil environment including the soil organisms living in that ecosystem. This study was conducted to determine effects of Urea on epigeic earthworm species (Eisenia foetida) in clay soil. A total of five doses of Urea were used i.e 50 mg/kg, 100 mg/kg, 150 mg/kg, 200 mg/kg and 250mg. They were labelled as T1, T2, T3, T4, and T5, respectively. A control group was also set up and the treatment groups were replicated three times. The results indicated that the addition of urea affected the soil chemical properties in treatments inoculated with earthworms (Eisenia foetida). The adult earthworm population was 70% in control when compared to different treatment dosage of Urea 50 mg/kg (T1)-85%, 100 mg/kg (T2)-66.67%, 150 mg/kg (T3)- 68.34%, 200 mg/kg (T4)- 86.67% and 250 mg/kg (T5)- 51.67%. The percentage mortality minimum in treatment T4 and T1 whereas it was maximum in treatment T5 (48%). 250 mg/kg was the most toxic dose of Urea in the soil inoculated with earthworms. The results were significant at p=0.05.

Site-Specific Field Survey: the Methodology

2007 ◽  
Author(s):  
A. G. POULTER
Keyword(s):  
Late Antiquity ◽  
Survey Methodology ◽  
Field Survey ◽  
Third Century ◽  
Ruling Elite ◽  
Site Specific ◽  
North Eastern ◽  
Set Up ◽  
The City ◽  
Urban Administration

A field survey was undertaken to understand the date and character of villas and villages within the territory of the ancient town of Nicopolis ad Istrum in Bulgaria. The principal aim was to discover whether there had been a major dislocation in the traditional Roman settlement pattern which might explain the radical changes that affected the layout, function and economy of the city during the late fifth and sixth centuries AD. The work was principally directed towards villas because, as in other provinces, it was the villa-owning class which supported the city financially and, as the ruling elite, was responsible for urban administration; numerous second- to third-century tombstones from the city's territory, evidently set up on villa estates, record the role played by the landed class in the organization of Nicopolis, either as members of the assembly (bouleutes), or as magistrates. This chapter describes the survey methodology, developed for the Transition to Late Antiquity. It originated in a surprisingly successful survey which discovered a new early Byzantine ‘city’ in north-eastern Greece.

Αξιολόγηση της χρήσης βιοστερών από εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων ως εδαφοβελτιωτικών και φυτοπροστατευτικών μέσων στην κατεύθυνση της κυκλικής οικονομίας

2021 ◽  
Author(s):  
Ιωάννης Γιαννάκης
Keyword(s):  
Polymerase Chain Reaction ◽  
Fusarium Oxysporum ◽  
Daphnia Magna ◽  
Reverse Transcription ◽  
Vibrio Fischeri ◽  
Sinapis Alba ◽  
Lepidium Sativum ◽  
Chain Reaction ◽  
Polymerase Chain

Οι ποσότητες βιοαποδομήσιμων στερεών αποβλήτων που παράγονται από τις Εγκαταστάσεις Επεξεργασίας Λυμάτων (ΕΕΛ) αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου συνεχώς, προκαλώντας μεγάλα προβλήματα διαχείρισης και διάθεσης τους. Το μεγαλύτερο μέρος των αποβλήτων αυτών, τα παλαιότερα χρόνια, προορίζονταν για υγειονομική ταφή. Ωστόσο λόγω των προβλημάτων ρύπανσης που επέφεραν στο περιβάλλον, επιβλήθηκαν περιορισμοί της μεθόδου αυτής και αναζητήθηκαν νέοι τρόποι διαχείρισής τους που θα αξιοποιούσαν τα θρεπτικά τους συστατικά. Μία τέτοια μέθοδο διαχείρισης αποτελεί η εφαρμογή των βιοστερεών (ΒΣ), δηλαδή των κατάλληλα επεξεργασμένων βιοαποδομήσιμων στερεών αποβλήτων που πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για εφαρμογή με ασφάλεια στο έδαφος, ως λίπασμα αγροτικών καλλιεργειών.Κατά την παρούσα διδακτορική διατριβή, αρχικά εξετάστηκαν η επικινδυνότητα αυτής της πρακτικής σε ορισμένους οργανισμούς και γενικότερα ορισμένες από τις επιπτώσεις της μεθόδου στο περιβάλλον. Έτσι λοιπόν εκτιμήθηκε η τοξικότητα διαφορετικών τύπων ΒΣ που προέρχονται από δύο διαφορετικές ΕΕΛ και αξιολογήθηκε ο περιβαλλοντικός τους αντίκτυπος, μέσω των εκπλυμάτων τους. Καταρχάς λήφθηκαν δείγματα αναερόβιας επεξεργασμένης και αφυδατωμένης ιλύος από ΕΕΛ της Αττικής. Τα δείγματα υποβλήθηκαν στην στατική δοκιμή έκπλυσης EN 12457-2 και στη δοκιμή διαθεσιμότητας NEN 7341, κύριες φυσικοχημικές παράμετροι μετρήθηκαν στα υγρά των εκπλύσεων και εξετάστηκε η εποχικότητα αυτών των παραμέτρων. Eπιπλέον οι οργανισμοί δείκτες τοξικότητας Daphnia magna και Vibrio fischeri εκτέθηκαν σε αυτά τα εκπλύματα και υπολογίστηκαν διάφοροι δείκτες τοξικότητας. Ακόμα δημιουργήθηκαν μίγματα ΒΣ και εδάφους, σε αναλογία που προσομοιώνει εφαρμογή ΒΣ σε έδαφος αντίστοιχη με 80 tn/ha, και μετρήθηκαν οι ίδιες παράμετροι έπειτα από έκπλυσή τους με τη δοκιμή EN 12457-2. Παράλληλα λήφθηκαν, τέσσερις φορές τον χρόνο, τρία διαφορετικά είδη ιλύος από ΕΕΛ της Θεσσαλονίκης, τα οποία είχαν επίσης υποστεί αρχικά αναερόβια επεξεργασία, υποβλήθηκαν στις δύο ίδιες μεθόδους έκπλυσης και μετρήθηκαν αντίστοιχα φυσικοχημικές και οικοτοξικολογικές παράμετροι με χρήση των οργανισμών-δεικτών Daphnia magna, Vibrio fischeri, Sorghum saccharatum, Sinapis alba και Lepidium sativum. Επιπροσθέτως, εξετάστηκε η εκπλυσιμότητα μετάλλων τοξικολογικής σημασίας στα δείγματα αυτά (και για τις δύο μεθόδους έκπλυσης) και πραγματοποιήθηκαν συσχετίσεις μεταξύ των μετρούμενων παραμέτρων. Οι ίδιες μετρήσεις και διαδικασίες ακολουθήθηκαν έπειτα από εφαρμογή δύο εκ των τριών ΒΣ σε αναλογίες 0, 20 και 40 tn/ha, σε δύο αγρούς που καλλιεργούταν αραβόσιτος. Συνολικά τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα δείγματα ΒΣ παρουσίασαν σχετικά μεγάλη μεταβλητότητα των μετρούμενων παραμέτρων. Ωστόσο σε καμία περίπτωση εφαρμογής τους στο έδαφος δεν προκάλεσαν τοξική απόκριση στους μετρούμενους οργανισμούς και είτε δεν επηρέασαν την εκπλυσιμότητα των μετάλλων τοξικολογικής σημασίας είτε την επηρέασαν σε πολύ μικρό βαθμό χωρίς να υπερβαίνονται τα επιτρεπτά όρια (Cd). Καταλήγοντας κρίνεται ότι αν και η εφαρμογή των ΒΣ αύξησε την εκπλυσιμότητα νιτρικών και νιτρωδών ιόντων, έπειτα από αξιολόγηση όλων των μετρούμενων παραμέτρων η αύξηση αυτή θεωρείται χαμηλού περιβαλλοντικού κινδύνου.Εν συνεχεία, εκτιμήθηκε η δυνατότητα των ΒΣ να χρησιμοποιηθούν ως οργανικά λιπάσματα που ταυτόχρονα θα ενισχύσουν την ανάπτυξη των φυτών και θα δράσουν ως φυτοπροστατευτικά μέσα έναντι φυτοπαθογόνων μικροοργανισμών. Για τον σκοπό αυτόν αναμίχθηκαν τύρφη και/ή δύο είδη εδάφους με τύπο ΒΣ που χρησιμοποιήθηκε προηγουμένως, σε ποσότητες των 0, 80 και 160 tn/ha και εξετάστηκε η ανάπτυξη φυτών τομάτας και η απόκριση έπειτα από μόλυνσή τους με τον φυτοπαθογόνο μύκητα Fusarium oxysporum f. sp. radicis-lycopersici (Forl), σε συνθήκες εργαστηριακές και αγρού μέσα σε δικτυοκήπιο. Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι τα φυτά τομάτας ευνοήθηκαν από την εφαρμογή των ΒΣ, καθώς αναπτύχθηκαν περισσότερο και παρουσίασαν ηπιότερους δείκτες ασθένειας. Μετέπειτα, έγινε προσπάθεια να αναδειχτούν περαιτέρω οι αιτίες για τις οποίες τα ΒΣ έδρασαν στα φυτά τομάτας ως φυτοπροστατευτικά απέναντι στον Forl. Έτσι εξετάστηκε εάν η προσθήκη ΒΣ θα μπορούσε να ενισχύσει τις αμυντικές αποκρίσεις φυτών τομάτας, είτε εκφράζοντας γονίδια στο φυτό, τα οποία σχετίζονται με την αντοχή στα παθογόνα, είτε δρώντας ως θρεπτικό υπόστρωμα σε μικροοργανισμούς που ζουν στο έδαφος και δρουν ανταγωνιστικά με την ανάπτυξη του παθογόνου. H ανάλυση έκφρασης γονιδίων σε φύλλα τομάτας αξιολογήθηκε με ποσοτική Αλυσιδωτή Αντίδραση Πολυμεράσης Αντίστροφης Μεταγραφής (Quantitative Reverse Transcription Polymerase Chain Reaction, RT-qPCR) και τα γονίδια αντοχής που μελετήθηκαν ήταν τα GLUA, CHI3, PR1-a, LOX και AOC. Η βιοποικιλότητα των μικροοργανισμών στα υποστρώματα ανάπτυξης των φυτών της τομάτας εξετάστηκε μέσω μεταγονιδιωματικής ανάλυσης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η προσθήκη των ΒΣ, στα υποστρώματα ανάπτυξης των φυτών, οδήγησε στην επαγωγή υψηλότερων επιπέδων έκφρασης των ανωτέρω γονιδίων και ευνόησε την ανάπτυξη κλάσεων βακτηρίων όπως τις Anaerolineae και Clostridia που δρουν ευεργετικά για το φυτό και ενδεχομένως περιορίζουν την επέκταση του Forl. Συνολικά τα ευρήματα αυτά υποδεικνύουν ότι ο συγκεκριμένος τύπος ΒΣ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως οργανικό λίπασμα και να ενισχύσει την αντοχή του φυτού τομάτας έναντι του Forl. Εν κατακλείδι, κρίνεται ότι η εφαρμογή του τύπου ΒΣ που μελετήθηκε για λίπανση φυτών τομάτας ευνοεί την ανάπτυξη φυτών τομάτας, έχει μικρό περιβαλλοντικό ρίσκο και για τους λόγους αυτούς προτείνεται η αξιοποίησή του στη γεωργία ενισχύοντας τις αρχές της κυκλικής οικονομίας και παρέχοντας μία βιώσιμη λύση στο πρόβλημα διαχείρισης των αποβλήτων αυτών.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document