Le concept du démoniaque chez Sigmund Freud et Carl Gustav Jung

1994 ◽  
pp. 331-340
Author(s):  
Ermanno Pavesi
Keyword(s):  
Sigmund Freud ◽  
Carl Gustav Jung

scholarly journals Emblematic Mechanisms and Psychoanalysis

2019 ◽  
Vol 8 (2) ◽  
pp. 4-29
Author(s):  
Oleksandr Markiian Soletskyy
Keyword(s):  
Sigmund Freud ◽  
Scientific Thinking ◽  
Thinking Style ◽  
Conceptual Foundation ◽  
Cultural Experience ◽  
The Unconscious ◽  
Standard Unit ◽  
Carl Gustav Jung ◽  
Typical Experience

In the paper the parallels between the emblematic “mechanisms” of signification and the psychoanalytic theory of Sigmund Freud as well as Carl Gustav Jung have been studied. The Austrian psychiatrist has discovered template schemes that become a visual delineation, the blueprint for developing his scientific vocabulary, methodology, classification of psycho-emotional behavioral types in mythological plots. The Eros and Thanatos images handling, the exploitation of mythical tales about Oedipus and Electra, Prometheus, Narcissus, and many other ones to specify the behavioral complexes denote the presence of “emblematic methodology” in the formation of psychoanalytic conceptions and categories. His interpretations of famous mythological plots are boiled down to emblematic reduction. Carl Gustav Jung frequently selected symbolic notations as his research targets, which were a denotative space for expressing internal mental receptions and historic constellations of cultural axiology. In his writings we see the intention to assemble the concepts of image (iconic) and socio-cultural idea (conventional) into a sole compound that syncretically denote unity of meaning. Such an arrangement of iconic-conventional interdetermination is often significative elbowroom in Jung the decoding of which may allow to discern complex mental reflections. Notwithstanding the fact that he considers a symbol to be the standard unit of cognitive-cultural experience “conservation”, its functional semantics definition is fulfilled in emblematic patterns. This emblematic-cognitive form is not only a method of determining the initial images-ideas of the unconscious, “the mythological figures” of inner conflicts, typical experience of generations, but also the principle of justification and expression of his theory conceptual foundation. To a certain extent, it is an element of the Swiss psychologist’s scientific thinking style and language.  

scholarly journals Psicologia e Religião

Sacrilegens ◽  
1970 ◽  
Vol 15 (2) ◽  
Author(s):  
Monica Giraldo Hortegas ◽  
Rebecca Ferreira Lobo Andrade Maciel ◽  
Marcel Henrique Rodrigues ◽  
Valeria Wanda Da Silva Fonseca
Keyword(s):  
Sigmund Freud ◽  
William James ◽  
Wilhelm Wundt ◽  
Carl Gustav Jung

As ciências da religião possibilitam o intercâmbio interdisciplinar entre muitas áreas que se dedicam a investigar as variedades do fenômeno religioso. Desde o surgimento da psicologia moderna, esta disciplina interpreta as experiências religiosas em suas articulações entre psiquismo e cultura, contribuindo significativamente para o conhecimento científico da religião compreendida como uma dimensão fundamental do ser humano. Wilhelm Wundt, um dos fundadores da psicologia moderna, dedicou-se a esse tema em sua pesquisa sobre a psicologia dos povos. William James inaugurou o campo da psicologia da religião com a obra As variedades da experiência religiosa. Pierre Janet, no terreno da psicopatologia, buscou compreender o funcionamento psíquico da religiosidade em articulação com a loucura e a patologia. Sigmund Freud, fundador da psicanálise, formulou diversas hipóteses para interpretar as experiências religiosas em relação com a dinâmica inconsciente. Carl Gustav Jung, pai da psicologia analítica, dedicou dezenas de livros ao tema da religião. Inúmeros psicólogos e psicanalistas contribuíram para ampliar consideravelmente as possibilidades interpretativas inauguradas por esses e outros autores. No campo da psicologia social, abordagens como a teoria das representações sociais inaugurada por Serge Moscovici investigam as configurações contemporâneas das crenças e práticas religiosas. A proposta deste grupo de trabalho é possibilitar um espaço para que os pesquisadores compartilhem os resultados de seus estudos nas mais diversas áreas da psicologia, que proporciona metodologias e análises tão plurais, a fim de avançarmos na compreensão do fenômeno religioso na contemporaneidade.    

A Dark Trace

2021 ◽  
Author(s):  
Herman Westerink
Keyword(s):  
Sigmund Freud ◽  
Psychoanalytic Theory ◽  
Central Issue ◽  
Melanie Klein ◽  
Mental Life ◽  
Freudian Psychoanalysis ◽  
Individual Life ◽  
Key Concepts ◽  
Carl Gustav Jung

Sigmund Freud, in his search for the origins of the sense of guilt in individual life and culture, regularly speaks of “reading a dark trace”, thus referring to the Oedipus myth as a myth on the problem of human guilt. The sense of guilt is indeed a trace that leads deep into the individual’s mental life, into his childhood life, and into the prehistory of culture and religion. In this book this trace is followed and thus Freud’s thought on the sense of guilt as a central issue in his work is analyzed, from the earliest studies on the moral and “guilty” characters of the hysterics, via the later complex differentiations in the concept of the sense of guilt, unto the analyses of civilization’s discontents and Jewish sense of guilt. The sense of guilt is a key issue in Freudian psychoanalysis, not only in relation to other key concepts in psychoanalytic theory, but also in relation to debates with others, such as Carl Gustav Jung or Melanie Klein, Freud was engaged in.

scholarly journals FILOSOFIA, PSICOLOGIA E PSICANÁLISE: A INFÂNCIA EM WALTER BENJAMIN E GASTON BACHELARD

2019 ◽  
Vol 4 (3) ◽  
pp. 137
Author(s):  
Henrique Gianotti ◽  
Luzia Batista De Oliveira Silva
Keyword(s):  
Sigmund Freud ◽  
Walter Benjamin ◽  
Gaston Bachelard ◽  
Carl Gustav Jung

<p class="Standard">Este artigo apresenta o resultado de um projeto de iniciação científica intitulado Filosofia, Psicologia e Psicanálise: Poéticas da Infância e da Educação, vinculado à linha de pesquisa Educação, Sociedade e Processos Formativos do PPGSS em Educação, da Universidade São Francisco-USF sob orientação da Profª. Dra. Luzia Batista de Oliveira Silva. Investigaram-se, através de leituras, as obras de Walter Benjamin e Gaston Bachelard que têm como fio condutor uma descrição poética da infância, cujo tema trabalhado correlaciona-se com as teorias da Psicanálise e da Psicologia Analítica desenvolvidas  por Sigmund Freud e Carl Gustav Jung, respectivamente, os quais tiveram obras analisadas posteriormente. Partiu-se da ideia de que ambos os filósofos, delinearam imagens poéticas, estéticas e filosóficas, relevantes na compreensão da percepção e da cognição da criança. Entende-se que mesmo na atualidade, os autores, tanto da filosofia quanto da psicologia são pouco explorados no processo educacional, o que<strong>,</strong> de certa forma, sinaliza que é possível avançar para oferecer uma nova perspectiva para se pensar o mundo e a educação. Baseadas nisso, a Psicologia e a Psicanálise aparecem como aliadas da Educação, oferecendo olhares específicos sobre a cognição, a percepção e os aspectos emocionais do aluno, seguindo o modelo biopsicossocial. Foi possível identificar, nas noções de infância e educação dos autores, contribuições para processos educacionais futuros e novas visões a respeito da infância.</p>

scholarly journals SonhosDreams

2016 ◽  
pp. 360
Author(s):  
Patrícia Gabriela Salles
Keyword(s):  
Sigmund Freud ◽  
Carl Gustav Jung

Este trabalho traz como tema os sonhos, através de uma breve revisão bibliográfica de sua concepção histórica a partir dos escritos dos filósofos gregos, de Santo Agostinho (Agostinho de Hipona) também as contribuições de Sigmund Freud e Carl Gustav Jung. Ideias, teorias e discussões que trouxeram benefícios para a Ontopsicologia, de forma que, foram analisados os pontos históricos que foram utilizados no método ontopsicológico. Sonhos como modo de encontro com a realidade de cada sujeito.  

scholarly journals Οι περί ψυχής θεωρίες του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους και η επίδρασή των στη νεώτερη και σύγχρονη ψυχολογία

2016 ◽  
Author(s):  
Γεώργιος Τσουκαλάς
Keyword(s):  
Sigmund Freud ◽  
Jacques Lacan ◽  
Eugene Gendlin ◽  
Carl Gustav Jung

Στην παρούσα μελέτη ερευνώνται εκ νέου οι θεμελιώδεις διδασκαλίες του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους περί ψυχής και αναζητούνται τυχόν επιδράσεις των επί της καθόλου ερεύνης μερικών νεωτέρων και συγχρόνων ψυχολόγων, των οποίων οι θεωρίες νοηματοδοτούν την όλη εξέλιξη της ψυχολογίας στην εποχή μας. Στο πλαίσιο της έρευνάς μας εντοπίζονται στοιχεία της διανοήσεως του Πλάτωνος και του Αριστοτέλους στα έργα συγχρόνων ψυχολόγων, και, ιδιαιτέρως, των Sigmund Freud, Carl Gustav Jung, Jacques Lacan, Carl R. Rogers και Eugene Gendlin. Στο πρώτο μέρος εξετάζεται η φιλοσοφία περί ψυχής του Πλάτωνος. Στο πρώτο κεφάλαιο ερευνάται η δημιουργία της ψυχής, τα μέρη της, εάν η ψυχή είναι αθάνατη, η σχέση της ψυχής μετά του σώματος, και οι ασθένειες της ψυχής και του σώματος. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύονται οι προϋποθέσεις εκείνες, οι οποίες είναι δυνατόν να οδηγήσουν τον άνθρωπο στον ηθικό βίο. Η πλέον θεμελιώδης από αυτές είναι η παιδεία, η οποία, εάν σχεδιασθεί με κάθε λεπτομέρεια και εφαρμοσθεί από την παιδική ηλικία, θα οδηγήσει την ψυχή του ανθρώπου στην πολυπόθητη αρμονία, όπως υποστηρίζει ο Πλάτων. Εάν το πρόγραμμα της παιδείας δεν καταστεί ιδιαιτέρως επιτυχημένο, και ο άνθρωπος δεν κατορθώσει να ελέγξει τις επιθυμίες του, ούτως ώστε να βελτιώσει την ηθική του υπόσταση, έρχεται ο σωκρατικός έλεγχος ως αρωγός, υπό τύπον ψυχοθεραπείας, προκειμένου να ευθύνει τις αστοχίες της παιδείας. Το τέλος της παιδείας ή της διαρκούς σωκρατικής εξετάσεως είναι ο φιλόσοφος, ο άνθρωπος εκείνος, ο οποίος έχει αποδεσμευθεί εκ των φαντασμάτων του κόσμου τούτου και έχει αναχθεί προς το Αγαθόν. Ο Πλάτων, βεβαίως, αντιπαραθέτει την ψυχή του ανθρώπου με την διάρθρωση της πολιτείας και κατορθώνει να συνδυάσει την ψυχολογία του μετά της πολιτικής του φιλοσοφίας.Η κατ' εξοχήν λειτουργία της ψυχής είναι η ικανότητά της προς την γνώση, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ο άνθρωπος εξέρχεται από τον εαυτό του, προκειμένου να έλθει σε επαφή με το περιβάλλον του και να γνωρίσει τον κόσμο, δια της ενεργείας του νου. Υψίστης σημασίας για την ψυχή καθίσταται η κυριαρχία του λογιστικού επί των υπολοίπων μερών της, διότι είναι πλέον σε θέση να γνωρίζει επακριβώς τι γίνεται εντός της, όσον αφορά την ύπαρξη των συναισθημάτων του θυμοειδούς και των επιθυμιών. Αυτή η κατάσταση της ψυχής είναι η συνείδηση, κατά την οποίαν ο άνθρωπος δια του νου δύναται να γνωρίζει τα της ψυχής του. Η αυτογνωσία, τοιουτοτρόπως, καθίσταται ο ακρογωνιαίος λίθος της υπάρξεως του ανθρώπου, καθ' όσον δι’ αυτής γνωρίζει πού ίσταται, από πού έρχεται και πού πορεύεται και δύναται να συνδυασθεί μετά των άλλων ανθρώπων. Στο δεύτερο μέρος ερευνάται η ψυχή, κατά τον Αριστοτέλη. Εξετάζεται η ουσία και η διαίρεση της ψυχής, ενώ ερευνάται ο ορισμός, τον οποίον δίδει ο Αριστοτέλης περί της ψυχής και ανιχνεύεται η σχέση της ψυχής μετά του σώματος, ως απόρροια αυτού του ορισμού. Ο νους, κατά τον Αριστοτέλη, θεωρείται το «θειότερον» και «απαθές» τμήμα της ψυχής και διακρίνει δύο είδη νου, τον παθητικό, ο οποίος δέχεται τα νοητά και αλλοιώνεται, ενώ ενεργοποιείται μόνο δια της υπάρξεως του ποιητικού νου, ο οποίος είναι και το μόνο θεϊκό εντός της ψυχής του ανθρώπου μέρος και, ως θεϊκός, παραμένει αναλλοίωτος. Το πρόβλημα της αθανασίας της ψυχής ερευνάται υπό του Αριστοτέλους, ο οποίος αποφαίνεται ότι, εν τέλει, μόνον ο ποιητικός νους είναι αθάνατος.Εν συνεχεία, ερευνάται η βαθμιαία ενεργοποίηση όλων των δυνάμεων της ψυχής, ξεκινώντας από την απλή αίσθηση, η οποία χρησιμεύει στο ζώο ως προς τον προσανατολισμό του στο περιβάλλον του και την αναζήτηση της τροφής για την επιβίωσή του. Όσα ζώα έχουν την δύναμη της αισθήσεως θέτουν σε ενέργεια την κίνηση, η οποία τα βοηθεί στην εξερεύνηση του περιβάλλοντός τους, ενώ δια της αισθήσεως αποτυπώνονται οι εικόνες, με την βοήθεια της φαντασίας στην ψυχή και μετά την παρέλευση του χρόνου ανασύρονται εκ της μνήμης, ως αναμνήσεις. Η μνήμη είναι αποτύπωση του γενομένου εντός της ψυχής, ενώ η ανάμνηση η προαιρετική ικανότητα του ανθρώπου να ανακαλεί τα γενόμενα συμβάντα.Στο τρίτο κεφάλαιο μελετώνται τα πάθη της ψυχής, και το αποτέλεσμα, στο οποίο οδηγούν την ψυχή, την έλλειψη, δηλαδή, της ισορροπίας, με όλες τις συνέπειες ως προς την κοινωνική ζωή του ανθρώπου, καθ’ όσον η ισορροπία είναι η έκφραση της μεσότητος, η οποία είναι διαφορετική για τον κάθε άνθρωπο. Τα πάθη είναι τα μέσα, τα οποία χρησιμοποιεί η ψυχή, ως κινητήρια δύναμη δια την επίτευξη του στόχου του ανθρώπου, ούτως ώστε να καταστεί ενάρετος και να αποκτήσει την ηθικότητα με βάση τις αρετές. Ο πρακτικός βίος όσο αποτελεσματικός και να είναι δεν συγκρίνεται με τον θεωρητικό βίο, τον οποίον ο Αριστοτέλης θεωρεί ως ανώτερο πάντων, διότι οδηγεί προς την ευδαιμονία.Το τρίτο μέρος περιλαμβάνει την διδασκαλία των συγχρόνων ψυχολόγων, οι οποίοι με την έρευνά τους επηρέασαν, και συνεχίζουν να επηρεάζουν, τη καθημερινότητα του συγχρόνου ανθρώπου. Ερευνάται η συνεισφορά του Sigmund Freud και εξετάζεται η θεωρία του εν σχέσει προς την φιλοσοφία του Πλάτωνος, κυρίως, και του Αριστοτέλους. Εν συνεχεία μελετάται η θεωρία του Carl Gustav Jung, πώς εξελίχθηκε μετά την απομάκρυνσή του από τον Freud και τις επιδράσεις, τις οποίες εδέχθη από τους δύο αρχαίους φιλοσόφους, ενώ στο τρίτο κεφάλαιο περιλαμβάνεται η διδασκαλία του Jacques Lacan, ο οποίος αντί να απομακρυνθεί από τον Freud, διεισδύει στο πνεύμα του με την ιδιαίτερη ανάγνωση των έργων του δασκάλου, δίδοντας νέα ορμή στην ψυχανάλυση. Τα δύο τελευταία κεφάλαια περιέχουν την θεωρία και φιλοσοφία των Carl R. Rogers και Eugene Gendlin, αντιστοίχως, με τις επιρροές από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη στην διανόησή τους.

Can a Theory of Suicide Predict All “Suicides” in the Elderly?

Crisis ◽  
2003 ◽  
Vol 24 (1) ◽  
pp. 7-16 ◽  
Author(s):  
Antoon A. Leenaars
Keyword(s):  
Sigmund Freud ◽  
Terminally Ill ◽  
Later Life ◽  
Psychological Theory ◽  
The Elderly ◽  
Theory Building ◽  
Personality Factors ◽  
Comprehensive Model ◽  
Suicide Notes ◽  
Psychiatric Study

Summary: Older adults consistently have the highest rates of suicide in most societies. Despite the paucity of studies until recently, research has shown that suicides in later life are best understood as a multidimensional event. An especially neglected area of research is the psychological/psychiatric study of personality factors in the event. This paper outlines one comprehensive model of suicide and then raises the question: Is such a psychiatric/psychological theory applicable to all suicides in the elderly? To address the question, I discuss the case of Sigmund Freud; raise the topic of suicide and/or dignified death in the terminally ill; and examine suicide notes of the both terminally ill and nonterminally ill elderly. I conclude that, indeed, greater study and theory building are needed into the “suicides” of the elderly, including those who are terminally ill.

SIGMUND FREUD: ONCE MORE WITH LESS FEELING

1979 ◽  
Vol 24 (6) ◽  
pp. 537-537
Author(s):  
No authorship indicated
Keyword(s):  
Sigmund Freud
Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document