Η τυχαιοποιημένη, κλινική δοκιμή διεξήχθη στην Ιδιωτική Κλινική «Γένεσις Αθηνών», Ιατρική Μέριμνα Γυναικολογία και Χειρουργική Ανώνυμη Εταιρεία. Στόχος της μελέτης ήταν η συγκριτική ανάλυση δεδομένων σχετικών με το στρες γυναικών κατά τη διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης, προ και μετά παρέμβασης 8 συνεδριών για τη διαχείριση του στρες καθώς και ο συσχετισμός της διακύμανσης του στρες με την επιτυχία έκβασης της θεραπείας αναπαραγωγής. Στη μελέτη συμμετείχαν 74 γυναίκες ως ομάδα παρέμβασης και 70 γυναίκες ως ομάδα ελέγχου. Αρχικά, καταγράφηκαν κοινωνικο-δημογραφικά δεδομένα και το ιστορικό υγείας όλων των συμμετεχουσών και των συντρόφων τους. Ακολούθησε σειρά 8 εβδομαδιαίων συνεδριών διαχείρισης στρες στις οποίες συμμετείχε μόνο η ομάδα παρέμβασης. Κατά την 1η και 8η συνεδρία και οι δύο ομάδες συμπλήρωσαν ψυχομετρικά ερωτηματολόγια για τη συλλογή αρχικών και τελικών δεδομένων βάσει κλιμάκων μέτρησης κατάθλιψης, άγχους, στρες (Depression, Anxiety and Stress Scale-21 - DASS-21), αντιλαμβανόμενου στρες (Perceived Stress Scale 14 - PSS-14) και μέτρησης του στρες υπογονιμότητας (Fertility Problem Inventory - FPI). Μετά τη λήξη της παρέμβασης, καταγράφηκε η έκβαση της εξωσωματικής γονιμοποίησης όλων των συμμετεχουσών. Διεξάχθηκε στατιστική ανάλυση αναλογιών αρχικών και τελικών δεδομένων, ποσοτικών μεταβλητών και των σχέσεών τους και ανάλυση διασποράς επαναλαμβανόμενων μετρήσεων, ενώ η στατιστική σημαντικότητα ορίστηκε για p<0,05. Τα αποτελέσματα που καταγράφηκαν ήταν ότι η ομάδα παρέμβασης παρουσίασε σημαντική μείωση στρες (p<0,001) σύμφωνα με τις μετρήσεις όλων των παραμέτρων βάσει κλιμάκων PSS-14, DASS-21 και FPI με εξαίρεση την παράμετρο ανάγκης για γονεϊκότητα στην κλίμακα FPI για την οποία δεν καταγράφηκε σημαντική μεταβολή (p=0,002). H ομάδα ελέγχου παρουσίασε σημαντική αύξηση σε όλες τις[135]παραμέτρους και των τριών κλιμάκων (p<0,001). Η διαφορά επιπέδων στρες μεταξύ των δύο ομάδων, ανά κλίμακα και συνολικά, αξιολογήθηκε επίσης ως σημαντική ενώ δεν εντοπίστηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές αναφορικά με τα κοινωνικο- δημογραφικά και τα στοιχεία ιστορικού υγείας των συμμετεχουσών των ομάδων παρέμβασης και ελέγχου (p>0,05) για όλες τις παραμέτρους. Αναφορικά με την επιτυχία έκβασης της εξωσωματικής γονιμοποίησης, βρέθηκε ότι συσχετίζεται με το αντιλαμβανόμενο στρες βάσει κλίμακας PSS-14 (p=0,029) άλλα όχι με τα ψυχομετρικά δεδομένα των κλιμάκων DASS-21(p=0,197) και FPI (p=0,611). Καθοριστικό ρόλο στην έκβαση έπαιξαν οι ανεξάρτητες μεταβλητές που αφορούσαν στην ηλικία των συμμετεχουσών (p=0,046), η αύξηση της οποίας ήταν αντιστρόφως ανάλογη του ποσοστού επιτυχούς έκβασης και στο ιστορικό κρυψορχίας των συντρόφων τους (p=0,05), γεγονός που επηρέασε την αξιολόγηση της επίδρασης της παρέμβασης. Η μελέτη αποτελεί πιλοτική έρευνα με ενθαρρυντικά αποτελέσματα για την ωφέλεια παρεμβάσεων ψυχικής υποστήριξης γυναικών υπό θεραπεία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής ενώ ο συσχετισμός διαχείρισης στρες ως προς την επιτυχία έκβασης της θεραπείας απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση.