Social Meanings in School Linguistic Landscape: A Geosemiotic Approach

As an approach to multilingualism, the study of linguistic landscape (LL) in educational settings is still underexplored. LL study is significant to disclose various aspects of language existence and use. In the school context, it might reveal what and how languages are used among school members and their relevance to education. This article aims to examine the emerging themes of signs’ messages in school LL and the contribution of multimodal social semiotic elements to the signage social meanings. It studied 890 signs from five senior high schools in Yogyakarta, Indonesia and used a geosemiotic approach to analyse the verbal and visual texts. The findings reveal eight major themes of messages: (1) location or place direction, (2) morality and religion, (3) environment and energy, (4) school identity and information, (5) activities, (6) how to comport oneself, (7) science and knowledge and (8) rules, regulations and acts. The three main modes (language, image and colour) in the school LL serve the functions to communicate and to represent the schools’ social reality relevant to the emerging themes through iconic and symbolic semiotic systems. The school LL is a multifaceted social construct that also reveals the relationship between the sign makers and the addressees.

Wong Cilik in Javanese History and Culture, Indonesia

In every country, regional social concepts are of significance in the political environment. In Indonesia, about 40% of the population are ethnic Javanese. Accordingly, their cultural concepts bear a considerable influence on the political map and presidential elections. As a large community, the Javanese hold on to longstanding historical notions of the position of the ruler and the wong cilik or commoner in the mechanics of governance and governmental administration. In Javanese social stratification, the ruler and the people are conceptualised and positioned in different ways compared with governance in modern democratic societies. Two broad social levels can be distinguished the wong cilik, consisting of peasants and the city lower classes, and the priyayi (or ruling elite and high class society). They can be somehow compared with the traditional classification of the proletariat or the working class and the bourgeois, the holders of the means of production. Both have their own social and economic life but have an interdependent relationship of exchanging services and goods. This relationship is known in Java as kawula and gusti, a cultural “patron-client” relation, containing supporting reciprocally based on authority.

Benih Mardeka in the Political Movement in East Sumatra, 1916–1923

This study aims to explain the movements, relationships and roles of Benih Mardeka newspaper in the political movement in East Sumatra from the period 1916 to 1923. Political movements took place as a result of rapid developments in the early 20th century in East Sumatra into a prosperous plantation area. The movements were carried by organisations delivered through propaganda tools or media, namely newspapers. One of the newspapers that loudly voiced national movement and nationalism in East Sumatra was Benih Mardeka newspaper, which began to appear in 1916. This study uses historical methods that include heuristic, source criticism, interpretation and historiography. The results showed that many articles in Benih Mardeka frequently criticised the issues of colonialism and capitalism. Meanwhile, the poor life of plantation workers became propaganda material for Benih Mardeka in criticising colonial and self-government as well as capitalists, namely plantation companies. Benih Mardeka was also a mouthpiece or tool for Sarekat Islam in conveying the idea of nation and nationalism. Hence, it can be concluded that Benih Mardeka consistently gave the voice of national movement and nationalism in the political movement and the press in East Sumatra.

Vitaliti Semasa Bahasa Melayu di Negara Brunei Darussalam

Perdebatan mengenai “pertelingkahan bahasa Melayu dan bahasa Inggeris” sentiasa wujud di alam Melayu. Walaupun bahasa Melayu merupakan bahasa rasmi/bahasa kebangsaan dan juga bahasa penanda budaya dan identiti orang Melayu, masih terdapat kekhuatiran terhadap kemungkinan kepupusan bahasa tersebut dalam kalangan para sarjana dan masyarakat Melayu. Perkara ini terjadi kerana peningkatan kepentingan bahasa Inggeris dalam era globalisasi. Dengan mengaplikasikan Model Sikap Bahasa dan metode Skala Penilaian Gangguan Antara Generasi Luasan serta Rangka Kerja Keberdayaan dan Kepupusan Bahasa, makalah ini membincangkan sikap bahasa dan daya hidup semasa bagi dua variasi bahasa Melayu iaitu bahasa Melayu standard dan bahasa Melayu Brunei dalam persekitaran dwibahasa di Negara Brunei Darussalam, berdasarkan bukti-bukti kajian analisis terhadap penutur bahasa Melayu Brunei dan tanggapan beberapa sarjana bahasa Melayu. Hasil analisis mendapati sikap para belia terhadap kedua-dua variasi bahasa adalah positif dan kewujudan dilestarikan melalui usaha-usaha penyelenggaraan setempat, selain kedua-dua variasi bahasa ini saling melengkapi dengan bahasa Inggeris mengikut kesesuaian konteks dan audiens. Makalah ini turut menyangkal tanggapan yang menyatakan kedudukan dan daya hidup semasa bahasa Melayu terancam, selain turut menyanggah dakwaan kewujudan bahasa Inggeris mengancam status dan pengekalan bahasa Melayu.

The 1786 Acquisition of Pulau Pinang: Unveiling the Light Letters, Revisiting Legal History Case Materials and R. Bonney’s Kedah 1771–1821

This article reviews the “acquisition” of Pulau Pinang by Francis Light and the East India Company (EIC) in the year 1786. The discussion centres on the contested history of Pulau Pinang and the collective memory of the Malays. It reveals discussions between Francis Light and the sultans of Kedah on the supposed “acquisition” and sometime leasing of the island to the EIC. It is based on doubts casted by R. Bonney in his 1971 book Kedah 1771–1821: The Search for Security and Independence. This is supported by legal history and the exchanges in the Light Letters between Light and two Kedah rulers. The letters are kept at the Archives of the School of Oriental and African Studies, University of London. This article reveals that there is no agreement of 1786. However the landing of Light at Tanjong Penaga in 1786 has been legitimised in the historiography prompt and proper. Seen from the absence of any treaty, the “acquisition” of Pulau Pinang by the EIC in that year is treated as “illegal”.

Analisis Faktor Terpenting yang Mempengaruhi Corak Hubungan Malaysia-Australia Era Mahathir Mohamad, 1981–2003

Hubungan diplomatik Malaysia-Australia telah terjalin seawal 1955 apabila pejabat Pesuruhjaya Tinggi Australia ditubuhkan di Kuala Lumpur dan dimeterai secara rasmi apabila Malaysia mencapai kemerdekaan pada tahun 1957. Kedua-dua negara ini telah bekerjasama dalam pelbagai bidang seperti pertahanan, pendidikan, perdagangan dan lain-lain. Malah, Australia menganggap Malaysia sebagai sekutu paling rapat di rantau ini. Sungguhpun begitu, hubungan ini mula berubah apabila Tun Dr. Mahathir Mohamad menjadi Perdana Menteri Malaysia (1981–2003). Hubungan bilateral Malaysia-Australia telah diuji dengan beberapa isu kontroversi. Isu-isu tersebut telah mempengaruhi hubungan Malaysia dan Australia namun tidaklah menjejaskan hubungan dua hala secara keseluruhannya. Kajian ini menganalisis faktor terpenting yang telah mempengaruhi corak dan karakter hubungan Malaysia dan Australia era Mahathir. Faktor terpenting ini dibahagikan kepada dua: faktor “pengeruh” (souring factor) dan faktor “pengukuh” (enduring factor). Metodologi kajian adalah berdasarkan gabungan perbincangan menggunakan teori English School, pemerolehan data secara analisis dokumen dan temu bual. Pada akhir kajian ini, penulis mendapati bahawa corak hubungan Malaysia dan Australia pada era Mahathir dapat difahami dan dijelaskan dengan baik melalui perspektif yang diutarakan oleh teori English School. Oleh yang demikian, hal inilah yang menjadi sumbangan utama makalah ini dalam kajian hubungan Malaysia-Australia di bawah kepimpinan Mahathir. penambahan, pengguguran dan kuadruplet. Sesungguhnya, usaha penerokaan makna leksikal dan makna budaya kata nama khas secara menyeluruh serta penerapan prosedur terjemahan yang berkesan adalah amat mustahak. Hal ini adalah untuk memastikan makna kata nama khas dapat diungkapkan secara penuh dan difahami oleh pembaca sasaran.

Penterjemahan Berasaskan Khalayak: Konsep dan Pelaksanaan

Perkembangan digital dan Internet telah memberikan kesan yang signifikan terhadap aktiviti penterjemahan. Kebolehan pengguna untuk turut serta dalam aktiviti penterjemahan secara meluas dilihat berlaku dalam konteks terjemahan yang dijana pengguna (user-generated translation, UGT). Perubahan konsep penterjemahan daripada berorientasikan penggunaan yang pasif kepada penterjemahan yang mengambil kira peranan dan sumbangan pengeluar teks serta pembaca menerusi perkembangan Web 2.0 telah membawa pengguna kepada paradigma baharu yang terhasil melalui UGT. Makalah ini bertujuan menjawab persoalan yang berkaitan dengan (1) konsep penterjemahan berasaskan pengguna atau khalayak (crowdsourcing translation), (2) pelaksanaan penterjemahan menerusi kaedah ini, dan (3) implikasinya terhadap penyataan status “profesional” dan “bukan profesional” berdasarkan konteks penterjemahan berasaskan khalayak. Menerusi pemerhatian kualitatif-deskriptif, konsep penterjemahan telah diperincikan, manakala tatacara penghasilan terjemahan serta penentuan status penterjemah telah diteliti melalui kajian kes ke atas platform Flitto.com. Teori Model Dalaman Berteraskan Pengguna dan Model Komuniti telah dimanfaatkan untuk membantu menjelaskan lagi pelaksanaan tatacara penterjemahan berasaskan khalayak yang menjadi fokus kepada penulisan makalah ini.

The Times of Raja Bongsu of Johor (±1579–1623)

Raja Bongsu’s significance in one of the most turbulent periods in the history of the sultanate Johor is the subject of this article. Seventeenth-century accounts play a major role in shaping the subsequent knowledge of him. These depict a man who—in a certain context—made decisions which to his own logic were right, but often led to serious problems. In the literature, he is an object of commentary rather than of study. Representations of Bongsu (youngest brother) establish the contours of his position, first as the closest associate of his brother, Sultan Ala’ud-din Ri’ayat Shah III (r. 1579–1615), and as Sultan Abdullah Ma’ayat Shah (r. 1615–1623). He was the Raja Ilir (from the downstream area), in the sources also referred to as Raja Seberang (the other side of the river where he had his fort and his constituency), actively engaging in Johor’s external relations, taking part in discussions and negotiations with foreigners on trade and military missions. His tenure coincided with the arrival and establishment of the Verenigde Nederlandse Oost Indische Compagnie (VOC), as an important factor in the Straits region.

Peranan Mufti dalam Pentadbiran Ekonomi dan Sosial Negeri Johor, 1885–1941

Artikel ini mengkaji peranan yang dimainkan oleh mufti kerajaan Johor dalam mendepani imperialisme British dari tahun 1885 hingga 1941. Tumpuan diberi kepada peranan mufti dalam urusan berkaitan ekonomi dan sosial kerajaan Johor bagi memastikan kedudukan agama Islam terus dipertahankan di negeri tersebut. Berdasarkan sumber-sumber yang diperoleh daripada Arkib Negara Malaysia Cawangan Johor dan sumber sekunder, makalah ini membincangkan pentadbiran empat orang mufti, terdiri daripada Dato’ Syed Salim Abdullah al-Attas, Dato’ Abdullah Musa, Syed ‘Abd Qadir Muhsin al-Attas dan Syed Alwi Tahir al-Haddad. Menerusi peranan yang dimainkan oleh keempat-empat mufti berkenaan, kajian ini menilai aspek ekonomi dan social dalam kerajaan Johor yang mencakupi perkara-perkara yang berkaitan dengan hukum hakam muamalat dan aspek pendidikan. Kajian ini mendapati bahawa mufti kerajaan Johor dalam era tersebut memainkan peranan dalam aspek ekonomi dan sosial menerusi hujahan yang informatif dan autoritatif.

Strategi Imperialisme British dalam Dasar Desentralisasi Negeri-Negeri Melayu Bersekutu, 1927–1934

Artikel ini menilai semula hujah pelaksanaan dasar desentralisasi British sebagai suatu usaha untuk mengembalikan kuasa Raja-Raja Melayu dalam Majlis Mesyuarat Negeri (MMN) di Negeri-Negeri Melayu Bersekutu (NNMB). Tumpuan diberikan pada fasa awal pelaksanaan dasar ini iaitu setelah Majlis Mesyuarat Persekutuan (MMP) distruktur semula pada tahun 1927 sehingga pelaksanaannya pada tahun 1934. Dalam tempoh tersebut, dasar desentralisasi NNMB telah melalui proses pembentukan ketika pentadbiran Laurence Guillemard dan Cecil Clementi selaku Pesuruhjaya Tinggi British di Tanah Melayu. Proses ini membuktikan pengaruh dasar kesatuan empayar dari London sewaktu wujudnya strategi imperial yang tersirat untuk memusatkan pentadbiran Tanah Melayu kepada Pesuruhjaya Tinggi British. Walaupun kedudukan Raja-Raja Melayu dikembalikan dalam MMN, bidang kuasanya hanya terbatas dalam pentadbiran kewangan bagi jabatan perkhidmatan persekutuan yang ditetapkan. Hal ini demikian kerana MMP masih lagi mempunyai kuasa kawalan pentadbiran kewangan pada peringkat persekutuan. Justeru, apakah matlamat British yang sebenar dalam melaksanakan dasar desentralisasi di NNMB? Hasil kajian terhadap dokumen pentadbiran kolonial NNMB dan Pejabat Tanah Jajahan mendapati bahawa pelaksanaan dasar desentralisasi di NNMB merupakan strategi imperialisme British untuk membentuk Kesatuan Tanah Melayu di bawah kawalannya. Pentadbiran kolonial NNMB cuba digabungkan dengan Negeri-Negeri Selat serta Negeri- Negeri Melayu Tidak Bersekutu dan diletakkan di tangan Pesuruhjaya Tinggi British.