scholarly journals ART AND COMMUNICATION AS A NOVEL EXPERIENCE IN MODERN CULTURE

ARHE ◽  
2020 ◽  
Vol 26 (32) ◽  
pp. 141-167
Author(s):  
KOSTAS THEOLOGOU ◽  
YOULI RAPTI ◽  
PETER FETTNER ◽  
YOULI PAPAIOANNOU
Keyword(s):  
Mass Media ◽  
Mass Culture ◽  
Walter Benjamin ◽  
Critical Role ◽  
Digital Culture ◽  
Jürgen Habermas ◽  
Modern Culture ◽  
Jurgen Habermas ◽  
Works Of Art ◽  
The Impact

In this paper we discuss the deadlocks of defining art in modern culture. The lack of criteria and modernism revisited are of crucial issue in this account. The theoretical mainframe of our approach is founded on the Frankfurt School thinkers (Max Horkheimer, Theodor Adorno, Walter Benjamin), and of course Jürgen Habermas. This theoretical apparatus also draws on contemporary accounts given by Sorbonne Professor Marc Jimenez and art critic John A. Walker.[1] The paper discusses whether fine art may survive, in what forms – and to what purpose – in an age of mass media and in conditions of rapid networked communication. The paper sets off from the critical role radical art plays in today’s divided yet global world and on the continuing debates between high art and low culture, but reflects on the interaction between art, media and technology. To support our argument we suggest Body Art and other web/digital and technological applications in art, and the cyber-art currently being produced for the internet. The paper acknowledges the numerous interactions between art and culture in a postmodern pluralistic world, and draws from the vast range of contemporary works of art to illustrate and to criticize theoretical points. The true test of theory in aesthetics is their application to particular cases. When a theory shows limitations in such an application, we gain clues as to what theoretical adjustments or innovations are called for to accommodate today’s works. The introductory part of the essay comprehensively surveys recent debates on works of art, mass culture and society, and their socio-philosophical significance. The main discussion refers to the work of Walter Benjamin and Jürgen Habermas, aptly commented on by Marc Jimenez;[2] after exploring the complex relationships between culture and art as it’s reflected in that work, the argument provides an account of the 1980s political turn in aesthetics and explicates the impact of new communication technologies in modern culture. The narration is enhanced by specific examples of works of art in the era of mass media, web and digital culture, and underlines both the styles’ pluralism and the variety of parameters affecting the interaction between art and mass media communication. Critical findings and suggestions for further research conclude the paper.   [1] Marc Jimenez, Qu’est-ce que l’esthétique, Paris: Gallimard, 1997; John A. Walker, Art in the Age of Mass Media, London: Pluto, 2001. [2] Jimenez, Ibid.

scholarly journals Public space and accessibility: Notes for a Geographical approach

2006 ◽  
pp. 21
Author(s):  
Angelo Serpa
Keyword(s):  
Public Space ◽  
Hannah Arendt ◽  
Walter Benjamin ◽  
Sao Paulo ◽  
São Paulo ◽  
Jürgen Habermas ◽  
Henri Lefebvre ◽  
Jurgen Habermas

No espaço público da cidade contemporânea, o "capital escolar" e os modos de consumo são os elementos determinantes das identidades sociais. Aqui, diferença e desigualdade articulam-se no processo de apropriação espacial, definindo uma acessibilidade que é, sobretudo, simbólica. Visto assim, acessibilidade e alteridade têm uma dimensão de classe evidente, que atua na territorialização (e, na maior parte dos casos, na privatização) dos espaços públicos urbanos. Mas, afinal, que qualidades norteiam a apropriação social do espaço público na cidade contemporânea? Como explicar a apropriação seletiva e diferenciada de espaços, que, em tese, seriam - ou deveriam ser - acessíveis a todos? O presente trabalho pretende discutir essas e outras questões, baseando-se em uma revisão bibliográfica comentada das contribuições filosóficas de Hannah Arendt, Jürgen Habermas, Walter Benjamin e Henri Lefebvre. Em seguida, a partir da análise de exemplos concretos de espaços públicos, em cidades como Salvador, São Paulo e Paris, objetiva-se uma aplicação empírica dos conceitos discutidos, buscando-se elucidar as dimensões socioculturais e políticas da apropriação social destes espaços urbanos

scholarly journals Влияние масс-медиа на сознание человека в пьесах Александра Марданя

2018 ◽  
pp. 153-164
Author(s):  
Maria Sibirnaya
Keyword(s):  
Mass Media ◽  
Mass Culture ◽  
Real Life ◽  
Point Of View ◽  
Contemporary Culture ◽  
Modern Culture ◽  
Factors Affecting ◽  
The Mass Media ◽  
Music Information ◽  
Modern Mass

Nowadays the influence comprehension of the mass media as one of the most significant factors affecting contemporary culture, acquires the special significance. All kinds of new information receiving by media channels obtain the stereotyped, frequently repeatedly cultural and axiological orientations, which become fixed in people's consciousness. Skillful manipulation of information makes the power of suggestion from mass media practically unlimited. Therefore, the public opinion is created by the mass media. Being so closely intertwined with the mass media, the modern mass culture is coming through all elements of people's lives. Moreover, it appears in the literary works, which reflect the influence of the mass media on the consciousness, mentality, point of view and decisions of the literature characters, using their set example in the literature. Odessian playwright Aleksander Mardan presents his characters in the context of the events, which entails new circumstances both due to the characters decisions and out of more extensive economic and political changes. One may notice the presence of mass media in the form of music, information broadcasts and press almost in all Mardan's play. One may track out the influence on the character’s consciousness and reveal the difference between the official version and what happened in the real life. Using the performance tool, there is the action in the play showing the influence of the stereotypes implicated by the mass media. The performance reveals not only the stereotypes affection influencing the mentality of the characters, but also the viewers whose interpretation of the play’s direction is not always critical enough. Therefore, the question about the relationship between the society and mass media, about the level of freedom in mass media from the society and concerning the influence exerted by mass media on the modern culture and the human's consciousness is repeatedly presented in Alexander Mardаn’s plays.

Europe

Dieter Grimm ◽  
2020 ◽  
pp. 155-160
Author(s):  
Dieter Grimm
Keyword(s):  
Jürgen Habermas ◽  
Constitutional Courts ◽  
European Constitution ◽  
Jurgen Habermas ◽  
National Constitution ◽  
The Impact ◽  
The Eu

The chapter deals with the impact of European interpretation on the national constitution and the national constitutional courts. It reflects Dieter Grimm’s position on a European constitution, his controversy with Jürgen Habermas, his thesis of the “over-constitutionalization” of the EU as one of the most important, but at least noticed causes of the diminishing acceptance of the EU.

Language and Critique: Jurgen Habermas on Walter Benjamin

1979 ◽  
pp. 15 ◽  
Author(s):  
Philip Brewster ◽  
Carl Howard Buchner
Keyword(s):  
Walter Benjamin ◽  
Jürgen Habermas ◽  
Jurgen Habermas

scholarly journals „Kūrybinių industrijų“ strategija sovietmečio Lietuvoje: masinio vartojimo produktų pakuotės

2015 ◽  
Vol 23 (1) ◽  
pp. 13-21
Author(s):  
Eglė Jaškūnienė
Keyword(s):  
Mass Media ◽  
Mass Culture ◽  
Walter Benjamin ◽  
Frankfurt School ◽  
Soviet System ◽  
Culture Studies ◽  
Package Design ◽  
Policy Strategies ◽  
British Culture

The article explores the Soviet mechanism of including the creative potentials into formation of economical and ideological policy strategies. Research aims to examine, how mass media and culture theories of Walter Benjamin, Frankfurt school and British Culture studies reflect the situation of mass culture in Soviet system. Case study is based on Lithuanian package design of 1960–1970s.

scholarly journals El problema de la opinión pública en el pensamiento sociológico de Habermas, Luhmann y Bourdieu: disquisiciones políticas, comunicacionales e ideológicas sobre un fenómeno ¿democrático?

2016 ◽  
pp. 143
Author(s):  
Ana Pamela García
Keyword(s):  
Public Opinion ◽  
Mass Media ◽  
Public Space ◽  
Pierre Bourdieu ◽  
Niklas Luhmann ◽  
Jürgen Habermas ◽  
Jurgen Habermas ◽  
Sociological Thought ◽  
Relationship Of ◽  
The Relationship

ResumenSe discute aquí el carácter de la “opinión pública” como categoría conceptual en el marco de las perspectivas de Jürgen Habermas, Niklas Luhmann y Pierre Bourdieu. Sus lecturas sobre este fenómeno psico-socio-político y comunicativo, todavía polémico dentro del debate sobre las formas sociales de la democracia representativa, se abordan considerando: primero, la relación de continuidad de sus propuestas con las principales tradiciones de la teoría social contemporánea; segundo, su potencialidad crítica para un esclarecimiento sociológico de la relación entre opinión pública y “medios masivos de comunicación”; tercero, sus diferentes concepciones del “espacio público” como categoría central oresidual en la comprensión del sentido de la acción social.Palabras clave: opinión pública, medios masivos, espacio público, sociología política, democracia.The problem of public opinion in the sociological thought of Habermas, Luhmann and Bourdieu: political, communicational and ideologicaldisquisitions on a “democratic?” phenomenonAbstractThis paper discusses the character of “public opinion” as a conceptualcategory within the perspectives of Jürgen Habermas, Pierre Bourdieu and Niklas Luhmann. Their literature about this psycho-socio-political andcommunicative phenomenon, still controversial in the discussion on thesocial forms of representative democracy, are addressed considering: First,the relationship of continuity of their proposals with the main traditions ofcontemporary social theory; second, its critical potential for a sociologicalclarification of the relationship between public opinion and “mass media”;third, their different conceptions of “public space” as a central or residualcategory in understanding the meaning of social action.Keywords: public opinion, mass media, public space, political sociology,democracy.O problema da opinião pública no pensamento sociológico de Habermas, Luhmann e Bourdieu: discussões políticas, comunicacionais e ideológicos sobre um fenômeno ¿democrático?ResumoDiscute-se aqui o caráter da “opinião pública” como categoria conceitualno marco das perspectivas de Jürgen Habermas, Niklas Luhmann ePierre Bourdieu. Suas leituras sobre este fenômeno psico-sócio-político ecomunicativo, ainda polêmico dentro do debate sobre as formas sociais dademocracia representativa, abordam-se considerando: primeiro, a relação de continuidade de suas propostas com as principais tradições da teoria social contemporânea; segundo, sua potencialidade crítica para um esclarecimento sociológico da relação entre a opinião pública e “meios massivos de comunicação”; terceiro, suas diferentes concepções do “espaço público”como categoria central ou residual na compreensão do sentido da ação social.Palavras-chave: opinião pública, meios massivos de comunicação, espaçopúblico, sociologia política, democracia.

scholarly journals Η φιλοσοφία ως κριτική κοινωνική θεωρία

2001 ◽  
Author(s):  
Θεόδωρος Γεωργίου
Keyword(s):  
Michel Foucault ◽  
Jacques Derrida ◽  
Gilles Deleuze ◽  
Walter Benjamin ◽  
Herbert Marcuse ◽  
Niklas Luhmann ◽  
Jürgen Habermas ◽  
Max Horkheimer ◽  
Jurgen Habermas

Το φιλοσοφικώς σκέπτεσθαι συνδέεται άρρηκτα με την αλλαγή, την μεταβολή, τον μετασχηματισμό. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η δυναμική της αλλαγής και η δυνατότητά του να εκφράζει την συνείδηση της εποχής του. Ο 20ος αιώνας κατέχει κεντρική θέση στην ιστορία της φιλοσοφίας, στο βαθμό που κατά την διάρκεια του επεκράτησε το γλωσσο-επικοινωνιακό «παράδειγμα» της φιλοσοφικής σκέψης.¹ Είναι γνωστό πώς ο Descartes αρχικώς και αργότερα ο Kant θεμελίωσαν το υποκειμενοκεντρικό «παράδειγμα» της φιλοσοφίας, δηλ. εκείνον τον τύπο του σκέπτεσθαι, ο οποίος θέτει σε πρώτη μοίρα το υπερβατικό υποκείμενο και την αρχή της ταυτότητας. Το υποκειμενοκεντρικό «παράδειγμα» της φιλοσοφίας αποτέλεσε εξ αρχής αντικείμενο κριτικής και ελέγχου.² Η κριτικό-ερμηνευτική παράδοση της θεωρίας έθεσε στο κέντρο της κριτικής της τις αρχές της υποκειμενικότητας και της ταυτότητας και διετύπωσε το αίτημα του επαναπροσδιορισμού του φιλοσοφικώς σκέπτεσθαι. Το ίδιο αλλά με διαφορετικούς όρους και διαφορετικές προοπτικές συνέβη και με την γλωσσο-αναλυτική φιλοσοφική παράδοση.³ Στο παρόν βιβλίο σκιαγραφείται η μετάβαση από το υποκειμενοκεντρικό στο γλωσσοεπικοινωνιακό «παράδειγμα» της φιλοσοφίας, ενώ ταυτόχρονα αποδεικνύεται με βάσιμη επιχειρηματολογία ότι η φιλοσοφία είναι δυνατή ως κριτική κοινωνική θεωρία, της οποίας το πραγματολογικό θεμέλιο είναι οι συναλλακτικές σχέσεις ανάμεσα στους δρώντες. Το παρόν βιβλίο διαιρείται σε τρία κεφάλαια (μέρη): στο πρώτο κεφάλαιο εξετάζεται η κριτική κοινωνική θεωρία υπό την κλασική εκδοχή της. Κύριοι εκπρόσωποι της θεωρούνται οι φιλόσοφοι Max Horkheimer, Theodor W. Adorno, Walter Benjamin και Herbert Marcuse. Χωρίς να υποτιμάται η συμβολή και των άλλων μελών της Σχολής της Φρανκφούρτης στην ανανέωση της φιλοσοφίας, η θεωρητική έρευνα περιορίζεται σ’ αυτούς τους τέσσερεις φιλοσόφους, επειδή ιδιαιτέρως σ’ αυτούς και στο έργο τους διαμορφώνεται η πεποίθηση της «διαλεκτικής» του εξορθολογισμού. Αυτό σημαίνει ότι η κοινωνική και θεωρητική δυναμική του εξορθολογισμού συνδέεται άρρηκτα με τους πραγματολογικούς όρους της υπονόμευσής της. «Η διαλεκτική του διαφωτισμού», καθίσταται καθολική αρχή συγκρότησης των όντων. Η δυνατότητα διάσωσης του διαφωτισμού έγκειται στην αισθητική διεύρυνση της έννοιας, πράγμα το οποίο με τη σειρά του οδηγεί στην άμβλυνση της κυριαρχίας πάνω στη φύση και της κοινωνικής κυριαρχίας. Κατά τον Adorno η επίτευξη της κοινωνικής συμφιλίωσης συμπίπτει «με την μετάβαση σ’ ένα άλλο είδος του σκέπτεσθαι» (Αρνητική Διαλεκτική). Η θεωρητική έρευνα για έναν άλλο τύπο του σκέπτεσθαι εκτίθεται στο δεύτερο μέρος, στο οποίο και αποσαφηνίζεται η ιδέα της «αλλαγής παραδείγματος» στη φιλοσοφία. Στο τμήμα αυτό της εργασίας δίδεται ιδιαίτερη έμφαση στην θεωρητική προβληματική του φιλοσόφου Jürgen Habermas. Είναι εκείνος, ο οποίος προώθησε την ιδέα του επικοινωνιακώς πράττειν και θεμελίωσε την φιλοσοφία ως γλωσσοεπικοινωνιακή θεωρία. Αυτό σημαίνει ότι έθεσε τις βάσεις για την πραγματολογική μετάβαση από την «δικτατορία του Λόγου στην Δημοκρατία του Διαλόγου» κατά τον Δημ. Μαρκή.⁴ Η επικοινωνιακή θεωρία των Habermas και Apel συγκροτεί τον νέο τύπο του σκέπτεσθαι για τον οποίο μιλούσε ο Adorno. Θέτει η ίδια τα κριτήρια, με βάση τα οποία κρίνεται η εγκυρότητα των προτάσεών της. Το επιστημολογικό αυτό χαρακτηριστικό της είναι εκείνο το στοιχείο, μέσω του οποίου συντελείται η υπέρβαση του «κανονιστικού ελλείμματος» της κλασικής κριτικής θεωρίας. Στο τρίτο κεφάλαιο του βιβλίου αποσαφηνίζεται ο «μετασχηματισμός της φιλοσοφίας», ο οποίος δεν είναι μόνον πραγματολογικός αλλά περιλαμβάνει και καθαρά περιεχομενικά στοιχεία. Οι γάλλοι μεταστρουκτουραλιστές Michel Foucault, Gilles Deleuze και Jacques Derrida αποτελούν, όπως και στην περίπτωση της κλασικής κριτικής θεωρίας, τους επιστημολογικούς οδοδείκτες της ιστορικής πορείας του σκέπτεσθαι προς τον ριζικό μετασχηματισμό του. Η «διαφορά» καθίσταται η έννοια -κλειδί για να συλλάβει κανείς την «αλλαγή παραδείγματος» στη φιλοσοφία. Στην περίπτωση του Niklas Luhmann, θεμελιωτή της θεωρίας των κοινωνικών συστημάτων, η έννοια-κλειδί είναι το σύστημα. Ο συγγραφέας του παρόντος βιβλίου ισχυρίζεται ότι η «φιλοσοφία της διαφοράς» και η συστημική θεωρία συγκλίνουν και όσον αφορά τους επιστημολογικούς στόχους τους (την ριζική κριτική του υποκειμενοκεντρισμού) και όσον αφορά τα πραγματολογικά αποτελέσματα (την εγκαθίδρυση του γλωσσοεπικοινωνιακού «παραδείγματος» της φιλοσοφίας).⁵ Οι συναλλακτικές σχέσεις και επαφές ανάμεσα στους δρώντες δεν καταλήγουν πάντοτε σε συνεννόηση. Από την άλλη πλευρά, τα κοινωνικά συστήματα έχουν αντικαταστήσει τα όντα του παλαιού οντολογικού «παραδείγματος» και έχουν απωθήσει το υπερβατικό υποκείμενο του υποκειμενοκεντρικού «παραδείγματος». Η «διαφορά» ως πραγματολογική συνθήκη αποτελεί τον κατεξοχήν κοινωνικό τόπο της επικοινωνίας των δρώντων. Τέλος, τόσο η «φιλοσοφία της διαφοράς» όσο και η συστημική θεωρία συγκροτούνται ως τύποι κριτικής θεωρίας, στο βαθμό που ενσωματώνουν την πραγματολογική δυνατότητα της αλλαγής της κοινωνικής πραγματικότητας. […]

Formation of Competencies of Heads for Management of Digital Culture Devel-opment of Employees of Educational Organizations

2020 ◽  
pp. 45-51
Author(s):  
O. Shafranova
Keyword(s):  
Mass Culture ◽  
Traditional Education ◽  
Educational Process ◽  
Digital Culture ◽  
Digital Environment ◽  
Educational Organizations ◽  
Modern Culture ◽  
Effective System ◽  
Managerial Task ◽  
Education Culture

In the conditions of the intensive transformation of modern culture, due to the mass dig-italization of various spheres of society, the traditional education-culture relationship acquires significant features. A significant cultural layer (especially mass culture) is formed in the digital environment. Today's education requires that all subjects of the educational process not only correctly use the artifacts of this culture, but also successfully participate in its creation. One of the key conditions for solving this problem is the formation of a digital culture of employees of the educational organization. And effective management of the development of such a culture becomes an important managerial task of its leader. Of course, such a task requires the head of special competencies, which can be mastered by an effective system of continuing education of the education manager.

Moral Universalism at a Time of Political Regression: A Conversation with Jürgen Habermas about the Present and His Life’s Work

2020 ◽  
Vol 37 (7-8) ◽  
pp. 11-36
Author(s):  
Claudia Czingon ◽  
Aletta Diefenbach ◽  
Victor Kempf
Keyword(s):  
Public Sphere ◽  
Social Theory ◽  
Communicative Rationality ◽  
Jürgen Habermas ◽  
The Public ◽  
Jurgen Habermas ◽  
The Public Sphere ◽  
Role Of Religion ◽  
The Impact

In the present interview, Jürgen Habermas answers questions about his wide-ranging work in philosophy and social theory, as well as concerning current social and political developments to whose understanding he has made important theoretical contributions. Among the aspects of his work addressed are his conception of communicative rationality as a countervailing force to the colonization of the lifeworld by capitalism and his understanding of philosophy after Hegel as postmetaphysical thinking, for which he has recently provided a comprehensive historical grounding. The scope and relevance of his ideas can be seen from his reflections on current issues, ranging from the prospects of translational democracy at a time of resurgent nationalism and populism, to political developments in Germany since reunification, to the role of religion in the public sphere and the impact of the new social media on democratic discourse.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document