Σκοπός: Η συστηματική αξιολόγηση της εργαστηριακής συμπεριφοράς μιας σειράς αντιπροσωπευτικών σκευασμάτων CSS ως προς τις μηχανικές, χημικές, επιφανειακές και βιολογικές τους ιδιότητες. Η υπόθεση εργασίας ήταν ότι δεν υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά στις επιμέρους ιδιότητες μεταξύ των αντιπροσωπευτικών σκευασμάτων CSS που χρησιμοποιήθηκαν στην εργασία. Επιλέχθησαν αντιπροσωπευτικά, ως προς τη χημική σύνθεση, σκευάσματα CSS. Τα υπό μελέτη υλικά ήταν τα εξής: Biscover LV (BC) (Bisco, Inc., Schaumburg, IL, USA), DuraFinish (DF) (Parkell, Inc., Edgewood, NY, USA), G-Coat Plus (GC) (GC Corporation, Tokyo, Japan) και PermaSeal (PS) (Ultradent Products, Inc., S. Jordan, UT, USA). Υλικά και μέθοδος: Από τις χημικές ιδιότητες, ελέγχθηκε η μοριακή σύνθεση και υπολογίστηκε ο βαθμός μετατροπής των δεσμών C=C και η έκταση της ζώνης αναστολής του πολυμερισμού από το ατμοσφαιρικό οξυγόνο. Όσον αφορά στις μηχανικές ιδιότητες, υπολογίστηκε η σκληρότητα κατά Vickers (VHN) και η αποτριβή (με τη μέθοδο της οδοντόβουρτσας και με τη μέθοδο φόρτισης με στυλεό). Από τις επιφανειακές ιδιότητες, μετρήθηκε η επιφανειακή τραχύτητα, η χρωματική σταθερότητα και η μεταβολή της στιλπνότητας μετά από αποτριβή. Ο βιολογικός έλεγχος περιελάμβανε τον έλεγχο της τοξικότητας και της οιστρογονομιμητικής δράσης των CSS. Η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων για τις επιμέρους παραμέτρους πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο διακύμανσης (analysis of variance-ANOVA) και με τη μέθοδο t-test (α:0,05). Η πιθανή συσχέτιση της κυτταροτοξικότητας με τα DC%, VHN ελέγχθηκε με τη δοκιμασία Pearson correlation coefficient.Aποτελέσματα:Χημικές ιδιότητεςΤα σκευάσματα BC, DF και GC περιέχουν, πρόσθετα από τα στοιχεία που δίνουν οι κατασκευάστριες εταιρείες, αρωματικές ουσίες. Επιπλέον, στο GC παρουσιάστηκαν ομάδες N-H, ενώ το BC εμφάνισε τη μεγαλύτερη κορυφή OH, ακολουθούμενο από το PS. Το σκεύασμα PS παρουσίασε υψηλότερο βαθμό μετατροπής δεσμών C=C συγκρινόμενο με τα BC, DF και GC. Τα BC και GC παρουσίασαν μικρότερη σε έκταση ζώνης αναστολής πολυμερισμού από το οξυγόνο, συγκρινόμενα με τα PS και DF. Μηχανικές ιδιότητεςΠριν την αποθήκευση σε νερό, το GC παρουσίασε τις πιο υψηλές τιμές σκληρότητας. Ακολούθησαν τα BC και DF, τα οποία δεν διέφεραν μεταξύ τους, και τέλος, το PS. Μετά την αποθήκευση σε νερό, τις πιο υψηλές τιμές σκληρότητας παρουσίασαν τα BC και DF. Ακολούθησε το GC, ενώ το PS εξακολούθησε να έχει τις πιο χαμηλές τιμές σκληρότητας. Δεν παρατηρήθηκε διαφορά στις τιμές της σκληρότητας μεταξύ επιφάνειας και βάσης των δοκιμίων. Η παραμονή στο νερό οδήγησε σε μείωση της σκληρότητας (κυρίως στα GC και PS). Η επιφανειακή μορφολογία των υπό μελέτη υλικών μετά την αποτριβή παρουσίασε διαφορές. Ανεξάρτητα από το είδος των μορφολογικών χαρακτηριστικών της επιφάνειάς τους, τα BC και DF παρουσίασαν πιο λεία επιφάνεια συγκρινόμενα με τα PS και GC πριν την αποτριβή, ενώ το PS μετά την αποτριβή. Τα PS και GC δεν παρουσίασαν διαφορά στις τιμές της απώλειας όγκου λόγω αποτριβής και στο μέγιστο και μέσο βάθος αποτριβής. Επιφανειακές ιδιότητεςΤo GC παρουσίασε πιο αδρή επιφάνεια μετά την αποτριβή σε σχέση με το PS. Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στις τιμές ΔL* μεταξύ του GC και των υπόλοιπων υλικών (p<0.001), το οποίο μετά την αποτριβή με την οδοντόβουρτσα ήταν πιο φωτεινό. Οι διαφορές στις παραμέτρους Δa* και Δb* έδειξαν μετατόπιση του χρώματος προς το κόκκινο για το υλικό DF και προς το κίτρινο για το υλικό GC μετά την αποτριβή. Οι τιμές ΔΕ* κυμάνθηκαν μεταξύ 0.67 και 1.11. Το υλικό PS παρουσίασε τη μεγαλύτερη χρωματική σταθερότητα. Οι μεταβολές αυτές, ωστόσο, ήταν μικρότερες από το όριο του κλινικά αντιληπτού (ΔΕ*<3.3). Τα BC και PS, πριν την αποτριβή, παρουσίασαν πιο στιλπνή επιφάνεια και μεγαλύτερη μείωση της στιλπνότητας μετά την αποτριβή, συγκρινόμενα με τα DF και GC. Το υλικό PS παρέμεινε πιο στιλπνό μετά την αποτριβή, σε σχέση με τα DF και GC.Βιολογικές ιδιότητεςΣτην ομάδα με τα διαλύματα συγκέντρωσης 1% v/v, μόνο το DF παρουσίασε τοξικότητα. Στην ομάδα 5% v/v, όλα τα υλικά παρουσίασαν τοξικότητα (τα BC και DF ήταν πιο τοξικά). Η τοξικότητα στην ομάδα διαλυμάτων συγκέντρωσης 5% v/v ήταν μεγαλύτερη για όλα τα υλικά. Η μόνη στατιστικά σημαντική συσχέτιση που βρέθηκε ήταν μεταξύ DC% και κυτταροτοξικότητας 5% v/v Κανένα υλικό δεν παρουσίασε οιστρογονομιμητική δράση. ΣυμπεράσματαΣύμφωνα με τα αποτελέσματα της εργασίας, η άκυρη υπόθεση ότι δεν υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά στις επιμέρους ιδιότητες μεταξύ των αντιπροσωπευτικών σκευασμάτων CSS, απορρίφθηκε. Τα υπό μελέτη υλικά παρουσίασαν μεταξύ τους διαφορές ως προς τις χημικές, μηχανικές, επιφανειακές και βιολογικές ιδιότητες, οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν την κλινική τους συμπεριφορά. Για τη δοκιμασία αποτριβής με τη μέθοδο OHSU, όπου τα υλικά δεν παρουσίασαν διαφορά στην απώλεια όγκου και στο μέγιστο και μέσο βάθος αποτριβής αλλά στις τιμές της τραχύτητας μετά την αποτριβή, η υπόθεση εργασίας έγινε εν μέρει δεκτή.
Exploring Shank Circumference by Stretching after Training among Volleyball Players
