Efek Protektif Methylprednisolone pada Testis Kontralateral Tikus Wistar yang dilakukan Torsio-Detorsio

Latar Belakang : Torsio testis merupakan keadaan gawat darurat dan butuh segera dilakukan tindakan bedah. Torsio testis menyumbang 13-54% kasus penyakit skrotum pediatri akut dan terjadi pada 1 dari 4.000 pria berusia <25 tahun serta 1 dari 160 pria di atas 25 tahun. Walaupun sudah dilakukan intervensi di bawah 6 jam namun kematian jaringan testis pasca detorsio masih tinggi, dikarenakan terjadinya cidera iskemik reperfusi akibat produksi ROS (Reactive Oxygen Species) yang berlebihan. Testis kontralateral seringkali ikut terdampak pasca terjadinya torsio-detorsio akibat efek ROS. Pemberian terapi tambahan pasca dilakukan detorsio merupakan kebutuhan yang mendesak untuk ditemukan karena bisa mengurangi kematian jaringan testis akibat cidera iskemik reperfusi. Metode : Merupakan studi eksperimental dengan rancangan Randomized controlled study with post test only control group design. Sampel penelitian sejumlah 18 tikus wistar dibagi dalam 3 kelompok. Dilakukan torsio pada testis ipsilateral, kemudian dilakukan detorsio dan pemberian terapi intravena. Dilakukan pengamatan index apoptosis (infertilitas) pada variabel Johnsen score, jumlah lapis sel tubulus seminiferus, adhesi neutrofil dan jumlah sel nekrosis dalam Hematoxyline Eosin pada testis kontralateral. Selanjutnya dilakukan analisa statistik, hasil dipresentasikan dalam tabel dan gambar. Hasil : Terdapat perbedaan yang bermakna antara kelompok Methylprednisolone terhadap kelompok Torsio Detorsio dengan p = 0,008 pada variabel Johnsen score dan jumlah lapis sel tubulus seminiferus. Diskusi : Methylprednisolone sebagai anti inflamasi terbukti dalam fungsinya mengurangi ROS sehingga bisa mengurangi cidera iskemik reperfusi.

Effects of humic acid diet on the serum biochemistry and oxidative status markers in pheasants

This study investigated the effect of different concentrations of humic acids (HAs) on the selected serum biochemistry parameters and oxidative status markers in common pheasants (Phasianus colchicus). The control birds were fed a diet with no HA additives, while the birds in the experimental groups were fed diets containing HAs at the level of 0.5% (EG1), 0.75% (EG2) and 1.0% (EG3) from 1 to 90 days of age. The blood sodium concentration decreased (P &lt; 0.01) in the group fed by 1.00% HAs compared to the control birds. The concentration of potassium in the EG2 group increased (P &lt; 0.05) in comparison to the control group. The EG1 group showed a higher (P &lt; 0.01) serum glucose than the EG2 group. Significant differences (P &lt; 0.05; P &lt; 0.01) were also found between the experimental groups (EG1 vs EG2, and EG2 vs EG3) in the cholesterol concentrations. The birds in the experimental groups showed lower ROS (reactive oxygen species) and MDA (malondialdehyde) production. An opposite effect was observed in the TAC (total antioxidant capacity), where its values significantly increased in the experimental groups. The diet supplementation affected the enzymatic antioxidant system of the fattened pheasants, and so the HAs exhibited an antioxidant potential in these birds.

A Concise Review on Multidimensional Silver Nanoparticle Health Aids and Threats

: Nanoparticles (Np) are the 21st century material in supreme formulations due to their unique properties and design. In review, systematic discussion of the synthesis, characterization, bio-applications and risks of AgNps (Silver Nanoparticles) specially highlighting anticancer activity envisaging mechanisms as well as therapeutic approaches for cancer. Ag-Nps mainly possess toxicological concern. Benefits and Risk: AgNps have beneficial approaches for cancer treatment and angiogenesis-related diseases like rheumatoid arthritis, atherosclerosis, diabetic psoriasis, retinopathy, endometriosis and adiposity. Ag-Nps induced cytotoxicity through oxidative stress by the ROS (Reactive Oxygen Species) generation could be measured as dependent on different properties such as nanoparticle shape, size, agglomeration, concentration and aggregation. Result: The advancing nanotechnology-based therapy need to be devised better, and it should offload the hitches of prevailing treatment approaches. Essential studies are required to explain the synergistic effect of two different cytotoxic agents.

Murburn precepts for aerobic respiration and homeostasis

Transformed Gibbs free energy values of respiratory reactions are calculated to address the spontaneity, selectivity, control, and efficiency of oxidative phosphorylation. We present tangible explanations for ubiquinone’s role mitochondria, HCN &gt; H2S order of cellular toxicity in aerobes and why oxygen inhibits anaerobes. Our data/arguments highlight the significance of proton deficiency in NADH/mitochondria and link the ‘oxygen → ROS (reactive oxygen species) → water’ metabolic pathway to the macroscopic physiologies of ATP-synthesis, trans-membrane potential, thermogenesis, and homeostasis. This ‘murburn perspective’ affords a probabilistically and thermodynamically viable precept for the origin and evolution of the ‘working logic’ of oxygen-centric life.

FT-IR φασματοσκοπική μελέτη ασθενειών των οστών

Οι παθήσεις των οστών και η θεραπεία τους σχετίζονται άμεσα με την γνώση των βλαβών που προκαλούν οι ασθένειες σε μοριακό επίπεδο των βιολογικών μορίων, ιστών και υγρών του σώματος. Μέχρι σήμερα, πολλές από τις ασθένειες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μη επεμβατικά, επειδή δεν έχουν παρασκευασθεί φάρμακα τα οποία θα μπορούσαν να επιδιορθώσουν τις βλάβες. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, η συνήθης αντιμετώπιση των περισσότερων ασθενειών είναι η χειρουργική αφαίρεση του τμήματος του οστού που έχει φθαρεί. Η γνώση επομένως των βλαβών οι οποίες προκαλούνται από τις ασθένειες θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει στην ανάπτυξη φαρμάκων και την εξέλιξη της μη επεμβατικής αντιμετώπισης αυτών των ασθενειών .Στην παρούσα μελέτη χρησιμοποιήθηκαν μη καταστρεπτικές μέθοδοι, όπως η υπέρυθρη φασματοσκοπία με μετασχηματισμό Fourier (Fourier Transform Infrared, FT-IR) και ηλεκτρονιακό μικροσκόπιο σάρωσης (Scanning Electron Microscopy, SEM) και περίθλαση ακτίνων Χ (XRD, X-Ray Diffraction).Για την μελέτη λήφθηκαν δείγματα φλοιώδους και σπογγώδους οστού, καθώς και χόνδρου οστού από 42 ασθενείς ηλικίας 31 έως 87 ετών, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε χειρουργική αντιμετώπιση. Από αυτά 15 προήλθαν από ασθενείς με αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου, 1 από αγκυλοποιητική αρθρίτιδα του ισχίου, 4 από έκτοπη οστεοποίηση του ισχίου, 3 λόγω οστεονέκρωσης της μηριαίας κεφαλής, 1 από ρευματοειδή αρθρίτιδα του γόνατος, 2 έπειτα από χαλάρωση ολικής αρθροπλαστικής γόνατος, 4 έπειτα από χαλάρωση ολικής αρθροπλαστικής ισχίου και 2 από ψωριασική αρθρίτιδα (ισχίου και γόνατος) και 10 καρκινικά. Τα δείγματα δεν υπέστησαν καμία επεξεργασία πέραν της αφαίρεσης των προσμίξεων αίματος και λιπαρών συστατικών του εξωτερικού περιβάλλοντος του οστού. Τα υπέρυθρα φάσματα έδειξαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των υγιών οστών και των οστών τα οποία προήλθαν από τα δείγματα των ασθενών. Οι μεταβολές ήταν συνάρτηση της ασθένειας αλλά και των συστατικών του εκάστοτε οστού. Γενικά διαπιστώθηκε ότι σε κάθε περίπτωση το οξειδωτικό στρες συμμετέχει σε κάποιο από τα στάδια της ανάπτυξης της ασθένειας. Κατά το οξειδωτικό στρες παράγονται ελεύθερες ρίζες (ROS, reactive oxygen species) οι οποίες οδηγούν σε υπεροξείδωση των λιπιδίων και φωσφολιπιδίων των μεμβρανών των κυττάρων και κατά συνέπεια στην καταστροφή των κυττάρων. Από τις μειώσεις των εντάσεων και τις μετατοπίσεις των απορροφήσεων τάσης των ομάδων νΟΗ και νΝΗ στην περιοχή του φάσματος από 4000-3000 cm-1 φαίνεται ότι ο υδροξυαπατίτης χάνει τις ομάδες -ΟΗ, ενώ οι δεσμοί υδρογόνου οι οποίοι συγκρατούν την α-έλικα των κολλαγονούχων πρωτεϊνών μεταβάλλουν την έντασή τους. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις μετατοπίσεις των ταινιών των Amide I και Amide II των πρωτεϊνών προς μικρότερες συχνότητες στην περιοχή 1700-1500 cm-1, ως αποτέλεσμα της καταστροφής της α-έλικας. Το φαινόμενο αυτό είναι περισσότερο έντονο στην περίπτωση των χόνδρων. Η ταινία περίπου στα 3080 cm-1, η οποία συνδέεται με την ολεφινική ομάδα (v=CH) επιβεβαιώνει την επίδραση των ελευθέρων ριζών στα στάδια της ασθένειας. Η αύξηση των εντάσεων των ταινιών των μεθυλ (vCH3) και μεθυλενομάδων (vCH2) στην περιοχή 3000-2850 cm-1 συνδέεται με την αύξηση του λιπόφιλου περιβάλλοντος, ως αποτέλεσμα της επίδρασης του οξειδωτικού στρες και τον σχηματισμό αμυλοειδών πρωτεϊνών. Η ταινία στα 1743 cm-1 η οποία αποδίδεται σε σχηματισμό αλδεϋδικών ομάδων συνδέεται με το οξειδωτικό στρες και επομένως με την φλεγμονή. Σε ασθενείς οι οποίοι εμφάνιζαν χρόνια φλεγμονή η ένταση της ταινίας είναι αρκετά υψηλή. Τα υπέρυθρα φάσματα έδειξαν την καταστροφή του υδροξυαπατίτη των οστών και την μετατροπή του σε άλατα του φωσφορικού ασβεστίου, προσδίδοντας επομένως μεγαλύτερη σκληρότητα και ευθραυστότητα στο οστό. Η καταστροφή του βιολογικού υδροξυαπατίτη επιβεβαιώθηκε με XRD ανάλυση.Οι SEM αναλύσεις έδειξαν την καταστροφή των πρωτεϊνών του οστού. Από την ανάλυση της εικόνας φάνηκαν οι θέσεις διασταυρούμενων (cross-link) και διακλαδούμενων (branch-link) πολυμερισμών. Οι θέσεις αυτές αποτελούν δραστικά σημεία σχηματισμού φωσφορικών αλάτων, τα οποία μειώνουν την αντοχή των οστών. Επίσης επιβεβαιώνουν την επίδραση των ελευθέρων ριζών.Η έκτοπη οστεοποίηση φαίνεται να μην είναι αποτέλεσμα της δράσης των οστεοβλαστών, αλλά της αδυναμίας λειτουργίας του ATP στον φυσιολογικό κύκλο λόγω ισχαιμικών επεισοδίων που επικρατούν στην περιοχή ανάπτυξης του οστού. Αυτό επιβεβαιώθηκε από την σύγκριση των φασμάτων έκτοπου οστού και επασβεστωμένης αορτικής βαλβίδας. Τέλος, στον σχηματισμό των αμυλοειδών πρωτεϊνών αποδίδουμε την αντίσταση στην θεραπευτική αγωγή και ακτινοθεραπεία των οστών.

Regulusosides A, B, and C, Three New Polyhydroxysteroid Glycosides from the Starfish Pentaceraster regulus

Three new polyhydroxysteroid glycosides, regulusosides A-C (1-3) along with the previously known five steroid compounds (4-8) were isolated from the tropical starfish Pentaceraster regulus. The structures of compounds 1-3 were established by extensive NMR and ESI-MS techniques. New glycosides have the same aglycon, (24 S)-5α-cholestane-3β,5,6β,8,15α,24-hexol, and various disaccharide moieties: β-D-xylopyranosyl-(1→2)-3- O-methyl-α-L-arabinofuranosyl (1), β-D-xylopyranosyl-(1→2)-α-L-arabinofuranosyl (2), and 2- O-methyl-β-D-xylopyranosyl-(1→2)-3- O-methyl-α-L-arabinofuranosyl (3), attached at C-24 of the side chain. Compounds 1, 2 and 6 exhibit potential immunomodulatory properties, inducing intracellular ROS (reactive oxygen species) formation in the RAW 264.7 murine macrophage cells.