Uno de los ejes de la adaptación de la Universidad española al Espacio
Europeo de Educación Superior lo constituye la evaluación, ya que en las
nuevas enseñanzas «a la boloñesa» se evalúa el aprendizaje, las competencias, y
no sólo el conocimiento. Este planteamiento obliga a encontrar nuevos enfoques
en los procesos e instrumentos clásicos de evaluación, superando así el tradicional
«examen» como único criterio para la calificación del estudiante universitario.
Este cambio trascendental tiene innegables consecuencias jurídicas. De todas ellas
se ocupa el presente estudio, analizando la normativa vigente, desde una perspectiva
crítica y con propuestas de reforma.
Espainiako Unibertsitateak Goi-mailako Hezkuntzaren Europako
Esparrura egokitzeko ardatzetariko bat ebaluazioa da; izan ere, Bolognan erabakitakoari
jarraiki eratutako irakaskuntza berrietan, jakintza ez ezik, ikaskuntza eta
gaitasunak ere ebaluatzen dira. Hori dela-eta, ebaluatzeko tresnei dagokienez alternatibak
aurkitu behar dira, betiko «azterketa» ez izateko unibertsitateko ikasleak kalifi
katzeko irizpide bakarra. Aldaketa hori oso funtsezkoa izango da, eta, zalantzarik
gabe, ondorio juridikoak izango ditu. Horiei guztiei buruzkoa da ikerketa hau; izan
ere, indarrean dauden arauak aztertzen ditu, ikuspuntu kritiko batetik eta erreformak
proposatuz.
One of the axes of the adaptation by Spanish Universities to
the European Higher Education Area is the assessment, because with the new
studies according to Bologna learning, competences, and not only knowledge, are
assessed. This approach obliges to fi nd new perspectives to the classic procedures
and tools of assessment, superseding the traditional «test» as the only criteria for
the assessment of University students. This important change has undeniable legal
consequences. This study deals with all of them, analyzing the current rules, from
a critical perspective and with proposals for the amendment.