scholarly journals Susceptibilidad a betalactámicos y resistencia por betalactamasas de espectro extendido (BLEE) en Enterobacteriaceae aisladas de reservorios ambientales de un hospital general en Cajamarca, Perú.

2011 ◽  
Vol 22 (2) ◽  
Author(s):  
Marco Rivera-Jacinto ◽  
Claudia Rodríguez-Ulloa ◽  
Gladys Huayán-Dávila ◽  
Pedro Mercado-Martínez

 Objetivos:Identificar enterobacterias en reservorios intrahospitalarios, evaluar su sensibilidad a betalactámicos y determinar su capacidad de producir betalactamasas de espectro extendido (BLEE), en el Hospital Regional de Cajamarca. Material y métodos: Se obtuvieron muestras mediante hisopado de grifos, lavatorios, mesas, camas y tablillas de historia clínica en las áreas de cirugía y pediatría; se recuperaron, aislaron e identificaron 45 cultivos de importancia clínica: 14 Enterobacter cloacae, 11 Escherichia coli, 5 Citrobacter freundii, 4 Klebsiella pneumoniae y 11 de otros géneros. Se determinó la sensibilidad antimicrobiana a los antibióticos betalactámicos: ampicilina, cefalotina, cefoxitina, ceftazidima, cefotaxima, ceftriaxona, amoxicilina-clavulanato, aztreonam e imipenem. Teniendo en cuenta los diámetros críticos de tamizaje, se realizó el test confirmatorio para BLEE. Para el análisis estadístico se utilizó el programa estadístico SPSS v15. Resultados: De los 45 cultivos aislados 34 fueron resistentes a ampicilina, 34 a cefalotina, 14 a cefoxitina, 12 a cefotaxima, 11 a ceftriaxona, 5 a ceftazidima, 19 a amoxicilina-clavulanato y 15 a aztreonam. Doce cultivos presentaron resistencia por BLEE a cefalosporinas de tercera generación y/o monobactámicos, cuatro E. coli y cuatro E. cloacae fueron los más relevantes. Todos fueron sensibles a imipenem. Conclusiones: Dada la capacidad de algunos de estos cultivos de producir BLEE existe el riesgo de brotes intrahospitalarios que pueden complicarse cuando son originados por microorganismos multirresistentes. La producción de BLEE como mecanismo de resistencia en los cultivos hallados debe ser motivo de preocupación por las implicancias que tiene.(Rev Med Hered 2011;22:69-75).

2017 ◽  
Vol 1 (2) ◽  
pp. 48-60
Author(s):  
A.G. Salmanov ◽  
A.V. Rudenko

Мета роботи — вивчити резистентність до антибіотиків бактеріальних збудників інфекцій сечових шляхів (ІСШ), виділених у пацієнтів урологічного стаціонару в м. Києві. Матеріали і методи. Досліджено 1612 штамів бактерій, виділених із сечі хворих з ІСШ (цистит, уретрит, пієлонефрит), госпіталізованих в урологічне відділення ДУ «Інститут урології НАМН України» у м. Києві протягом 2016 р. Серед пацієнтів переважали жінки — 1201 (74,5 %). Вік хворих становив від 17 до 74 років. Для збору даних використано медичну документацію лікарні. Мікробіологічні дослідження виконано у лабораторії мікробіології ДУ «Інститут урології НАМН України». Аналізували результати культурального дослідження зразків сечі, зібраних за наявності клінічних ознак ІСШ. Дослідження клінічного матеріалу та інтерпретацію отриманих результатів проводили загальноприйнятими методами. Вивчено чутливість уропатогенів до 31 антибіотика дискодифузійним методом відповідно до рекомендацій Інституту клінічних та лабораторних стандартів США (Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI)). Результати та обговорення. Аналіз мікробного спектра сечі виявив домінування серед уропатогенів штамів Escherichia coli (32,0 %), Enterococcus faecalis (19,5 %), Klebsiella pneumoniae (10,9 %), Staphylococcus epidermidis (8,9 %), S. haemolyticus (6,5 %) та Pseudomonas aeruginosa (6,4 %). Частка Enterococcus faecium, Enterobacter aerogenes і Streptococcus viridans становила відповідно 2,5, 2,2 і 1,6 %, Enterobacter cloacae, Klebsiella oxytoca, Acinetobacter baumannii, Proteus vulgaris та Providencia rettgeri — менше 1,0 %. У більшості випадків (69,7 %) мікроорганізми виділено у монокультурі, у решті випадків — у мікробних асоціа- ціях. Високу резистентність до тестованих антибіотиків виявили штами E. aerogenes (45,1 %), E. cloacae (45,7 %), E. faecium (40,9 %), E. faecalis (40,7 %), E. coli (39,9 %), P. aeruginosa (34,0 %), K. pneumoniae (28,6 %). Найбільш активними до уропатогенів були іміпенем (E. coli — 87,6 %, P. aeruginosa — 75,7 %, E. cloacae — 67,3 %, E. aerogenes — 72,6 %, K. pneumoniae — 93,2 %), меропенем (E. coli — 89,1 %, P. aeruginosa — 76,7 %, K. pneumoniae — 82,6 %), лефлоцин (E. coli — 74,5 %, ентерококи — 78,7 %, P. aeruginosa — 76,7 %, E. cloacae — 73,9 %, E. aerogenes — 80,4 %, K. pneumoniae — 83,5 %), амоксицилін/клавуланат (ентерококи — 84,6 %), фурагін (ентерококи — 82,6 %), цефоперазон (K. pneumoniae — 89,2 %, P. aeruginosa — 73,8 %), цефтріаксон (K. pneumoniae — 80,1 %). Висновки. Антибіотикорезистентність збудників ІСШ — важлива терапевтична проблема. Найбільшою активністю до уропатогенів характеризуються іміпенем, меропенем, лефлоцин, амоксицилін/ клавуланат, фурагін, цефоперазон, цефтріаксон, які можна розглядати як препарат вибору для призначення стартової терапії ІСШ. Необхідно здійснювати постійний моніторинг за резистентністю до дії антибіотиків. Політику використання антибіотиків у кожному стаціонарі слід визначати залежно від локальних даних щодо резистентності до протимікробних препаратів.


2019 ◽  
Vol 20 ◽  
Author(s):  
Marcone Helmer Silva ◽  
Hilma Lúcia Tavares Dias ◽  
Ednaldo da Silva Filho ◽  
Sarah Raphaela Rocha de Azevedo Scalercio ◽  
Wellington Bandeira da Silva ◽  
...  

Resumo Os objetivos desta pesquisa foram identificar bactérias isoladas da cavidade oral e da ampola retal de Saimiri collinsi e Callithrix jacchus e determinar a sensibilidade a 16 antimicrobianos. Trinta indivíduos de cada espécie foram analisados e foram isoladas 136 bactérias em C. jacchus e 84 em S. collinsi. As bactérias isoladas em maior número em S. collinsi foram Klebsiella pneumoniae, Escherichia coli, Enterobacter cloacae, Raoutella ornithinolytica, Staphylococcus xylosus e Proteus mirabilis. As bactérias isoladas em C. jacchus foram K. pneumoniae, E. cloacae, E. coli, Serratia marcescens e S. xylosus na cavidade oral e ampola retal. O teste de sensibilidade mostrou que, dentre as cepas isoladas, os maiores percentuais de resistência foram observados para ampicilina, amoxicilina, cefalotina e nitrofurantoína. Na cavidade oral de ambas as espécies as cepas foram sensíveis à ceftazidima, ceftriaxona, meropenem, amicacina, levofloxacina e a sulfametoxazol/trimetoprim. Na ampola retal, as isoladas foram sensíveis à cefoxitina, ceftazidima, ceftriaxona, ertapenem, meropenem, amicacina e levofloxacina. Conclui-se que as espécies de S. collinsi e C. jacchus apresentam sua microbiota oral e retal composta por várias espécies bacterianas e que a resistência pode ser um problema no criatório, uma vez que as cepas mostraram percentuais elevados de resistência a diferentes antimicrobianos.


2018 ◽  
Author(s):  
Howard T. H. Saw ◽  
Mark A. Webber ◽  
Neil Woodford ◽  
Laura J. V. Piddock

SynopsisKlebsiella-associated plasmid pKpQIL and its variant have been isolated globally. Our study aimed to determine whether a naturally occurring variant has altered host range and impacts on the fitness of different bacterial host strains. The plasmids pKpQIL-UK and pKpQIL-D2 were transferred from the original clinical isolate host strains of Klebsiella pneumoniae into Escherichia coli, Salmonella Typhimurium, Enterobacter cloacae and Serratia marcescens strains by filter-mating and conjugation frequencies determined and compared. The fitness of the resulting transconjugants was assessed by determining growth kinetics, ability to form a biofilm and persistence of the plasmids in each host was also measured. Transfer of either plasmid into Salmonella and S. marcescens was similar. However, pKpQIL-UK transferred into E. coli at a higher rate than did pKpQIL-D2; the reverse was found for E. cloacae. Both plasmids were rapidly lost from the E. coli population. Plasmid pKpQIL-UK, but not -D2, was able to persist in Salmonella. Although pKpQIL-UK imposed a greater fitness cost (inferred from an increased generation time) than -D2 on E. cloacae, it was able to persist as well as pKpQIL-D2 in this host. The pKpQIL-D2 plasmid did not confer any fitness benefit on any of the hosts under the conditions tested. Variants of the globally important pKpQIL plasmid have arisen in patients due to recombination. The impacts of the pKpQIL-UK plasmid and the -D2 variant in various Enterobacteriaceae are host-dependent. Continuing evolution of pKpQIL may alter its host range in the future.


2021 ◽  
Vol 10 (3) ◽  
pp. e43910313516
Author(s):  
Lucas Harassim ◽  
Olibio Lopes Fiebig da Silva ◽  
Luiz Felipe Soares Pinheiro ◽  
Elber José Assaiante dos Santos ◽  
Cláudio Daniel Cerdeira ◽  
...  

A Infecção no Trato Urinário (ITU) acometendo pacientes em Unidades de Terapia Intensiva (UTIs) é uma realidade preocupante, agravada pelo uso irracional de antimicrobianos e a alarmante multirresistência em microrganismos. Nós avaliamos o nível de assertividade quanto ao uso de antimicrobianos durante à antibioticoterapia empírica (ATE), em pacientes diagnosticados com ITU, comparando tal tratamento farmacológico empírico e o realizado após o antibiograma (antibioticoterapia direcionada), além disto, estimamos a prevalência dos agentes etiológicos e analisamos os fatores de risco associados. Este é um estudo observacional e transversal, realizado em 2015, no qual foram avaliados pacientes de ambos os sexos e todas as idades apresentando ITU e submetidos à antibioticoterapia, internados em uma UTI de um hospital no sul de Minas Gerais, Brasil. Dos 49 pacientes avaliados (28 mulheres [M] e 21 homens [H]), a média de idade foi 55±19 anos (IC(95) 49-61) e a faixa etária ≥70 anos foi a predominante. Quatorze diferentes microrganismos foram causadores de ITUs, sendo que 28,3% (IC(95%) 16,2-40,4) dos isolados clínicos tiveram Escherichia coli como o agente etiológico (33,3% H e 28,6% M); 18,9% (IC(95%) 8,3-29,4) Acinetobacter baumannii (33,3% H e 10,7% M); 15,1% (IC(95%) 5,5-24,7) Klebsiella pneumoniae (19% H e 14,3% M); 11,3% Pseudomonas aeruginosa (9,5% H e 14,3% M); 5,7% Enterobacter aerogenes (14,3% H); 3,8% Klebsiella oxytoca; 3,8% Staphylococcus aureus (7,1% M); e 1,9% para cada um dos seguintes microrganismos: Enterococcus faecalis (4,8% H); Proteus mirabilis (3,6% M); Enterobacter cloacae (3,6% M); Providencia rettgeri (4,8% H); Citrobacter koseri (3,6% M); Citrobacter freundii (3,6% M); e Fungos leveduriformes (4,8% H). As prevalências de ITUs causadas por A. baumannii e P. aeruginosa foram influenciadas pelo sexo (χ² com p<0,001). No sexo masculino, houve correlações positivas “substanciais” entre o aumento da idade (em anos) e a prevalência de ITU causada por E. coli (r = 0,69) ou entre idades menos avançadas e a prevalência de ITU causada por A. baumannii (r = -0,7). No sexo feminino, houve uma correlação positiva “extremamente forte” entre o aumento da idade e a prevalência de ITU causada por E. coli (r = 0,94; IC(95) 0,66-0,99; p<0,0014). Os antibióticos mais utilizados de forma empírica (ATE) foram: Ciprofloxacina (14,3% IC(95%) 4,7-24,1), Cefepima (14,3%) e Vancomicina (10%), e após o antibiograma (antibioticoterapia direcionada): Ceftazidima (16,3% IC(95%) 6-26,7), Ciprofloxacina (14,3% IC(95%) 4,5-24,1), Polimixina B (10,2%), Imipenem (10,2%) e Ampicilina + Sulbac. (8,2%). Em 20% dos casos, as terapias empíricas (ATE) foram consideradas “inapropriadas/não acertadas”. Contudo, também devemos ter ciência da necessidade clínica e quanto ao imediatismo para o tratamento de uma ITU em UTI, uma vez que a doença pode ser fatal se uma terapia não for instituída, portanto, nós aconselhamos avaliações mais minuciosas, tanto da racionalidade do uso de antibióticos, quanto dos fatores de risco para o desenvolvimento de ITUs em UTIs.


2021 ◽  
Vol 10 (9) ◽  
pp. e38410918301
Author(s):  
Cleusa Wanderley de Queiroz Andrade ◽  
Katia Suely Batista Silva ◽  
Mirthes Maria Rodrigues Santana ◽  
Aline Vitória de Oliveira ◽  
Marcos Duarte Guimarães ◽  
...  

Avaliar o perfil bacteriano das amostras de aspirados traqueais e uroculturas de pacientes internados na Sala de Cuidados Intermediários do Hospital Universitário do Vale do São Francisco, Petrolina/PE. Trata-se de um estudo descritivo, quantitativo e retrospectivo envolvendo a análise do perfil microbiológico das amostras coletadas no período de janeiro a dezembro de 2020 pelo Laboratório de Análises Clínicas do Hospital Universitário. Os dados foram tabulados em planilhas do Excel®, sendo feito a análise descritiva com valores percentuais e absolutos. As identificações bacterianas e os antibiogramas foram realizados através do sistema automatizado BD Phoenix ™, seguindo a metodologia do Clinical and Laboratory Standards Institute. Foram coletados 120 aspirados traqueais, sendo 55 positivos (46%) para achados bacterianos; os patógenos mais prevalentes foram: Acinetobacter baumannii (40%), Klebsiella pneumoniae (16%) e Pseudomonas aeruginosa (11%). Em relação às uroculturas, foram realizadas 183, sendo 10 (5,46%) positivas para achados bacterianos; as bactérias mais prevalentes foram: Escherichia coli (40%) e Enterobacter cloacae (20%). A. baumannii apresentou 100% de sensibilidade à colistina e polimixina B nos aspirados traqueias, assim como a K. pneumoniae apresentou à amicacina em todas as amostras coletadas. A E. coli demonstrou certa restência às cefalospororinas, com exceção da cefoxitina, sendo sensível; além disso, teve sensibilidade parcial ao sulfametoxazol+trimetoprima no estudo. O conhecimento do perfil microbiológico das bactérias permite a elaboração de protocolos preventivos e a realização de tratamento efetivos, diminuindo as taxas de mortalidade, o tempo de internação e os custos em saúde.


Author(s):  
Yamê Miniero Davies ◽  
Marta Brito Guimarães ◽  
Liliane Milanelo ◽  
Maria Gabriela Xavier de Oliveira ◽  
Vasco Túlio De Moura Gomes ◽  
...  

No Estado de São Paulo, Brasil, os pássaros como os canários-da-terra têm sido uma das espécies mais frequentemente resgatadas do tráfico illegal e enviadas aos centros de vida selvagem. Em situações de estresse estas aves podem ser acometidas por infecções causadas por bactérias oportunistas. Este fato é de grande importância quando é planejada da reintrodução das aves na natureza. O presente trabalho foi delineado para avaliar o estado de saúde de canários-da-terra resgatados do tráfico ilegal. Foram colhidas soabes da traqueia e da cloaca de 100 aves resgatadas durante os anos de 2012 e 2013. Os resultados obtidos revelaram alta frequência de bactérias gram-negativas nas fezes e no orofaringe dos animais, com maior frequência para os membros da família Enterobacteriaceae (97,5%). Os gêneros mais frequentes foram Escherichia coli (46,55) e Klebsiella pneumoniae (10,4%). Outros microorganismos incluindo Enterobacter cloacae, Serratia liquefaciens, Serratia spp, Klebsiella oxytoca e Citrobacter freundii também foram isolados em menor frequencia de aves assintomáticas. A presença de estirpes de Escherichia coli enteropagênicas (EPEC) e as produtoras da toxina de Shiga confirmam o risco de zoonose e a importância para saúde pública deste tipo de ave. 


2003 ◽  
Vol 47 (2) ◽  
pp. 790-793 ◽  
Author(s):  
Hui Wang ◽  
Swathi Kelkar ◽  
Weiyuan Wu ◽  
Minjun Chen ◽  
John P. Quinn

ABSTRACT The prevalence of extended-spectrum β-lactamase-producing strains was demonstrated in 5 of 44 (11.4%) Escherichia coli, 17 of 43 (39.5%) Klebsiella pneumoniae, 3 of 50 (6.0%) Enterobacter cloacae, and 2 of 25 (8.0%) Citrobacter freundii strains at a teaching hospital in China. Nineteen of these 27 strains expressed CTX-M-3 β-lactamase (pI 8.6). A subset of the clinical isolates expressing the CTX-M-3 enzyme, tested by pulsed-field gel electrophoresis, revealed multiple clones. Five isolates expressed a novel enzyme, SHV-43 (pI 8.0), which had two substitutions (Leu113Phe and Thr149Ser) compared with SHV-1.


2008 ◽  
Vol 52 (7) ◽  
pp. 2449-2454 ◽  
Author(s):  
Joanna Empel ◽  
Anna Baraniak ◽  
Elżbieta Literacka ◽  
Agnieszka Mrówka ◽  
Janusz Fiett ◽  
...  

ABSTRACT The first national survey of resistance to newer β-lactams in nosocomial populations of Enterobacteriaceae in Poland was performed. The study covered all nonrepetitive enterobacterial isolates cultured from specimens from inpatients in 13 regional secondary-care hospitals from November 2003 to January 2004. Among 2,388 isolates, the predominant species was Escherichia coli (59.6%), followed by Proteus mirabilis (14.5%) and Klebsiella spp. (8.5%). The frequency of extended-spectrum β-lactamases (ESBLs) was very high, with ESBLs present in 11.1% of all isolates and 40.4% of Klebsiella pneumoniae isolates, the latter value greatly exceeding that for E. coli (2.5%). The contribution of outbreak isolates was significant, resulting, for example, in a particularly high rate of ESBL producers among Serratia marcescens isolates (70.8%). The pool of ESBL types was overwhelmingly dominated (81.7%) by CTX-M-like β-lactamases CTX-M-3 (80.6%) and CTX-M-15, with SHV types (17.5%; SHV-2, SHV-5, and SHV-12) and sporadic TEM-like enzymes (0.7%; TEM-19 and TEM-48) being the next most frequent. Acquired AmpC-type cephalosporinases were observed exclusively in P. mirabilis, in 20.5% of the isolates of this species (compared with the frequency of ESBL producers of 11.5% of P. mirabilis isolates). All these cephalosporinases (CMY-12, CMY-15, and a novel variant, CMY-38) originated from Citrobacter freundii. Four isolates of E. coli (two isolates), K. pneumoniae (one isolate), and P. mirabilis (one isolate) produced class A inhibitor-resistant β-lactamases (TEM-30, TEM-32, TEM-37, and SHV-49), being the first of such producers identified in Poland. The survey documented both specific and more global characteristics of the epidemiology of the β-lactamase-mediated resistance in enterobacteria from Polish hospitals and demonstrated that the ESBL frequency has reached an alarming level.


Antibiotics ◽  
2020 ◽  
Vol 9 (7) ◽  
pp. 387 ◽  
Author(s):  
Igor Loncaric ◽  
Dusan Misic ◽  
Michael P. Szostak ◽  
Frank Künzel ◽  
Sabine Schäfer-Somi ◽  
...  

The aim of the present study was to characterize Enterobacterales resistant to 3rd and 4th generation cephalosporins, carbapenems and/or fluoroquinolones, isolated from dogs and cats with urogenital infections. In total, 36 strains (Escherichia coli (n = 28), Klebsiella pneumoniae (n = 3), Serratia marcescens, Raoultella ornithinolytica, Proteus mirabilis, Citrobacter portucalensis and Enterobacter cloacae (each n = 1)) were included in the present study, 28 from Austria and 8 from Serbia. Isolates were characterized by a polyphasic approach including susceptibility pheno- and genotyping and microarray-based assays. Escherichia (E.) coli isolates were additionally characterized by two-locus (fumC and fimH) sequence phylotyping and multi-locus sequence typing (MLST) of selected isolates. MLST of carbapenem-resistant Enterobacter cloacae isolates was also performed. Among E. coli, the most dominant phylogenetic group was B1 (27.8%), followed by C, (16.6%), A and Clade II (5.5% each), B2 and F (2.77% each). The most predominant β-lactam resistance genes were blaTEM (70%) and blaCTX-M (38.8%), blaCMY (25%). blaNDM was detected in one carbapenem-resistant Enterobacter cloacae ST114. The most common ST among selected E. coli was 744 (10.7% isolates). The pandemic clones ST131 and ST648 carrying CTX-M-15 were also detected. Remaining STs belonged to 469, 1287, 1463 and 1642. E. coli clonotyping revealed 20 CH types. Based on the presence of certain virulence genes, three isolates were categorized as ExPEC/UPEC. The most prevalent virulence factors were fimH detected in 61%, iucD and iss both in 55%, iroN in 27.8%, papC in 13.8% and sat in 8.3% isolates.


2011 ◽  
Vol 55 (11) ◽  
pp. 5403-5407 ◽  
Author(s):  
Laurent Poirel ◽  
Laurent Dortet ◽  
Sandrine Bernabeu ◽  
Patrice Nordmann

ABSTRACTGenetic features associated with theblaNDM-1gene were investigated in 6Escherichia coli, 7Klebsiella pneumoniae, 1Citrobacter freundii, 1Proteus mirabilis, and 1Providencia stuartiiisolate of worldwide origin. Clonal diversity was observed for bothE. coliandK. pneumoniae. TheblaNDM-1gene was carried by different plasmid types (IncA/C, IncF, IncL/M, or untypeable) and was likely chromosome borne in two isolates. TheblaNDM-1plasmids coharbored a variety of resistance determinants, including β-lactamase genes, quinolone resistance genes, and 16S RNA methylase genes.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document