scholarly journals Análise fitoquímica, toxicidade, potencial antioxidante e atividade antibacteriana da Ceiba speciosa (A.St.-Hil.) Ravenna

Revista Fitos ◽  
2019 ◽  
Vol 13 (1) ◽  
pp. 9
Author(s):  
Pâmela Milene Dos Santos Braga ◽  
Izabel Bárbara Barcelos ◽  
Richard Da Silva Pereira Calazans ◽  
Alexandra Luiza Silva Bulian ◽  
Josiane Cezar Rodrigues Gabler ◽  
...  
Keyword(s):  
Escherichia Coli ◽  
Staphylococcus Aureus ◽  
Artemia Salina ◽  
E Coli ◽  
Shigella Spp

O presente estudo realizou a prospecção fitoquímica e avaliou a toxicidade aguda, o potencial antioxidante e a atividade antibacteriana das flores da Ceiba speciosa. A triagem dos metabólitos foi realizada por reações colorimétricas, a toxicidade foi avaliada in vitro por meio do teste de letalidade frente ao microcrustáceo Artemia salina, a atividade antioxidante pelo sequestro de radicais livres, utilizando o radical sintético 2,2-difenil-1-picrilhidrazila (DPPH) e a atividade antimicrobiana pela difusão em disco frente às bactérias Escherichia coli, Shigella spp. e Staphylococcus aureus. Os resultados indicaram a presença de flavonoides e saponinas, observou-se a ausência da toxicidade das amostras (DL50=1.067 ug/mL) e a positividade para a atividade antioxidante (EC50=56,7 mg/mL). Em relação à atividade antibacteriana, as soluções hidrometanólicas a 80% (80:20, v/v) apresentaram efeito nas quatro maiores concentrações (100 mg/mL, 50 mg/mL, 25 mg/mL, 12,5 mg/mL) para as cepas de E. coli e Shiguela spp., e para o S. aureus o mesmo ocorreu a partir de 25 mg/mL. Concluiu-se sobre a ausência de toxicidade, positividade para o efeito antioxidante e atividade antibacteriana para as soluções hidrometanólicas. Sugere-se a continuidade das investigações para exploração do potencial biológico das flores de Ceiba speciosa, que pode constituir-se em uma alternativa como recurso terapêutico.

scholarly journals Συνδυασμός αντιβιοτικών με μεταλλικά ιόντα σε μια ενιαία οντότητα για στοχευμένη θεραπεία στον καρκίνο του μαστού

2021 ◽  
Author(s):  
Μαρία Χρυσούλη
Keyword(s):  
Escherichia Coli ◽  
Staphylococcus Aureus ◽  
Staphylococcus Epidermidis ◽  
Artemia Salina ◽  
E Coli ◽  
Ft Ir ◽  
Cetrimonium Bromide ◽  
Mcf 7

Συντέθηκε και χαρακτηρίστηκε πλήρως το νέο μεταλλοθεραπευτικό Ph2Sn(CIP)2 (CIPTIN) (HCIP = σιπροφλοξασίνη) από την αντίδραση του εμπορικά διαθέσιμου αντιβιοτικού υδροχλωριωμένη σιπροφλοξασίνη (HCIP·HCl) με το άλας του διφαινυλοδιχωροκασσιτέρου (Ph2SnCl2 DPTD). Επίσης απομονώθηκε και λύθηκε η κρυσταλλική δομή του εσωτερικού άλατος της σιπροφλοξασίνης (HCIP). Στη συνέχεια, με σκοπό να ενισχυθεί η υδατοδιαλυτότητα και κατ’ επέκταση η βιολογική δράση και η βιοδιαθεσιμότητα του CIPTIN και του DPTD, παρασκευάστηκαν τα μικκύλια SLS@CIPTIN, CTAB@CIPTIN, SLS@DPTD και CTAB@DPTD (SLS = sodium lauryl sulphate and CTAB = cetrimonium bromide).Το νέο μεταλλοθεραπευτικό χαρακτηρίστηκε σε στερεά κατάσταση με μελέτη της περίθλασης ακτίνων Χ (XRD), ανάλυση της περίθλασης ακτίνων Χ κόνεως (XRPD), φασματοσκοπία φθορισμού ακτίνων Χ (XRF), φασματοσκοπία υπερύθρου (FT-IR), φασματοσκοπία 119Sn Mössbauer, θερμική ανάλυση (TG / DTA), διαφορική θερμιδομετρία σάρωσης (DSC), μελέτη του σημείου τήξεως και σε υγρή κατάσταση με φασματοσκοπία υπεριώδους-ορατού (UV-VIS), φασματοσκοπία πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού πρωτονίου (1Η-NMR) και με φασματοσκοπία μάζας ιοντικού ηλεκτροψεκασμού (ESI-MS). Ο χαρακτηρισμός των μικκυλίων πραγματοποιήθηκε με μελέτη του σημείου τήξεως, με φασματοσκοπία φθορισμού ακτίνων Χ, υπερύθρου, 119Sn Mössbauer, πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού πρωτονίου, με θερμική ανάλυση και με διαφορική θερμιδομετρία σάρωσης. Η αντιπολλαπλασιαστική δράση του CIPTIN και των μικκυλίων SLS@CIPTIN, CTAB@CIPTIN, SLS@DPTD και CTAB@DPTD, μελετήθηκε έναντι των ανθρώπινων καρκινικών κυτταρικών σειρών του μαστού: MCF-7 (εκφράζουν οιστρογονικούς υποδοχείς) και MDA-MB-231 (δεν εκφράζουν οιστρογονικούς υποδοχείς). Η τοξικότητα των ενώσεων ελέγχθηκε in vitro έναντι φυσιολογικών κυττάρων MRC-5 και in vivo με το ζωικό μοντέλο Artemia Salina, ενώ η πιθανή γονοτοξικότητα ελέγχθηκε in vitro με μελέτη των μικροπυρηνίσκων και in vivo με τη βοήθεια του μοντέλου Allium cepa. Οι μελέτες της μορφολογίας των κυττάρων, του κυτταρικού κύκλου και του κατακερματισμού του πυρηνικού DNA που πραγματοποιήθηκαν σε κύτταρα MCF-7 μετά την επώασή τους με τις ενώσεις που συντέθηκαν και αποδεικνύουν ότι οι νέες ενώσεις προκαλούν κυτταρικό θάνατο μέσω απόπτωσης. Ταυτόχρονα, οι μελέτες της διαπερατότητας της μιτοχονδριακής μεμβράνης αποκάλυψαν ότι οι νέες ενώσεις προκαλούν απόπτωση μέσω της επίδρασής τους στα μιτοχονδριακά μονοπάτια των κυττάρων. Επιπλέον, μελετήθηκε η αλληλεπίδραση των ενώσεων με το DNA, καθώς και η αντιμικροβιακή δράση των νέων ενώσεων έναντι των βακτηριακών στελεχών Pseudomonas aeruginosa (P. aeruginosa), Escherichia coli (E. coli), Staphylococcus aureus (S. aureus) και Staphylococcus epidermidis (S. epidermidis), με προσδιορισμό της ελάχιστης ανασταλτικής συγκέντρωσης (MIC), της ελάχιστης βακτηριοστατικής συγκέντρωσης (MBC), των ζωνών αναστολής (IZs) και της επίδρασης των ενώσεων στο σχηματισμό βακτηριακού βιοφίλμ. Τέλος, διερευνήθηκε η σχέση μεταξύ της αντικαρκινικής και της αντιμικροβιακής δράσης που επιδεικνύουν οι βιοδραστικές ενώσεις.

Substituted 4-Formyl-2H-chromen-2-ones: Their Reaction with N-(2,3,4,6-Tetra-Oacetyl- β-D-galactopyranosyl)thiosemicarbazide, Antibacterial and Antifungal Activity of Their Thiosemicarbazone Products

2020 ◽  
Vol 24 (19) ◽  
pp. 2272-2282
Author(s):  
Vu Ngoc Toan ◽  
Nguyen Minh Tri ◽  
Nguyen Dinh Thanh
Keyword(s):  
Escherichia Coli ◽  
Staphylococcus Aureus ◽  
Candida Albicans ◽  
Selenium Dioxide ◽  
Antibacterial And Antifungal Activity ◽  
E Coli ◽  
Antibacterial And Antifungal Activities ◽  
Alkyl Ethers ◽  
Antibacterial And Antifungal

Several 6- and 7-alkoxy-2-oxo-2H-chromene-4-carbaldehydes were prepared from corresponding alkyl ethers of 6- and 7-hydroxy-4-methyl-2-oxo-2H-chromen-2-ones by oxidation using selenium dioxide. 6- and 7-Alkoxy-4-methyl-2H-chromenes were obtained with yields of 57-85%. Corresponding 4-carbaldehyde derivatives were prepared with yields of 41-67%. Thiosemicarbazones of these aldehydes with D-galactose moiety were synthesized by reaction of these aldehydes with N-(2,3,4,6-tetra-O-acetyl-β-Dgalactopyranosyl) thiosemicarbazide with yields of 62-74%. These thiosemicarbazones were screened for their antibacterial and antifungal activities in vitro against bacteria, such as Staphylococcus aureus, Escherichia coli, and fungi, such as Aspergillus niger, Candida albicans. Several compounds exhibited strong inhibitory activity with MIC values of 0.78- 1.56 μM, including 8a (against S. aureus, E. coli, and C. albicans), 8d (against E. coli and A. niger), 9a (against S. aureus), and 9c (against S. aureus and C. albicans).

scholarly journals Differential behaviors of Staphylococcus aureus and Escherichia coli type II DNA topoisomerases.

1996 ◽  
Vol 40 (12) ◽  
pp. 2714-2720 ◽  
Author(s):  
F Blanche ◽  
B Cameron ◽  
F X Bernard ◽  
L Maton ◽  
B Manse ◽  
...  
Keyword(s):  
Escherichia Coli ◽  
Staphylococcus Aureus ◽  
Strong Support ◽  
Dna Gyrase ◽  
Dna Supercoiling ◽  
Type Ii ◽  
Topoisomerase Iv ◽  
E Coli ◽  
Dna Relaxation

Staphylococcus aureus gyrA and gyrB genes encoding DNA gyrase subunits were cloned and coexpressed in Escherichia coli under the control of the T7 promoter-T7 RNA polymerase system, leading to soluble gyrase which was purified to homogeneity. Purified gyrase was catalytically indistinguishable from the gyrase purified from S. aureus and did not contain detectable amounts of topoisomerases from the E. coli host. Topoisomerase IV subunits GrlA and GrlB from S. aureus were also expressed in E. coli and were separately purified to apparent homogeneity. Topoisomerase IV, which was reconstituted by mixing equimolar amounts of GrlA and GrlB, had both ATP-dependent decatenation and DNA relaxation activities in vitro. This enzyme was more sensitive than gyrase to inhibition by typical fluoroquinolone antimicrobial agents such as ciprofloxacin or sparfloxacin, adding strong support to genetic studies which indicate that topoisomerase IV is the primary target of fluoroquinolones in S. aureus. The results obtained with ofloxacin suggest that this fluoroquinolone could also primarily target gyrase. No cleavable complex could be detected with S. aureus gyrase upon incubation with ciprofloxacin or sparfloxacin at concentrations which fully inhibit DNA supercoiling. This suggests that these drugs do not stabilize the open DNA-gyrase complex, at least under standard in vitro incubation conditions, but are more likely to interfere primarily with the DNA breakage step, contrary to what has been reported with E. coli gyrase. Both S. aureus gyrase-catalyzed DNA supercoiling and S. aureus topoisomerase IV-catalyzed decatenation were dramatically stimulated by potassium glutamate or aspartate (500- and 50-fold by 700 and 350 mM glutamate, respectively), whereas topoisomerase IV-dependent DNA relaxation was inhibited 3-fold by 350 mM glutamate. The relevance of the effect of dicarboxylic amino acids on the activities of type II topoisomerases is discussed with regard to the intracellular osmolite composition of S. aureus.

scholarly journals Evaluation du potentiel antimicrobien et de la toxicité des extraits de Jatropha multifida Linn, (Euphorbiaceae)

2020 ◽  
Vol 151 ◽  
pp. 15550-15558
Author(s):  
Amégninou Agban ◽  
Yao Hoekou ◽  
Passimna Pissang ◽  
Tchadjobo Tchacondo ◽  
Komlan Batawila
Keyword(s):  
Escherichia Coli ◽  
Staphylococcus Aureus ◽  
Antimicrobial Activity ◽  
Candida Albicans ◽  
Aqueous Extract ◽  
E Coli ◽  
Toxicological Studies ◽  
Jatropha Multifida

Objectif : L’objectif de ce travail était d’évaluer in vitro l’activité antimicrobienne des extraits de feuilles et tige de Jatropha multifida sur la croissance de Candida albicans, Escherichia coli et Staphylococcus aureus, puis d’évaluer in vivo la toxicité de cette plante. Méthodologie et résultats : Les méthodes de diffusion en milieu gélosé et de microdilution en milieu liquide ont été utilisées pour évaluer l’effet antimicrobien. Une étude en subaigüe était réalisée afin d’explorer les effets toxiques de l’extrait aqueux des feuilles. Les résultats des tests antimicrobiens montrent une activité des extraits de feuilles et tige de J. multifida sur la croissance des souches utilisées avec des diamètres de zones d’inhibition allant de 8 à 25 mm et des concentrations minimales inhibitrices (CMI) variant de 0,039 mg/mL à 1,25 mg/mL à l’exception des souches de E. coli qui sont résistantes aux extraits de la tige. L’administration en subaigüe de l’extrait aqueux des feuilles de J. multifida à la dose de 600 mg/kg entraîne une perte significative de poids chez les souris. Conclusion et applications des résultats : Les extraits aqueux, éthanolique et hydroéthanolique des feuilles et tige de J. multifida possèdent d’activité antimicrobienne et pourraient être utilisés dans le traitement des Candidoses à C. albicans et des infections à S. aureus. Mais l’essai de toxicité subaigüe montre que l’extrait aqueux de la plante serait toxique. Des études toxicologiques approfondies restent donc nécessaires sur ces extraits afin de mieux élucider leur inocuité. Mots-clés : Jatropha multifida, extraits de feuilles et de tige, activités antifongique et antibactérienne, toxicité. Agban et al., J. Appl. Biosci. 2020 Evaluation du potentiel antimicrobien et de la toxicité des extraits de Jatropha multifida Linn, (Euphorbiaceae) 15551 Evaluation of antimicrobial potential and toxicity of Jatropha multifida Linn, (Euphorbiaceae) extracts ABSTRACT Objective: The objective of this study was to evaluate in vitro the antimicrobial activity of leaves and stem of Jatropha multifida extracts against Candida albicans, Escherichia coli and Staphylococcus aureus, and then to evaluate in vivo the toxicity of this plant. Methodology and Results: The agar well-diffusion and the NCCLS broth microdilution methods were used to assess the antimicrobial effect. A subacute study was carried out to explore the toxic effects of the aqueous extract of the leaves. The results of the antimicrobial tests show an activity of the extracts of leaves and stems of J. multifida on the growth of the strains used with diameters of inhibitory zones ranging from 8 to 25 mm and minimum inhibitory concentrations (MIC) varying from 0.039 mg/mL to 1.25 mg/mL exception E. coli strains which are resistant to extracts from the stem. Subacute administration of the aqueous extract of the leaves of J. multifida at a dose of 600 mg/kg leads to a significant loss of weight in the mice. Conclusion and application of findings : The aqueous, ethanolic and hydroethanolic extracts of the leaves and stem of J. multifida have antimicrobial activity and could be used in the treatment of Candidiasis and bacterial infections due respectively to C. albicans and S. aureus. But the subacute toxicity test shows that the aqueous extract of the plant would be toxic. Extensive toxicological studies therefore remain necessary on these extracts in order to better elucidate their safety. Keywords: Jatropha multifida extracts of leaves and stem, antifungal and antibacterial activities, toxicity

scholarly journals Screening of Escherichia coli Species Biodiversity Reveals New Biofilm-Associated Antiadhesion Polysaccharides

mBio ◽  
2011 ◽  
Vol 2 (3) ◽  
Author(s):  
Olaya Rendueles ◽  
Laetitia Travier ◽  
Patricia Latour-Lambert ◽  
Thierry Fontaine ◽  
Julie Magnus ◽  
...  
Keyword(s):  
Escherichia Coli ◽  
Staphylococcus Aureus ◽  
Bacterial Adhesion ◽  
Bioactive Molecules ◽  
Bacterial Biofilms ◽  
Gram Positive ◽  
Content Type ◽  
E Coli ◽  
Species Biodiversity

ABSTRACTBacterial biofilms often form multispecies communities in which complex but ill-understood competition and cooperation interactions occur. In light of the profound physiological modifications associated with this lifestyle, we hypothesized that the biofilm environment might represent an untapped source of natural bioactive molecules interfering with bacterial adhesion or biofilm formation. We produced cell-free solutions extracted fromin vitromature biofilms formed by 122 naturalEscherichia coliisolates, and we screened these biofilm extracts for antiadhesion molecules active on a panel of Gram-positive and Gram-negative bacteria. Using this approach, we showed that 20% of the tested biofilm extracts contained molecules that antagonize bacterial growth or adhesion. We characterized a compound, produced by a commensal animalE. colistrain, for which activity is detected only in biofilm extract. Biochemical and genetic analyses showed that this compound corresponds to a new type of released high-molecular-weight polysaccharide whose biofilm-associated production is regulated by the RfaH protein. We demonstrated that the antiadhesion activity of this polysaccharide was restricted to Gram-positive bacteria and that its production reduced susceptibility to invasion and provided rapid exclusion ofStaphylococcus aureusfrom mixedE. coliandS. aureusbiofilms. Our results therefore demonstrate that biofilms contain molecules that contribute to the dynamics of mixed bacterial communities and that are not or only poorly detected in unconcentrated planktonic supernatants. Systematic identification of these compounds could lead to strategies that limit pathogen surface colonization and reduce the burden associated with the development of bacterial biofilms on medical devices.IMPORTANCEWe sought to demonstrate that bacterial biofilms are reservoirs for unknown molecules that antagonize bacterial adhesion. The use of natural strains representative ofEscherichia colispecies biodiversity showed that nonbiocidal antiadhesion polysaccharides are frequently found in mature biofilm extracts (bacterium-free suspensions which contain soluble molecules produced within the biofilm). Release of an antiadhesion polysaccharide confers a competitive advantage upon the producing strain against clinically relevant pathogens such asStaphylococcus aureus. Hence, exploring the biofilm environment provides a better understanding of bacterial interactions within complex communities and could lead to improved control of pathogen colonization.

scholarly journals Actividad antibacteriana in vitro de aceites esenciales de diferentes especies del género Citrus

2017 ◽  
Vol 46 (2) ◽  
Author(s):  
Miladys Esther Torrenegra Alarcón ◽  
Nerlis Paola Pájaro ◽  
Glicerio León Méndez
Keyword(s):  
Escherichia Coli ◽  
Staphylococcus Aureus ◽  
Pseudomonas Aeruginosa ◽  
Klebsiella Pneumoniae ◽  
Staphylococcus Epidermidis ◽  
E Coli

Se evaluó la actividad antibacteriana in vitro de aceites esenciales de diferentes especiesdel género Citrus frente a cepas ATCC de Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis,Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa y Escherichia coli, determinandola concentración mínima inhibitoria (CMI) y la concentración mínima bactericida(CMB). Las bacterias se replicaron en medios de agar y caldos específicos. Se determinóel momento de máxima densidad óptica (DO620) para emplearlo como tiempode incubación; luego se hicieron pruebas de evaluación de sensibilidad con la exposiciónde las cepas a concentraciones a 1000 g/mL del extracto en caldo. Para solubilizarse empleó dimetilsulfóxido (DMSO) al 1%. Posteriormente, se le determinó laconcentración mínima inhibitoria mediante metodologías de microdilución en caldoy la concentración mínima bactericida. Encontrándose una actividad de los aceitesesenciales del género Citrus, con valores de CMI ≥ 600 mg/mL frente a S. aureus,S. epidermidis, K. pneumoniae, P. aeruginosa y E. coli. En función a los resultados obtenidos,se concluye que las diferentes especies del género Citrus son consideradas comopromisorias para el control del componente bacteriano.

Rosemary and Tea Tree Essential Oils Exert Antibiofilm Activities In Vitro against Staphylococcus aureus and Escherichia coli

2020 ◽  
Vol 83 (7) ◽  
pp. 1261-1267
Author(s):  
TING LIU ◽  
JINGFAN WANG ◽  
XIAOMAN GONG ◽  
XIAOXIA WU ◽  
LIU LIU ◽  
...  
Keyword(s):  
Escherichia Coli ◽  
Staphylococcus Aureus ◽  
Essential Oil ◽  
Biofilm Formation ◽  
Gas Chromatography Mass Spectrometry ◽  
Tea Tree ◽  
E Coli ◽  
Microdilution Method ◽  
Broth Microdilution Method

ABSTRACT The purpose of the present study was to determine the bioactive compounds in rosemary essential oil (REO) and tea tree essential oil (TEO) and to investigate their antibacterial and antibiofilm activities against Staphylococcus aureus and Escherichia coli in vitro. The MIC and MBC assays were performed to assess the antibacterial activity of these two EOs against S. aureus and E. coli with the broth microdilution method. A crystal violet assay was used to ascertain the effects of EOs on the biofilm formation of the test strains, and a tetrazolium bromide (MTT) assay was used to measure the level of inactivation of mature biofilms by EOs. Gas chromatography–mass spectrometry revealed 15 compounds in REO and 27 compounds in TEO, representing 97.78 and 98.13% of the total EO, respectively. Eucalyptol and α-pinene were found in high concentrations in REO, and the two major compounds in TEO were 4-terpineol and terpinolene. The MICs of REO for the two S. aureus and E. coli test strains were both 0.5 mg/mL, and the MICs of TEO for the two strains were both 0.25 mg/mL. Therefore, these EOs can significantly inhibit the formation of biofilms and induced morphological biofilm changes, as verified by scanning electron microscopy. Both EOs had destructive effects on the mature biofilm of the two test strains. TEO was more inhibitory than REO for biofilm formation by the two test strains. HIGHLIGHTS

scholarly journals Structure-activity relationships of 3-substituted-5,5- diphenylhydantoins as potential antiproliferative and antimicrobial agents

2011 ◽  
Vol 76 (12) ◽  
pp. 1597-1606 ◽  
Author(s):  
Nemanja Trisovic ◽  
Bojan Bozic ◽  
Ana Obradovic ◽  
Olgica Stefanovic ◽  
Snezana Markovic ◽  
...  
Keyword(s):  
Escherichia Coli ◽  
Staphylococcus Aureus ◽  
Antimicrobial Agents ◽  
Human Colon ◽  
Antibacterial Activities ◽  
E Coli ◽  
Structure Activity Relationships ◽  
Structure Activity ◽  
Almost All

A series of twelve 3-substituted-5,5-diphenylhydantoins was synthesized, including some whose anticonvulsant activities have already been reported in the literature. Their antiproliferative activities against HCT-116 human colon carcinoma cells were evaluated to determine structure-activity relationships. Almost all of the compounds exhibited statistically significant antiproliferative effects at a concentration of 100 ?M, while the derivative bearing a benzyl group was active even at lower concentrations. Moreover, their in vitro antibacterial activities against Escherichia coli ATCC 25922, Staphylococcus aureus ATCC 25923 and clinical isolates of Escherichia coli, Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa, Enterococcus faecalis and Staphylococcus aureus were evaluated. Only the 3-iso-propyl and 3-benzyl derivatives showed weak antibacterial activities against the Gram-positive bacterium E. faecalis and the Gram-negative bacteria E. coli ATCC 25922 and E. coli.

scholarly journals ВИЗНАЧЕННЯ АНТИМІКРОБНОЇ АКТИВНОСТІ БЕДРИНЦЮ ЛОМИКАМЕНЕВОГО ЕКСТРАКТУ ГУСТОГО

2019 ◽  
pp. 104-110
Author(s):  
E. A. Parashchuk ◽  
N. I. Tkachuk ◽  
S. M. Marchyshyn ◽  
H. R. Kozyr
Keyword(s):  
Escherichia Coli ◽  
Staphylococcus Aureus ◽  
Pseudomonas Aeruginosa ◽  
Bacillus Subtilis ◽  
Candida Albicans ◽  
E Coli

Мета роботи. Визначення антимікробної активності бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракту густого. Матеріали і методи.  Oб’єктoм для дoслідження обрано бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракт густий (БЕГ-1, одержаний екстрагуванням 75 % етанолом і БЕГ-2, екстрагент 85 % етанол). В якості тест-культур використовували 5 музейних штамів: грампозитивні мікроорганізми Staphylococcus aureus АТСС 6538, спорову культуру Bacillus subtilis АТСС 6633, грамнегативну культуру Escherichia coli АТСС 25922 та Pseudomonas aeruginosa АТСС 9027. Антифунгальну дію з’ясовували відносно Candida albicans АТСС 885-653. Бактеріостатичні властивoсті дoсліджуваних oб’єктів встанoвлювали за результатами росту еталонних штамів мікроорганізмів у нативному водному розчині бедринцю та в розведені 1:2 та 1:4 в м'ясо-пептонному бульйоні; бактерицидні – за відсутністю росту вмісту пробірок із розведенням екстракту на щільних пoживних середoвищах (м’ясо-пептонний агар – МПА) для грампозитивних мікроорганізмів S. aureus, B. subtilis, для грамнегативної культури E. coli, P. аeruginosa. Агар Сабуро використовували для дріжджеподібних грибів роду Candida (C. аlbicans). Результати й обговорення. Бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракт густий має широкий спектр антибактеріальної активності. Нативний екстракт БЕГ-1 по відношенню до тест-штамів S. aureus, B. subtilis, C. аlbicans проявляв бактерицидну дію. Бактеріостатичну дію він проявляв до P. aeruginosa, а по відношенню до E. coli антимікробного ефекту не виявлено. Екстракти в розведені 1:2 та 1:4 проявили бактерицидну дію відносно B. subtilis, бактеріостатичну – до S. aureus, C. albicans і не виявлено протимікробної дії до E. coli та P. aeruginosa. Нативний зразок БЕГ-2 по відношенню до усіх досліджуваних 5 тест–штамів проявив бактерицидну активність; у розведені 1:2 та 1:4 проявляв бактерицидну та бактеріостатичну дію відносно S. aureus, B. subtilis, C. albicans. Антимікробна дія по відношенню до E. coli та P. aeruginosa не виявлена. Антимікрoбну активність нативного бедринцю ломикаменевого екстракту густого також вивчали у дoслідах in vitro методом дифузії в агар –  метод “колодязів”. Штами S. aureus, C. albicans, B. subtilis, P. aeruginosa, E. coli проявили чутливість до нативного бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракту густого. Грампозитивні бактеріальні штами S. aureus,а також гриби C. albicans, B. subtilis є найбільш чутливими до  БЕГ-2, а БЕГ-1 проявляв порівняно меншу чутливість. Грамнегативні культури P. aeruginosa та E. coli також проявили помірну чутливість до  БЕГ-1, але значно більшу чутливість до БЕГ-2. Висновки. 1. Експериментально встановлено, що обидва досліджувані зразки бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракту густого проявляють антибактеріальну активність. 2. Бедринцю ломикаменевого підземних органів екстракт густий проявляв більш виражену антимікробну активність по відношенню до грампозитивної мікрофлори, тому є перспективним для створення лікарського засобу з антимікробними властивостями.

scholarly journals Τροποποίηση της έκβασης σοβαρών gram αρνητικών λοιμώξεων μετά από οστεομυελίτιδα

2020 ◽  
Author(s):  
Σταύρος Γούμενος
Keyword(s):  
Escherichia Coli ◽  
Staphylococcus Aureus ◽  
E Coli ◽  
Esherichia Coli

Σκοπός: Η αυξημένη επίπτωση της οστεομυελίτιδας σε ευπαθείς ομάδες, όπως οι πολυτραυματίες και οι ηλικιωμένοι μετά από επεμβάσεις αρθροπλαστικής, δημιουργεί το ερώτημα ποιά μπορεί να είναι η απόκρισή των ασθενών αυτών σε επαναλοίμωξη από μικροοργανισμούς υψηλής παθογονικότητας, όπως τα νοσοκομειακά στελέχη. Ζώα και μέθοδοι: Κόνικλοι Νέας Ζηλανδίας υποβλήθηκαν σε δύο χειρουργικές επεμβάσεις μέσα σε χρονικό διάστημα 3 εβδομάδων: εικονική οστεομυελίτιδα και εικονική πυελονεφρίτιδα (ομάδα S), εικονική οστεομυελίτιδα και πυελονεφρίτιδα από Escherichia coli (ομάδα P), οστεομυελίτιδα από Staphylococcus aureus και πυελονεφρίτιδα από Esherichia coli με ή χωρίς αντισταφυλοκοκκική θεραπεία (ομάδες OP και ODP). Η επιβίωση των ζώων μελετήθηκε καθημερινά για 14 ημέρες. Δείγματα περιφερικού αίματος συλλέχθηκαν προς απομόνωση και καλλιέργεια των μονοπυρήνων κυττάρων του περιφερικού αίματος (PBMCs). Την 14η ημέρα τα ζώα θυσιάστηκαν και ελήφθησαν ιστκά τεμάχια προς μέτρηση της δραστικότητας της μυελοϋπεροξειδάσης ουδετεροφίλων (MPO) και της βακτηριακής ανάπτυξης στους ιστούς. Στα ζώα της ομάδας ODP χορηγήθηκε άπαξ νταλμπαβανσίνη προ της πρόκλησης πυελονεφρίτιδας. Επιπλέον PBMCs από υγιή ζώα επωάστηκαν in vitro με οστικό ομογενοποίημα με ή χωρίς την παρουσία Staphylococcus aureus και οι παραγόμενες κυτταροκίνες μετρήθηκαν. Αποτελέσματα: Η θνητότητα των ζώων των ομάδων (S, P, OP) μετά την πρόκληση πυελονεφρίτιδας ήταν 0%, 50% και 8.3% αντιστοίχως. Η παραγωγή TNFα από τα διεγερμένα PBMCs ήταν σημαντικά μειωμένη στην ομάδα OP στις 48 ώρες μετά πυελονεφρίτιδας. Το ιστικό βακτηριακό φορτίο του E. coli ήταν παρόμοιο στις ομάδες P και OP. Η δραστικότητα της MPO της ομάδας OP ήταν μειωμένη. Ο παραγόμενος TNFα ήταν ακόμα πιο μειωμένος στα ζώα της ομάδας ODP, ενώ η δραστικότητα της MPO ήταν αυξημένη. Η παραγωγή TNFα μειωνόταν όταν PBMCs απομονωμένα από υγιή ζώα και επωασμένα με οστικό ομογενοποίημα, S. aureus (HKSA) ή και τα δύο διεγείρονταν μετέπειτα με E. coli (HKEC). Ακόμα περισσότερο μειωνόταν δε υπό την παρουσία αναστολέων των TLR υποδοχέων anti-TLR4 και anti-TLR9. Συμπέρασμα: H σταφυλοκοκκική οστεομυελίτιδα τροποποιεί την έμφυτη ανοσιακή απόκριση του ξενιστή παρέχοντάς του πλεονέκτημα επιβίωσης μετά από θανατηφόρο λοίμωξη του ουροποιητικού από E. Coli. Ο πιθανός μηχανισμός φαίνεται να είναι η ενίσχυση της ανοσίας μέσω ρύθμισης των υποδοχέων TLR.

Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document