The effect of cultural distance on sociocultural adaptation and academic performance of international studentsKültürel mesafenin uluslararası öğrencilerin sosyokültürel adaptasyonlarına ve akademik başarılarına etkisi

Living in a foreign environment is a compelling experience for sojourners. A person’s ability to function effectively in a new society depends on his or her cultural adaptation. In their 1990 study on Singaporean and Malaysian students studying in Malaysia, Ward and Searle claimed that cultural adaptation consists of 2 separate dimesions, namely psychological and sociocultural adaptation. According to the researchers, one of the key factors affecting the sociocultural adaptation of an individual is cultural distance. According to Ward and Searle, the more distant the two cultures are, the more difficult is the person’s socio-cultural adaptation. Other studies in the field have also shown that perceieved cultural distance is just as important as real cultural distance. Students, an important group of sojourners whose numbers have been rising both in the world and in Turkey, are also affected by cultural distance. Cultural distance between the homeland and the country in which the international students are studying is thought to have an adverse effect on the foreign students’ socio-cultural adaptation. Cultural distance is also thought to affect negatively international students’ academic success by hindering their cultural adaptation. Dutch researcher Hofstede’s studies, which concretise cultural distance, have divided societies into 4 dimensions. According to the researcher, because different societies have different roles for teachers and students, students studying in a country that has different cultural dimensions than their own will have problems. Teachers may improve their student’s adaptation and academic performance by acknowledging the cultural dimensions of the students’ homelands and designing lesson plans accordingly. ÖzetAlışık olmadıkları yabancı bir kültürde yaşamak kültürel geçiş yapan bireyler için zorlayıcı bir deneyimdir. Bireyin yeni toplumda etkin bir şekilde var olabilmesi yeni kültüre kültürel adaptasyonuna bağlıdır. 1990 yılında Malezya’da eğitim gören Singapurlu ve Malezyalı öğrenciler ile ilgili yaptıkları çalışmalarında Ward ve Searle kültürel adaptasyonun psikolojik ve sosyokültürel olmak üzere 2 boyuttan meydana geldiğini iddia etmişlerdir. Araştırmacılara göre kişinin yeni toplumdaki sosyal olarak uyum sağlaması anlamına gelen sosyokültürel adaptasyonunu etkileyen faktörlerden bir tanesi de kültürel mesafedir. Araştırmacılara göre, kişinin geldiği toplumla, girdiği toplum arasındaki kültürel mesafe ne kadar çoksa bireyin sosyokültürel adaptasyonu o ölçüde zor olmaktadır. Alanda yapılan diğer araştırmalar da sadece görülen kültürel mesafenin değil, aynı zamanda bireyin algıladığı kültürel mesafenin de en az gerçek kültürel mesafe kadar önemli olduğunu göstermiştir. Kültürlerarası geçiş yapan gruplar içinde önemli bir yere sahip, son yıllarda dünyada ve ülkemizde sayıları önemli ölçüde artan uluslararası öğrenciler de kültürel mesafeden etkilenmektedirler. Yabancı ülkelerden gelen uluslararası öğrencilerin geldikleri toplumların, eğitim aldıkları topluma olan kültürel uzaklığının, öğrencilerin sosyokültürel uyumlarının üzerinde olumsuz bir etkiye sahip olduğu düşünülmektedir. Kültürel mesafe aynı zamanda öğrencilerin sosyokültürel olarak uyumlarını zorlaştırıp, dolaylı olarak akademik başarılarını da düşürebilmektedir. Kültürel mesafeyi somutlaştıran Hollandalı araştırmacı Hofstede’nin çalışmaları toplumları 4 boyuta ayırmış ve toplumların sahip oldukları kültürel boyutların sınıf içindeki etkisini araştırmıştır. Araştırmacıya göre, toplumların öğretmen ve öğrencilere yüklediği roller farklılık gösterdiğinden, kendi kültürlerinden farklı bir kültürel boyuta sahip bir topluma giren öğrenciler, özellikle öğretmen ve öğrenci ilişkisi alanında zorluk yaşacaklardır. Kültürel olarak karışık sınıflarda öğrencilerin geldikleri toplumların kültürel boyutların bilinmesi ve öğretmenlerin ders işleyiş şekillerini ona göre düzenlemesi, öğrencilerin eğitim aldıkları topluma sosyokültürel uyumlarını ve akademik başarılarını artıracaktır.