scholarly journals ATIVIDADE ANTIMICROBIANA DE EXTRATOS VEGETAIS FRENTE À BACTÉRIAS DE IMPORTÂNCIA MÉDICA

2016 ◽  
Vol 6 (20) ◽  
Author(s):  
Flávia Sarlo Gomes Dutra ◽  
Lanamar de Almeida Carlos ◽  
Olney Vieira Da Motta ◽  
Alexandre Pio Vianna ◽  
Silvia Menezes Faria Pereira

O uso indiscriminado de antimicrobianos determina um processo de seleção de micro-organismospatogênicos que apresentam resistência à maioria dos compostos químicos utilizados na agropecuária e namedicina. Uma alternativa eficaz e econômica tem sido o desenvolvimento e o uso de produtos naturais compropriedades antimicrobianas. Este trabalho teve como objetivo avaliar a atividade antimicrobiana deextratos de Punica granatum, Anacardium occidentale e Psidium guajava frente a cepas de Stafhylococcusaureus, Stafhylococcus epidermidis, Escherichia coli e Pseudomonas aeruginosa. A investigação foiconduzida utilizando o método de difusão em ágar e inóculo bacteriano padronizado, com poços perfuradosno ágar, nos quais foram adicionados volumes conhecidos das substâncias testadas: gentamicina (controlepositivo), DMSO (controle negativo) e extratos vegetais. As placas foram incubadas a 37 ºC por 24 horas emensurado o diâmetro dos halos de inibição. Os extratos diclorometânico e metanólico das cascas de Punicagranatum e metanólicos das folhas de Anacardium occidentale e Psidium guajava, na concentração de 1g/ml, foram mais efetivos contra as cepas de S. aureus, S. epidermidis, E.coli. Posteriormente, esses extratosforam utilizados para o teste de sinergismo em associação a antibióticos padronizados, no qual foi observadoefeito sinérgico frente às bactérias testadas, com exceção da P. aeruginosa.Palavras-Chave: Extratos fitoquímicos. Agentes antibacterianos. Sinergismo farmacológico.

2021 ◽  
Author(s):  
Pâmela Gomes Santos ◽  
Rosane Nassar Meireles Guerra ◽  
Josivan Regis Farias ◽  
Simone Batista Muniz ◽  
Danielle Cristine Gomes Franco

Introdução: As infecções bacterianas têm aumentado significativamente nas últimas décadas, sobretudo aquelas ocasionadas por microrganismos multirresistentes. Assim, o uso de produtos naturais com finalidades terapêuticas surge com alvo de bioprospecção na busca de novos compostos com ação antimicrobiana. Além disso, o uso de insetos, como o Tenebrio molitor como modelo experimental para avaliação in vivo tem sido muito frequente, pois exige menos material em relação aos testes com animais vertebrados. Objetivo: O presente trabalho investigou o efeito citotóxico e ação antimicrobiana do extrato hidroalcoólico das flores de Anacardium occidentale (EHAo) e do ácido elágico. Material e Métodos: Avaliamos a citoxicidade de ácido elágico e do EHAo nas concentrações (1; 5 e 50mg/kg) em Tenebrio molitor. A ação antimicrobiana para Enterococcus faecalis, Staphylococcus aureus, Streptococcus mutans, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa e Klebsiella pneumoniae e a toxicidade do ácido elágico, foi avaliada por microdiluição, segundo a norma M7-A6 do manual da Clinical and Laboratory Standards Institute – CLSI. Foi determinada a Concentração Bactericida Mínima (CBM) e concentração inibitória mínima (CIM), em culturas de 24 horas, incubadas à 37ºC. Resultados: No ensaio de citotoxidade aguda se verificou que nenhuma das concentrações usados foram tóxicas, pois não ocorreram óbitos e nem nenhuma anormalia morfológica nas larvas de Tenebrio molitor. Os testes de concentração inibitória mínima (CIM) de concentração bactericida mínima (CBM) mostraram que o EHAo apresentou ação bactericida para Enterococcus faecalis em todas as concentrações testadas. Para Staphylococcus aureus os resultados mostraram ação bactericida para as maiores concentrações e bacteriostática para a menor diluição. O ácido elágico teve ação bactericida apenas para Enterococcus faecalis. Para as bactérias Streptococcus mutans, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa e Klebsiella pneumoniae as concentrações de EHAo e ácido elágico testadas não foram inibitórias. Conclusões: Os resultados mostraram baixa toxicidade tanto para o EHAo como para o ácido elágico e ainda, que o extrato apresentou melhor efeito antimicrobiano do que o ácido elágico, para Enterococcus faecalis e Staphylococcus aureus.


2021 ◽  
Vol 10 (9) ◽  
pp. e47610918364
Author(s):  
Alciomar Veras Viana ◽  
Deuzuíta dos Santos Freitas Viana ◽  
Girlene Soares de Figueirêdo ◽  
Josimar Elpídio de Brito ◽  
Vicente Galber Freitas Viana ◽  
...  

A pesquisa teve como objetivo analisar o potencial antimicrobiano das nanopartículas de prata estabilizadas em curcumina e extrato de folhas de cajueiro (Anacardium occidentale L). Na metodologia as nanopartículas de prata (AgNPs) foram sintetizadas a partir de 125 mL de nitrato de prata (AgNO3) em ebulição sob agitação magnética e gotejamento de 5 mL de citrato de sódio 1%, e estabilizadas em curcumina e extrato de cajueiro. Os testes antimicrobianos foram realizados contra Staphylococcus aureaus, Escherichia coli, Candida albicans e Pseudomonas aeruginosa. O ensaio consistiu em dispersão do inóculo em toda a superfície das placas e posterior aplicação de discos contendo AgNPs na concentração de 1,0 mmol/L. Os halos formados foram mensurados com auxílio de um paquímetro em milímetros. Os resultados mostram que com as mudanças de coloração da solução na espectroscopia no ultravioleta visível UV-Vis, houve formação de AgNPs e indicaram atividade antimicrobiana contra cepas de Staphylococcus aureus. No entanto, não mostraram atividade inibitória contra a Pseudomonas aeruginosa e a Escherichia coli e também não apresentaram atividade inibitória de crescimento contra o fungo testado. Conclui-se que as AgNPs apresta potencial antimicrobiano contra Staphylococcus aureus. Portanto, devem ser testadas em outros microrganismos com outras concentrações, bem como ser aplicado em outras áreas tecnológicas e da saúde, como na regeneração tecidual.


2011 ◽  
Vol 3 (1) ◽  
pp. 90
Author(s):  
ALEXANDER PEREZ C ◽  
JOHANNA ROJAS S ◽  
JOHANA RODRIGUEZ ◽  
ARTURO DONCEL M ◽  
IRMA ARRIETA A ◽  
...  

El objetivo del presente trabajo fue evaluar la eficiencia de dos métodos para medir actividad inhibitoria de extractos vegetales etanólicos nativos del Departamento de Sucre sobre bacterias y levadura patógenas de humanos y plantas. Los muestreos se realizaron en los municipios de Morroa y Sincelejo. Las hojas de las plantas Melia Azederach, Sapium sp, Jatropha gossypilia, Psidium guajava, Origanum vulgare Melissa officinalis, Eucalyptus sp y Cymbopogon citratus fueron procesadas utilizando los métodos de percolación y de soxhlet para la extracción de los extractos. Se evaluaron los métodos de orificio sobre agar (método 1) y el método de disco sensitivos (método 2) para medir el efecto inhibitorio sobre Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella oxytoca, Enterococcus faecalis, Escherichia coli, Bulkolderia glumaea y Zygosaccharomyces microellipsoides. Los resultados obtenidos demuestran que el método 2 permite una mayor eficacia e interpretación de los resultados con relación al método 1 donde se observó difusión de los extractos en el orificio, lo cual crea interferencia en la medición. Este es el primer trabajo en el departamento de Sucre donde se evalúan dos métodos para determinar actividad inhibitoria de un grupo amplio de plantas nativas sobre bacterias y levadura patógenas.


2019 ◽  
Vol 5 (3) ◽  
pp. 1-10
Author(s):  
Puspa Julistia Puspita ◽  
Mega Safithri ◽  
Nirmala Peni Sugiharti

Piper crocatum is one of medicinal herbal plants with a large number of benefits. Usually herbal plants have activity as antibacterial agent. Therefore, the objectives of this research were to obtain information on antibacterial activities of the leaf extracts of Piper crocatum againts four types of bacteria, in that Staphylococcus, Bacillus substilis, Escherichia coli, and Pseudomonas aeruginosa and then to analyze the phytochemistry of the leaf extracts of Piper crocatum. The leaves of Piper crocatum were extracted by maceration and reflux using ethanol 30%. The assays of the antibacterial activities and phytochemistry on the extracts were carried out using the method of Maria Bintang. Results showed that the yield of the extraction using ethanol by maceration method was 20.8%. Meanwhile, using the reflux method, the yield was obtained about 26.25%. The phytochemistry analysis showed that the leaf extracts of Piper crocatum contained alkaloid, steroid and tanin. According to this study, it was found that the leaf extract of Piper crocatum can be used to inhibit the growth of B. subtilis and P. aeuruginosa, but can not inhibit the growth of E.coli and S. aureus.


2017 ◽  
Vol 1 (2) ◽  
pp. 48-60
Author(s):  
A.G. Salmanov ◽  
A.V. Rudenko

Мета роботи — вивчити резистентність до антибіотиків бактеріальних збудників інфекцій сечових шляхів (ІСШ), виділених у пацієнтів урологічного стаціонару в м. Києві. Матеріали і методи. Досліджено 1612 штамів бактерій, виділених із сечі хворих з ІСШ (цистит, уретрит, пієлонефрит), госпіталізованих в урологічне відділення ДУ «Інститут урології НАМН України» у м. Києві протягом 2016 р. Серед пацієнтів переважали жінки — 1201 (74,5 %). Вік хворих становив від 17 до 74 років. Для збору даних використано медичну документацію лікарні. Мікробіологічні дослідження виконано у лабораторії мікробіології ДУ «Інститут урології НАМН України». Аналізували результати культурального дослідження зразків сечі, зібраних за наявності клінічних ознак ІСШ. Дослідження клінічного матеріалу та інтерпретацію отриманих результатів проводили загальноприйнятими методами. Вивчено чутливість уропатогенів до 31 антибіотика дискодифузійним методом відповідно до рекомендацій Інституту клінічних та лабораторних стандартів США (Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI)). Результати та обговорення. Аналіз мікробного спектра сечі виявив домінування серед уропатогенів штамів Escherichia coli (32,0 %), Enterococcus faecalis (19,5 %), Klebsiella pneumoniae (10,9 %), Staphylococcus epidermidis (8,9 %), S. haemolyticus (6,5 %) та Pseudomonas aeruginosa (6,4 %). Частка Enterococcus faecium, Enterobacter aerogenes і Streptococcus viridans становила відповідно 2,5, 2,2 і 1,6 %, Enterobacter cloacae, Klebsiella oxytoca, Acinetobacter baumannii, Proteus vulgaris та Providencia rettgeri — менше 1,0 %. У більшості випадків (69,7 %) мікроорганізми виділено у монокультурі, у решті випадків — у мікробних асоціа- ціях. Високу резистентність до тестованих антибіотиків виявили штами E. aerogenes (45,1 %), E. cloacae (45,7 %), E. faecium (40,9 %), E. faecalis (40,7 %), E. coli (39,9 %), P. aeruginosa (34,0 %), K. pneumoniae (28,6 %). Найбільш активними до уропатогенів були іміпенем (E. coli — 87,6 %, P. aeruginosa — 75,7 %, E. cloacae — 67,3 %, E. aerogenes — 72,6 %, K. pneumoniae — 93,2 %), меропенем (E. coli — 89,1 %, P. aeruginosa — 76,7 %, K. pneumoniae — 82,6 %), лефлоцин (E. coli — 74,5 %, ентерококи — 78,7 %, P. aeruginosa — 76,7 %, E. cloacae — 73,9 %, E. aerogenes — 80,4 %, K. pneumoniae — 83,5 %), амоксицилін/клавуланат (ентерококи — 84,6 %), фурагін (ентерококи — 82,6 %), цефоперазон (K. pneumoniae — 89,2 %, P. aeruginosa — 73,8 %), цефтріаксон (K. pneumoniae — 80,1 %). Висновки. Антибіотикорезистентність збудників ІСШ — важлива терапевтична проблема. Найбільшою активністю до уропатогенів характеризуються іміпенем, меропенем, лефлоцин, амоксицилін/ клавуланат, фурагін, цефоперазон, цефтріаксон, які можна розглядати як препарат вибору для призначення стартової терапії ІСШ. Необхідно здійснювати постійний моніторинг за резистентністю до дії антибіотиків. Політику використання антибіотиків у кожному стаціонарі слід визначати залежно від локальних даних щодо резистентності до протимікробних препаратів.


2019 ◽  
Vol 17 (3) ◽  
pp. 140-148 ◽  
Author(s):  
A. Ouelhadj ◽  
L. Ait Salem ◽  
D. Djenane

Ce travail vise l’étude de l’activité antibactérienne de l’huile essentielle (HE) de Pelargoniumx asperum et de la bactériocine, la nisine seul et en combinaison vis-à-vis de six bactéries dont quatre sont multirésistantes d’origine clinique. L’activité antibactérienne in vitro a été évaluée par la méthode de diffusion sur gélose. La concentration minimale inhibitrice (CMI) est aussi déterminée pour HE. Les résultats ont révélé une activité antibactérienne significative exercée par HE visà-vis de Staphylococcus aureus (ATCC 43300), Staphylococcus aureus et Escherichia coli avec des diamètres d’inhibition de 36,00 ; 22,50 et 40,00 mm, respectivement. Cependant, l’HE de Pelargonium asperum a montré une activité antibactérienne supérieure par rapport à la nisine. Les valeurs des CMI rapportées dans cette étude sont comprises entre 1,98–3,96 μl/ml. Les combinaisons réalisées entre HE et la nisine ont montré un effet additif vis-à-vis de Escherichia coli (ATCC 25922) avec (50 % HE Pelargonium asperum + 50 % nisine). Par contre, nous avons enregistré une synergie vis-à-vis de Klebsiella pneumoniae avec (75 % HE Pelargonium asperum + 25 % nisine) et contre Pseudomonas aeruginosa avec les trois combinaisons testées. Les résultats obtenus permettent de dire que l’HE de Pelargonium asperum possède une activité antibactérienne ainsi que sa combinaison avec la nisine pourrait représenter une bonne alternative pour la lutte contre l’antibiorésistance.


2018 ◽  
Vol 16 (S1) ◽  
pp. S155-S163 ◽  
Author(s):  
S. Mehalaine ◽  
O. Belfadel ◽  
T. Menasria ◽  
A. Messaili

The present study was carried out to determine, for the first time, the chemical composition and antibacterial activity of essential oils derived from the aerial parts of three aromatic plants Thymus algeriensis Boiss & Reut, Rosmarinus officinalis L., and Salvia officinalis L. growing under semiarid conditions. The essential oils were chemically analyzed and identified by gas chromatography (GC) and GC/ mass spectrometry (GC/MS) and their antimicrobial activity was individually evaluated against Staphylococcus aureus, Escherichia coli, and Pseudomonas aeruginosa using both agar disk diffusion and agar dilution methods. The major constituents of Thymus algeriensis essential oil were identified as camphor (13.62%), 1,8-cineol (6.00%), borneol (5.74%), viridiflorol (4.00%), and linalool (3.93%). For Rosmarinus officinalis essential oil, 48 compounds were characterized, of which the main constituents were camphor (17.09%), Z-β-ocimene (10.88%), isoborneol (9.68%), α-bisabolol (7.89%), and borneol (5.11%). While, Salvia officinalis essential oil was characterized by β-thujone (16.44%), followed by viridiflorol (10.93%), camphor (8.99%), 1,8-cineol (8.11%), trans-caryophyllene (5.85%), and α-humulene (4.69%) as the major components. Notably, results from antibacterial screening indicated that Thymus algeriensis and Salvia officinalis essential oils exhibited a strong inhibitory effect against both Escherichia coli and Staphylococcus aureus compared to Rosmarinus officinalis essential oil. Further, less activity was recorded against Pseudomonas aeruginosa for the three tested essential oils.


1995 ◽  
Vol 31 (5-6) ◽  
pp. 75-79 ◽  
Author(s):  
M. Würzer ◽  
A. Wiedenmann ◽  
K. Botzenhart

In Germany the application of procedures such as flocculation and filtration in the preparation of drinking water results in the annual production of an estimated 500,000 t of sediments and sludges. Some of these residues have a potential for being reused, for example in agriculture, forestry, brickworks or waste water treatment. To assess the microbiological quality of residues from waterworks methods for the detection of enterobacteria, Escherichia coli, Salmonella, Pseudomonas aeruginosa, Legionella, poliovirus, Ascaris suis eggs and Cryptosporidium have been evaluated regarding their detection limits and were applied to various residues from German waterworks. Results show that sediments and sludges may contain pathogenic bacteria, viruses and protista. When residues from waterworks are intended to be reused in agriculture or forestry the microbiological quality should therefore be considered.


Bionatura ◽  
2020 ◽  
Vol 5 (4) ◽  
pp. 1335-1339
Author(s):  
Pool Marcos-Carbajal ◽  
Christian Allca-Muñoz ◽  
Ángel Urbano-Niño ◽  
Alberto Salazar-Granara

El objetivo del estudio es determinar la actividad antibacteriana de Metformina frente a Escherichia coli, Staphylococcus aureus y Pseudomonas aeruginosa. Se evaluó la actividad antibacteriana mediante la técnica de Kirby Bauer. Se utilizó cepas de Escherichia coli (ATCC 25922), Staphylococcus aureus (ATCC 25923) y Pseudomonas aeruginosa (ATCC 27853), las cuales se expusieron a Metformina en concentraciones de 250 mg y 500 mg, Ciprofloxacino (CIP) 5 µg, Imipenem (IPM) 10 µg, y Cefoxitin (FOX) 30 µg. Frente a Escherichia coli, Staphylococcus aureus y Pseudomonas aeruginosa se presentó un halo de inhibición de 6 mm. para Metformina 250 mg, 6 mm. para Metformina 500 mg, y un halo de inhibición >25 mm. con el uso de Ciprofloxacino 5 µg, Cefoxitin 30 µg, e Imipenem 10 µg respectivamente. En conclusion, In vitro Metformina a dosis de 250 y 500 mg, no presentó efecto antibacteriano frente a Escherichia coli, Staphylococcus aureus y Pseudomonas aeruginosa.


Sign in / Sign up

Export Citation Format

Share Document