In Turkey, it is seen that social capital is tried to be defined as an economic term and to be discussed the most depend on economic issues. This situation is thought to lead to the neglect of the family which plays an active role in the formation of social capital cases, makes difficult to detect individual and social problems that arise due to depending on lack of family’s social capital. On the other hand, in the literature studies conducted by Parcel, and Menagh, Naples, Kaplan, Astone, Nathanson, and Schoen, Dyke, and Wilson, Morrow, İsrael, Beaulieu, and Glen, Pinkerton, and Dolan, Sorenson, Kenneth, Goodpaster, and Hedberg, Ravanera, and Rajulthan it is demonstrated that family life has contribute to formation of the basic elements of social capital such as network and adoption of trust and recprocity. In current study, moving from above mentioned studies ‘findings it is sought that how observed qualifications and change in family structure affect production of social capital. In the study, it is observed that the types of families that differ in social capital formation and has been shown to have both positive and negative aspects of social capital formation of the same family type. The observed changes in the family structure do not ever negatively affect social capital production and domestic bonding social capital and bridging social capital in the family have many important benefits for individual and social life. In this study, it is aimed to provide conceptual, theoretical and methodological framework to future practical studies in Turkey. Besides it is thought that current study will show how lack of social capital causes problems and emerging debates about family’s role on social capital generation start to weaken, and whether social capital is an individual or collective value. Özet Türkiye’de sosyal sermayenin iktisadi bir kavram gibi tanımlanmaya çalışıldığı ve en çok iktisadi konulara bağlı olarak ele alındığı görülmektedir. Sosyal sermayenin oluşumunda etkin bir rol oynadığı düşünülen ailenin ihmal edilmesine neden olan bu durum, ailenin sosyal sermaye yoksunluğuna bağlı olarak ortaya çıkan bireysel ve toplumsal sorunların tespitini zorlaştırmaktadır. Diğer taraftan, literatürde Parcel ve Menaghan, Naples, Kaplan, Astone, Nathanson ve Schoen, Dyk ve Wilson, Morrow, Pinkerton ve Dolan, Sorenson, Kenneth, Goodpaster ve Hedberg, İsrael, Beaulieu ve Glen, Ravanera ve Rajulthan tarafından yapılan çalışmalarda aile yaşamının sosyal sermayenin temel unsurları olan ağların oluşmasına ve güven ve karşılılık gibi normların benimsetilmesine katkıda bulunduğu ortaya konmaktadır. Söz konusu çalışmaların bulgularından hareketle bu çalışmada aile yapısında gözlemlenen niteliklerin ve değişimlerin ailenin sosyal sermaye üretimini nasıl etkilediği sorusuna cevap aranmıştır. Çalışmada, aile türlerinin sosyal sermaye oluşumlarının farklılık arz ettiği ve aynı aile türünün sosyal sermaye oluşumu için hem pozitif hem negatif yönlere sahip olduğu görülmektedir. Aile yapılarında gözlemlenen değişimler ise sosyal sermaye üretimini her zaman olumsuz etkilememekte ve aile içi bağ kuran ve aile dışı köprü kuran sosyal sermayenin bireysel ve toplumsal yaşam için çok önemli getirileri bulunmaktadır. Bu çalışmanın Türkiye’de yapılacak uygulamalı çalışmalara kavramsal, kuramsal ve metodolojik bir çerçeve sunması hedeflenmekle birlikte, sosyal sermaye yoksunluğunun yol açtığı sorunların görünür kılınmasına, ailenin sosyal sermaye üretimindeki yerinin zayıflamaya başladığı ile ilgili ortaya çıkan tartışmalara ve sosyal sermayenin bireysel mi yoksa kolektif bir değer mi? olduğu sorusuna katkı sağlaması düşünülmektedir.
Family Contribution in Countering Radicalism through Actualizing Religious-Based Social Capital in Parepare
