Obesity in Pediatric-Onset Multiple Sclerosis

ObjectiveTo study the link between a high body mass index (BMI) in childhood and the occurrence of pediatric-onset multiple sclerosis (POMS) and to compare, within the MS population, the clinical-radiologic-biological characteristics, according to BMI.MethodsA case-control study comparing BMI data of 60 patients with POMS (39 girls and 21 boys) at Bicêtre Hospital with that of 113 non-neurologic controls NNCs (68 girls and 45 boys) and 18,614 healthy controls HCs (9,271 girls and 9,343 boys) was performed. Crude BMI (cBMI), residual BMI (rBMI = measured BMI − expected BMI for age), z-score (rBMI/SD), and adult equivalent categories (International Obesity Task Force ≥25 = overweight, ≥30 = obese) were assessed.ResultsIn boys, cBMI and rBMI were significantly higher in patients with POMS compared with NNCs (cBMI: +2.9; rBMI: +2.95, p < 0.01) and HCs (cBMI: +2.04, p < 0.01). In girls, cBMI or rBMI did not differ between POMS and NNCs patients (cBMI p = 0.4; rBMI p = 0.44) but with HCs (cBMI +0.99, p < 0.01). CSF inflammatory markers increased with BMI in prepubertal patients (p < 0.01), whereas vitamin D level at diagnosis was lower in boys with higher BMI (p = 0.016). Increased BMI was not associated with clinical and radiologic disease characteristics.ConclusionsOverweight and obesity are more frequently observed at diagnosis, particularly in boys with POMS compared with non-neurologic controls and French HCs. Moreover, BMI is related to initial inflammation in the CSF in prepubertal patients with POMS suggesting an interaction between excess body fat, sexual hormones, and POMS occurrence.

Επιδημιολογική μελέτη διατροφικών διαταραχών σε παιδιά και εφήβους

Εισαγωγή: Οι Διατροφικές Διαταραχές και η Παχυσαρκία αποτελούν σοβαρές, πολυδιάστατες νόσους με αυξημένο επιπολασμό σε παγκόσμιο επίπεδο. Η εμφάνισή τους ξεκινά σε μεγάλο βαθμό στις ευαίσθητες περιόδους της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Η αναγνώριση των παραγόντων κινδύνου που συνδέονται με την εκδήλωση μη ισορροπημένων διατροφικών συμπεριφορών στα παιδιά και στους εφήβους συμβάλλει καθοριστικά στην υλοποίηση στοχευμένων και αποτελεσματικών παρεμβάσεων πρόληψης και αντιμετώπισης. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η ανίχνευση των Διατροφικών Διαταραχών και η καταγραφή του επιπολασμού της παιδικής παχυσαρκίας σε μαθητές Πρωτοβάθμιας (Ε΄ και Στ΄ Δημοτικού) και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Α΄, Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου) καθώς και η διερεύνηση των συσχετίσεων μεταξύ συμπεριφοράς διατροφής, φυσικής δραστηριότητας και ανθρωπομετρικών παραμέτρων.Υλικό - Μέθοδος: Η παρούσα συγχρονική μη παρεμβατική μελέτη διεξήχθη αφού εξασφαλίστηκε η συμμετοχή ενός αντιπροσωπευτικού δείγματος μαθητών από σχολεία της Δυτικής Ελλάδας (Ν. Αχαΐας, Ν. Ηλείας, Ν. Αιτωλοακαρνανίας). Οι διατροφικές συνήθειες των μαθητών διερευνήθηκαν μέσω ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής και ο κίνδυνος για την ανάπτυξη διατροφικών διαταραχών αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας το έγκυρο σταθμισμένο ερωτηματολόγιο Eating-Attitude Scale (EAT-13). Στο ερωτηματολόγιο συμπεριλήφθηκαν επίσης δημογραφικά στοιχεία, κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά καθώς και χαρακτηριστικά του τρόπου ζωής. Πραγματοποιήθηκαν επίσης ανθρωπομετρικές μετρήσεις. Ο επιπολασμός των υπέρβαρων και των παχύσαρκων παιδιών υπολογίστηκε με τη χρήση των κριτηρίων του Centers for Disease Control and Prevention (CDC) και International Obesity Task force (IOTF), ενώ η κεντρική παχυσαρκία εκτιμήθηκε με τη χρήση των κριτηρίων WHtR≥0.5 και IDF.Αποτελέσματα: Στην έρευνα συμμετείχαν 3504 παιδιά, με μέσο όρο ηλικίας τα 12.8 έτη. Από το σύνολο των συμμετεχόντων παιδιών, τα αγόρια ήταν ελάχιστα περισσότερα, αντιπροσωπεύοντας το 50.2% του δείγματος. Τα ποσοστά υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών ήταν 19.2% και 12.1% αντίστοιχα με τα κριτήρια του CDC, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά με τα κριτήρια της IOTF ήταν 20.9% και 7.2%. Τα ποσοστά κεντρικής παχυσαρκίας ήταν 31.1% και 32.8% σύμφωνα με τα κριτήρια WHtR≥0.5 και IDF αντίστοιχα. Κοιλιακή παχυσαρκία εντοπίστηκε στο 62.5% των υπέρβαρων παιδιών, στο 88% των παχύσαρκων παιδιών και στο 14% των παιδιών φυσιολογικού βάρους. Τα αντίστοιχα ποσοστά με τα κριτήρια της IDF ήταν 80.3%, 99.6% και 12.5% αντίστοιχα. Τα παιδιά που συμμετείχαν στην παρούσα έρευνα παρουσιάζουν ορισμένες θεμελιώδεις υγιεινές διατροφικές συνήθειες, όπως είναι η λήψη πρωινού γεύματος (76.9%) και η αποφυγή του γρήγορου φαγητού (3%), αλλά καταναλώνουν σε υψηλή συχνότητα σνακ και γλυκίσματα (42.8% καθημερινά ή σχεδόν καθημερινά). Η καθημερινή ζωή των μαθητών περιλαμβάνει αξιοπρόσεκτο αριθμό ωρών καθιστικών δραστηριοτήτων (μ.ό. 4.4 ώρες μπροστά σε οθόνη) και πολύ περιορισμένο αριθμό ωρών αθλητικής ενασχόλησης (μόλις 9.9% αθλούνται καθημερινά). Οι μαθητές της έρευνας είχαν χαμηλό κίνδυνο εμφάνισης διατροφικών διαταραχών (μ.ό. score κλίμακας ΕΑΤ-13 8.3), αλλά ο εν λόγω κίνδυνος εντοπίστηκε σχεδόν στο ένα τέταρτο των μαθητών (26.9%). Ισχυρή συσχέτιση εντοπίστηκε μεταξύ της συνολικής βαθμολογίας της Κλίμακας Διατροφικών Στάσεων και των υποκατηγοριών της με τον ΔΜΣ και, συνεπώς, τον κίνδυνο εμφάνισης παχυσαρκίας. Με άλλα λόγια, τα παιδιά με υψηλότερο ΔΜΣ (υπέρβαρα ή παχύσαρκα) εμφάνισαν υψηλότερο κίνδυνο εκδήλωσης διατροφικών διαταραχών. Οι παράγοντες που συνδέθηκαν με τον υψηλότερο ΔΜΣ ήταν το άρρεν φύλο, η μη ύπαρξη άλλων παιδιών στην οικογένεια, ο μικρότερος αριθμός γευμάτων, η μη λήψη πρωινού, η κατανάλωση σνακ από το κυλικείο και η κατανάλωση γλυκισμάτων. Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον εύρημα της έρευνας ήταν ότι οι παχύσαρκοι και υπέρβαροι μαθητές έτειναν να υποτιμούν το βάρος τους, ενώ οι λιποβαρείς μαθητές έτειναν να το υπερεκτιμούν.Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της παρούσας επιδημιολογικής έρευνας αναδεικνύουν τον υπαρκτό κίνδυνο εμφάνισης διατροφικών διαταραχών και παχυσαρκίας σε παιδιά και εφήβους, θέτοντας ως προτεραιότητα την πρόληψη στο οικογενειακό, κοινωνικό και σχολικό περιβάλλον τους.

Aceleración y estabilización: disparidad en la tendencia de obesidad en escolares de la provincia de La Pampa (Argentina) entre 1990 y 2016

A pesar de los esfuerzos de diversos organismos para reducir la obesidad, sólo algunos países desarrollados muestran una desaceleración o estabilización de su prevalencia. Este trabajo presenta las tendencias en el índice de masa corporal (IMC) y las prevalencias de sobrepeso (SP) y obesidad (OB) ocurridas en escolares entre 1990 y 2016, y su distribución socioeconómica. Se compararon tres encuestas transversales realizadas en 1990, 2005/07 y 2015/16 en escolares primarios de Santa Rosa (La Pampa, Argentina). Para estandarizar los valores de IMC y definir las categorías SP y OB se empleó la referencia International Obesity Task Force (IOTF). El tipo de escuela se empleó como medida de nivel socioeconómico (NSE). Para analizar la asociación entre las variables dependientes con año de encuesta, sexo y NSE se aplicaron modelos de regresión lineal (IMC) y logística (SP, OB). El cambio temporal en las prevalencias de SP y OB se evaluó mediante Chi- cuadrado de tendencia entre proporciones. IMC, SP y OB incrementaron significativamente en el periodo 1990-2016, resultando en un tercio de la población con exceso de peso. Entre 2005/07 y 2015/16 sólo hubo incrementos significativos en niños que asistían a escuelas públicas. Las tendencias fueron similares en varones y niñas. Se concluye que el estatus de peso en esta población escolar muestra un patrón de aumento no lineal pero continuo en los últimos 25 años, con una estabilización en los sectores de mayor NSE durante la última década.

Η αποτελεσματικότητα ενός εξατομικευμένου προγράμματος διατροφής και άσκησης στην πρόληψη και αντιμετώπιση της υπερβαρότητας και παχυσαρκίας κατά την παιδική και εφηβική ηλικία

Εισαγωγή: Η παχυσαρκία αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα δημόσιας υγείας παγκοσμίως. Τις τελευταίες δεκαετίες, μάλιστα, έχει λάβει επιδημικές διαστάσεις, καθώς η επίπτωσή της έχει διπλασιαστεί από το 1980 έως σήμερα. Συγκεκριμένα, η επίπτωση της παχυσαρκίας στον παγκόσμιο πληθυσμό φτάνει το 13%, ενώ της υπερβαρότητας το 39%. Όσον αφορά στα παιδιά, 41 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας μικρότερης των 5 ετών είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα, ενώ 340 εκατομμύρια παιδιά και έφηβοι ηλικίας 5-19 ετών είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Στην Ελλάδα το ποσοστό της παιδικής και εφηβικής υπερβαρότητας και παχυσαρκίας υπερβαίνει πλέον το 30-35%, και είναι υψηλότερο από τα αντίστοιχα ποσοστά που παρατηρούνται τόσο στην υπόλοιπη Ευρώπη όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Επομένως, η πρόληψη και αντιμετώπιση του αυξημένου βάρους σώματος αποτελούν επιτακτική ανάγκη. Σκοπός: Η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας ενός εξατομικευμένου προγράμματος διατροφής και σωματικής δραστηριότητας στην αντιμετώπιση της υπερβαρότητας και παχυσαρκίας κατά την παιδική και εφηβική ηλικία. Ασθενείς και Μέθοδοι: Μελετήσαμε 2.214 παιδιά και εφήβους ηλικίας 2-18 ετών [1.016 αγόρια και 1.198 κορίτσια, με μέση ηλικία (± τυπική απόκλιση): 10,17 ± 2,98 έτη]. Κατά την αρχική εκτίμηση, αξιολογήθηκαν το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, και τα ανθρωπομετρικά δεδομένα (ύψος, βάρος, ΔΜΣ, λόγος περιμέτρου μέσης/ισχίων). Οι συμμετέχοντες στη μελέτη κατηγοριοποιήθηκαν ως παχύσαρκοι (n=1.230, 55,6%), υπέρβαροι (n=640, 28,9%) ή φυσιολογικού βάρους σώματος (n=344, 15,5%) σύμφωνα με τις καμπύλες σωματικών ανθρωπομετρικών δεδομένων του IOTF (International Obesity Task Force). Πραγματοποιήθηκε κλινική εξέταση και πλήρης αιματολογικός, βιοχημικός και ενδοκρινολογικός έλεγχος. Στη συνέχεια, τα παιδιά και οι έφηβοι εντάχθηκαν σε ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα διατροφής και άσκησης. Μια υποομάδα των 1.000 συμμετεχόντων αξιολογήθηκε προοδευτικά στη διάρκεια ενός έτους. Η κλινική παρακολούθηση και αξιολόγηση της συμμόρφωσης των παιδιών και εφήβων ήταν τακτική: οι παχύσαρκοι ασθενείς παρακολουθούνταν ανά μήνα, οι υπέρβαροι ανά δύο μήνες και αυτοί που είχαν φυσιολογικό ΔΜΣ ανά τρεις μήνες. Ένα έτος μετά, επαναλήφθηκε ο πλήρης εργαστηριακός έλεγχος προς αξιολόγηση των αιματολογικών, βιοχημικών και ενδοκρινολογικών παραμέτρων. Η μελέτη έλαβε έγκριση από την Επιτροπή Ηθικής και Δεοντολογίας του Γ.Ν. Παίδων ‘η Αγία Σοφία’ και έγγραφη συγκατάθεση λήφθηκε από όλους τους γονείς. Αποτελέσματα: Κατά την αρχική αξιολόγηση των των 1.000 συμμετεχόντων, 55.8% των παιδιών και εφήβων ήταν παχύσαρκοι, 29.5% ήταν υπέρβαροι και 12.7% είχαν φυσιολογικό ΔΜΣ. Οι καρδιομεταβολικοί δείκτες ήταν υψηλότεροι στους παχύσαρκους συμμετέχοντες συγκριτικά με τους υπέρβαρους και φυσιολογικού βάρους σώματος. Ένα έτος μετά την εφαρμογή των παραμβάσεων, το ποσοστό παχυσαρκίας ελαττώθηκε κατά 16.8% ενώ το ποσοστό φυσιολογικού βάρους σώματος αυξήθηκε κατά 8.2%. Οι καρδιομεταβολικοί δείκτες βελτιώθηκαν σημαντικά. Συμπεράσματα: Ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα διατροφής και σωματικής δραστηριότητας έχει ιδιαίτερα σημαντικά αποτελέσματα ως προς την αποτελεσματική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας κατά την παιδική και εφηβική ηλικία.

Obesity and thinness prevalence trends in Spanish schoolchildren: are they two convergent epidemics?

Background The objective of this study was to analyse the secular trends in body composition variables and weight status among Spanish schoolchildren from 1992 to 2017, and to examine the persistence in the same weight status category from 2013 to 2017 of the birth cohort in 2007–08. Methods The data for the prevalence/trend analysis were taken from cross-sectional analyses conducted in 1992 (n = 308), 1996 (n = 307), 1998 (n = 275), 2004 (n = 1119), 2010 (n = 912), 2013 (n = 352) and 2017 (n = 275) using similar procedure methods among schoolchildren (aged 4–6 y and 8–11 years) from 22 public schools in the province of Cuenca, Spain. The data for the longitudinal analysis were obtained from cross-sectional analyses of measurements gathered in 2013 and 2017 in the same cohort of children (n = 275) born in 2007 and 2008. Weight, height, body fat percentage (by electronic bioimpedance) and waist circumference were measured by trained personnel. Weight status was defined according to the BMI cut-offs proposed by the International obesity task force (IOTF) criteria. Results In schoolchildren, the overall prevalence of thinness increased from 5.9% in 1992 to 14.5% in 2017, P &lt; 0.001. Whereas, the overall prevalence of obesity/overweight remained relatively steady between the same time period (from 25.2% to 26.9%), P = 0.599. In relation to the longitudinal analyses, we observed that 70.9% of schoolchildren in 2017 remained in the same weight status category as in 2013. Conclusions The child obesity epidemic in Spain has remained relatively stable over the last two decades. However, the prevalence of thinness shows a worrying upward trend.

Trends in the prevalence of overweight, obesity and underweight in French children, aged 4–12 years, from 2013 to 2017

Objective:To assess the prevalence of underweight, overweight and obesity in French children from 2013 to 2017.Design:Cross-sectional study performed in fourteen regions of France. Physical measures included weight, height and BMI. Underweight, overweight and obesity were defined according to age- and sex-specific BMI cut-off points from the International Obesity Task Force.Setting:France.Subjects:Children (10 159 boys, 9757 girls) from the voluntary, non-representative Diagnoform programme between 2013 and 2017, at the age of 4–12 years.Results:The prevalence of overweight and obesity was higher in girls compared with boys (P < 0·001). Underweight was also more prevalent in girls (P < 0·05). Although there were no significant changes in the prevalence of obesity in boys or girls from 2013 to 2017, a significant decrease in overweight among boys and girls was found (P < 0·001) during the same time period. In contrast, the prevalence of underweight increased in girls and boys (from 10·0 to 20·0 %, P < 0·0001) between 2013 and 2017.Conclusions:Results of the current study show that the prevalence of obesity was stable, while the prevalence of overweight decreased significantly, despite high in French children. Findings suggest also that thinness is becoming an important phenomenon in children. Developing preventive and nutritional programmes in order to modify the lifestyle might help control underweight and obesity in children.

Dislipemias en escolares jujeños con exceso de peso evaluados por el programa de salud escolar

<p><strong>Introducción:</strong> El exceso de peso (EP) y las alteraciones del metabolismo lipídico constituyen factores de riesgo de enfermedad cardiovascular en adultos y en niños. En este estudio se analiza la prevalencia de dislipemias en escolares jujeños con EP.</p><p><strong>Población y métodos: </strong>Estudio descriptivo, de corte transversal de 891 escolares entre 10-14 años (367 mujeres; 524 varones) de la provincia de Jujuy (Noroeste de Argentina). Se calcularon las prevalencias de dislipemias para Sobrepeso (SP) y Obesidad (OB), determinados según puntos de corte de la International Obesity Task Force. Se analizaron las prevalencias de alteraciones lipídicas y se establecieron 7 perfiles dislipemicos. Las comparaciones y asociaciones entre variables se analizaron con Chi cuadrado. Se estimaron odds ratio crudos y ajustados a partir de una regresión logística.</p><p><strong>Resultados: </strong>Independientemente del sexo y del estado nutricional el 13.7%, 21.8% y 16.5% de los escolares presentaron colesterol total, triglicéridos y colesterol LDL alto, respectivamente y el 20.3% colesterol HDL bajo. Se observaron valores significativamente más elevados de colesterol HDL en SP y de triglicéridos en OB. Se registró asociación significativa entre OB y triglicéridos altos. Los escolares con OB exhiben 54% más de chances de presentar al menos una alteración lipídica.</p><p><strong>Conclusión: </strong>El EP, y sobre todo la OB, constituye un factor de riesgo importante para el desarrollo de dislipemias en escolares jujeños.</p>

Prevalence of underweight in children and adolescents (aged 3–18 years) from Kraków (Poland) in 1983 and 2010

Objective:To estimate the changes in the prevalence of underweight among girls and boys living in Kraków that occurred between 1983 and 2010.Design:The study was based on two cross-sectional surveys conducted in 1983 and 2010. The prevalence of underweight was estimated based on the International Obesity Task Force (IOTF) and Centers for Disease Control and Prevention (CDC) cut-off points.Setting:The study was conducted in Kraków, Poland.Participants:Children aged 3–18 years (n 5245).Results:Between 1983 and 2010 the prevalence of underweight decreased in both sexes. Using the IOTF criteria, the prevalence of underweight decreased from 10·5 to 10·3 % in girls and from 8·9 to 7·5 % in boys, but it was still higher in girls than in boys. According to the CDC criteria, this prevalence decreased from 5·1 to 4·4 % and from 5·9 to 4·6 %, respectively, and was slightly lower in girls. According to the IOTF criteria, underweight prevalence increased slightly during childhood in both sexes while according to the CDC criteria it decreased in boys and did not change in girls. Among juveniles and adolescents, it decreased regardless of the method used.Conclusions:The frequency of underweight in the population of children and adolescents from Kraków changed slightly in 1983 and 2010 despite economic and social changes. Depending on the cut-off points used, not only the magnitude but also the direction of changes between series could be different. In order to aid global monitoring, the prevalence of underweight as well as overweight should always be evaluated by several methods.