State Boundaries in the Minds of Men: Bulgarian Intellectuals Dividing the Balkans in the mid-19th CenturyThe correlation between the political imagination of intellectuals and their social ties is rarely linked to the state-building projects they produce. In most cases, political and social realities in regions do not coincide with the state boundaries sketched by intellectuals. Nevertheless, they do reflect the ideas of a narrow stratum of interconnected individuals that are easy to target and follow.The current text introduces and analyses the individual ties that laid the foundation for state-building creativity in the context of the mid-19th century empires. It suggests that elites occupy a different place in the social hierarchy of the forming nations, creating their preliminary state boundaries mostly based on their own interconnections and personal considerations. While their plans do not necessarily succeed, they usually reflect the nature of the debates and concerns of a relatively small group that conceives them.The case of the Bulgarian public actors in the mid-19th century offers a concentrated picture of a predominantly mobile intellectual elite engaged in the division of the Balkans. That elite included not only revolutionary thinkers like Georgi Rakovski, but also poets and journalists like his younger contemporaries, Hristo Botev and Lyuben Karavelov. Following their writings, one can produce a picture illustrating the correlation between state boundary-making and the imagination of intellectuals. While the Bulgarian example is easy to follow, it is not unique. The hypothesis can be transferred to other cases and other elites engaged in state-building debates, especially those isolated from the reality of their target group due to their position in the social hierarchy, emigrant status or conflicting affiliations. Государственные границы в сознании людей: деление Балканов болгарскими интеллектуалами в середине 19 века Корреляция между политическим воображением интеллектуалов и их социальными связями редко ассоциируется с проектами по конструированию государства, которые они создают. В большинстве случаев, политические и социальные реалии в различных регионах не совпадают с государственными границами, начертанными полити- ческими активистами. Они отражают идеи узкой прослойки контак- тирующих индивидумов, чьи действия легко увидеть и проследить.Данный текст рассматривает и анализирует личные связи политических активистов, которые заложили основы проектов по конструированию государства в контексте империй середины 19 века. Автор утверждает, что интеллектуальные элиты занимали особое место в социальной иерархии формирующихся наций, создавая предварительные государственные границы, базируя их на своих личных связях и идеях. Их планы не венчались успехом во всех случаях, однако, они отражали природу дебатов и интересов маленькой группы, которая их выражала, но никак не всего населения.Случай болгарских политических активистов середины 19 века представляет собой пример преимущественно мобильной элиты, вовлеченной в раздел Балканского полуострова. Эта элита включала в себя не только революционных мыслителей как Георгий Раковский, но также поэтов и публицистов как его младшие современники Христо Ботев и Любен Каравелов. Анализируя оставленные ими письменные документы, можно воспроизвести модель, иллюстрирующую корреляцию между конструированием государственных границ и политическим воображением интеллектуалов. Болгарский пример предлагает достаточное количество материала для проведения исследования, однако, он далеко не уникален. Данная система может буть перенесена на другие случаи, в которых фигурируют элиты, причастные к конструированию государственных границ. Наиболее подробно данная модель иллюстрирует деятельность представителей элиты, которые находятся в изоляции от своей целевой группы из-за своего положения в социальной иерархии, статуса эмигранта или противоречивых идентичностей. Granice państwowe w umysłach ludzkich: dzielenie Bałkanów przez bułgarskich intelektualistów w połowie XIX wiekuKorelacja między polityczną wyobraźnią intelektualistów a ich więziami społecznymi rzadko jest kojarzona z tworzonymi przez nich projektami budowy państwa. W większości przypadków regionalne realia polityczne nie pokrywają się z granicami państwowymi wyznaczonymi przez działaczy politycznych. Odzwierciedlają one idee wąskiej warstwy wzajemnie powiązanych jednostek, których działania można łatwo dostrzec i prześledzić.Niniejszy tekst analizuje osobiste powiązania aktywistów politycznych, którzy stworzyli podstawy dla projektów budowy państw w epoce imperiów połowy XIX wieku. Autorka twierdzi, że elity intelektualne zajmowały szczególne miejsce w społecznej hierarchii formujących się narodów, tworząc wstępne granice państwowe w oparciu o osobiste więzi i idee. Ich plany nie we wszystkich przypadkach były zwieńczone sukcesem, lecz odzwierciedlały specyfikę debat i interesów małej grupy, która je wyrażała, a nie całej ludności.Przypadek bułgarskich aktywistów politycznych połowy XIX wieku stanowi przykład mobilnej elity zaangażowanej w podział Półwyspu Bałkańskiego. W skład tej elity weszli nie tylko rewolucyjni myśliciele jak Georgi Rakovski, ale także poeci i publicyści jak Christo Botev i Luben Karavelov. Analizując pisane przez nich dokumenty, można odtworzyć model ilustrujący korelację pomiędzy konstruowaniem granic, a polityczną wyobraźnią intelektualistów. Bułgarski przykład oferuje wystarczającą ilość materiału do badania, lecz jest daleki od bycia wyjątkowym. Model ten może być przeniesiony do innych przypadków, w których biorą udział elity zaangażowane w konstruowanie granic państwowych, jednocześnie znakomicie ilustruje działalność przedstawicieli elit, którzy są odizolowani od grupy docelowej ze względu na sprzeczną z nią tożsamość, status emigranta lub pozycję w hierarchii społecznej.
Umowa społeczna według Jana Jakuba Rousseau
